کوچ‌سرفینگ ؛ همه خوش‌اومدین!

[نسترنگار]

تا حالا درباره‌ی Couch Surfing - کوچ سرفینگ - چیزی شنیدید؟

کوچ‌سرفینگ وبسایتیه که به شما این امکان رو می‌ده که وقتی دارید به یه شهر دیگه سفر می‌کنید، به جای هتل، برید خونه‌ی یه نفر از مردم محلی اون شهر. فایده‌ی این کار چیه؟ این‌جوری، شما در کنار صرفه‌جویی در هزینه‌های سفر، می‌تونید با مردم محلّی آشنا بشید. میزبان شما هم فرصت آشنایی با آدم‌ها و فرهنگ‌های مختلف رو داره!

شاید اولین سؤالی که پیش بیاد این باشه که «خُب حالا از کجا بدونیم که قرار نیست بلایی سرمون بیاد؟»

کاربر‌ها می‌تونن ضمانت بدن ؛ ینی مثلاً آقای X، ضمانت می‌ده که آقای ‌Y، میزبان معتبری هست. فقط هم افرادی که بالای سه نفر ضمانتشونُ کردن، حق دارن ضمانت بقیه رو بکنن. این‌جوری، شما می‌تونید فقط از بین میزبان‌هایی که زیاد ضمانت‌شده‌ان انتخاب کنید و خیالتون از بابت امنیت راحت باشه.
علاوه بر اون، آمار نشون می‌ده که احتمال این که اتفاقی براتون بیفته خیلی کمه ؛‌ این طرح یه چیزی در حدود ۶ میلیون بازخورد مثبت داشته ؛ با کم‌تر از یک درصد بازخورد منفی.

× اگر شما می‌خواستید برید مسافرت، از این روش استفاده می‌کردین؟

× فکر می‌کنین این طرح توی ایران هم اجرایی هست؟ چرا؟

× به نظرتون این طرح چه تغییراتی لازم داره تا با شرایط فعلی ایران سازگار بشه؟

× به طور کلی، نظرتون درباره‌ی این نوع مسافرت کردن چطوره؟


+ اگر زبانتون خوبه این مقاله‌ی نیویورکر درباره‌ی کوچ سرفینگ رو هم بخونید.

 

[Ehem_Ehem]

پاسخ : کوچ‌سرفینگ ؛ همه خوش‌اومدین!

واو! زنده باد ایده !

شخصاً به خاطر دارم دو تا انگلیسی اومده بودن زنجان، با دوچرخه ! از لندن راه افتاده بودن و از مرز ترکیه وارد ایران شده بودن ! تو زنجان سرگردون بودن. دنبال هتل میگشتن. خیلی ها هدایتشون میکردن سمت هتل بزرگ زنجان، اما ظاهرا انقدری پول نداشتن که یه شب بمونن اونجا. فرداش قرار بود برن تهران، قشنگ یادمه ؛ اواخر شهریور بود.

من و دوستم به نظرمون اومد که دعوتشون کنیم با ما باشن، پدر و مادر و برادر من مسافرت بودن. اومدن خوبه ما، شب رو موندن! کلی خوش و بش کردیم!

کلی بحث سیاسی و اجتماعی و ... کردیم! یکیشون طراح وب بود، اسمش rob selwyn ! اون شب نشستیم و کلی ایده رد و بدل کردیم. براشون عجیب بود که ما داریم انقدر راحت باهاشون نشست و برخاست ميكنيم!
میگفتن که ما فکر می کردیم ایران کشوریه که تو خیابون ممکنه با اسلحه حمله کنن بهت و ... ! و از همین بابت هم میترسیدیم بیایم خونه شما !

حتی یادمه ریش داشتن !! گفتم ریشتون نا متعارفه ! گفتن که ترسیدیم ریش نداشته باشیم گیر بدن ))))

گفتن یکی از دوستاشون تو سفارت ترکیه هست. میرن پیشش

خلاصه فرداش پا شدن و رفتن و ... !

-----------
به نظرم ایده فوق العاده ایه. برای شخص من که تجربه کردم، خیلی جذابه! مسلماً استفاده می کردم از این روش ... مسلماً !

اما تو ایران به نظرم به دلیل مشکلاتی که از جهت سودجویی یک عده هست، قابل اجرا نیست. از طرفی خیلی از خانواده ها براشون قابل قبول نیست که مثلا یه مسیحی بیاد خونشون.

تشکر ویژه بابت تاپیک.

 

[mysterious queen]

پاسخ : کوچ‌سرفینگ ؛ همه خوش‌اومدین!

تا حالا برای من پیش اومده این شیوه ی مسافرت البته "توفیق اجباری" بود.
یه بار در کاشان به دلیل این که هیچ هتل خالی وجود نداشت، ما به سازمان میراث فرهنگی اون جا مراجعه کردیم و اون ها هم به ما چند نفر از ساکنین قابل اعتماد رو که اعلام آمادگی کرده بودند و تایید شده بودن رو معرفی کردند. یه چیزی شبیه همین "کوچ سرفینگ" اما سنتی تر و البته مورد تاییدتر.
من فکر می کنم این جور مسافرت رفتن و پیدا کردن محل اقامت مناسب به این شیوه، بستگی داره به جایی که بش سفر می کنی؛ مثلا سفر به ابیانه و ساکن شدن در خونه ی اهالی اون جا می تونه جذاب باشه. منظورم بیش تر شهرهایی هست که جنبه ی گردشگری شون پر رنگ تره.
اما در مورد سفر به شهر هایی که جنبه ی اداری پر رنگ تره، مثل تهران، این شیوه به نظرم چندان جذاب نیست.

 

[سپیده.]

پاسخ : کوچ‌سرفینگ ؛ همه خوش‌اومدین!

خب ،خودم به شخصه تجربه نداشتم ،اما شنیده بودم که گاهی آدمای ِعلاقه مند به مناطق دور افتاده میرنُ با بومیا زندگی میکنن،
یه نفر که از خاطراتش تعریف میکرد میگفت تو اون مدت مثل ِخود بومیا غذا میخورده حتی! (غذاشون کِرم بود )
از حُسن ـاییم که داره این طرح اینه که علاوه بر صرفه جویی ِمالی ،طرفینُ با فرهنگای ِمختلف آشنا میکنهُ خب طبعا" اگه برای ِکسب تجربه و آشنا شدن با محیطای ِجدید سفر میکنید به جذابیت سفرتون اضافه میکنه.
و اما سوالا:
× من مطمئنا" اگه شرایطش باشه استفاده میکنم از این طرح،چون آدم تنوع طلبیمُ دوست دارم اینجور تجربه ها رو!
× درباره ِی این یکی سوال باید بگم که با ehem_ehem مخالفم البته. بنظرم آدمای ِسودجو همه جای ِ جهان پیدا میشنُِ اگه در این باره تو کشورای ِدیگه مشکلی پیش نیومده تو ایرانم پیش نمیاد(به شرطی که اول فرهنگش بیاد البته). و اما درباره ِی دین هم باید بگم که خب این خودش یکی از مزایای ِطرحه چون شما ممکنه تو طول ِزندگیتون هیچوقت نتونید با یه مسیحی تجربه ِی هم خونه بودنُ داشته باشید ،و این طرح به شما این امکانُ میده و خب فرصتیه برای ِطرفین که همدیگرُ با دینشون آشنا کنن حتی. انتخاب ِمهمانم با خودتونه و شما میتونید از افرادی که دین دارنُ اهل کتابن دعوت کنید.
الانم که نظرات ِبقیه رو پرسیدم نظرشون اینه که باید فرهنگ ِاجرای ِچنین طرحی جا بیفته اول و مساله امنیت برای ِمهمانُ میزبان حل بشه، و به شخصه نظرم اینه که اگه یه سری افراد پیدا بشن که پیش قدم شنُ استفاده کنن از این طرح مثل ِخیلی چیزای ِدیگه جا میفته.
بنظرم تو ایرانم اجراییه این طرح و اتفاقا میتونه جذب ِتوریست هم بکنه.
فقط یه مسئله ای که هست زبانه که احتمالا" تو خونه باید یکی باشه که انگلیسی بلد باشه تا با مهمون ارتباط برقرار کنه.
(نبودم زبون اداُ اشاره هست )

 

[شقایق س.]

پاسخ : کوچ‌سرفینگ ؛ همه خوش‌اومدین!

ایده ـش خیلی خوبه ها!
یه سری مزایا داره و یه سری معایب .
خوبیش اینه که خب طبیعتاً افراد محلیِ یه منطقه ، با همه جای منطقه ـشون آشنایی کامل دارن و میتونن توریست رو خوب راهنمایی کنن.
و این هم در کنار این قضایا مهمه که اون کسی که ما میریم خونه ـش ، اطلاعاتش زیاد باشه ... نه اینکه فقط از لحاظ جغرافیایی بدونه اینجا کجاس و اینا ... اطلاعات تاریخیش هم باید بالا باشه .[که متاسفانه ما این مشکل ، ینی"آشنایی تاریخی نداشتن" رو توی ایران داریم و به وضوح داره آبرو حیثیت ـمون رو میبره ]
در ضمن ، ضمن اینکه طرف با مکان ـای تاریخی و گردشگری و اینا توی اون منطقه آشنا میشه ، به خاطر این موضوع که توی خونه ی یه فرد محلی ـه ، با آداب و رسوم ـشونم آشنا میشه .

اگه این ایده توی ایران اجرایی بشه ، خیلی خوب میشه!ایران هم که خدا رو شکر از لحاظ فرهنگی و گردشگری و تاریخی کاملاً پتانسیل ـش رو داره .
صددرصد هزینه های سفر کمتر میشه و آدم کلا خیالش از همه ی جهات راحت تره که مشکلی نداره تو شهرِ غریب [:د]

منتهی یه بحثی هس که ممکنه توی این مسئله نشه راحت به طرف اعتماد کرد . نه به میهمان ، نه به میزبان!واگه این طرح تو ایران اجرایی نباشه تنها دلیلش احتمالاً همین خواهد بود!خب کافیه فقط یه فقره سواستفاده از اعتماد طرف پیش بیاد تا حداقل تو ایران ذهنیت ملّت راجع به این موضوع کاملاً عوض بشه .

اگه این قضیه فرهنگ سازی بشه به نفعِ هر دو طرف ـه!چون توریستا جذب میشن و واسه ی خودشونم فایده داره.

بخوام کلی بگم ، سر و ته حرفم اینه که اعتماد ُ اطلاعات باید بالا بره تا قابل اجرا بشه توی ایران .

 

[سپیده.]

پاسخ : کوچ‌سرفینگ ؛ همه خوش‌اومدین!

و این هم در کنار این قضایا مهمه که اون کسی که ما میریم خونه ـش ، اطلاعاتش زیاد باشه ... نه اینکه فقط از لحاظ جغرافیایی بدونه اینجا کجاس و اینا ... اطلاعات تاریخیش هم باید بالا باشه .[که متاسفانه ما این مشکل ، ینی"آشنایی تاریخی نداشتن" رو توی ایران داریم و به وضوح داره آبرو حیثیت ـمون رو میبره ]

میتونه بهانه ای برای کسب ِاطلاعات هم باشه،این خودش مزیته!