- شروع کننده موضوع
- #1
alemzadeh
لنگر انداخته
- ارسالها
- 2,829
- امتیاز
- 14,281
- نام مرکز سمپاد
- هاشمی نژاد ۱
- شهر
- مشهد - تبریز
- دانشگاه
- دانشگاه هنر تبریز
- رشته دانشگاه
- طراحی صنعتی
سلام
یک مشکلی که توی تمام پستهایی که بچهها میدن (ازجمله خودم) رعایت نکردن یه سری مسائل نگارشیه. یک بلاگی بود که توی تابستون کوروش بهم معرفی کرد اونموقع درست نخوندم این مطلبش رو ولی امروز دوباره رفتم و خوندم مطلبش رو درباره درست نوشتن. اکثر چیزهایی که میخوام اینجا بگم نقل قول از همون بلاگه و همچنین یه سری مطالب دیگه. اگر خواستید میتونید این مطالب رو توی نوشتنتون رعایت کنین کمکم تا زیباتر بشه .
۱.نیمفاصله:
::فعالسازی نیمفاصله:
توی ویندوز این ویژگی فعال نیست و برای فعالسازیش این برنامه رو دانلود کنید بعد هم اکسترکت کنید .
۲.استفاده درست از نشانهها:
۳.استفاده از کیبورد استاندارد فارسی:
استفاده از این مدل باعث میشه هنگام نگارش کلمات و اعداد شکل درستشون استفاده بشه. برای اطلاعات بیشتر و فعالسازی این کیبورد میتونین به این تاپیک مراجعه کنید. دقت داشته باشین اگر این کیبورد رو فعال کنید میتونید از نیمفاصله هم استفاده کنید.
۴.استفاده از املای درست کلمات:
یکی از آزاردهندهترین چیزها هنگام خوندن متون و پستها غلطهای املایی هستن جهت حل این مشکل حتمن توصیه میکنم حداقل یک نگاه به این تاپیک بندازید.
۵.نگارش درست فعلها و حروف اضافه:
خوب این مطالبی بود که از اون وبلاگ و یه سری تاپیکها جمعآوری شد اگه کسی مطلب دیگهای هم به ذهنش میرسه خوشحال میشم ذکر کنه.
لینک وبلاگ (که البته فیلش تره)
یک مشکلی که توی تمام پستهایی که بچهها میدن (ازجمله خودم) رعایت نکردن یه سری مسائل نگارشیه. یک بلاگی بود که توی تابستون کوروش بهم معرفی کرد اونموقع درست نخوندم این مطلبش رو ولی امروز دوباره رفتم و خوندم مطلبش رو درباره درست نوشتن. اکثر چیزهایی که میخوام اینجا بگم نقل قول از همون بلاگه و همچنین یه سری مطالب دیگه. اگر خواستید میتونید این مطالب رو توی نوشتنتون رعایت کنین کمکم تا زیباتر بشه .
۱.نیمفاصله:
معمولا «فاصله» را میان هر دو واژهی مستقل ایجاد میکنیم، مثل همین فاصلههایی که بین واژههای این برگ میبینیم. اما برخی واژهها هستند که از چندپاره تشکیل شدهاند، ولی در مجموع یک واژه محسوب میشوند، مثل «میشود»، «رفتهاند»، «دستها»، «همهی» یا همین واژهی «نیمفاصله». اگر دقت کنیم، میبینیم که مثلا واژهی «میشود» از دو بخش «می» و «شود» تشکیل شده، ولی برای ایجاد فاصله میان آنها از Space استفاده نشده است. به عبارت سادهتر این دو بخش هم جدا هستند و هم کنار هم نشستهاند چون از Shift + Space برای ایجاد فاصله میان آنها استفاده شده است.
::فعالسازی نیمفاصله:
توی ویندوز این ویژگی فعال نیست و برای فعالسازیش این برنامه رو دانلود کنید بعد هم اکسترکت کنید .
برای ویندوز سون هم فکر میکنم شبیه ویستا باشه .برای آن که هر بار روی آیکون این برنامه کلیک نکنیم تا اجرا شود، میتوانیم از روی آیکون این برنامه یک Copy با راستکلیک بگیریم و در Folder (پوشهی) Startup ویندوز Paste یا Paste Shortcut کنیم. Startup را به راحتی میتوانیم بیابیم. اگر ویندوزمان XP باشد، در درایوی (Drive) که ویندوز XP نصب شده (غالبا C) این مسیر را دنبال کنیم:
C:\Documents and Settings\All Users\Start Menu\Programs\Startup
اگر ویندوزمان Vista باشد، باز هم در همان درایوی که ویندوز نصب شده، این مسیر را دنبال میکنیم:
C:\ProgramData\Microsoft\Windows\Start Menu\Programs\Startup
از این پس، هر بار که کامپیوتر را روشن کنیم، نیازی به هربار اجرای برنامه نخواهیم داشت.
۲.استفاده درست از نشانهها:
الف) نشانههای [. ، ؛ : ؟ !]
نگارش درست نشانههای نگارشی مثل نقطه، ویرگول، نقطهویرگول، علامت سوال، علامت تعجب، سهنقطه و… شیوهی تایپ این علایم بسیار ساده و مهم است. فاصله انداختن بین نشانههایی چون [. ، ؛ : ؟ !] با واژهی قبلی غلط است و فاصله نینداختن بین آنها و واژهی بعدیشان نیز به همچنین. درست این است:
[واژه اول] [نشانه نقطهگذاری] [فاصله یا همان space] [واژه بعد]
پس دقت میکنیم که پیش از این نشانهها Space نزنیم، و باز هم دقت میکنیم که پس از آنها حتما Space بزنیم. رعایت درست این شیوه، هم شکل ظاهری متن را زیباتر میکند و هم باعث میشود نقطهگذاریهای متن شما در هر حالتی از دیده شدن در مانیتور (صفحه نمایش) و یا چاپ روی کاغذ، به هیچ وجه از انتهای سطر پایین نیفتند. هنگام استفاده از سهنقطه […] هم بدون هیچ فاصلهای از واژهی قبل، سه نقطه (دقیقا سه نقطه، نه کمتر و نه بیشتر) پشت سر هم تایپ کنیم؛ اینجوری…
یادمان باشد که سه نقطه! نه کمتر و نه بیشتر…
ب) نشانههای («[{}]»)
استفاده از نشانههایی مثل پرانتز، گیومه، کروشه، آکولاد؛ («[{}]»). برای اینها هم دقیقا یک شیوهی بسیار ساده وجود دارد، دقت کنیم: هر کدام از این نشانهها را که باز میکنیم، پیش از آن باید Space زده باشیم تا با واژهی قبلی فاصله ایجاد شود، اما پس از آن به هیچوجه Space نمیزنیم و فاصله ایجاد نکنیم. برای بستن نشانهها هم دقیقا برعکس عمل میکنیم؛ یعنی بدون هیچ فاصلهای از واژهی قبلی، نشانه را میبندیم، ولی پس از آن Space میزنیم و به نوشتن ادامه میدهیم. نمونهی این شیوه را میتوانیم در جملاتی از سطرهای بالا که داخل پرانتز آمدهاند، ببینیم. به این مثال هم میتوانید توجه کنید تا به خوبی دریابید ماجرا چیست:
«بهتر آن است تا برای نگارش در کامپیوتر و وب، اصول آن را (بهعنوان الفبا) رعایت کنیم.»
خب، در جملهی بالا هم به وضعیت گیومه دقت کنید و هم به وضعیت پرانتز. این توضیح تکراریست که رعایت این شیوه، علاوه بر قشنگتر کردن ظاهر متن، باعث میشود این نشانهها همواره و در هر حالتی از نمایش و چاپ، سر جای اصلیشان باشند و تکان نخورند.
۳.استفاده از کیبورد استاندارد فارسی:
استفاده از این مدل باعث میشه هنگام نگارش کلمات و اعداد شکل درستشون استفاده بشه. برای اطلاعات بیشتر و فعالسازی این کیبورد میتونین به این تاپیک مراجعه کنید. دقت داشته باشین اگر این کیبورد رو فعال کنید میتونید از نیمفاصله هم استفاده کنید.
۴.استفاده از املای درست کلمات:
یکی از آزاردهندهترین چیزها هنگام خوندن متون و پستها غلطهای املایی هستن جهت حل این مشکل حتمن توصیه میکنم حداقل یک نگاه به این تاپیک بندازید.
۵.نگارش درست فعلها و حروف اضافه:
۴. نگارش درست فعلها و حرفهای اضافه
«می» و «نمی» فعلهای مضارع چه وقتی که محاورهای مینویسیم و چه غیرمحاورهای، باید جدا از ریشهی فعل نوشته شوند. مثلا «میشه» و «میشود» غلط و «میشه» و «میشود» درست است، همینطور دیگر فعلها. «ها»ی جمع هم از همین قاعده پیروی میکند و به هیچوجه نباید آن را به واژهای که جمع بسته شده، چسباند. برای مثال «دستها» غلط است و باید نوشت «دستها».
به هیچوجه و هرگز «را» مفعولی را به هیچ واژهای نمیچسبانیم. از استثنایی چون «مرا» که بگذریم، حتی «تو را» را نباید سر هم بنویسیم، چون غلط است. بهتر است با این «را»ی بدبخت مثل یک واژهی مستقل برخورد کنیم. نه آن را بچسبانیم و نه آن را بدون فاصله [Space] تایپ کنیم. پس هم غلط است که تایپ کنیم «ترا» بهجای «تو را»، هم غلط است که تایپ کنیم «منرا» بهجای «من را» و هم غلط است که تایپ کنیم «خودرا» بهجای «خود را».
حالا که حرف از چسباندن و نچسباندن است تکلیف این «به» بدبختتر از «را» را هم روشن کنیم. در برخی موارد ترکیب «به» و واژهای دیگر، بهمرور تشکیل یک واژهی مستقل داده (غالبا به معنای صفت) که در این موارد میتوان از چسباندن آن چشمپوشی کرد؛ مانند «بساز» در جملهی «جمشید مرد بسازیست.» اما محض رضای خدا در موارد دیگر چنین عمل شنیعی انجام نمیدهیم و میگذاریم «به» به حال خود باشد. فقط حواسمان جمع باشد که در برخی واژهها که شک داریم «به» جزو واژه شده یا نه، میتوانیم از [نیمفاصله] استفاده کنیم؛ مانند «بهطرز» که در ظاهر جداست ولی وقتی روی آن کلیک میکنیم، باهم انتخاب میشوند. پس غلط است که تایپ کنیم «بروی» به جای «به روی» و… .
خوب این مطالبی بود که از اون وبلاگ و یه سری تاپیکها جمعآوری شد اگه کسی مطلب دیگهای هم به ذهنش میرسه خوشحال میشم ذکر کنه.
لینک وبلاگ (که البته فیلش تره)