وضعیت اسف بار سینمای ایران

[NEO]

فکر نمیکنم نیازی به تشریح وضعیت کنونی و اسف بار سینمای ایران و سیر نزولی جذب تماشاگر باشه . چیزی که باعث شده در این چند سال ما ایرانی ها با سینما قهر کنیم !
اما در این بین توجه به آمار مربوطه از سازمان های خارجی درباره سرانه ی سینما برای مردم این کشور ها و مقایسه ی اون با وضعیت سینماهای داخل کشور تامل برانگیزه
مثلا سرانه ی سینما در ایران به ازای استاندارد های جهانی به ازای هر 240 هزار نفر 1 سینماست اما پراکندگی سینماهای کشور کاملا ناهمگن و نا متعادله . بعضی شهرها بیشتر از حد نیاز سینما دارن بطوریکی فاصله ی دو سینما با هم شاید صد متر هم نباشه و بعضی ها اصلا ندارن !
گذشته از اون هر ساله سازمان سمعی و بصری اتحادیه اروپا طی گزارشی وضعیت سینمای جهان رو در حوزه‌های مختلف تولید، توزیع و نمایش به اطلاع عموم میرسونه . کشور هایی که این سازمان بر اساس اطلاعات دریافتی تقریبا همیشه مورد بررسی قرار میده عبارتند از تقریبا تمام کشور های عضو اتحادیه اروپا کشور های آمریکای شمالی ، مرکزی و جنوبی ، 5-6 کشور از آفزیقا و تقریبا 10-15 کشور آسیایی که ایران هم جزء اونهاست
آمار بدست اومده هم طی گزارشات این سازمان قابل تاماله .
مثلا ایران در بین 56 کشور دنیا که داری سینما (نه فقط سینما بلکه سیستم کامل تهیه ، تبلیغات ، توزیع و پخش) هست رتبه 53 ام دنیا رو در اختیار داره

اما آمار هایی که این سازمان هر ساله منتشر میکنه در چند دسته به شرح زیر خلاصه میشن
• جایگاه سینمای کشور مورد نظر در تولید فیلم سینمایی
• جایگاه سینمای کشور مورد نظر در تعداد مخاطبان سینمایی (پذیرش در هر سرانه)

مثلا در سال 2007 این آمار در ایران و در بخش تولید رتبه 19 ام دنیا و در بخش تماشا و جذب مخاطب رتبه ی 49 ام دنیا است که با توجه به سیر نزولی سینمای ایران این آمار طی 5 سال گذشته مطمئنا دچار تغییر محسوسی شده ودر حال حاضر بسیار بدتر از اینهاست !

اما اینها همه در بخش کمی سینماست و اون چیزی که به نظر من در حال حاضر سینمای ایران داره ازش رنج میکشه بحث کیفیت فیلم هاست
مدت هاست که دیگه فیلم های ماندگاری مثل لیلی با من است (طنز) دوئل (جنگی) میم مثل مادر (درام اجتماعی) در سینمای ایران تولید نمیشه . فیلم هایی که ممکنه بعضی از ما با اونها خاطره های مختلفی (مخصوصا دوتای آخری) مثل پر شدن سالن سینما داشته باشم .
در کل فیلم های ما از لحاظ محتوایی افت محسوس داشته و همین به نظر من علت بی رغبتی مردم در رفتن به سینما شده

حالا به نظر شما سینمای ایران برای برون رفت از این وضعیت چکار باید بکنه و ما چه کارهایی میتونیم انجام بدیم ؟
مشکل مشترک فیلم های ما چیه که در جذب مخاطب دچار اشکال میشن ؟
چرا خانواده ها با سینما قهر کردند و مردم دیگه مثل سابق با خانواده به سینما نمیرن ؟
و مهم تر از همه
به طور کل هر چند وقت یک بار به سینما میرید و آیا از کفیت فیلم های نمایش داده شده راضی هستید ؟
در کل میخوایم این موضوعات رو در اینجا بررسی کنیم

 

[ریـحـانـه]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

واقعا وضع سینمای ایران این مدت وحشتناکه. میشه گفت از بعد عید وحشتناک تر شده. فیلمای سطحی و موضوعای تکراری باعث شده ن نه تنها پیشرفت کنه سینما، بلکه پسرفت کنه.
اتفاقی که افتاد این بود که سینما یه مدت عالی بود. وقتی که جدایی نادر از سیمین، یه حبه قند، اینجا بدون من و ... اکران شد. و اینا سطح توقع مردم رو از هرلحاظ برد بالا. میشه گفت تو اون دوره مردم رشد فکری کردن! داشتن عادت میکردن به دیدن فیلمای سطح بالا. ویهو سینما سقوط کرد! و الان رسیده به حدی که بعضی مواقع سینماها برای اکران میذارن به حداقل آمار تماشاگر برسه. در حد ۱۰-۱۵ نفر مثلا!
نمیدونم این روند تا کی قراره ادامه پیدا کنه ...

 

[vahidd]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

خوب هر سال ما یک سری فیلم داشتیم که کمبود مخاطب بقیه فیلم هارو جبران میکرد.
برای مثال اخراجی ها که مخاطب ارزشی خودشو داشت .
و پارسال مثلآ جدایی نادر از سیمین که اونم مخاطب خاصی داشت .ولی اصلآ بقیه فیلم ها قابل مقایسه با این دو تا نبودن . که پارسال بدبختانه یا خوشبختانه به دلایل سیاسی بیننده های این فیلم چند برابرم شد.
یه سری فیلم هام که بودن که جنگ جالی نبودن ولی بازهم در زمینه و ژانر خودشون قوی بودن مثلآ یه حبه قند که یه قشر خاصی از جامعه که به همچین سبکی علاقه داشتند واقعآ پسندیدن.
یا مثلآ سال قبلش یه سری فیلم که مجوز نداشتن به دلایل سیاسی مجوز گرفتن و جنگ جالی شدن.
یعنی همیشه تاثیر سیاست رو سینما خیلی تعیین کننده بود.
ی
ولی امسال به لطف خداوند و کم شدن شر خانه ی سینما یا همون خانه ی فساد سیاست نه تنها به سینما ی فاسد و کافر ایران کمک نکرد بلکه کلآ تعطیلش هم کرد...

یا مثلآ فیلم گشت ارشاد که به همون دلایل سیاسی میتونست از فیلم های جنگ جالی باشه رو مجوزشو گرفت .

ولی متاسفانه امسال نه تنها فیلم جنگ جالی نداشتیم بلکه واقعا فیلم خوب در هر زمینه ای هم خیلی معدود داشتیم.
من از سه تا فیلم برتر از نگاه بینندگان فجر فقط برف روی کاج رو ندیدم. نارنجی پوش و بوسیدن روی ماه واقعآ اونقدر که انتظار می رفت خوب نبودن .
البته امیدوارم ضد گلوله و روز های زندگی ازشون بهتر استقبال شه ..

 

[NEO]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

موضوع اینه که سینمای ایران با من و تمام جوونای هم سن و سال من کاری کرده که نسبت بهش احساس تنفر داشته باشیم .
گذشته از اینکه جدایی نادر از سیمین و فیلم هایی از این قبیل در ژانر های مختلف یه پرش به جلو و استثنا به حساب میاد 99 درصد بقیه ی فیلم ها از لحاظ محتوایی واقعا زیر صفر قرار دارن
کیفیت تصویر تاریک و افتضاح فیلم و صدای ضعیف با بلندگوهای قدیمی رو میشه تحمل کرد ولی چیزی که اصلا نمیشه تحمل کرد محتوای فیلم هاست .
در حال حاضر با توجه به خداحافظی پرویز پرستویی از سینما و مرگ بازیگرای قدیمی مثل خسرو شکیبایی تقریبا میشه گفت سینمای ما ستاره نداره !
سینمایی هم که ستاره نداشته باشه یعنی مخاطب نداره .
البته سیر نزولی جذب مخاطب به بعد از اکران فیلم جدایی برنمیگرده و طبق آمارهایی که عناصر فعال در سینما در برنامه هفت تقریبا همیشه ارئه میدن یک فرایند 5-6 ساله هست

 

[ریـحـانـه]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

در مورد سوپر استار سینما، به نظر من یه چیزی وجود داره و اون اعتماد نکردن کارگردانا به استعدادهاست.
واقعیتش اینه که تو کشور ما خیلی استعدادای بازیگری وجود داره.
پیدا کردنشونم سخت نیست. توی تئاترهای دانش آموزی مثلا. (صرفا یه مثال بود!)
ولی کارگردانای ما ریسک نمیکنن متاسفانه ...

 

[NEO]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

به نظر من ضعف در محتوا و فیلمنامه های تکراری عامل اصلی این وضعیت هست تا اعتماد نکردن کارگردانا به بازیگرا و نبود مقوله ای به نام ستاره در سینمای کشور ما !

 

[ریـحـانـه]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

سینمای ایران داره سال ۹۲ رو خوب شروع میکنه!
اولین انیمیشن سینمایی ایرانی و حوض نقاشی اتّفاق‌های خوب شروع سال هستن به نظرم.

 

[شب بو]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

سینمای ایران داره سال ۹۲ رو خوب شروع میکنه!
اولین انیمیشن سینمایی ایرانی و حوض نقاشی اتّفاق‌های خوب شروع سال هستن به نظرم.

و شاید بشه گفت تنها اتفاق های خوب سال

 

[NEO]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

سینمای ایران داره سال ۹۲ رو خوب شروع میکنه!
اولین انیمیشن سینمایی ایرانی و حوض نقاشی اتّفاق‌های خوب شروع سال هستن به نظرم.

والا حوض نقاشی هنوز چیزی نشده همه دارن برعلیه اش نظر میدن (من ندیدمش هنوز) و اینطور که به نظر میاد فیلم قوی ای نیست .
ضمنا براساس فیلمهایی که برای نوروز اکران میشن ولو اینکه همشون هم موفق باشن نمیشه درباره آینده سینمای ایران نظر داد چون هنوز خیلی از مشکلات سینما ریشه ای ان .

 

[ریـحـانـه]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

والا حوض نقاشی هنوز چیزی نشده همه دارن برعلیه اش نظر میدن (من ندیدمش هنوز) و اینطور که به نظر میاد فیلم قوی ای نیست .
ضمنا براساس فیلمهایی که برای نوروز اکران میشن ولو اینکه همشون هم موفق باشن نمیشه درباره آینده سینمای ایران نظر داد چون هنوز خیلی از مشکلات سینما ریشه ای ان .

نه واقعا «همه» لفظ درستی نیست. من تا وقتی تو جشنواره بود فقط خوبی‌ش رو شنیدم. الان هم به نظرم ایرادایی که میگن زیاد وارد نیست. البته باید دید تا نظر قطعی داد.
در مورد آینده‌ی دور، درسته نمیشه نظر داد. ولی سینمای ما افت و خیز داره. گاهی به صورت موقت بهبود پیدا میکنه و گاهی هم فاجعه میشه! ولی در هر صورت مشکل ریشه‌ایه.
من منظورم آینده‌ی نزدیک بود.

 

[سمپادی_ss]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

× یه چیزی هم که من فکر میکنم، این ِکه چند تا بازیگر توی ِ همه ی ِ فیلم ها هستن.
این هم باعث میشه که تکراری بنظر بیاد؛ هم اینکه بالاخره یه بازیگری توی ِ یک ژانری خب موفق تره.
مثلا بعضی اوقات توی 2 مـاه 6،5 تا فیلم میخواد اکران بشه؛ بعد 4 تاش یک بازیگر ِ اونم نقش اول.

× همونطور که ریحانه هم گفت موضوع هـا تکراری شده.
بنظرم الان اول باید بیشتر از همه روی فیلم نامه هـا کار بشه.
چرا فیلم هایی مثل جدایی نادر از سیمین یا یه حبه قند و اینا مورد قبول واقع شدن؟
نمیشه گفت صرفا بازی ِ خوب بازیگرا؛ گاهی توی یک فیلم چندتا سوپر استار جمع میشن ولی از فیلم استقبال نمیشه؛ فیلم نامه واقعا مهم ِ .

× امـا راجع به وضعیت سینمـا؛ مطمئنا درصد عظیمی ـیش بخـاطر فیلم هاست؛ امـا فکر کنم «شبکه خانگی» هم توی این امر بی تاثیر نبوده!
نه اینکه شبکه خانگی بد باشه، امـا خب تعداد کثیری ترجیح میدن یه فیلم رو بخرن و چندین بار هم ببینن.

 

[کاربر حذف شده 8031]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

یکی از بدی های سینمای ِ ایران این هست که هیچ وقت یه فیلم « کمدی » خوب نساخته ! ببینید فیلمی مثل : « اخراجی ها » فیلم طنز هست . نه یه فیلم کمدی . متاسّفانه تو سینمای ایران اصلا مرزی بین کمدی و طنز نیست . فیلم طنز فیلمی هست که صرفا برای خنده هست ولی فیلم کمدی یه بخشی از اهدافش خنده است . فیلم های خارجی ِ کمدی بیشترین درون مایه رو دارند و اصلا این ویژگی کمدی هست . من نمیگم فیلم طنز مشکل داره ، من میگم این دوتا رو نباید اشتباه گرفت و مثلا بگیم اخراجی ها یه کمدی بود ! خارجی ها هم فیلم طنز دارند .مثل : « American Pie » . فیلم های ایرانی چون فرق این دوتا رو نمیدونن چیه ، فیلم هایی که میسازن بین این دوتا درمیاد . (چه جوری ؟)اینجوری که شخصیت پردازی ها افتضاح صورت میگره و تو فیلم ها افرادی که ما رو به خندا وادار میکنند اغلب آدمایی احمق هستند ! در حالی که فیلم میخواد یه درون مایه رو هم دنبال کنه ! یعنی هم کمدی و هم طنز !
یکی دیگه از مشکلات ، مشکلات مالی هست . تهیّه کننده پیش خودش فکر میکنه حداکثر یک میلیارد بفروشه دیگه ! پس فیلم رو فوری جمع و جور میکنه . در حالی که فیلم های خارجی به می تونند به راحتی بالای پنج سال وقت براشون صرف کرد بدون هیچ دغدغه ی مالی .به عنوان مثال برای فیلم « ملک سلیمان » ضرر کرد ! در حالی که از معدود فیلم های ایرانی بود که توش صحنه های ویژه به کار رفته بود . پس اینجوری شد که یکی از فیلمهای جدیدمون - از لحاظ سبک - شکست خورد . پس احتمالا همین هست که همه ی فیلم ها کلیشه ای شدند چون اگه از کلیشه خارج شن یعنی ضرر !

 

[NEO]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

من نمیدونم منظور دقیقت از تفاوت کمدی و طنز چیه ولی توی ژانر شناسی سینما که من قبلا کمی مطالعه داشتم راجب بهش فرقی بین کمدی و طنز نیست و هر دو یک معنی رو میدن.
اخراجی‌های 1 به عنوان یک اثر کمدی واقعا محشر بود.
هم درون مایه و داستان بسیار قوی ای داشت هم به دور از کلیشه های موجود عمل کرده بود و به یک اثر فراموش نشدنی تبدیل شد.
در مورد عظمت اخراجی های 1 همین بس که مسعود فراستی هم از این فیلم دفاع میکنه!
اما اخراجی ها 2و3 که حقیقتا یک فاجعه بود چون اولا ذره ای درون مایه نداشتند و ثانیا کارگردان بجای داستان پردازی لودگی رو در دستور کار خودش قرار داده بود.
که نتیجش شد دو اثر بد و بدتر که فقط با انگیزه مالی ساخته شده بودند و مثل فیلم اول به ارزش های جامعه هیچ توجهی نکرده بودند.
مشکلی که توی پاراگراف دوم هم ذکر کردی ناشی از اینه که سینمای ما خصوصی نیست و بدوجه بسیاری از پروژه هاش از سازمان های مختلف دولتی از شهرداری گرفته تا سازمان های فرهنگی هنری تامین میشه.
مثلا فیلمی مثل تهران1500 که بخش خصوصی اون رو ساخته یک شکست تجاریه.
چون تهیه کننده‌اش براش 4 میلیارد هزینه کرد و در نهایت فیلم 1.5 میلیارد فروش داشته.(البته تا به اینجای کار)

 

[ریـحـانـه]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

فکر کنم منظور علیرضا تفاوت طنز با لودگی و هجو باشه. چون طنز با کمدی یکی ـه تا جایی که یادمه.
به نظرم باز وضعیت فیلم‌های کمدی سینمایی بهتره، از تلوزیون که خیلی وقته فیلم کمدی ندیدیم.

 

[کاربر حذف شده 8031]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

آره ! آره ! یه جورایی همون منظورم تفاوت بین هجو و طنز بود . ولی چون تو ایران همه به فیلمای که توش لودگی هست میگن :« طنز ! » و هر کاری که در واقعیت طنز یا کمدی هست ، میگن :« کمدی ! » . یعنی یه جورایی به فیلمای خودشون یه درجه ارتقا میدن . پس از این بعد برای اینکه قاتی نشه ، به لودگی می گم : « طنز » و به طنز می گم « کمدی » !
امّا راجع به اخراجی ها ! من این فیلم چه یک ، چه دو و چه سه رو کمدی نمیدونم . (چرا ؟) چون که تو این فیلم ها طنز صرفا مختص یه عدّه آدم ِ لات ِ کوچه بازاری هست . مثلا یه بار نمی بینیم که این دیالوگای طنز رو یه شخصیت هایی غیر از اون اخراجی ها داشته باشند . ببینید طنز نباید یه چیز دور از انتظار باشه .در کل طنز نباید به یه عدّه آدم خاص تو فیلم ها بشه . به عنوان مثال شما ها تا حالا دلقک بازی های ِ « علی صادقی و رضا شفیعی جم و ... » رو دیدید دیگه ولی یه شوخی هایی می کنند که تو زندگی روزمره کم می بینیم و این هم از ضعف های ِ یه فیلم هست ! به قولی از واقعیت دور می شوند . کلّا نویسنده ها و کارگردان ها تو فهم ِ طنز مشکل دارند !

 

[NEO]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

اخراجی های یک به هیچ وجه اینطور که میگی مخصوص آدم لات و کوچه بازاری نبود !
چرا که اگر بود اخراجی ها اخراجی ها نمیشد که کارگردانش جرات داشته باشه دو قسمت هم بعد از اون بسازه.
اخراجی های یک به عنوان یک فیلم کمدی و در عین حال ارزشی پیام های بسیاری داشت. جوری نبود که فقط بخندی و از سالن بیای بیرون بدون اینکه مطلب جدیدی رو دیده باشی.
چیزی که سینمای ما بهش فعلا دچار شده عدم خلاقیت و نوآوری هست.
آخه ما تا کی میتونیم فیلم درام یا به اصطلاح طنز لوده بازی ببینم ؟!
این سینما اصلا تنوع نداره. بازیگراش تکراری ان.
الان من به شخصه دیگه حالم از قیافه نگار جواهریان بهم میخوره چون تمام نقش هاش مثل همن و همیشه نقش یک دختر مظلوم رو بازی میکنه.
یک از اتفاقات مهمی که برای سینمای ایران تو یک سال گذشته افتاد خداحافظی بی‌ سر و صدای پرویز پرستویی بود.
پرستویی بعدها دلیل این عملش رو هم ضعف فیلمنامه ها اعلام کرد و گفت با وجود اینکه آثار پیشنهادی زیادی بهش ارائه شده بود به همین دلیل نتونسته بود هیچکدومشون رو قبول کنه.

 

[کاربر حذف شده 8031]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

این رو قبول دارم که اخراجی های یک از بقیه اخراجی ها بهتر بود ـا . ولی نه اونقدر که اون بشه یه فیلم کمدی نامید ، طنز هم نمیشه نامید اون رو چون که همش دنبال لودگی نبود و درون مایه هم داشت .ببین من میگم چرا همه ی قسمت های طنز فیلم مربوط به این عدّه لات می شد ؟ چرا یه بار قسمت طنز فیلم برای آخوند ِ داستان یا فرماندهان فیلم نبود ؟ یعنی اونها شوخی نمی کنند ؟ من میگم طنز باید واقع گرایانه باشه . تو این فیلم قبول دارم دلقک بازی و اینا در نیاورده بودند که این خیلی خوبه ولی باز یه عدّه تو فیلم شوخی و اینا میکردن و بقیه هم جدّی !
یکی از علل افول سینما هم خود مردم هستند ! مثلا الان سینما . فیلم یه حوض رسوایی کلّی فروخته ولی قاعده تصادف فکر کنم به دویست ملیون هم نرسیده ! چرا ؟ چون مردم دنبال یه فیلم عامّه پسند و سرگرم کننده هستن . رسوایی رو خیلی از منتقدا فقط یه فیلم سکسی میدونن ! در حالی که فیلمنامه قاعده تصادف جایزه سیمرغ رو برده ! ببین مردم ما فیلم رو به عنوان یه هنر نگاه نمیکنن و فقط به عنوان یه سرگرمی نگاه میکنند که عوارض ـش میشه این که « هیس ...دختران فریاد نمیزنند » میشه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران ! یه فیلمی که هیچّی نداشت جز دوتا حرف ِ سکسی !

 

[ریـحـانـه]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

خب به نظرت ریشه‌ی این علاقه‌ی مردم کجاست؟ مشکل از فرهنگ ـه یا مشکل از کارگردانا به خاطر ساختن این فیلماشون؟

ببین مردم ما فیلم رو به عنوان یه هنر نگاه نمیکنن و فقط به عنوان یه سرگرمی نگاه میکنند که عوارض ـش میشه این که « هیس ...دختران فریاد نمیزنند » میشه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران ! یه فیلمی که هیچّی نداشت جز دوتا حرف ِ ***ی !

اینجا جاش نیست که از هیس دفاع کنم. فقط در این حد بگم که هیس دختران فریاد نمی‌زنند واقعا فیلم عالی‌ای بود. عجیبه برام که این‌طور راجع بهش فکر میکنی. جز معدود فیلمایی که یکی از مشکلات جامعه رو انقدر خوب به تصویر کشیده بود.

 

[کاربر حذف شده 8031]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

این مشکل یقینا مشکل ِ بیننده هست . بیننده هست که موضوع رو تعیین می کنه با استقبال از اون فیلم . وقتی عوامل فیلم هم می بینن که مردم اینجور فیلم ها رو می پسندن ، پس قاعدتا اینجور موضع رو انتخاب می کنند .
این مشکل حتّی برای ایران نیست ـا . مثلا فیلم « tree of life » که جایزه کن رو هم برده ، کم میفروشه ! چون یه فیلم کاملا هنری بود و اصلا عامّه پسند نبود . ما باید به مردم مون سینما یاد بدیم .
امّا اینکه نظر من و تو روی فیلمی فرق بکنه چیز ِ عجیبی نیست . یکی خوشش میاد ، یکی نه . ولی میگم هیس برای این بهترین فیلم ببیندگان شد که یه موضوعی رو بهش پرداخته بود که قبلا یکی بهش نپرداخته بود و مردم هم عقده ی این موضوعات رو دارن !

 

[s.sh.14]

پاسخ : وضعیت اسف بار سینمای ایران

قبول دارم که سینما ایران توی این چند ساله افت کرده اما به نظرم دلیل اینکه مردم دیگه مثل قبل به سینما نمیرن افت سینما نیست.
راستش تا سال های قبل اکثریت دوست داشتن فیلمی رو ببینن که یه حداقل بار مفهومی داشته باشه و خوب این فیلما هم نیازمنده تفکر بعد از فیلمه و
درواقع ذهن رو مشغول می کنه.......
اما الان مردم خودشون اونقدر مشغولیت ذهنی دارن که اصلا دیگه نمی تونن به سینما فکر کنن یا اگر هم برن دوست دارن فقط اون 2 ساعت رو بدون هیچ مشغولی ذهنی بخندن.
خوب وقتی هم که مردم نخوان فیلمای خوب ساخته نمیشه.
البته خوب یه دلیل بزرگ دیگه هم برای این افت هست اونم سخت گیری هستش که در صدور مجوز وجود داره.
وقتی سخت مجوز داده میشه مسلما فیلمای خوبی که ساخته میشه یا بعد از کلی سانسور اکران میشن یا اینکه اصلا اکران نمیشن.
مثلا همین فیلمای جشنواره فجر
برای اکران عمومی باید دوباره مجوز بگیرن و به همین دلیل دوباه بعد از بار اول سانسور میشن.......