تو رو خدا یکم شاد باشین عین این D:

اه!

من هر وقت اومدم سمپادیا نوشته ی بچه ها پر از غر زدن از بدی ها و مشکلات و … بود!

آخه چرا آدم باید بدی ها رو بیان کنه تا بقیه هم ناراحت بشن!به جاش میتونیم از خاطرات خوب یا از هر چیزی که میتونه لبخند رو گونه ی بچه ها بندازه استفاده کنیم!

اگه ما بخوایم با زندگی مون اینطوری کنار بیایم که همه چی جنبه ی بد داره زندگی خیلی بیخود میشه اما ما میتونیم طرز نگاهمون به وقایع حتی از نوع بدشون رو عوض کنیم!یعنی میشه بجای گریه کردن واسه نمره 15 بخندیم البته باید بدونیم نمره 15 خیلی افتضاحه!

به هر حال نوشته هاتون خیلی خوبه و با در نظر گرفتن این نکته بهترم میشه حتی میتونین تفعلی(همون تفال خودمون) بزنین به آهنگ چی جوری؟اینجوری؟تا نحوه ی اونو بفهمین فقط اگه عین دختره تو آهنگ تا آخره آهنگ هم روش اونو نفهمیدین و بهتون یک نفر گفت اه برو دختره ی خنگ نا امید نشین و ادامه بدین!

مرسی

E.L.E.@.N.O.R

5 نظر

اضافه کردن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *