توی شماره ی 18 مجله ی آسمان شب یه مقاله ای هست به اسم "تمام کژ فهمی های یک انفجار بزرگ"به نقل از شهریار :
قرار نیست اجرام نسبت به یه نقطه ی خاص انبساط پیدا کننبه نقل از شهریار :
حالا بیخیال ماده!به نقل از Leonora :
اگه منظورت پرتو های زمینه کیهانی هستن اونا پرتوهایی هستن که در زمان انفجار بزرگ تولید شدنبه نقل از شهریار :
آشكار سازي اين پرتوها به 2 شكل انجام ميشود .به نقل از Leonora :اگه منظورت پرتو های زمینه کیهانی هستن اونا پرتوهایی هستن که در زمان انفجار بزرگ تولید شدن
دانشمندا اومدن محاسبه کردن که با توجه به عمر جهان(13میلیارد سال)دمای این پرتو ها الان چقدر باید باشه(یا حتی از روی طول موجشون به نظرم!)،بعد میان اشکارشون میکنن و در مورد پیدایش جهان اطلاعات بدست میارن!
اینشو دیگه نمیدونم چه جوری!
بله تونستن ! اون زمان محلی وجود نداشته ، که بیگ بنگ جایی از اون محل باشه !به نقل از شهریار :
خوب کجاست؟به نقل از pariya :
ما جهان رو دو جور تعریف میکنیم ، یکی از دیدگاه نیوتنی ، یکی دیدگاه اینیشتینی .به نقل از شهریار :خوب کجاست؟
پس یعنی کل جهان از ماده درست شده؟به نقل از pariya :
نه.مثلا ماده تاریک و انرژی تاریک هم که مقدارشون در جهان نسبت به ماده ی معمولی خیلی بیشتره(مثلن مقدار ماده ی تاریک چیزی در حدود 88 درصده عالمه).به نقل از شهریار :
خوب اونم مادست دیگه؟به نقل از Leonora :
نمیشه فضا و ماده رو از هم جدا کرد ، فاصله ی بین مواد ، میشه فضا ! ( به نظر من )به نقل از شهریار :
نشدبه نقل از pariya :
درون فضا ماده وجود داره ولی فضا پر از ماده نیست اگه منظورت از فضا،عالمه ....به نقل از شهریار :
پس چرا لحظه اول جهان به اندازه همون جایی بوده که بیگ بنگ توش رخ داده؟به نقل از Leonora :
ببین در لحظه ی بیگ بنگ فضا و زمانی وجود نداشته.هر دوتاشون صفر بودن و اصلا معنی نداشتن،بعد از بیگ بنگ تازه شروع شدن...به نقل از شهریار :