من هم این الگوی رفتاریِ تکرارشونده رو دارم.
به خصوص بعد ازینکه وارد دانشگاه شدم و دیدم برعکس کلاسِ کوچک و ۲۴ نفرهی مدرسه، در قیاس با دیگران، دیگه لزوما اونقدرها بلد نیستم.
اما این فکر که اون بیرون همیشه کلی آدم وجود دارن که توی خیلی از چیزها، از من بهترن باعث میشه که کمتر بترسم، آروم بگیرم، راحتتر بپرسم و یاد بگیرم.
اگر راهحلهای دیگهای در موردش پیدا کردی و برات مفید بوده، میشه که راجع بهشون بگی؟
به ویژه دندون های جلو