خورشید طلوع کرد و به زیبایی معنی دوباره بخشید
و داف را آنگونه که در خیال نگنجد از نو سرود.
و نگاه دشت هایی را که در شب مهتاب و آسمانی پر ستاره خیره در جست و جوی شهابی بودند ربود.
و دل من که پروانه ای خرد گرد شمعی بی مقدار بود، چگونه مست آن نگاه آتش بار نتواند بود؟