مهدی
کاربر فوق‌حرفه‌ای
- ارسالها
- 1,112
- امتیاز
- 7,384
- نام مرکز سمپاد
- علامهحلی
- شهر
- تهران
- مدال المپیاد
- کامپیوتر
- دانشگاه
- دانشگاه تهران. :دی
- رشته دانشگاه
- آمار. :دی
×اول از همه اینو بگم که من نمیدونم که آیا جای این مطالب دقیقا اینجاست یا نه ولی خب حس می‌کنم نیازه این مطالب رو بدونید.
بخش اول:
من دوتا حرف داشتم توی این تاپیک:
یک. این در مورد پسرها‌ست
وقتی یه پسر درسشو تموم میکنه باید بره سربازی. حالا اگه نخواد بره باید بخره. برای خریدن نرخ رو احتمالا می‌دونید. زیر دیپلم 10، دیپلم 15، لیسانس 25، ارشد 30، میرسه به دکتری که اگه غیر پزشکی باشه میشه 35 و اگه پزشکی باشه میشه 40 میلیون، حالا پزشک متخصص به بالا که دیگه بدتر میشه 50 میلیون.
چیزی که هست اینه‌که یه روزی اون کلاه قشنگا و لباس فارغ‌التحصیلیتون رو می‌پوشید و کلاها رو میندازید هوا که آره الان فارغ شدیم ولی خب پاتونو از درب دانشگاه که می‌ذارید بیرون یه وقت امکان داره این سوال بیاد به ذهنتون حالا چی؟ نشه که موقعی که رفتید بخرید سربازی رو بزنید تو سرتون که چرا اومدید اصلا تا اینجا جلو. همون سیکل می‌موندید و 10 میلیون رو متقبل می‌شدید فقط. یعنی میخوام بگم بیارزید برای «خودتون» اون پول. پولی نیست که بخوان همینطوری بگیرن اون پول پولیه که صرف تحصیل شما شده. اون چیزی که شمایی که اومدی توی دانشگاه دولتی برات خرج شده الانم میگن بده بهمون! بیارزید برای خودتون
این یک.
دو. برای تک تک اون رشته‌هایی که شما قبول شدید یکی هست که قبول نشده.
مثلا انتخاب رشته کرده یارو:
برق شریف
برق تهران
مکانیک شریف
عمران شریف
کامپیوتر شریف
صنایع شریف
مکانیک تهران
عمران تهران
کامپیوتر تهران
و
.
.
.
بعد شما هم مثل اون کردید (مثلا). آخرش شما میارید «مثلا» برق شریف رو، اون نمیاره. با اینکه اون آرزوش این بوده که برق شریف بخونه و واقعا مال این رشته بوده. میره برق تهران. تهران برقش واقعا خوبه ولی خب اون مثلا شریف دوست داشته. حتی گاهی بدتر طرف بعد برق شریف نمیزنه برق یه جای دیگه رو ، میزنه یه رشته دیگه کلا.
تهش که چی؟ تهش اینکه اینکه شما میاید توی یه رشته‌ای، بدونید که احتمالا یکی بوده که می‌خواسته جای شما باشه ولی خب پر شده دیگه ظرفیت اون رشته توی اون دانشگاه.
هممون هم می‌دونیم که رتبه خوبا فقط در آینده خفن نمی‌شن یعنی کلا ملاک نیست رتبه و دانشگاه و ... ولی خب سعی کنید از فرصتی که بهتون داده شده استفاده کنید.
ای دوست تهرانی/شریفی/امیرکبیری/شهیدبهشتی و ... من. ازون چیزی که بهت داده شده استفاده کن.
بخش دوم : اینارو از من بشنوید ولی گوینده اصلی اینا من نبودم، تجربه کلی آدمه که من آوردم خلاصه خلاصه و بخش بخش دارم می‌گم براتون. بخونید و امیدوارم براتون مثمر ثمر باشه که احتمالا هست.
یک. تو دانشگاه قرار نیست فقط درس دانشگاه بخونید یه بخش عظیمی از زندگی شما حول محور چیزایی که تو دانشگاه یاد نمی‌دن می‌گذره. بدانید و آگاه باشید که کلی کارا میشه انجام داد. تا می‌تونید برید این سمینار‌هایی که برگزار می‌کنند تو دانشگاه خودتون یا تو دانشگاه‌های دیگه یا جاهایی ریسرچ بیسد مثل آی‌پی‌ام. همین چاهارشنبه پروفسور بهشتی زواره رو آوردن. شما فقط یه گوگل بکنید می‌بینید چه عظمتی دارن این بزرگوار و کلللی میشه سود برد از حضور چنین افرادی.
برید توی سایتای کورسرا و edx و لیندا و امثالهم کورس بردارید و لذت ببرید. تهش هم یه سرتفیکیشن میدن که اگه خواستید اپلای بنمایید میتونه کمکتون کنه.
دو. یه بخشی دوستان هستن. (یه بخش عظیمی) یه بخش بزرگتری درستون. اینارو قاطی نکنید با هم. بشینید به موقع درستون رو بخونید به موقع هم برید یه کار دیگه بکنید.
سه. درگیر حاشیه مسخره نشید. هر روز به خودتون بگید به من چه فلان چیز؟! اینطوری 3-1 از بقیه جلو میوفتید.
چاهار. اینترنشیپ هم بد نیست. گوشه چشمی داشته باشید بهش.
بخش اول:
من دوتا حرف داشتم توی این تاپیک:
یک. این در مورد پسرها‌ست
وقتی یه پسر درسشو تموم میکنه باید بره سربازی. حالا اگه نخواد بره باید بخره. برای خریدن نرخ رو احتمالا می‌دونید. زیر دیپلم 10، دیپلم 15، لیسانس 25، ارشد 30، میرسه به دکتری که اگه غیر پزشکی باشه میشه 35 و اگه پزشکی باشه میشه 40 میلیون، حالا پزشک متخصص به بالا که دیگه بدتر میشه 50 میلیون.
چیزی که هست اینه‌که یه روزی اون کلاه قشنگا و لباس فارغ‌التحصیلیتون رو می‌پوشید و کلاها رو میندازید هوا که آره الان فارغ شدیم ولی خب پاتونو از درب دانشگاه که می‌ذارید بیرون یه وقت امکان داره این سوال بیاد به ذهنتون حالا چی؟ نشه که موقعی که رفتید بخرید سربازی رو بزنید تو سرتون که چرا اومدید اصلا تا اینجا جلو. همون سیکل می‌موندید و 10 میلیون رو متقبل می‌شدید فقط. یعنی میخوام بگم بیارزید برای «خودتون» اون پول. پولی نیست که بخوان همینطوری بگیرن اون پول پولیه که صرف تحصیل شما شده. اون چیزی که شمایی که اومدی توی دانشگاه دولتی برات خرج شده الانم میگن بده بهمون! بیارزید برای خودتون
این یک.
دو. برای تک تک اون رشته‌هایی که شما قبول شدید یکی هست که قبول نشده.
مثلا انتخاب رشته کرده یارو:
برق شریف
برق تهران
مکانیک شریف
عمران شریف
کامپیوتر شریف
صنایع شریف
مکانیک تهران
عمران تهران
کامپیوتر تهران
و
.
.
.
بعد شما هم مثل اون کردید (مثلا). آخرش شما میارید «مثلا» برق شریف رو، اون نمیاره. با اینکه اون آرزوش این بوده که برق شریف بخونه و واقعا مال این رشته بوده. میره برق تهران. تهران برقش واقعا خوبه ولی خب اون مثلا شریف دوست داشته. حتی گاهی بدتر طرف بعد برق شریف نمیزنه برق یه جای دیگه رو ، میزنه یه رشته دیگه کلا.
تهش که چی؟ تهش اینکه اینکه شما میاید توی یه رشته‌ای، بدونید که احتمالا یکی بوده که می‌خواسته جای شما باشه ولی خب پر شده دیگه ظرفیت اون رشته توی اون دانشگاه.
هممون هم می‌دونیم که رتبه خوبا فقط در آینده خفن نمی‌شن یعنی کلا ملاک نیست رتبه و دانشگاه و ... ولی خب سعی کنید از فرصتی که بهتون داده شده استفاده کنید.
ای دوست تهرانی/شریفی/امیرکبیری/شهیدبهشتی و ... من. ازون چیزی که بهت داده شده استفاده کن.
بخش دوم : اینارو از من بشنوید ولی گوینده اصلی اینا من نبودم، تجربه کلی آدمه که من آوردم خلاصه خلاصه و بخش بخش دارم می‌گم براتون. بخونید و امیدوارم براتون مثمر ثمر باشه که احتمالا هست.
یک. تو دانشگاه قرار نیست فقط درس دانشگاه بخونید یه بخش عظیمی از زندگی شما حول محور چیزایی که تو دانشگاه یاد نمی‌دن می‌گذره. بدانید و آگاه باشید که کلی کارا میشه انجام داد. تا می‌تونید برید این سمینار‌هایی که برگزار می‌کنند تو دانشگاه خودتون یا تو دانشگاه‌های دیگه یا جاهایی ریسرچ بیسد مثل آی‌پی‌ام. همین چاهارشنبه پروفسور بهشتی زواره رو آوردن. شما فقط یه گوگل بکنید می‌بینید چه عظمتی دارن این بزرگوار و کلللی میشه سود برد از حضور چنین افرادی.
برید توی سایتای کورسرا و edx و لیندا و امثالهم کورس بردارید و لذت ببرید. تهش هم یه سرتفیکیشن میدن که اگه خواستید اپلای بنمایید میتونه کمکتون کنه.
دو. یه بخشی دوستان هستن. (یه بخش عظیمی) یه بخش بزرگتری درستون. اینارو قاطی نکنید با هم. بشینید به موقع درستون رو بخونید به موقع هم برید یه کار دیگه بکنید.
سه. درگیر حاشیه مسخره نشید. هر روز به خودتون بگید به من چه فلان چیز؟! اینطوری 3-1 از بقیه جلو میوفتید.
چاهار. اینترنشیپ هم بد نیست. گوشه چشمی داشته باشید بهش.
آخرین ویرایش:
