تضاد شخصیتی با والدین

[no one]

همون طور که می دونید یکی از مشکلات جوامع بشریت (به خصوص در کشور ما) عدم کنترل و نادرستی تربیت در هنگام تربیت زمان نمود تضادهای دو نسله! همیشه تضادها وجود داشته و وجود خواهند داشت چون همیشه تغییر وجود داره!


ولی مسئله اینه که چطور باید کنترل کنیم؟
وظایف والدین در این زمان ها چیه؟
فرزندان باید چه کار کنن که دچار مشکلات خانوادگی نشن؟
در این مشکلات مقصر اصلی کیه؟ غرور و لجبازی بچه ها و یا محبت بیش از اندازه و کورکورانه والدین؟

پ.ن: خواهشا منصفانه بحث کنید! ما می خوایم به یه نتیجه برسیم و هدف یافتن راه حله نه پیدا کردن مقصر!

 

[artemis ej]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

می دونی چیه مشکل اصلی ما اینه که هممون خودخواهیم یعنی هم ما بچه ها هم پدر و مادرمون!گاهی اوقات ما بچه ها اشتباهاتمون رو قبول نمی کنیم ،گاهی هم پدر و مادرمون قبول نمی کنن.مشکل اینه که اونا می خوان همون شیوه تربیتی یا همون کارایی رو که خودشون می کردن رو به ما تحمیل کنن،می خوان همون شیوه ای رو که خودشون تربیت شدن ما رو هم تربیت کنن،در حالیکه این اشتباه است،فرض می کنن برای مثال چون خودشون در دوران کودکی خاله بازی و هفت سنگ می کردن ما هم باید همین بازیا رو بکنیم،در حالیکه کاملن غلطه اونی نمی خوان قبول کنن تکنولوژی پیشرفت کرده!!!همین علت اصلی اختلاف هاست

 

[smart girl]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

من نمیگم تضادُ حذف کنیم، ینی یا بچه ها مث والدین بشن یا والیدن مث به ها، ولی باید حد اعتدال رو رعایت کنیم،
مثلن الان من به عنوان یک نوجوون از پدر و مادرم انتظار "باحال" بودنُ دارم، که جاهایی که باهاشون هستم بم خوش بگذره،و.... که خودتون معنی باحالُ میدونین.
در مقابل پدر مادر از ما انتظار دارن مثل خودشون باشیم، ینی فک میکنن که ما تو همون زمان خودشونیم که مث اونا رفتار کنیم،
هردو تصور اشتباس، با یه مثال خیلی کوچیک توضیح میدم،
ما میخوایم با پدر مادرمون بریم بیرون، اونا از ما انتظار دارن که یه کم تو بیرون متانت داشته باشیم و مث موش هی این ور اون ور نپریم و ما از اونا انتظار داریم که باحال باشنُ جوری رفتار کنن که بهمون خوش بگذره.
خب ما که اخلاق اوتا رو میشناسیم بهتره یکم متین تر باشیم، در این صورت اونام حالشوخیالشون راحت میشه و ووقتی میریم بیرون همه حالمون خوبه و هیچ مشکلی نداریم و به هممون خوش میگذره.
پس؛ گاهی وقتا بهتره ما کوتا بیایم، چون پدرُمادرمون تو زدگیشون به اندازه کافی به خاطر ما کوتا اومدن.

 

[Samane.M]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

انگار نمی خوایم همدیگرو بفهمیم. بعضی وقتا حس می کنم خیلی با هم غریبه ایم. شاید همه این مشکلات واسه اینه که حاضر نیستیم به حرف همدیگه درست گوش بدیم و درست و به حق تصمیم بگیریم.

 

[آرام]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

پدر مادرای ما باید قبول کنن که ما از ی نسل دگ ایم و توقع نداشته باشن مثل زمان نوجوونیه اونا باشیم و در مقابل خواسته ها و کاری ما هر چی میشه نگن"ما ک همسن شما بودیم فلان بودیمو بهمان بودیم".از طرفی ام ماها ی ذره درک کنیم ک شاید پذیرفتن این همه تفاوت ما با اونا براشون ی ذره سخت باشه و ب این تضاد ها دامن نزنیم و ی ذره مراعات کنیم.البته ما ام ی ذره داریم ب همین بهانه تفاوت نسل و فکر هر کاری دلمون میخواید میکنیم و میگیم ما نسل جدیدیم ک اینم درست نیست خب.
پس کنترل این تضاد ها و تفاوت ها فقط و فقط درک متقابله ک اگ نباشه_ک خیلی کمه_میتونه باعث دور شدن از هم و اختلاف و مشکلات زیادی شه.الانم اکثرا حالا کم و زیاد درگیر این تفاوتا هستیم.باید خیلی بیشتر از اینا دنیاها و طرز فکرای همدیگه رو بشناسیم.
من ک ب شخصه همیشه سعی کردم چیزی نگم ک باعث اختلاف شه و این ت کلا چیزی رو براشون توضیح نمیدم چون چند باری ی امتحانایی کردم و دیدم زیادم خوب جواب نداده واسه همین شاید جلوشون مخالف نظر واقعی خودم حرف بزنم و ی جوری وانمود کنم ک زیاد ازشون دور نیستم و این خیلی برام سخته ولی عادت کردم.اگ اونا هم منو (درک میکنن خداییش ولی نه در اون حد ک من دوست دارم)درک کنن الان باهاشون راحت تر از این بودم دگ.

 

[نسترنگار]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

به نظر من اين تضاد شخصيتى اصن مشكل خاصى هم نيست! ميشه راحت باش كنار اومد! ميشه منعطف بود!

 

[Intellectuel]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

به نظر من اين تضاد شخصيتى اصن مشكل خاصى هم نيست! ميشه راحت باش كنار اومد! ميشه منعطف بود!

درصورتی که خانواده هم انعطاف نشون بدن ولی در کل زیاد مهم نیست چون والدینم واقعا سعی میکنن که ما رو بفهمن

 

[no one]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

بعضی از نظر ها جالب بود و خوب ولی بعضی ها بازم یکطرفه نگاه کردن!
@نسترنگار: اگه تجربه و یا کارایی میگنی که باعث به وجود اومدن این انعطاف میشه(یا کارایی که والدینت انجام میدن) بگو! این یه تجربه هستش که نشون میده چطوری یک مشکل رو حل کرد

بیشتر در مورد انعطاف صحبت کردید! آیا اگه این موضوعات تقابل و تضاد بین اعتقادات باشن! آیا باز هم میشه منعطف بود؟

 

[ساقي]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

من این طور تصور می کنم که چون زمان پدر و مادر های ما خانواده ها با افرادی رفت و امد می کردن که از نظر فرهنگ مشابه خودشون بودن و مدرسه ها هم همین طور بوده بچه ها در محیطی بزرگ می شدن که فرهنگ و عقاید خانوادشون رو تایید می کرده و همه یه سری چیز ها رو به عنوان اصول و اعتقاد قبول داشتن . بنابراین این بچه ها عینا عقاید و رفتار پدر و مادر هاشون رو تکرار می کردن و قبول داشتن . اما حالا جامعه یه دنیای مختلط از فرهنگ ها و خانواده های مختلفه که با هم خیلی بیشتر از گذشته تعامل دارن و توی یک کلاس بین بچه ها به تعداد نفرات عقیده ی مختلف وجود داره بنابراین بچه ها یک سری الگو ها رو از جایی غیر از خانواده می گیرن که ممکنه خلاف نظر والدینشون باشه . حالا اگه این والدین گرامی یه کم سعی کنن خودشون رو وارد این دنیای جدید بکنن و رعایت خوب و بد رو با توجه به شرایط حاضر از بچه هاشون توقع داشته باشن و بچه ها هم سعی کنن رابطه ی صمیمانه تری با پدر مادر هاشون داشته باشن و اگر خواسته ی اون ها رو غیرممکن می دونن شرایطشون رو برای والدینشون صریح و واضح توضیح بدن این طوری دیگه دو تا دنیای متفاوت بین فرزندان و والدین به وجود نمیاد . همه در دنیای هم سهیمن .ولی مهمتر از همه اعتمادیه که ما باید بدست بیاریم .فقط یک دروغ کوچیک کافیه که همه چیز به هم بریزه یا این همه پنهان کاری هایی که فقط برای فرار از توضیح دادن انجام میشه . اگر همه چیز بین والدین و بچه ها روشن باشه مشکلی پیش نمیاد .

 

[shekoofeh]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

حالا بحث ما جامعه شناسی نیست ؛ اما متاسفانه این تضاد نسل ها غالبا توی جوامع در حال گذر - مثل ما - اتفاق میفته : والدین سنتی ؛ فرزندان مدرن.
اما سوال ها:

چطور باید کنترل کنیم؟ به نظر میرسه تنها راه آموزش خانواده ها باشه. یعنی هم توی مدارس و هم همایش های دیگه آموزش بدیم ؛ آموزش اینکه چطوری والدین مثل فرزنداشون فکر کنن با برعکس غلطه ؛ باید آموزشی داد که هر دو طرف صرفا افکار همدیگر رو درک کنن ؛ احترام بذارن و تا جایی که میشه باهم کنار بیان.
وظایف والدین در این زمان ها چیه؟ به نظر من یک والدین خوب که واقعا دنبال سازش هستن در این شرایط باید برن دنبال مشاوره. دنبال جایی که یاد بگیرن نحوه ی برخورد رو. نه اینکه دنبال راه حل هایی بگردن که شاید وضعیت رو بدتر هم بکنه. مشاوره هم احتمالا ازشون میخواد که خودشون رو بیشتر در وضع و محیط زندگی فرزندشون قرار بدن!
فرزندان باید چه کار کنن که دچار مشکلات خانوادگی نشن؟ اون ها هم در درجه ی اول باید این رو قبول کنن که به هر حال باید با این خانواده زندگی کنن بنابراین بهتره که اونها هم افکار و عقاید والدین رو درک کنن ، بهشون احترام بذارن ؛ اونقدر برای کار ها و افکارشون دلایل خوب و منطقی داشته باشن که بتونن برتری شون رو بر عقاید سنتی والدین بهشون توضیح بدن. ( در کل بحث مقصر نیست اما در این شرایط بیشتر سازش به عهده ی والدین هست ، چون به هر حال یک بچه ی اول راهنمایی به سختی می تونه مخالفت رو بپذیره. و بخواد درک کنه ؛ بیشتر دنبال اینه که حرف خودش به کرسی بشینه. اما والدین که بالغن ؛ بیشتر وظیفه دارن تو این موضوع )

 

[نسترنگار]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

ما كه كار خاصى نكرديم كه! ولى من فك ميكنم اين قضيه توى تك فرزندا بيشتر باشه چون پدر مادرا بيشتر نظارت ميكنن. تك فرزندا هم نه، كلا هر كسى كه پدر و مادرش بيشتر مواظبش باشن و نگرانش باشن و اينا بيشتر هم از اين تضاد اذيت ميشه!

 

[sh.n1996]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

به نظر من این تضاد بد نیست
همه چیز در حال تغییره که این تضاد از این تغییرات تاثیر میذاره و خودش بشدت بر روی این تغییرات تاثیر گذاره
به نظر من احتیاجی نیست که از این تضاد جلوگیری کنیم
کافی باهاش کنار بیایم(حرف نسترنگار)
کار سختیه مخصوصا برای مادر پدرا(به نظر من)
فک کنم بهتره مادر پدرها و بچه ها باهم دوست باشن
که هم والدین با دنیای بچه ها آشنا بشن و هم بچه ها پدر و مادرشون رو درک کنن و تجربه هاشون رو بفهمن
کلا این جوری نباشه که مثلا با بابامون صبح یه سلام خدافظ کنیم و شب یه سلام شب بخیر

 

[Intelligenz]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

به نظره من این تضاد تو همه خانواده ها هست حالا تو بعضیا کمتر تو بعضیا بیشتر
مهم اینه که این تضاد ها بعدا مشکل ساز نشن
خب به نظره من بعضی از مواقع باید بچه ها کوتاه بیان بعضی وقتا هم والدین
ولی خب والدین همیشه هم همه ی انتظاراته ما رو نمیتونن براورده کنن
چیزی که معلومه اینه که به خاطره این که از 2 تا نسله متفاوتیم تضاد ممکنه زیاد باشه
ولی کلا به نظرم خیلی مواقع کوتاه اومدن کارسازه

 

[no one]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

یک نکته ی مهم! اینو خواستم بگم که بحث منحرف نشه! ما در مورد جنبه های شخصیتی و روانشناسی این قضیه بحث خواهیم کرد نه جنبه ی های اجتماعی!
ممنون از تشکرتون! :)

 

[robomash]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

به نظر من کلید رفع این تضاد ها اعتماده. اگه بتونیم اعتماد پدر و مادرمون رو جذب کنیم و لیاقت و توانایی خودمون رو بهشون ثابت کنیم خیالشون راحت میشه که تو تربیت ما اشتباه نکردن و ما راهمونو اشتباه نمیریم اونوقت حتی اگه تضاد و اختلاف نظری هم باشه ندیده می گیرن چون می فهمین که روش ما هم درسته.
خیلی از این تضادها به خاطر اینه که والدین نگران این هستن که ما اشتباه کنیم و واسه همین سعی دارن راهی رو که خودشون تجربه کردن و فهمیدن که درسته به ما تحمیل کنن اما ما می تونیم بهشون نشون بدیم که راه های بهتری هم هست.
در کنار همه این ها حفظ احترام خیلی خیلی مهمه. هیچ وقت نباید به پدر و مادر بی احترامی کنیم چون باهاشون تفاهم نداریم. بی احترامی و پرخاش گری فقط کار رو بدتر میکنه. بعضی وقت ها هم والدین واقعا رفتار یا خواسته های غیر منطقی دارن، تو خیلی از این موارد سکوت بهترین کاره، یا سکوت یا متقاعد کردن اون ها.اگه بدونیم که نمی تونیم متقاعدشون کنیم بهتره سکوت کنیم.

 

[Bahar.no]

پاسخ : تضاد شخصیتی با والدین

تضاد چيزي نيست كه باعث مشاجره بشه. همه با هم فرق دارن . مثلا اكيپ . بچه ها، همه مثل هم نيستن ، اما به خاطر اين علاقه و دوستي محكم ، هم رو مي پذيرن.

جايگاه پدرومادر به مراتب بالاتر از دوسته. و همينطور روابط عاطفي تره. پس پيوند بين اعضاي خانواده بايد چندين برابر محكم تر از پيوند هاي دوستي باشه .

و ما دقيقا داريم عكسش رو به وضوح تو جوامع مي بينيم . مسأله ي پيش پا افتاده اي هم نيست كه بشه ازش رد شد. شايد زوج ها تعريف درستي از [پدر و مادر شدن] ندارن. و يا روشي كه براي تربيت انتخاب كردن، روش درستي نيست.
هر خانواده روشي داره . نميشه دقيق گفت مقصر كيه ، يا اينجور مشكلات ازچي سرچشمه ميگيره !! اما بخش عمدش به تربيت پدرو مادر مربوطه. غير منصفانه نيست ، اگه ما از بچه هايي كه نصف وگاهي يك سوم سن والدينشون سن دارن ، و طبيعتا تجربياتشون هم از والدين كمتره ، توقع داشته باشيم ، اون ها اين تضاد رو كنترل كنن ؟؟! : )
به نظر من كنترل بايد دست يك بزرگتر باشه . كسي كه تو خانواده مورد اعتماده.