نوشته های یک من !

[Sisyphus]

سلام
سبک مورد علاقه من از روی بانگ هم معلومه ... اما این دفعه خواستن خودم بنویسم
و به بانگ هام که از جاهای دیگس بسنده نکنم
خوشحال میشم اگه کسی نوشته هامو بخونه و بپسنده ....
ارادتمند همه دوستان
فاطمه آذریان :)

 

[Sisyphus]

پاسخ : نوشته های یک من ! [1]

دورتر از ستاره ها هم چیزهایی هست :

ستاره های آسمان را می شمارم
با دقت نگاهشان میکنم تا برسم به نقطه ای که تو را برایم ترسیم کنند
آن موقع است که اوج میگیرم و میروم تا انتهای آسمان خیال و معجزه تا دوباره تو را ببینم
آنقدر اوج میگیرم که خودم را روی زمین گم می کنم
اما باز هم بالا میروم به امید نزدیکی ...
غافل از آنکه تو آنقدر دوری که حتی از خیال من هم بعیدی .

 

[فـ ـاطـ ـ يما!]

پاسخ : نوشته های یک من !

+ زیباس ولی دیگه بیش از حد سادس و سبکش به سبک ِ بانگت نمی خوره... " هرچن من خودم سبکای ساده رو بیشتر میپسندم (سادهُ مبهم) "
فک کنم توانایی بالاتری داری..." بهتره از دایره لغاتت استفاده ی بیشتری کنی "

______
موفق باشی عزیزم ... :)
بازم سر میزنم... :P

 

[Sisyphus]

پاسخ : نوشته های یک من !

مرسی
توانایی که آره بیشتر از اینا دارم
راسیتش اینو همین الان سری از خودم نوشتم تا متن اولمو بدم زودتر ...قبول دارم میشد رو این موضوع بیشتر فکر بشه و پر و بال بیشتری بهش داد ...کارم عجله ای بود ... واین کار عجله ،نمی پذیره

 

[کیانا]

پاسخ : نوشته های یک من !

عالیییییییییییییییههههههههههه.
چه ارایه های جالبی به کار بردی.
موفق باشی :)

 

[h.f]

پاسخ : نوشته های یک من !

سعی کن تو نوشته هات راز های بیشتری باشه یه جوری که وقتی آدم میخونتشون آخرش بگه وااااااااااااای خدای من ...میدونی یه جورایی امیدوارم منظورم رو رسونده باشم

 

[Sisyphus]

پاسخ : نوشته های یک من !

کیانا:مرسی
جلاد لاغر!!:قبول دارم میتونست رو اون جنبش بیشتر کار بشه
فاطمه:
می دونی به نظر من این حق خواننده است به جای این که چیزها رو از دید یه آدم که تجربه کرده اون چیز و براش واضحه ببینه از دید یکی مثل
خودش ببینه،خب خیلی ها ... این عشق رو تجربه نکردن ..هوم؟ ... پس میشه از دریچه ی ذهن اونا هم وارد این موضوع شد
مثلا تو تجربه ی عشق و رو نداری ... ولی یه کتاب عاشقانه میخونی ... خب به نظرت اینجا اگه به عشق به صورت عامه پسند اشاره بشه
بهتره یا از زاویه ی کسی که اون رو حس کرده؟
خب قطعا عامه پسند دیگه .... چون اگه غیر از این باشه واسه خواننده ملموس نیست و درکش نمیکنه
باور کن خواننده های این نسل همه عارف و فیلسوف نیستن(بلا نسبت بچه های سمپادی! )
اتفاقا نوشته باید طوری باشه که خوانده ها و امثال خ.یوسفی ها تو ذهنشون کنترلش کنن
وگرنه چیزی که نشه توی ذهن یه نفر گنجوندش چه حاصلی میتونه داشته باشه؟
شاید این که منم از فاصله نگاه می کنم به موضوع ها به خاطر اینه که
درک میکنم خیلی از کسایی که قرار این متنو بخونن از موضوع فاصله دارند..
.......
ولی حقیقتا از همه بابت همین اینکه خوندین و نظراتتون رو دادید ممنونم
قطعا نظاراتون مفید واقع میشه

 

[Sisyphus]

پاسخ : نوشته های یک من !

نمی دونم چرا میپیچونی ... برای خدا یکم از خاص دونستن من و تو و او بیا بیرون
خاص به معنی ای که تو میگی تافته جدا بافته تلقی میشه ... ولی این غلطه از پایه...همه اون تفاوت های کوچیک که تو میگی رو دارن حالا در جهات مختلف ....کافیه یکم دقت کنی ....

حرفی نمیشه زد دیگه! حقیقتا آدما مینویسن تا افکار خودشونو نشون بدن

قبول دارم چیزی که میگی رو اما به عنوان نوشته ای که بنویسیش و آروم بشی و واسه خودت نگه ش داری خوبه
نه واسه نوشته ای که عرضه میکنی تا دیگران بخونن ..اونوقت اگه نفهمن و درحقیقت نپذیرن برچسب عام بهشون میزنی در صورتی که این تنها تویی و طرز فکر تو .... اما مخاطب میخواد باتو یکی بشه تا بفهمتت اگه خیلی فاصله بگیری نمیتونه ... نسبت به مخاطب بی توجهی
می گی می نویسم .. میخوام افکارم رو نشون بدم ... و جواب مخاطب میشه پس نگهش داره واسه خودت ... یکم به مخاطب کمک کن تا بفهمتت بعد عمیق شو

از چیزی که تحت عقل نیست چه جوری میشه تحت عقل نوشت؟

پس راه حل اینه که بیایمبگیم : عاقا این واقعیته،من تلاشمو کردم تو درک کنی ..دیگه اینه بپذیر
خب حالا میشه بپرسم واسه ی طرف چی پیش میاد اگه نتونست بپذیره؟چی فکر کردی راجب مخاطبا؟
مثه بچه است که اول حروف و یادش میدن بعد رونویسی بعد انشا راجب موضوعت ساده و بعد یه نوشته ی درست و حسابی ازش میخوان
یه واقعیتی رو آدم آروم آروم بهش نزدیک بشه بهتر درکش میکنه یا اینکه جهش کنه سمتش؟
قطعا آروم آروم ..... اصلا تو اون جهش ممکنه آسیب ببینه
ولی خب تو این جامعه یا همه این ورین یا اون وری .... یا خواهان دوره دور هستن و یا خواهان نزدیکه نزدیک
هیچکس نزدیک شدن رو نمیخواد انگار

 

[Sisyphus]

پاسخ : نوشته های یک من ! [2]

در ایستگاه اتوبوس نشسته ام ، در تاریکی یک شب زمستانی
می گذارم آرامش جا خشک کند در وجودم
میگذارم غزل جریان پیدا کند در رگهایم
آری
امشب زندگی طور دیگریست ، انگار سرشوخی دارد
می نشیند کنارم ...
من و زندگی در کنار هم ، چه ترکیب نغزی
و حیف که اتوبوس از راه می رسد ...

 

[shakila15]

پاسخ : نوشته های یک من !

خوب بود لایک