خداحافظی با شاتل ؟

  • شروع کننده موضوع NEO
  • تاریخ شروع
  • شروع کننده موضوع
  • #1

NEO

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
2,368
امتیاز
5,899
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی
شهر
بوشهر
رشته دانشگاه
مهندسی نفت
سال گذشته بالاخره ماموریت شاتل ها بعد از ۳۱ سال به اتمام رسید و ناسا اندرو (Endeavour) آخرین شاتل ساخت خودش رو به موزه‌ی فضایی لس آنجلس فرستاد.

Space_Shuttle_Columbia_launching.jpg

طی این مدت ناسا جمعا ۵ شاتل ساخت که دوتای از اونها به نامهای چلنجر و کلمبیا دچار سانحه و انفجار شدن و جمعا ۱۴ فضانورد هم طی این حوادث کشته شدن.
چیزی که مشخصه ماموریت شاتل ها بسیار وقت گیر [nb]مقدمات و تحقیقات قبل از پرتاب[/nb] ، پرمخاطره و صد البته پر هزینه بوده که ناسا بالاخره تصمیم به حذف این فضاپیما از سیستم ترابریش گرفته.

خوب سوالی که ممکنه برای شما پیش بیاد اینه که ناسا چی رو میخواد جایگزین شاتل بکنه ؟!
من هم جواب این سوال رو نمیدونستم تا اینکه همین اواخر این جایگزین رو شناختم.

X-37
مدتیه آمریکا نه فقط در زمینه هوافضا بلکه در زمینه تانک و زیردریایی هم تصمیم گرفته انسان رو از چرخه کنترل حذف کنه و به شدت مشغول توسعه دادن فناوری بدون سرنشین در همه ابعاد خودش هست.
این مورد برای فضاپیما هم صدق میکنه و ناسا اخیرا هوافضاپیمای مدل X-37 خودش رو عملیاتی کرده.

x37_2.jpeg
نمونه اولیه و تحقیقاتی


320px_Boeing_X_37B_inside_payload_fairing_before_launch.jpg
نمونه نهایی

این فضاپیما به وسیله موشک از جو زمین خارج میشه و مجددا میتونه به زمین برگرده و استفاده مجدد بشه. (یکبار مصرف نیست.)
ایکس 37 امسال برای سومین بار پرتاب موفق داشت و در حال حاضر رسما جایگزین شاتل ها شده.
اما نکته جالب اینکه ناسا در حال حاضر هم دست از تحقیقات برنداشته و حتی داره جایگزین X-37 رو هم میسازه.

Dream Chaser
دریم چیسر فضاپیمای فوق پیشرفته ناسا که در حال گذراندن مراحل تحقیقاتی و پیش تولید هست.
در این مدل فضانورد دوباره به چرخه فضایی برمیگرده و کنترل فضاپیماها مجددا دستی میشه.

640px_Dream_Chaser_model_2.jpg



خوب با این توضیح مختصر سوالی که الان پیش میاد اینه که آیا ناسا میخواد شاتل ها رو برای همیشه از خدمت مرخص کنه و جاشون رو به پروژه های بدون سرنشین بده یا هنوز در این مورد تصمیم گیری نکرده و ممکنه شاتل ها مجددا به چرخه حمل و نقل فضایی برگردند؟!
آیا ممکنه انسان بل کل از سفرهای فضایی حذف بشه و جاش رو به روبات بده ؟
نظر شما چیه ؟
 

MAHia

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
536
امتیاز
3,590
نام مرکز سمپاد
فَرزانـگانـ‌ـ ـیک
شهر
کرمان‌
سال فارغ التحصیلی
93
مدال المپیاد
باختم بهش... :دی
دانشگاه
علوم پزشکی کرمان
رشته دانشگاه
پزشکی
پاسخ : خداحافظی با شاتل ؟

مسلما یکی از هدف های ناسا و سازمان های فضایی فرستادن انسان به فضا بوده و هست،حالا اینکه این فرستادن انسان به یه سیاره یا جسم اسمانی باشه یا پروژه هایی مثل شاتل،بستگی به امکانات و تکنولوژی داره.توی پروژه هایی مثل همین شاتل و اینا،انسان صرفا نقش یه ربات یا گرفتن و فرستادن اطلاعات رو بازی نمی کنه.بحث های دیگه ای هم مثل حیات در فضا و اینا هم بررسی میشن.ممکنه با پیشرفت پروژه های فرستادن انسان به سیاره های دیگه مثل پروژه ی مارس وان یا پروژه هایی که امکان حیات رو توی فضا دنبال میکنن،سازمان های فضایی توی پروژه هایی مثل شاتل و یا پروژه های تحقیقاتی مشابه از نیروی انسانی کمک نگیره و در عوض روی پروژه هایی مثل مارس وان نیروشو متمرکز کنه.
 

Astrologer

کاربر فعال
ارسال‌ها
52
امتیاز
120
شهر
کرمان
پاسخ : خداحافظی با شاتل ؟

+ﺭﻭﺑﺎﺗﻬﺎﺑﻪﻏﺬﺍ ﻧﯿﺎﺯﯼﻧﺪﺍﺭﻧﺪ.
+ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪﺑﺮﺍﯼﺩﻫﻬﺎﺳﺎﻝﺳﺎﻟﻢﺑﻤﺎﻧﻨﺪ.
+ﺑﺪﻭﻥﻧﯿﺎﺯﺑﻪﭘﻮﺷﯿﺪﻥﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯼﻓﻀﺎﯾﯽﺑﻪ ﺭﺍﻫﭙﯿﻤﺎﯾﯽﻓﻀﺎﯾﯽ بپردازند.
+ودرمقایسه باانسان ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺩﺭ ﺍﮐﺘﺸﺎﻓﺎﺕﺍﻋﻤﺎﻕ ﻓﻀﺎﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺷﻨﺪ.
همچنین ﺁﻣﺎﺩﻩﺷﺪﻥﯾﮏﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩبﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﯾﮏﺭﺍﻫﭙﯿﻤﺎﯾﯽﻓﻀﺎﯾﯽﺳﺎﻋﺘﻬﺎوقت میبردﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪﯾﮏﺭﻭﺑﺎﺕﻣﯽ ﺗﻮاندﺑﻪﺳﺮﻋﺖﺍﺯ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩﺧﺎﺭﺝشده ﻭﮐارخودراغازکند.

*ﻓﻮﺍﯾﺪﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯﺭﻭﺑﺎﺗﻬﺎﯼﺍﻧﺴﺎﻥ نﻤﺎﺩﺭ ﻓﻀﺎﺁﺷﮑﺎﺭه ﺍﻣﺎخودﻧﺎﺳﺎ هم ﻣﻌﺘﻘﺪه که ﺍﯾﻦ ﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩﺍﻥ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺩﺭمقایسه با ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺭﺗﺒﻪ ﺩﻭﻡ ﺭوﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺷﺖ؛ ﻭﻭﻇﯿﻔﻪ اون هاﺗﻨﻬﺎﺑﻬﺒﻮﺩ ﺩﺍﺩﻥﺭﻭﻧﺪ ﻣﺎﻣﻮﺭﯾﺘﻬﺎﯼ ﺍﮐﺘﺸﺎﻓﺎﺕ ﻓﻀﺎﯾیه.
ما ﻫﺮﮔﺰنمیتونیم ﺭﻭﺑﺎﺗﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﺎﻣﻞ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎکنیم ﯾﺎ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎﺕ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺭو ﺑﺎ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﻬﺎﯼ ﺭﺍﯾﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ کنیم چون ﻫﻨﻮﺯهم ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﮐﺘﺸﺎﻓﺎﺕ ﻣﻮﺛﺮﺗﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮه.
ﺗﺎزﻣﺎﻧﯽﮐﻪ ﺭﻭﺑﺎﺗﻬﺎﺑﺘﻮنن ﺑﻪ ﺳﻄﺤﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽﺑﺮﺳن ﺗﺎﻗﺪﺭﺕ اﻧﺠﺎﻡﺍﮐﺘﺸﺎﻓﺎﺕ ﻓﻀﺎﯾﯽروﺑﺪﻭﻥﻧﯿﺎﺯﺑﻪﺩﺧﺎﻟﺖ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﯿﺎرن ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻃﻮﻻ‌ﻧیی ﺑﺎﻗﯽ مونده چون:
1-ﻣﺎﺷﯿﻨﻬﺎ هم ﻫﻨﻮﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮﯼ ﻫﺎﯼ ﻣﻬﻢ ﻋﻠﻤﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻧﯿﺎﻭﺭدن.
2-ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺘﻬﺎﯼ ﺗﮑﻨﯿﮑﯽ هم ازطرفی دیگه ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﭼﻨﯿﻦ ﺭﻭﺑﺎﺗﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺎﺧﯿﺮ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯه.
قبل ازاونکه ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺘﻮنه ﺭﻭﺑﺎﺕ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺣﯿﺎﺕ ﻓﺮﺍﺯﻣﯿﻨﯽ ﻭ ﺳﯿﺎﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﻓﻀﺎ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﮐﻨه ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ی ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﺣﺴﮕﺮﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺗﺮﯼ ﻫﺎ ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪه.
ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ، ﺭﻭﺑﺎﺗﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺍﮐﺘﺸﺎﻓﺎﺕ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﮐﻤﺒﻮﺩﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ:*ﺍﺑﺘﮑﺎﺭ ﻭ ﺗﺨﯿﻞ*
ربات هافقط ﮐﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍﺍﻧﺠﺎﻡﺧﻮﺍﻫﻨﺪﺩﺍﺩکه: 1-ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اون ها نﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷه
2-و انسان هم اشتیاقی به انجام اون کار نداشته باشه.
در هرحال با وجود اینکه برنامه "انسان درفضا"ی ناسابا پایان یافتن پرتاپ آخرین شاتل این سازمان با نقصان مواجه شده اما برنامه "روبات درفضا"ی ناسا همچنان به قوت خودش پابرجاهه وممکنه که درآینده ای نه چندان دوربخش عظیمی ازبرنامه هایی این سازمان فضایی روبه خودش اختصاص بده.
 
  • شروع کننده موضوع
  • #4

NEO

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
2,368
امتیاز
5,899
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی
شهر
بوشهر
رشته دانشگاه
مهندسی نفت
پاسخ : خداحافظی با شاتل ؟

توجه داشته باشید که تکنولوژی رباتیک ناسا در ابتدای کاره و فقط به ساخت بازوی رباتیک بسنده میکنه نه ربات کامل شبه انسان با تمای اعضا و قابلیت ها.
ضمنا ساخت ربات از تحقیقات گرفته تا تولید نهایی بسیار هزینه بره . نگهداری اون هم همینطور.
انسان هزینه ای نداره ولی ربات چرا.
پس به عقیده من حالا حالا ها برای خداحافظی با شاتل ها زوده هرچند که ناسا از دور خارجشون کرده.
 

shatoonak

Tulip
ارسال‌ها
681
امتیاز
5,579
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
ن.ج.ب.ا.د
سال فارغ التحصیلی
94
پاسخ : خداحافظی با شاتل ؟

حال با گذشت چهل سال از اتمام مأموریتهای آپولو و زمانی که انسان قدم در اعماق فضا گذاشت، ناسا تصمیم گرفته با کپسول فضایی اوریون به ریشه های اکتشافی خود بازگردد. جاش بیرلی از ناسا گفت: این نخستین باری است که ما وسیله ای داریم که به معنای واقعی می تواند مارا به جایی که آرزو داریم منتقل کند.

کپسول فضایی اوریون بخشی از پروژه ناسا است که جایگزین برنامه شاتل شده است و می توان از آن به عنوان ابزاری برای قدم گذاشتن به فضا و بازگشت انسان به استفاده کرد. ناسا امیدوار است که این کپسول، کمتر از 10 سال آینده بتواند فضانوردان را به نقاطی چون مریخ منتقل کند.

این درحالی است که کپسول جدید باید پیش از قدم گذاشتن به فضا آزمایشهای سختی را در صحرای آریزونا بگذراند.

کریس جانسون مدیر پروژه ناسا در این رابطه گفت: ما به نوعی انواع مختلف شرایط و حتی حالت خرابی دستگاه ها را برای وی فراهم کردیم تا بدانیم که جان فضانوردان چگونه مورد محافظت قرار می گیرد.
NASA_Orion_Crew_Exploration_Vehicle.jpg



در این آزمایشها چتر نجات مورد توجه است. این کپسول از ارتفاع 8 هزار متری از یک جت به سمت زمین پرتاب شده تا مشخص شود که سیستمهای سقوط این کپسول چگونه کار می کند و می تواند فضاپیما را به صورت ایمن به زمین بازگرداند.

این آزمایشها درحال حاضر در آریزونا و در یک منطقه آزمایش تجهیزات نظامی آمریکا درحال انجام است.

وزن اوریون حدود 9 هزار کیلوگرم است که این وزن در مقایسه با وزن 113 هزار کیلویی شاتل قرار می گیرد. اما نباید تحت تأثیر این وزن سبک کارکردهای اوریون را زیر سوال برد، چرا که این کپسول فضای بیشتری در مقابل شاتلها برای خدمه خود فراهم کرده است.

جانسون اظهار داشت: شاتل های فضایی به نظر بزرگ می آمدند اما قسمت اعظم آن به فضای داخلی برای فضانوردان اختصاص نداشت.

نخستین پرتاب رسمی اوریون در سال 2014 با یک مأموریت بدون سرنشین شکل می گیرد تا توانایی این کپسول برای بازگشت به جو زمین با سرعت 32 هزار کیلومتر در ساعت مورد آزمایش قرار بگیرد.
299746main_Orion.jpg

این کپسول قرار است 15 برابر دورتر از ایستگاه بین المللی فضایی بروند. نخستین مأموریت دارای سرنشین اوریون در سال 2021 خواهد بود. هزینه این برنامه اندکی کمتر از یک میلیارد دلار در سال اعلام شده است.
سایت نجوم ایران


با این حساب انسان از سفر های فضایی هنوز حذف نشده!!
 

shatoonak

Tulip
ارسال‌ها
681
امتیاز
5,579
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
ن.ج.ب.ا.د
سال فارغ التحصیلی
94
پاسخ : خداحافظی با شاتل ؟

من خواستم از یه منبع معتبر استفاده کنم ولی مثل اینکه آخرین خبر از سایت نجوم ایران از خبر شما قدیمی تره!ولی یه مطلب دیگه هم پیدا کردم :-"
ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺎﻩ‌ﻫﺎ ﺗﺄﺧﯿﺮ ﻭ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﺑﯽ‌ﺳﺎﺑﻘﻪ‌ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﻨﻞ ﭘﺮﻭﺍﺯﯼ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﻧﺎﺳﺎ ﻧﻬﺎﯾﺘﺎ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﺷﺎﺗﻞ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﺮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻭ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﺑﻬﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﯼ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﻬﺎﺭ ﻋﺼﺮ ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎﯼ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺷﺎﺗﻞ ﺩﯾﺴﮑﺎﻭﺭﯼ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ 24 ﻓﻮﺭﯾﻪ (5 ﺍﺳﻔﻨﺪ) ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ‌ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﺪ. ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺎﺳﺎ ﺍﻋﻼ‌ﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﺗﻞ ﺍﻧﺪﯾﻮﺭ ﻧﯿﺰ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺁﻭﺭﯾﻞ (ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦ ـ ﺍﺭﺩﯾﺒﻬﺸﺖ) ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﺷﺎﺗﻞ ﺁﺗﻼ‌ﻧﺘﯿﺲ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﯼ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﮔﺮ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﭘﯿﺶ‌ﺑﯿﻨﯽ ﻧﺸﺪﻩ‌ﺍﯼ ﺭﻭﯼ ﺩﻫﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺷﺎﺗﻞ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭ ﺍﮔﺮ ﺷﺎﺗﻞ ﺍﻧﺪﯾﻮﺭ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﺷﮑﺎﻟﯽ ﺷﻮﺩ ﻧﺎﺳﺎ ﻧﺎﭼﺎﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺗﻼ‌ﻧﺘﯿﺲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺷﺎﺗﻠﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﻓﻀﺎ ﻭ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ‌ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺍﮔﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﯾﻦ ﺗﺎﺭﯾﺦ‌ﻫﺎ ﻭ ﺍﻣﺎ ﻭ ﺍﮔﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯽ‌ﺭﺳﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺭ ﺳﺎﻝ 1390 ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﺎﺷﮑﻮﻩ ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎﯼ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺩﻭﺭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﺍﺯ ﻭ ﻧﺸﯿﺐ‌ﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺪﻭﻥ ﺷﮏ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ 2 ﺷﺎﺗﻞ ﭼﻠﻨﺠﺮ ﻭ ﮐﻠﻤﺒﯿﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺗﻠﺦ‌ﺗﺮﯾﻦ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺣﯿﺎﺕ ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎﯼ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﺮﺷﻤﺮﺩ.
ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﭘﯿﺶ ﺳﻨﺎﺗﻮﺭ ﺑﯿﻞ ﻧﻠﺴﻮﻥ ﺍﺯ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺕ‌ﻫﺎﯼ ﺍﯾﺎﻟﺖ ﻓﻠﻮﺭﯾﺪﺍ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩﺍﻥ ﺳﺎﻝ‌ﻫﺎﯼ ﻧﻪ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺩﻭﺭ ﻧﺎﺳﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﻮﻣﯿﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎ ﮔﻨﺠﺎﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺸﻮﺩ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺣﺎﻟﺘﯽ ﺭﻭﯼ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻧﻘﺎﯾﺺ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﺨﺰﻥ ﺳﻮﺧﺖ ﺷﺎﺗﻞ ﺩﯾﺴﮑﺎﻭﺭﯼ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺕ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻧﺎﺳﺎ ﺷﻮﺩ. ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺷﺎﺗﻞ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺳﺎﻝ 2010 ﺭﺍﻫﯽ ﻣﺪﺍﺭ ﺯﻣﯿﻦ ﺷﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﻟﻐﻮ ﺷﺪ. ﻋﻠﺖ ﻟﻐﻮ ﺍﯾﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﺷﮑﺎﻑ ﺑﺰﺭﮒ 6 ﻣﺘﺮﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﺎﻥ ﺷﺎﺗﻞ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﺑﺪﻧﻪ ﻣﺨﺰﻥ ﺁﻥ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
ﺍﮔﺮ ﺷﺎﺗﻞ ﺑﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻭﺿﻌﯿﺘﯽ ﺭﺍﻫﯽ ﻓﻀﺎ ﺷﻮﺩ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﺷﮑﯽ ﻓﺎﺟﻌﻪ‌ﺍﯼ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎﯼ ﭼﻠﻨﺠﺮ ﻭ ﮐﻠﻤﺒﯿﺎ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺑﺮﺧﯽ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻧﺎﺳﺎ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﻨﺎﺗﻮﺭ ﺑﯿﻞ ﻧﻠﺴﻮﻥ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﺸﮑﻼ‌ﺕ ﻓﻨﯽ ﻣﺨﺰﻥ ﺷﺎﺗﻞ ﺩﯾﺴﮑﺎﻭﺭﯼ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﻓﻊ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﻣﺨﺰﻥ ﺷﺎﺗﻞ ﺁﺗﻼ‌ﻧﺘﯿﺲ ﺩﺭ ﺷﺎﺗﻞ ﺩﯾﺴﮑﺎﻭﺭﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩ.
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ‌ﺭﺳﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﺷﺎﺗﻞ ﺩﯾﺴﮑﺎﻭﺭﯼ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺍﺭﺷﺪ ﻧﺎﺳﺎ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ‌ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﺁﺧﺮ ﺷﺎﺗﻞ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﺸﮑﻼ‌ﺕ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﯾﺨﺘﮕﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‌ﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺷﺎﺗﻞ ﻧﻤﯽ‌ﺷﻮﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩﺍﻥ ﺁﻥ ﻧﯿﺰ ﻣﺸﮑﻼ‌ﺗﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ‌ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺁﻥ ﻧﺎﺳﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮﺍﺗﯽ ﺩﺭ ﺁﺭﺍﯾﺶ ﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺩﯾﺴﮑﺎﻭﺭﯼ ﺭﺍﻫﯽ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ‌ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﺪ.
ﺗﯿﻢ‌ﮐﻮﭘﺮﺍ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺪﺕ‌ﻫﺎ ﭘﯿﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺗﺼﺎﺩﻓﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﻣﺤﻮ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﻥ ﺑﺮﺍﻭﻥ ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺎﺩﻩ‌ﺭﻭﯼ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻭﯼ ﺷﻮﺩ. ﻧﺎﺳﺎ ﺩﺭ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﺍﻧﺪﯾﻮﺭ ﻧﯿﺰ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺷﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮﺍﺗﯽ ﺩﺭ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ‌ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﺪ.
ﺁﻏﺎﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺑﻪ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺗﯿﺮﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻃﯽ ﺁﻥ ﮔﺎﺑﺮﯾﻞ ﮔﯿﻔﻮﺭﺩ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﯼ ﮐﻨﮕﺮﻩ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺩﭼﺎﺭ ﺟﺮﺍﺣﺎﺕ ﺷﺪﯾﺪﯼ ﺷﺪ. ﻫﻤﺴﺮ ﻭﯼ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﺳﮑﺎﺕ ﮐﻠﯽ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩﺍﻥ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﺷﺎﺗﻞ ﺍﻧﺪﯾﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻓﻀﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﺷﺪﯾﺪ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ.
ﺍﻣﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻗﻀﺎﯾﺎ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻃﺮﻑ ﻭ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﺗﻪ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺑﻮﺩﺟﻪ ﻧﺎﺳﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﺁﺗﻼ‌ﻧﺘﯿﺲ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻃﺮﻑ ﺩﯾﮕﺮ. ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‌ﺭﯾﺰﯼ‌ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻨﮕﺮﻩ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﻮﺩﺟﻪ 100 ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺩﻻ‌ﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻧﺎﺳﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻧﮑﺘﻪ: ﺑﻬﺎﺭ ﺳﺎﻝ 1390 ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﺎﺷﮑﻮﻩ ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎﯼ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺩﻭﺭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﺍﺯ ﻭ ﻧﺸﯿﺐ‌ﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺪﻭﻥ ﺷﮏ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ 2 ﺷﺎﺗﻞ ﭼﻠﻨﺠﺮ ﻭ ﮐﻠﻤﺒﯿﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺗﻠﺦ‌ﺗﺮﯾﻦ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺣﯿﺎﺕ ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎﯼ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﺮﺷﻤﺮﺩ
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺍﺭﺷﺪ ﻧﺎﺳﺎ ﺩﺳﺖ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺖ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻢ‌ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺁﻣﺎﺩﻩ‌ﺳﺎﺯﯼ ﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩﺍﻥ ﻭ ﺷﺎﺗﻞ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ‌ﺍﻧﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻣﺎﻩ ﻣﺎﺭﺱ(ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦ) ﮐﻨﮕﺮﻩ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩﺟﻪ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ.
ﺩﻗﯿﻘﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﻋﻼ‌ﻡ ﺷﺪ ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺳﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 2010 ﺑﺎﺯﻧﺸﺴﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺤﺚ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ‌ﻫﺎﯼ ﻧﺴﻞ ﺑﻌﺪﯼ ﻓﻀﺎﭘﯿﻤﺎﻫﺎﯼ ﻧﺎﺳﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻭﺭﯾﻮﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﻭ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﺍﺕ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻣﻄﺮﺡ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﮐﭙﺴﻮﻝ‌ﻫﺎﯼ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺭﻭﺳﯿﻪ ﯾﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﯾﻮﺯﻫﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ.
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﺍﺧﯿﺮﺍ ﺧﺒﺮﻫﺎﯼ ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ‌ﺭﺳﺪ. ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﻧﺎﺳﺎ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﻣﺎﻣﻮﺭﯾﺖ‌ﻫﺎﯼ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ‌ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﯾﮏ ﻓﻀﺎﭘﯿﻤﺎﯼ ﮊﺍﭘﻨﯽ ﺭﺍ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﺧﻮﺩ ﮐﻨﺪ.
ﺑﺮﺧﯽ ﺭﺳﺎﻧﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺧﺒﺮﯼ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺍﺧﯿﺮ ﮔﺰﺍﺭﺵ‌ﻫﺎﯾﯽ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ‌ﮐﻪ ﻧﺎﺳﺎ ﻭ ﺁﮊﺍﻧﺲ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﮊﺍﭘﻦ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﻏﯿﺮ ﺭﺳﻤﯽ ﺭﺍ ﺩﺭﺧﺼﻮﺹ ﺑﺎﺯﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ﺷﺎﺗﻞ ﻭ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻨﯽ ﺁﻥ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻓﻀﺎﭘﯿﻤﺎﯼ ﮊﺍﭘﻨﯽ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ 2'(HTV) ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ‌ﺍﻧﺪ. ﺍﯾﻦ ﻓﻀﺎﭘﯿﻤﺎﯼ ﮊﺍﭘﻨﯽ ﺑﺎ ﻫﺰﯾﻨﻪ‌ﺍﯼ ﺑﺎﻟﻎ ﺑﺮ 14 ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﯾﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮒ‌ﺗﺮﯾﻦ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩ ﺗﺎﺭﯾﺦ 50 ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﮊﺍﭘﻦ ﺷﻮﺩ.
ﺍﯾﻦ ﻓﻀﺎﭘﯿﻤﺎﯼ ﺍﺳﺘﻮﺍﻧﻪ‌ﺍﯼ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ 10 ﻣﺘﺮ ﻭ ﻗﻄﺮ 4‌/‌4 ﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ 6 ﺗﻦ ﺑﺎﺭ ﺣﻤﻞ ﮐﻨﺪ. ﺍﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﯾﺪﻩ‌ﺍﯼ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮﺩ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺍﺭﺷﺪ ﻧﺎﺳﺎ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻓﻀﺎﭘﯿﻤﺎﯼ ﺍﻭﺭﯾﻮﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 2018 ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﭼﻨﺪﺍﻧﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺷﺖ.
ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﺎﺷﮑﻮﻫﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺩﺍﻧﺶ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﺸﺮ ﮐﺮﺩﻩ‌ﺍﻧﺪ. ﺍﯾﻦ ﺳﺎﺯﻩ‌ﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ‌ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺁﻻ‌ﺕ ﺳﺎﺧﺖ ﺩﺳﺖ ﺑﺸﺮ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﻣﺪﺕ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﺯ ﺍﺗﻤﺴﻔﺮ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﺣﺎﻝ ﺁﻥ‌ﮐﻪ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ ﺩﻫﻪ ﭘﯿﺶ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﻋﺒﻮﺭ ﺍﺯ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺅﯾﺎﯾﯽ ﺑﯿﺶ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺷﺎﺗﻞ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ 12 ﺁﻭﺭﯾﻞ ﺳﺎﻝ 1981 ﻣﯿﻼ‌ﺩﯼ ﺑﺎ ﺷﺎﺗﻞ ﮐﻠﻤﺒﯿﺎ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻠﺒﺎﻧﯽ ﺟﺎﻥ ﯾﺎﻧﮓ ﻭ ﺭﺍﺑﺮﺕ ﮐﺮﯾﻤﻦ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎﯼ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﻋﺮﺻﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺳﺎﺧﺖ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ‌ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﺩﺭ ﺻﺪﺭ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖ‌ﻫﺎﯼ ﺷﺎﺗﻞ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺯ ﺷﺎﺗﻞ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺳﻤﺒﻞ ﮐﺎﻭﺷﮕﺮﯼ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﻓﻀﺎ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ.
ﺍﯾﻦ ﺳﻤﺒﻞ، ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﭘﯿﺶ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻣﻘﺪﻣﺎﺕ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﻣﺮﯾﺦ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﺻﻠﯽ ﻧﺎﺳﺎ ﻭ ﺁﮊﺍﻧﺲ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﺎﺷﮑﻮﻩ ﺷﺎﺗﻞ‌ﻫﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻣﯽ‌ﯾﺎﺑﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻢ‌ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺭﻭﻧﻤﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻓﻀﺎﭘﯿﻤﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﻧﺎﺳﺎ ﺑﻮﺩ، ﻓﻀﺎﭘﯿﻤﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﺗﯿﻢ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﻣﻬﻨﺪﺳﺎﻥ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ 24 ﺳﺎﻋﺘﻪ ﺁﻥ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ.
اینم منبعش

بازم انسان از سفرای فضایی حذف نشده!
 
بالا