شكست

رتبه‌های داوطلبان ارشداعلام شد. آزمون غیراستاندارد سال گذشته به عده زیادی طعم شکست را چشاند. افرادی که چندین ماه متمادی به امیدساختن آینده شب و روز بی‌وقفه درس خواندند وبه ما درس اراده دادند. چه چشم‌هایی که درآن شب‌ها از فرط خستگی بی‌فروغ گشت وازنور دانش لبریز.

این آزمون یکی از نزدیک‌ترین عزیزانم را درهم شکست. پاسخی سهمناک برای او که با عشق تمام درس می‌خواند. با این وصف او هنوز اقتدار خودرا ازدست نداده. گرچه وجودش سراسر درد است اما به نگاه‌های معنی دار اطرافیان با لبخندپاسخ می‌دهد. مستاصل و هراسان تصمیم می‌گیرد که روزهای پیش رو را با هدف یافتن شغل بگذراند، ازنوبسازد. سعی دارد این باور را درخودبه وجودآورد که درپس هرشکستی موفقیتی است. اما به راستی این جمله‌ی کلیشه‌ای درواقعیت هم صدق می‌کند؟ اشک نمی‌ریزد اما هوای چشمان من شرجی است. ازدست جامعه‌ای که او را این گونه وادار به تغییرهدف‌هایش کرد.

ترس دارم از روزی که من هم بی‌دلیل درهم شکنم. من هم نتوانم ماوایی برای درد‌هایم بیابم. ترس دارم…