مبحث سیارات فراخورشیدی نخستین باردرسال 1990 وباکشف اولین سیاره ی خارج ازمنظومه شمسی مطرح شد.
دانشمندان زیادی از ان پس شروع به تحقیق روی این موضوع کردند و برای این کار از روشهای مختلفی برای کشف وتعیین
وجودیک سیاره فراخورشیدی دراطراف ستاره های دیگراستفاده میکردند. روشهای عمده دراین زمینه عبارتند از:
• روش گذرسیاره ازمقابل ستاره مادر
• استفاده ازریزعدسی ها ی گرانشی
• استفاده ازاخترسنجی یاآسترومتری
• سرعت شعاعی وتاثیردوپلری سیاره برستاره مادر
• زمان سنجی تپ اخترها
در این تاپیک قصد معرفی این روش ها و معایب و مزایای اون هارو داریم
روش عبوری یا روش گذری :
یکی از رایج ترین روش ها – که منجمان آماتور نیز می توانند با کمک آن در کشف سیارات فراخورشیدی مشارکت کنند – روش گذر است. اگر این قدر خوش شانس باشیم که مدار سیاره ای که به دور ستاره ای دوردست در حال گردش است در راستای خط دید ما باشد آنگاه هر بار که سیاره ستاره مادرش را دور می زند ،افتی در منحنی نوری ستاره مادر اتفاق می افتد که با ثبت آن می توان به وجود سیاره در اطراف آن پی برد. به طور عادی شاید به نظر برسد این روش شانس اندکی دارد چون فقط سیاراتی را می تواند آشکار کند که مدار سیاره دقیقا مقابل خط دید ما باشد اما تعداد بسیار زیاد ستاره هایی که می توانند سیستم سیاره ای داشته باشند کمک می کند این احتمال اندک به عددی قابل قبول بدل شود.
خوب نظر من که مهم نیس چون من صاحب نظر نیستم دراین مورد
ولی با توجه به مطالعاتی که داشتم فک میکنم همین روش اول به شرط اشتباه نگرفتنش با تپ اختر ها کاربردی ترین روش باشه اگه میخوای بیشتر بدونی تاپیک رو دنبال کن
آسترومتری
این روش شامل اندازه گیری های دقیق ، موقعیت یک ستاره در اسمان و رصد راه هایی است که این موقعیت ، طی گذشت زمان در ان ها تغیر می کند . اگر ستاره ای یک سیاره داشته باشد ، اثر گرانشی سیاره موجب خواهد شد که خود ستاره در یک مدار کوچک دایره ای یا بیضوی گردش می کند
سلام
من چند وقت پیش داشتم تو اینترنت می گشتم یه سایتی پیدا کردم اطلاعات دقیقی در باره سیارات فراخورشیدی داره گفتم شاید بد نباشه اینجا بگمش :) http://www.exosolar.net/
پس از وقفه ای طولانی:
سرعت شعاعی
این روش به نام اثر دوپلر نیز نیز شناخته شده است تغیرات سرعت با انچه که ستاره به سمت و یا به خارج از زمین حرکت می کند یعنی :تغیرات در سرعت شعاعی ستاره در مقایسه با زمین را می توان از تغیر مکان در خطوط طیفی ستاره والد با در نظر گرفتن پدیده دوپلر استنباط کرد . این روش بسیار متداول و روشی بسیار ثمر بخش است که توسط شکارچیان سیاره ها مورد استفاده قرار می گیرد
یک سیاره فراخورشیدی (به انگلیسی: extrasolar planet) سیاره‌ای است که خارج از سامانه خورشیدی قرار دارد. تا سال ۲۰۱۳ تعداد ۹۴۰ سیاره فراخورشیدی کشف شده‌اند.
بسیاری از آن‌ها بزرگتر از سیاره مشتری هستند. در سال‌های اخیر با بهبود فناوری رصدی، ۱۳ سیاره فراخورشیدی هم‌اندازه با کره زمین نیز کشف شده‌است
در میان سیاره‌های فراخورشیدی نمونه‌های شگرفی دیده می‌شوند، برای نمونه سیاره‌ای مشابه به سیاره کوروت-۷بی (COROT-7b) در ۲۶۰ سال نوری از زمین وجود دارد که سرعت گردش آن به‌دور ستاره مادرش چنان بالاست که هر سال در این سیاره تنها سه روز به‌درازا می‌کشد.[۴]
دانشمندان بر این باورند که سیاره‌های بیشماری بوده یا هستند که توسط ستارهٔ خود فروبلعیده شده یا از مدار و منظومه خود به بیرون پرت شده و در فضای خالی سرگردان گشته‌اند
در ۲ ژانویه ۲۰۱۳ پژوهشگران و ستاره‌شناسان مؤسسه فناوری کالیفرنیا اعلام کردند که در کهکشان راه شیری به ازای هر ستاره دست کم یک سیاره موجود است. این موسسه تعداد سیاره‌های فراخورشیدی را ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد عدد، برآورد کرده است. پژوهش بر روی سیاره‌های ستاره کپلر ۳۲ نشان می‌دهد که سامانه‌های سیاره‌ای ممکن است الگو و قاعده‌ای برای ستاره‌های کهکشان راه شیری به شمار بروند.
استفاده از تکنولوژی laser combدانشمندان قادر خوهند بود سیارات زمین مانند را در فراسوی منظومه شمسی کشف کنند. مدتی است که روش های جدیدی برای یافتن سیارات فراخورشیدی کشف می شود روش های بسیار متنوع و ابتکاری که شاید بتوان به کمک آن سیارات زمین مانند را در فراسوی مرز های منظومه شمسی کشف کرد .
تکنولوژی جدیدی که دانشمندان از آن کمک می گیرند بسیار شگفت انگیز است . این دستگاه جدید laser comb نامیده می شود که از ترکیب یک ساعت اتمی بسیار دقیق با پالس های فمتو ثانیه ای(ميليونيم يک میلیارد ثانیه!!) نور لیزر ساخته شده و قادر است که طول موج نور را به میزان بسیار بسیار دقیق اندازه گیری کند .
آریزونا،تلسکوپ MMTاین دستگاه که به آن astro-comb نیز می گویند ، به دانشمندان امکان می دهد از روش انتقال دوپلری با دقتی فوق العاده استفاده کنند و خطوط طیفی نور ستاره را 60 بار بهتر و دقیق تر روش های موجود حساب کنند .
ستاره شناسان در 10 سال گذشته از روش انتقال دوپلری برای یافتن سیارات فراخورشیدی از روش انتقال دوپلری استفاده می کردند که با توجه به تکنولوژی های موجود قادر به اندازه گیری خطوط طیفی با دقت 60 سانتیمتر در ثانیه بودند.این دقت تنها برای کشف سیاراتی با بیش از 5 برابر جرم زمین کارایی دارد و میتواند چنین فراخورشیدی های پرجرمی را تنها وقتی در نزدیکی ستاره مادر چرخش میکنند آشکار کند(یعنی حداکثر تا فاصله معادل مدار عطارد) . اما برای یافتن فراخورشیدی های هم جرم زمین با مداری شبیه به مدار زمین دقتی برابر با 5 سانتی متر بر ثانیه نیاز است . محققان باور دارند با این روش جدید می توان حتی به دقتی معادل با 1 سانتیمتر بر ثانیه نیز دست یافت .
دانشمندان نمونه اولیه این دستگاه را در ژون 2008 بر روی تلسکوپMMTآریزونا آزمایش خواهند کرد و در سال 2009 دستگاه اصلی بر روی تلسکوپ 4.2 متری ویلیام هرشل(واقع در جزایر قناری) نصب خواهد شد .
مخترعان laser comb جان ل.هال و تئودور هانش در سال 2005 مشترکا جایزه نوبل فیزیک را به خاطر این اختراع دریافت کردند .این تکنولوژی ابتدا در مشاهدات شیمیایی و مخابرات از راه دور مورد استفاده قرار گفت اما ستاره شناسان بر این باورند که استفاده از این دستگاه در زمینه نجوم نه تنها به کشف فراخورشیدی های زمین مانند کمک می کند بلکه می توان با نصب آن بر روی تلسکوپ های بزرگتر ، اندازه گیری های مستقیمی از انرژی تاریک انجام داد .
+ ببخشیـد طولانی بود
