زیبایی یا راحتی

[Karenn]

خوب تو این تاپیک قراره راجب ابن بحث بشه که
زیبایی مهم تره یا راحتی
تو دوتا زمینه ی اخلاقی
و لباس پوشیدن
تو زمینه ی اخلاقی بیشتر منظور از زیبایی هنجار های رفتاری مثل تعارف و رعایت حال طرف مقابله و منظور از راحتی رک و بدون تعارف بودنه و حالا هرچیزی که شما از زیبایی راحتی تو جامعه تعریف میکنید
(متانت، شعور و...)

تو پوشش هم که مشخصه شما ترجیح میدید که چیزی که میپوشید توش راحت باشی یا ترجیح میدید زیبا به نظر بیاین

چقدر به این اعتقادتون عمل میکنید
مثلا توموقیعتش قرار بگیرید از نظر اخلاقی و پوششی آیا به انتخابی که اینجا گفتید عمل میکنید؟

فقط
۱. لطفا نویسین هر دو
۲. دلیل و فلسفه ی انتخابتونم بیان کنید
۳. تو اخلاق میشه وارد بحث زیبایی شناسی شد ولی لطفا راجع به استایل لباس پوشیدن و زیبایی شناسیش بحث نکنید تو زمینه ی لباس زیبا از نظر خودتون و راحت از نظر خودتون رو در نظر بگیرید

 

[pcy]

در زمینه ی پوشش مطمئنا راحتی رو به زیبایی ترجیح میدم که علت های مختلفی هم داره.
۱. راحتی پوشش باعث آرامش خیال میشه.
۲. معمولا لباسهایی که باهاشون احساس راحتی می کنم از نظر اقتصادی به صرفه تر هستن.
۳. به دنبال راحتی بودن، آدم رو از گیر مد افتادن نجات میده.
۴. لباس راحت عموما یه چیز ثابتی هست و وقتی برای انتخاب و خرید و سایر چیزها صرف نمیشه.

در زمینه ی رفتار زیبایی رو به راحتی ترجیح میدم.
۱. اگر همه بخوان اونطور که راحتتر هستن برخورد بکنن، دیگه کسی به حقوق بقیه تو یه جمع اهمیت نمیده.
۲. منظور از زیبایی رفتاری که میگم تظاهر نیست. ما تو جامعه زندگی می کنیم و خوبه که یه سری مسائل رو رعایت بکنیم.
۳. زیبایی در رفتار باعث حفظ آرامش جمع و بهتر شنیده شدن حرف هامون میشه.


در مورد خودم فکر می کنم خیلی به زیبایی رفتاری پایبند نیستم. از تعارف و رسومات جاری، حس خوبی نمیگیرم.

 

[Karenn]

در زمینه ی پوشش مطمئنا راحتی رو به زیبایی ترجیح میدم که علت های مختلفی هم داره.
۱. راحتی پوشش باعث آرامش خیال میشه.
۲. معمولا لباسهایی که باهاشون احساس راحتی می کنم از نظر اقتصادی به صرفه تر هستن.
۳. به دنبال راحتی بودن، آدم رو از گیر مد افتادن نجات میده.
۴. لباس راحت عموما یه چیز ثابتی هست و وقتی برای انتخاب و خرید و سایر چیزها صرف نمیشه.

در زمینه ی رفتار زیبایی رو به راحتی ترجیح میدم.
۱. اگر همه بخوان اونطور که راحتتر هستن برخورد بکنن، دیگه کسی به حقوق بقیه تو یه جمع اهمیت نمیده.
۲. منظور از زیبایی رفتاری که میگم تظاهر نیست. ما تو جامعه زندگی می کنیم و خوبه که یه سری مسائل رو رعایت بکنیم.
۳. زیبایی در رفتار باعث حفظ آرامش جمع و بهتر شنیده شدن حرف هامون میشه.


در مورد خودم فکر می کنم خیلی به زیبایی رفتاری پایبند نیستم. از تعارف و رسومات جاری، حس خوبی نمیگیرم.

زیبایی تو رفتار رو چطور تعریف میکنی
و چرا باعث آرامش بیشتر میشه
این آرامش بیشتر شبیه آرامش قبل از طوفان نیست؟
اینکه اونچیزی که اون لحظه احساس میشه انجام نشه باعث نمیشه روابط خراب و تظاهری نشه؟
چطور میشه ابن زیبایی و رعایت رو از تظاهر جدا کرد

 

[pcy]

زیبایی تو رفتار رو چطور تعریف میکنی
و چرا باعث آرامش بیشتر میشه
این آرامش بیشتر شبیه آرامش قبل از طوفان نیست؟
اینکه اونچیزی که اون لحظه احساس میشه انجام نشه باعث نمیشه روابط خراب و تظاهری نشه؟
چطور میشه ابن زیبایی و رعایت رو از تظاهر جدا کرد

رعایت ادب، کلامی که توش از فحش دور باشه، احترام، اهمیت دادن به ترجیحات اطرافیان و...
اینا به نظرم میتونه باعث آرامش بشه، بارها تجربه داشتم و دیدم که افرادی که ادب رو رعایت می کنن معمولا روابط راحت و کنترل شده تری تو جامعه دارن.
و فکر نمی کنم آرامش قبل از طوفان باشه اگر ادم اعتدال رو رعایت بکنه. یعنی تو درکنار اینکه به اولویت های خودت تو رابطه فکر بکنی بتونی همزمان اولویت های بقیه رو هم در نظر بگیری. اینطوری به مشکل برنمیخوری و آخرش یه راهی پیدا میکنی.
با تربیت کردن یه ویژگی مثبت مثل محترم بودن تو وجودت میتونی از تظاهر جلوگیری بکنی. تظاهر وقتی به وجود میاد که به نفس عمل باور نداشته باشی.

 

[Karenn]

رعایت ادب، کلامی که توش از فحش دور باشه، احترام، اهمیت دادن به ترجیحات اطرافیان و...
اینا به نظرم میتونه باعث آرامش بشه، بارها تجربه داشتم و دیدم که افرادی که ادب رو رعایت می کنن معمولا روابط راحت و کنترل شده تری تو جامعه دارن.
و فکر نمی کنم آرامش قبل از طوفان باشه اگر ادم اعتدال رو رعایت بکنه. یعنی تو درکنار اینکه به اولویت های خودت تو رابطه فکر بکنی بتونی همزمان اولویت های بقیه رو هم در نظر بگیری. اینطوری به مشکل برنمیخوری و آخرش یه راهی پیدا میکنی.
با تربیت کردن یه ویژگی مثبت مثل محترم بودن تو وجودت میتونی از تظاهر جلوگیری بکنی. تظاهر وقتی به وجود میاد که به نفس عمل باور نداشته باشی.

خوب ببین همین اهمیت دادن به ترجیحات دیگران رو تو یه رابطه ی خانوادگی در نظر بگیر
بین مثلا خواهر و برادر
هر دو احساس میکنن با ارجیحت دادن به طرف مقابل فداکاری کردن این تو طرز تفکرشون تو بلند مدت تاثییر میزاره و راحتیشون و صمیمتشون تو رابطه رو از دست میدن
بین دو تا دوست این حتی مشهود تر هم هست
...
تربیت کردن همون تظاهریه که تبدیل به عادت شده

 

[pcy]

خوب ببین همین اهمیت دادن به ترجیحات دیگران رو تو یه رابطه ی خانوادگی در نظر بگیر
بین مثلا خواهر و برادر
هر دو احساس میکنن با ارجیحت دادن به طرف مقابل فداکاری کردن این تو طرز تفکرشون تو بلند مدت تاثییر میزاره و راحتیشون و صمیمتشون تو رابطه رو از دست میدن
بین دو تا دوست این حتی مشهود تر هم هست
...
تربیت کردن همون تظاهریه که تبدیل به عادت شده

فداکاری به معنای اینه که تو اصلا اولویت خودتو در نظر نمیگیری. به خاطر همین در طولانی مدت مشکل به وجود میاره. من گفتم اول اولویت خودت بعد اولویت بقیه رو هم اضافه کن.
ببین تا به نفس یه کار باور نداشته باشی داری تظاهر میکنی به هرحال. منظور منم اینه که مثلا من معمولا به کسی احترام نمیزارم ولی باور دارم احترام گزاشتن کار قشنگیه و سعی می کنم کاری که بهش باور دارم رو در خودم تبدیل به یه ویژگی بکنم از طریق تربیت کردن خودم.

 

[shgh.tv]

در زمینه ظاهری زیبایی رو ترجیح میدم. ولی نه به خاطر اینکه زیبا به نظر بیام. بیشتر به خاطر اینکه خودم دوست دارم زیبا باشم.
در زمینه رفتار هم زیبایی رو ترجیح میدم. هم به خاطر ارزشی که برام داره (که برمیگرده به اعتقادات)، هم به خاطر اینکه به قول دوستان راحتی در این زمینه خیلی وقتا باعث تجاوز به حقوق بقیه میشه و اگه همه راحتی اخلاقی رو ترجیح بدن که دنیا دنیا نمیشه:)
به نظر من زیبایی رفتاری همون اخلاقه.
و اینه که آدم تو هر محیطی و با همه و بدون توجه به تعارفات اون رفتار زیبارو داشته باشه با اون هدفی که خودش داره و درکی که ازش داره.
خودم قبلا اینطوری بودم که با کسایی که راحت نیستم و رودربایستی دارم محترمانه رفتار می‌کردم و با کسایی که راحتم مثل خانواده اون رفتار خوب و فداکاری رو نداشتم. بیشتر فکر میکنم ریشه ش این بود که ناخودآگاه میخواستم خوب جلوه کنم و اصلا به خاطر زیبایی رفتاری نبوده و فقط یک الگوی رفتاری و یه عادت بوده که ظاهرش خوب ولی نیتش درست نبوده.
ولی مدتیه دارم رو خودم کار می‌کنم که زیبایی رفتاری و اخلاقی رو آگاهانه و با درک و هدف درست در مقابل همه افراد رعایت کنم.
به نظرم خیلیامون مثل گذشته خودم نمیدونیم چرا باید اخلاقو رعایت کنیم و خوبی کنیم یا درک غلطی ازش داریم
یا اینکه اصلا به زیبایی اخلاقی و هدف کار فکر نمیکنیم و فقط الگوهایی که به‌مون القا شده رو طبق عادت اجرا می‌کنیم.
و خیلیا هم کاملا ارادی و آگاهانه رفتار زیبا دارن. و به نظرم علت و هدف و انگیزه رفتار زیبا مخصوصا ازخودگذشتگی، بر می‌گرده به اعتقادات هر فرد و درکی که از فلسفه اخلاق داره.

 

[ساراها]

بعضی از استایل ها زیبایی و راحتی و با هم دارن مثل استایل کژوال یا استایل بوهو
در مورد استایل بوهمین اگر دوست دارید بدونید این لینک و بخونید
https://mag.sarak-co.com/bohemian-style/

 

[Wrong place]

تو هر دو زیبایی
چون من آدم ظاهربینی هستم

 

[پرواز]

راحتی تا اونجایی که اذیتم نکنن که ناراحت بشم ولی ۹۰ درصد راحتی نمیشه آخه همیشه راحتی رو انتخاب کرد میدونی؟
گاهی وقتا خودت فکر می کنی تو روابط اجتماعی می‌گی خب درسته سخته ولی اگر انجام بدم خوبه منم اگر در شرایط طرف مقابل بودم انتظار داشتم انجام بده
من به شخصه اکثر تصمیم هام میل می‌کنن به راحتی تا اونجایی که بشه

 

[R.Z]

تو پوشش راحتی چون زیبایی یه معیاری هس که از آدم به آدم متفاوته نمیتونم که همه رو راضی کنم پس راحتی
تو رفتار بیشتر وقتا زیبایی رو ترجیح میدم البته بعضی موقعیت ها راحتی روترجیح میدم مثلا توی جمع چیزی تعارف میکنن یا تو جمعهایی که فضا مناسبه همه خودی هستن اینا
راحتی رو رفتار تا حدی انجام میدم به حقوق بقیه تعرض نکنه اما همیشه تو الویتم نیستن تا الان من همیشه به فکر ناراحتی یا حال بقیه بودم ولی برا اونامهم نبود منم ترجیح دادم که خودم مهم باشم و به فکر خودم باشمالبته مغرور نشم تا اون حد
درکل من سعی میکنم راحت و رک زندگی کنم چون خب زندگی یه باره و من قرار نیست دیگه تو اون موقعیت قرار بگیرم و واکنش بدم پس پشیمانی معنی نداره