سـحر-۱۳۴۵۶

[Sahar.Z]

کتاب های خوانده شده:

1-پس از تشییع جنازه/آگاتا کریستی

2-قلب های نارنجی/مینو کریم زاده

3-ستاره ها/حسین پناهی

4-من و نازی/حسین پناهی

5-بادبادک باز/خالد حسینی

6-سووشون/سیمین دانشور

7-کوری/ژوزه ساراماگو

8-بینایی/ژوزه ساراماگو

9-دختر پرتقال/یاستین گوردر

10-ارمیا/رضا امیرخانی

11-پارسیان و من/آرمان آرین

12-ورونیکا تصمیم میگیرد بمیرد/پائولو کوئلیو

13-یک عاشقانه ی آرام/نادر ابراهیمی

14-درخت زیبای من/خوزه مارودو واسکونسلوش

15-سه خواهر(نمایش نامه)/آنتوان چخوف

16-تئاتر بی حیوان(نمایش نامه)/ژان میشل ریب

17-پنج نفری که در بهشت به ملاقاتت می آیند/میچ آلبوم

18-حکایت عشقی بی قاف بی شین بی نقطه/مصطفی مستور

19-کافه ی پری دریایی/میترا الیاتی

20-در راه ویلا/فریبا وفی

21-بلندی های بادگیر/امیلی برونته

22-خواب در فنجان خالی(نمایش نامه)/نغمه ثمینی

23-اوهام/ریچارد باخ

24-هزار خورشید تابان/خالد حسینی

25-سفر در اتاق تحریر/پل استر

26-تو مشغول مردنت بودی(گزیده ای از شعر و عکس جهان)/ترجمه:محمدرضا فرزاد

27-آینه های ناگهان(شعر)/قیصر امین پور

28-می‌خواهم بچه‌هایم را قورت بدهم(شعر)/رویا زرین

29- روز و شب یوسف/محمود دولت آبادی

30- کسی می‌آید(نمایش‌نامه)/یون فوسه

31- نامه به کودکی که هرگز زاده نشد/اوریانا فالاچی

32- داستان پیانو/ترجمه و گردآوری:حس اکبریان طبری

33- جایی دیگر/گلی ترقی

34- چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم/زویا پیرزاد

35 انگار گفته بودی لیلی/سپیده شاملو

36- آنتیگون(نمایش‌نامه)/ژان آنوی

37- عاشقانه‌های حسین منزوی(شعر)/مرضیه عسگرنژاد

کناب هایی که میخوام بخونم:

هملت(نمایش نامه)
سمفونی مردگان
روی ماه خداوند را ببوس
و...

 

[Sahar.Z]

آینه‌های ناگهان

آینه‌های ناگهان/قیصر امین پور
نشر افق

گزیده ای از اشعار:

قاف:

و قاف
حرف آخر عشق است
آنجا که نام کوچک من
آغاز می‌شود

قسمتی از همزاد عاشقان جهان(۱):

امّا اعجاز ما همین است:
ما عشق را به مدرسه بردیم
در امتداد راهرویی کوتاه
در یک کتابخانه ی کوچک...

درباره‌ی شعر:

توی این کتاب قیصر امین پور دغدغه ها و گلایه ها و دلتنگی هاشُ به زبان ساده و شعر نو بیان کرده.

نظرم درباره‌ی شعر:

وقتی شروع کردم به خوندن این کتاب خیلی از زبان ساده و گیرای قیصر خوشم اومد و کلاً با قطعه های اوّل کتاب خوب تونستم ارتباط برقرار کنم.امّا هر چی جلوتر رفتم احساس کردم که تم ِ اشعارش به سمت مذهبی داره پیش میره و کمتر درکش میکردم.نه صرفاً به خاطر مذهبی شدنِ تم ِ شعر امّا بی تاثیر هم نبود.کلاً خوندنِ گزیده‌ای از اشعار قیصر امین پورُ بیشتر پیشنهاد میکنم تا یک کتاب کامل از اشعارش.

 

[Sahar.Z]

می‌خواهم بچه‌هایم را قورت بدهم

می‌خواهم بچه‌هایم را قورت بدهم/رویا زرین
نشر هَزار

گزیده ای از اشعار:

...
گاهی شکستن گلدان خانه تقصیر هردویمان بود
گاهی که آرزو‌های کوچکمان را نادیده گرفتی.

تو داد می‌زنی
و من نفهمیدم
که خشم یعنی نیاز وارونه
که خشم یعنی ترس
و ترس یعنی همین سلاح کوچک جدی
که بچگی‌هامان همیشه پر از آب و خنده بود

تو از چه ترسیده‌ای برادر خوبم؟
این روبه‌رو
همیشه آغوش روشنی هم هست.

درباره‌ی شعر:

این کتاب برنده‌ی نخستین دوره‌ی جایزه شعر زنان ایران هست.توی این اشعار مثل هر شعر دیگه‌ای نویسنده دغدغه های خودشُ و گاهی دغدغه‌هایی که در مورد فرزندانش داره رُ به سیک خودش بیان کرده.
توی قسمتی از اشعارش ، به صورت پشت سر هم چند تا شعر در مورد شخصیت‌های مختلفی که فرزندانش میتونن داشته باشن گفته.برای هر کدومشون یک اسم گذاشته و درموردشون گفته و به نوعی نصیحتشون کرده.

نطرم درباره‌ی شعر:

اعتراف میکنم چیزی که باعث شد من این کتابُ بخرم اسم ِ متفاوتش بود. :د البته با افتخار میگم که بعد از خوندنش پشیمون نشدم. :د
در کل از زبان روان و موضوع متفاوت و حالت حرف‌هاش که مثل یک مادر نگران بود خیلی خوشم اومد. :د

 

[Sahar.Z]

نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

نامه به کودکی که هرگز زاده نشد/اوریانا فالاچی

گزیدهای از متن :

اینجا پیش ما کلمه‌ای است همان اندازه لجن مال شده که کلمه‌ی عشق . که همانطور که قبلاً گفتم ، از همه بیشتر به لجنش کشیده‌اند . مردانی را خواهی دید که در راه آزادی نابود شدن را با جان سودا می‌کنند ، شکنجه‌ها را متحمّل می‌شوند و حتّی بارها چهره مرگ را مشاهد می‌کنند و امیدوارم تو خودت یکی از آن مردان شوی . در همان لحظه‌ای که به خاطر آزادی بند از بندت خواهند درید ، متوجّه می‌گردی که وجود ندارد . که حداکثر در مقیاسی که به دنبالش می‌کشتی وجود ندارد . مانند رویا ، یک خیال پوچ ، ...

درباره‌ی کتاب :

این کتاب حرف‌ها و دغدغه‌ها و درددل‌های یک مادر در قالب یک نامه برای فرزندش که هنوز متولّد نشده‌ست .

نظرم درباره‌ی کتاب :

خب حقیقتاً اگر بخوام بهش نمره بدم ، از 10 چیزی بین 8 و 9 می‌تونه باشه . ترجمه‌ای که من خوندم برای « مهین ایران پرست » بود که نمی‌دونم تا چه حد قوی بود ولی خب حداقّل در حدّی بود که زیبایی‌ش رُ متوجه بشم .
در کلّ داستان یک جور تضاد ذهنی حس می‌شد . نویسنده انگار در هر لحظه مردّد بود که آیا حفظ کردن اون بچّه در حالی که ناخواسته به وجود اومده بود و پدرش هم تمایلی به نگهداشتن‌ش نداشت درسته یا نه . و بعضی وقت‌ها که از زشتی‌های دنیایی که قرار بود کودکش پا به درون اون بذاره صحبت می‌کرد ، پشیمون می‌شد و ازش معذرت می‌خواست و سعی می‌کرد زیبایی‌های دنیا رُ براش به تصویر بکشه .
در کُل بسیار کتاب دوست داشتنی‌ای بود و توصیه می‌کنم با تحقیق درمورد اینکه کدوم ترجمه بهتره ، بخونیدش .