كلمه ها هم به بهشت مي روند

حيف نيست؟!

حيف از اين كلمات.

حيف اين روزهايي كه با سكوتي پر سر و صدا پر شده است.

حيف از اين كلماتي كه اين روزها هر كسي به خودش اجازه مي دهد به هر شكلي كه دلش مي خواهد روي كاغذ بياورد.

دريغ از اين واژه هايي كه خروار خروار مصرفشان مي كنيم در حاليكه  پشتشان نه كمي فكر است و نه سر سوزن ذوقي.

حيف از اين ذوقي كه در اهالي قلم خفه مي شود و دريغ از اين همه استعداد … اين همه كاغذ نو كه با واژه هايي پوچ تبديل به كاغذ باطله هايي مي شوند كه در نهايت به راحتي دور سبزي آش مي پيچيمشان.

…و امان از گزافه گويي هاي مكرر.

گاهي با خودم فكر مي كنم آيا كلمه ها هم به بهشت مي روند؟

My words fly up,my thoughts remain below:

Words without thoughts never to heaven go

Shakespeare , Hamlet