جریانات

سلام

همه در تکاپو هستن. همه. هر کی به نوعی.

کافیه ده ثانیه بایستی و گوش کنی. حتی میتونی نگاه هم نکنی. عکس العملت بعد این کار یه نیش بازه. و همه ما میدونیم که هر نیش بازی دلیلش شادی نیست.

این همه جریانات این‌وری، اون‌وری، اون‌یکی‌وری. لازمه؟

ثانیه هایی که میگذره انقدر در نظرمون کوچیکن که به سیصدتاش میگیم فقط پنج دقیقه.

به چیزها و مسائل زیادی نزدیک شدن باعث مبشه اون چیزا در مقایسه با همه چیز بزرگتر به نظر بیان. درس اوایل دبستانمون بود. چرا یادمون بره؟؟

زمان هم هول کرده…