گل غنچه سرخ…

سعي كن هميشه توي نوشته‌هات در آخر براي خواننده يه سر نخ باقي بزاري.. يه چيزي كه مجبورش كنه خودش فكر كنه و به جواب برسه..

يا اينكه اگه قرار خودش آخر يه داستان رو بسازه بايد آخرش طوري داستان رو تموم كني كه بتونه خودش ادامه داستان رو بنويسه…

خيلي از … استفاده كردي..

درکت میکنم….عمده مشکل من هم اینه که برنامه هام با لذاتم همخونی نداره….اینقدر درگیر روزمرگی شدم که فرصت فکر کردن و بو کشیدن و خیس شدن و …. رو ندارم و این دردناکه!!!
پ.ن:هر نوشته ای که از نهاد بلند شه هیچ مشکلی نداره….تو که قرار نیست نویسنده شی!!!(البته نظر دوستان گرامی ست ولی بهتر بود به جای توجه به “…” به مطلب توجه میشد!!!)

پگاه عزیز من هم شاید دقیقا نفهمیدم منظور ملیکا چی بوده یعنی هیچ لزومی نداره که دقیقا اصل مطلب رو بگیریم….مهم اینه که با خوندن این پست شاید یه حس نزدیک به حس ملیکا به ما هم دست بده….در اصل به نظرم فایده بلاگ همینه….
پ.ن:ناراحت نشدی که از کامنت بالایی؟!چون من منظور بدی نداشتم شاید بد نوشتم!!!به هر حال عذر میخوام:)

مولي:اين سرنخو ميخواستم بذارم…ولي واقعا دونستنش برام مهم بود…خواستم واضح باشه كه حتما بفهمن !!
و اينكه من عاشق …. ام.و از اونجايي كه اصلا نميخواستم اين قصه باشه ،و فقط يه جور انتقال احساسم بود پر … هم بود…
ولي مرسي!!
پريا:مرسي …خوشحالم اگه حتي كميشو درك كرده باشي!!:)
سعيد:كل موضوع همون برنامه بود؟؟اگه مهمه برنامه كامپيوتر!!
پگاه:خب…اگه ميخواي حل شه…اگه!!..كجاش؟؟…

” تمام می شوم شبی ”
یه وقتی واسه آسمون بزاریم … بهش نگاه کنیم و ازش بارون بخوایم …