مادر بودن

[shekoofeh]

سلام.

چندوقتیه یه مسئله ای ذهنم رو مشغول کرده ... خب در طول زمان شرایط محیطی عوض شده و نوع روابط آدمها هم متفاوت شده.
میخوام اینجا در این مورد بحث کنیم که مفهوم مادری و مادر بودن چقدر در طول زمان فرق کرده ؟
و این تفاوت ها تحت تاثیر چیَن ؟ مثلا مشکلات اقتصادی ؟ و یا ریشه دارن توی کودکی مادرهای امروز؟
مادرهای امروز وقت بیشتری برای فرزندانشون میذارن و با آگاهی بیشتری نسبت به جزئیات رفتارهای بچه هاشون رفتار می کنند و یا کم طاقت و بی حوصله شدن و بچه هاشون رو راحت رها می کنن ؟
آیا این تفاوت ها به تعداد فرزندها هم برمیگرده ؟
و در نهایت شما آینده رو چطوری پیش بینی می کنید ؟ مادرهای آینده چه‏جور مادرهایی خواهند بود و چرا ؟

 

[ساررا]

پاسخ : تفاوت مادرانه‏ها

قديم ها بيشتر مادربودن تواين خلاصه ميشده كه بشيني خونه بچه هات رو بزرگ كني و ي همچين چيزايي وب همين خاطر وقتي مادرها بچه هاشون بزرگ ميشدن ي حس سرخردگي داشتن واحساس ميكردن ديگ دنياشون تمام شده ولي الان مادر بودن ب اين نيست كه بشيني توخونه فقط ب فكر لباس وخوراك بچه باشي الان مادربودن جنبه هاي مختلفي پيدا كرده به شخصه نظر خودم اينه كه الان مادري كه شاغل باشه يا ي سري كارها براي خودش داشته باشه بهتره مخصوصا با وضع اقتصادي الان فك كنم كاركردن ي نفر جوابگو نباشه واين كه ميل دخترها ب تحصيل الان درخانم ها بيشتره وتبعا خانمي كه تحصيل ميكنه دوست نداره تو خونه بشينه وشايد تايم كمتري رو با بچش بگزرونه ولي چون سطح فرهنگش بالاتره ارتباط موثرتري ميتونه با بچش داشته باشه

 

[زﮩرا]

پاسخ : تفاوت مادرانه‏ها

من ميگم مادرانه هاتغييرکرده ولي مادرهاهمراهش تغييرنکرده خب بااين وجوداحساس ميکنم که روابط نميتونه درست وخوب پيش بره اگه اين دوتاموازي پيش بره اينقدربچه هامون ازنظرعاطفي کم نداشتن ووضع جامعمون اينقدرروبه فسادنبودبه نظرمن دليل اين همه کج روي توي جامعه تغييرمادرانه هاوهمراه بااون عدم تغيير مادرهاست...

 

[-zarA-]

پاسخ : تفاوت مادرانه‏ها

بنـظرم الـان خـانواده هـا بیشتر نـیاز مسکـن و پـوشاک و خـوارک رو تـامین میکنـند

و محـبت کمتـر شـده

اسـم بعـضے از مـادرا رو هـم نمـیشه گـذاشت مـادر

بعـضیا هـم مـثل مـامـان مـن فـرشتن

 

[hastikhanoom]

پاسخ : تفاوت مادرانه‏ها

.

 

[Nightiingle]

پاسخ : تفاوت مادرانه‏ها

اتفاقن به نظر من مادري اكثر مادرهاي مدرن خيلي بهتر از زمانها قديمه.

اين تعريفي كه اكثر مردم تو ذهنشون از "مادر" دارن تصوير يه خانم مهربونيه كه تو خونه از بچه‌هاش نگهداري ميكنه و اونا رو ناز و نوازش ميكنه و...

اين اصلن تصوير كاملي از يه مادر نيست. "عشق هرگز كافي نيست" و اينا.

وقتي بچه هميشه به مادرش آويزونه، اين ادم در بزرگسالي هم آويزون باقي مي‌مونه. خودمون داريم به چشم خودمون ميدونيم كه چقدر براي مردم مستقل شدن سخته و همه منتظرن يكي ديگه بياد مشكلشون رو حل كنه.

محبت كردن به فرزند هيچ تناقضي با مستقل بارآوردنش شاغل بودن نداره. به نظر من هم مهدكودك هيچ ايرادي به خودي خود نداره.

 

[z.n1994]

پاسخ : تفاوت مادرانه‏ها

خب الان چن سطح سواد خانم ها رفته بالاتر خییییلی بهتر از قبل میدونن چیکار کنن با زندگیشون.
فقط الان یه مقدار وقتی ک مارد با فرزندشه محدوده ک این بده.ولی حد اقل بیشتر از قدیما مادرا بچه هاشونو درک میکنن.یا حداقل سعی میکنن درک کنن.
ولی مثلا مامانبزرگ من فک کنم عقایدش از 70 سال پیش تا الان هیچ فرقی نکرده.
ولی مامان من از وقتی خواهرم هم سن من بوده تا حالا کلی فرق کردن.آپدیت کردن افکار و عقایدشونو

 

[h.f]

توی جامعه ی امروز ما خیلی میبینیم که خانومهایی هستن که با اینکه توی دانشگاه های خیلی معتبر درس خوندن و کلی برای رسیدن به اون مکان و موقعیت زحمت کشیدن و هزینه کردن و حتی براشون هزینه شده ترجیح میدن به خاطر بزرگ کردن فرزندانشون فعالیت علمی یا کاری نداشته باشن ! و خب به این ایده باور دارن که مادر خوب بودن و فرزند خوب تربیت کردن خیلی بهتر از یه فرد مفید بودنه !
(البته که یه مادر خوب قطعن با تربیت یه فرزند خوب میتونه بسیار فرد مفیدی برای جامعه باشه) نظر شما چیه ؟ به نظرتون درسته که این همه وقت و هزینه صرف بشه و بعد شخص بشینه بچه بزرگ کنه ؟

 

[روژین د.]

پاسخ : مادر بودن

نه درست نیست، اما اینی که می‌گی رو من تاحالا ندیدم تو جامعه.
کسی که تو دانشگاه معتبر تا مدارج بالا تحصیل کرده باشه معمولا به خاطر بچه بزرگ کردن کار و فعالیتش رو تعطیل نمی‌کنه !
ممکنه یه مدتی مرخصی بگیره، کارشو کمتر کنه، بچه اش به حدی برسه که 24 ساعت مراقبت مادر نخواد کارشم ادامه می‌ده. یا پرستار می‌گیره مثلا. ‌

× در کل منظورم اینه که مادر خوب بودن با کار مفید واسه جامعه کردن منافاتی ندارند باهم - هم زمان قابل انجام دادن اند.

 

[فات]

پاسخ : مادر بودن

ببین اصولا" فک نکنم کارشونو واسه همیشه ول کنن.ولی خب استثنائاتی وجود داره.مثلن مادری که دوتا بچه پشت سر هم بیاره خب مسلما" نمتونه مثل قبل به کارشم ادامه بده.یا گاهی فرزند اونقد وابسته به مادر هست که خب به نظر من نمیشه بچه رو تنها گذاشت در این مواقع.پرستار هم هیچ وقت جای مادرو نمیگیره که.مهد ها هم فقط برای یک بازه سنی مناسبن برای اینکه بچه رو اجتماعی میکنند.اما در سن های کم نه.ولی اینکه فرد صرفا" به خاطر تربیت فرزند به کل کارش ول کنه خیلی کار صحیحی نیست.ینی یه جور ترجیح دادن خوشبختی فرزند به خوشبختی یا علاقه خودشه.یعنی من تو این سن نمتونم درک کنم که به خاطر فرزندم از غلاقه خودم بگذرم یا کارم.

 

[hamed.yas]

پاسخ : مادر بودن

مادر بودن خوب ببینید قاعدتا مادر خوب بودن خودش یه کار مهمه.ولی دلیل نمیشه فرد از کارش بزنه.فقط یکم زیادی خسته میشه طی این بازه ای که بچه تقریبا شخصیتش شکل گرفته و نیاز کمتری به آموزش و تربیت داره( این سنی که ما هستیم توش )
درست گفتن که مهد کودک ها مکانای خوبی ان هم واسه ساعتایی که خونه نیست مادر و هم واسه اجتمایی شدن بچه.در کل به نظر من کار سختی هست ولی اونقدرها هم غیر ممکن نیست.

 

[fateme.RMA]

پاسخ : مادر بودن

پس مهد ها رو واسه چی گذاشتن؟واسه اینکه اون مدتی که شما سر کاری یا چمیدونم داری درس میخونی
اونجا باشن بعدش برو دنبال بچه ت و به بچه ت هم برس
با این کاری که این خانوم میکنه باعث میشه که دو روز دیگه بچه شم همین کار رو بکنه.در واقع این روش رو از مادرش یاد میگیره.
نظر شخصی.

به نظرم منم کار درستی نیست ولی افرادی که اینکارو میکنن دلایل خودشونو دارن. مثلن با یه نفر که صحبت میکردم میگفت مثلن من از صبح تا ساعت 1-2 ظهر برم سرکار، بعدش که برمیگردم خسته عم. شوهرمم همینطور. میگفت خود تایم سرکار رفتن یه طرفه و خستگی ناشی از اون یه طرف. و میگفت این مانع از وقت گذاشتن و محبت کردن من به بچم میشه. میگفت خودم احساس میکردم که بعد از چند ساعت سروکله زدن با کلی مریض دیگه اصلن اعصابِ وقت گذاشتن برا بچه 5سالمو ندارم! میگفت من عصبی شدم و این عصبی بودن به بچمم منتقل شده! بعدشم میگفت مهدکودک ها خیلی وقتا روش های تربیتی درستی ندارن و بچه ی من اون جوری که میخوام بار نمیاد. با همین استدلالات بعد کلی درس خوندنو پزشک شدن کارشو گذاشت کنار و نشست ور دل بچش!

 

[N.KH]

پاسخ : مادر بودن

هرکسی هر کاریو که میکنه یکی از دلایلش اینه که خودش میخواد !
کسایی که این کار رو میکنن یا مادر بودن و تربیت کردن بچه واسشون خیلی مهمه یا ترجیحش میدن به اون زحمت ها و هزینه ها !
اما مسئله این جاست که این دو کار رو میشه باهم انجام داد با رعایت اعتدال

 

[h.f]

پاسخ : مادر بودن

نه درست نیست، اما اینی که می‌گی رو من تاحالا ندیدم تو جامعه.
کسی که تو دانشگاه معتبر تا مدارج بالا تحصیل کرده باشه معمولا به خاطر بچه بزرگ کردن کار و فعالیتش رو تعطیل نمی‌کنه !
ممکنه یه مدتی مرخصی بگیره، کارشو کمتر کنه، بچه اش به حدی برسه که 24 ساعت مراقبت مادر نخواد کارشم ادامه می‌ده. یا پرستار می‌گیره مثلا. ‌

× در کل منظورم اینه که مادر خوب بودن با کار مفید واسه جامعه کردن منافاتی ندارند باهم - هم زمان قابل انجام دادن اند.

نمونه اش زن معلم ریاضی ما ! دانشگاه تهران درس خونده مهندسی کامپیوتر و الان همه چی رو به خاطر بچه ـش ول کرده !

مادر بودن خوب ببینید قاعدتا مادر خوب بودن خودش یه کار مهمه.ولی دلیل نمیشه فرد از کارش بزنه.فقط یکم زیادی خسته میشه طی این بازه ای که بچه تقریبا شخصیتش شکل گرفته و نیاز کمتری به آموزش و تربیت داره( این سنی که ما هستیم توش )

اتفاقن فک میکنم بچه های توی سن ما از لحاظ تربیتی توجه بیشتری لازم دارن

و خب اینکه مهد کودک و اینا هست واقعن این مهد ها اونجوری که باید بچه ها رو تربیت میکنن ؟ اصلن خود بچه راضی هست از این نوع زندگی ؟ ما خیلی بچه هایی رو داریم اطرافمون میبینیم که مادرشون تا دیروقت سرکارن و اونا تو مهد کودک هستن و خیلیاشون از نظر عاطفی ، تربیتی یا حتی جسمی دچار مشکل میشن .

 

[زﮩرا]

پاسخ : مادر بودن

من نخوندم بالاییارو ...


حالا اگه وقت شد میخونم
صرفا نظر خودم


ببینید بنظر من هدف آفرینش از هرکدوم ما رشد و تعالی بوده اینکه فرزندانمونم به رشد و تعالی سوق بدیم


حالا در کنارش یه سری نیازای دیگه ایجاد شده که این نیازها با پول حل میشده...حالا راه رسیدن به پول چی بوده؟؟؟


بیشترین راهی که افراد انتخاب میکنن تحصیلاته که خب بهشون کمک میکنه در آمد خوبی داشته باشن.. ولی این در اصل مسئله تغییری نمیده


یعنی مشکل ما اینه که اصل و فرع رو قاطی فهمیدیم...


هدف نباید فراموش بشه...این که ماباید به تعالی برسیم و در کنارش برا رسیدن به بعضی نیازای جانبی داریم تحصیل میکنیم


من نمیدونم مادرایی که اینکارو میکنن واقعا براشون آینده شغلیشون مهمتره آینده بچه هاشون؟؟؟؟؟

 

[sadlove]

پاسخ : مادر بودن

ماها ک مادر نشدیم بفهمیم یعنی چی . یه مادر جون بچش از خودش مهم تره .
|:

بعد مهد هم همیشه خوب نیست . من ک خودم مهد نرفتم می رفتم خونه مامان بزرگم میموندم اما خواهرمو ک مهد گذاشتیم راضی نبودیم .
تنبیهش میکردن اینم ترسیده بود بهمون نمی گفت با اینکه مهد معروفیم بود . مامان منم بیخیالش نشد درشو پلمب کرد اخر . زیاد هم شنیدم از این چیزا وقتی بیرون میرم .
دیگع میذاشتیمش پیش خاله هام اینا .

من خودم مامانم شاغل بود .دیدم مشکلاتشو . خونه داری شوهر داری بچه داری کار بیرون. خیلی سخته .
و اینکه هیچ چیز هم جای محبت مادرو نمیگیره .

من خودم نظرم اینه ک کار کنم اما ب اندازه نع اونقدری ک از بچم دور شم . بچمم هم مهد نمیذارمش ترجیح میدم بذارمش پیش مامانم .

 

[یلدا-ق]

پاسخ : مادر بودن

من خودم مامانم شاغل بود .دیدم مشکلاتشو . خونه داری شوهر داری بچه داری کار بیرون. خیلی سخته .
و اینکه هیچ چیز هم جای محبت مادرو نمیگیره .

من خودم نظرم اینه ک کار کنم اما ب اندازه نع اونقدری ک از بچم دور شم . بچمم هم مهد نمیذارمش ترجیح میدم بذارمش پیش مامانم .

بله سخته خیلیم سخته ولی همین سختی ها باعث قوی تر شدن آدم و همون "تعالی" ش میشه.کسی که میتونه هم کار بیرون خونه هم بچه داری رو هَندِل کنه آدم به مراتب تواناتریه تا کسی که فقط یکیش رو انجام میده،تازه بچه به مادر شاغل و تواناش خیلی افتخار میکنه و اونو الگوی خودش قرار میده.

بله قطعا "هیچ" چیز جای محبت مادر رو نمیگیره.

اگه کسی بتونه بچه ش رو پیش مادرش بذاره(مادر اون شرایط رو داشته باشه و از نظر زمانی-مکانی هم شرایط جور باشه) "بهترین" گزینه ست.(دلایل بسیار زیادی هم داره.یکی اینکه مادربزرگ بچه ست در هرحال و نوه ش رو خیلی خیلی زیاد دوست داره و نوه ش مهمه براش،دیگه اینکه معمولا روشی که مادر بزرگ استفاده میکنه مورد تایید کامل مادر بچه ست،چون به هرحال خودش با اون روش بزرگ شده و اگه راضی بوده از والدینش دوست داره از همون روش برای بچه خودشم استفاده کنه و دلایل زیاد دیگه ای)
ولی در کل از یه سنی به بعد باید اینا باشه.هم مهد کودک هم پیش مادربزرگ.مثلا3-4 سال به بعد.

ببینید بنظر من هدف آفرینش از هرکدوم ما رشد و تعالی بوده اینکه فرزندانمونم به رشد و تعالی سوق بدیم

حالا در کنارش یه سری نیازای دیگه ایجاد شده که این نیازها با پول حل میشده...حالا راه رسیدن به پول چی بوده؟؟؟

بیشترین راهی که افراد انتخاب میکنن تحصیلاته که خب بهشون کمک میکنه در آمد خوبی داشته باشن.. ولی این در اصل مسئله تغییری نمیده

یعنی مشکل ما اینه که اصل و فرع رو قاطی فهمیدیم...

هدف نباید فراموش بشه...این که ماباید به تعالی برسیم و در کنارش برا رسیدن به بعضی نیازای جانبی داریم تحصیل میکنیم

من نمیدونم مادرایی که اینکارو میکنن واقعا براشون آینده شغلیشون مهمتره آینده بچه هاشون؟؟؟؟؟

آیا کسی که 24 ساعته کنار بچه ش نیست نمیتونه اونو به رشد و تعالی سوق بده؟ اگه نه چرا؟! وقتی مادری میره سرکار و از بچه ش هم مراقبت میکنه داره به بچه نشون میده که میشه این دو تا کار رو با هم انجام داد و میشه درس خوند و موقعیت مناسبی داشت و مادر خوبی هم بود.بچه مادر رو الگوی خودش قرار میده معمولا و این خودش میتونه باعث شه به "تعالی" برسه.

درضمن تحصیل کردن یه راه ه واسه تعالی.صرفا راهی برای رسیدن به پول و برآوردن اون نیاز ها نیست که.البته خب هدف از تحصیل کردن هم فرق داره به هرحال. ولی "اصل"ش کسب علم ه که یکی از مهم ترین راه های رسیدن به تعالی ه.کسب علم "خیلی" با خوب دادن کنکور و رفتن به دانشگاه خوب و داشتن شغلی با درآمد مناسب متفاوته.کسب علم یه چیز خیلی والاتریه که بعضیا مردم "عمر"شون رو میذارن روش.و شاید یکی بخواد در این راه همه چی رو هم بذاره کنار،و اصلا تشکیل خانواده هم نده،ینی به تعالی نمیرسه؟ کی گفته؟

آیا آینده شغلی با آینده بچه تناقضی داره؟ بعد مگه آینده بچه "صرفا" دست مادره؟ هر انسانی اراده و اختیار داره و میتونه آینده خودشو رقم بزنه،حالا کودکی ش هم قطعا تاثیرگذاره ولی تنها عامل موثر نیست.

یه مسئله دیگه ای هم که هست میتونه این باشه که مادر تحصیل کرده و شاغل میتونه بعضا چیزایی رو به بچه ش یاد بده در رابطه با جامعه و اینا که حاصل تجربیات خودشه و اینا به آینده بچه ش کمک خواهد کرد.

 

[toofanz]

پاسخ : مادر بودن

خب برای این موضوع من مادر خودم رو الگو قرار میدم.شرایط مامانم خیلی سخت بود بچه های اولش که دو تا دو قولو بودن و بعد 5 سال من و بعد 3 سال خواهرم به دنیا اومد،تازه توی یک شهر غریب که هیچ کدام از اعضای خانوادشون نبودن.
از موقع به دنیا اومدن دوقلوها مامان من هم سرکار رفتن ،هم بچه داری کردن و هم شوهر داری،همیشه همیشه وقتشون پر بوده و هست و همیشه برای تک تک ما وقت و انرژی و توجه گذاشتن و هم اینکه در محیط کاری فردی موفق هستن به گونه ای که یک سال کارمند نمونه کشوری اعلام شدن.
به نظر من با یه برنامه ریزی صحیح و یه مدیریت فوق العاده میشه به همه ی کار ها رسیدگی کرد.

 

[sadlove]

پاسخ : مادر بودن

بله سخته خیلیم سخته ولی همین سختی ها باعث قوی تر شدن آدم و همون "تعالی" ش میشه.کسی که میتونه هم کار بیرون خونه هم بچه داری رو هَندِل کنه آدم به مراتب تواناتریه تا کسی که فقط یکیش رو انجام میده،تازه بچه به مادر شاغل و تواناش خیلی افتخار میکنه و اونو الگوی خودش قرار میده.

بله قطعا "هیچ" چیز جای محبت مادر رو نمیگیره.

اگه کسی بتونه بچه ش رو پیش مادرش بذاره(مادر اون شرایط رو داشته باشه و از نظر زمانی-مکانی هم شرایط جور باشه) "بهترین" گزینه ست.(دلایل بسیار زیادی هم داره.یکی اینکه مادربزرگ بچه ست در هرحال و نوه ش رو خیلی خیلی زیاد دوست داره و نوه ش مهمه براش،دیگه اینکه معمولا روشی که مادر بزرگ استفاده میکنه مورد تایید کامل مادر بچه ست،چون به هرحال خودش با اون روش بزرگ شده و اگه راضی بوده از والدینش دوست داره از همون روش برای بچه خودشم استفاده کنه و دلایل زیاد دیگه ای)
ولی در کل از یه سنی به بعد باید اینا باشه.هم مهد کودک هم پیش مادربزرگ.مثلا3-4 سال به بعد.

بچه یه ساله دو ساله این چیزا میفهمه ؟
الگو قرار دادن صحیحه ولی مثلن شش هفت ساله اینا و منم نمیگم کار نکنه ادم . شخصن ادمیم ک واقعن پزشکیو دوست دارم میخوام به مردمم خدمت کنم خب ؟ ولی نع اونقدری ک بچم اسیب ببینه . مثلن روزی 4 ساعت دو ساعت صبح دو ساعت عصر مثلن(عددش فقط مثال بودا جدی نشین روش میتونه بیشتر باشه) . بعد بزرگتر ک شد میشه این ساعت کاریو بیشتر کرد چون مدرسه میره و عاقل تر هم شده و اونقدر نیاز نداره به مراقبت مادر ک وقتی یکی دو سالش بود داشت .


البته این مهدو ک میگین میتونه هم شروعش کودکستان باشع . متوجه نمیشم چرا باید از 3 4 سالگی برن مهد . میشه توضیحش بدین ؟

(:

 

[یلدا-ق]

پاسخ : مادر بودن

بچه یه ساله دو ساله این چیزا میفهمه ؟
الگو قرار دادن صحیحه ولی مثلن شش هفت ساله اینا و منم نمیگم کار نکنه ادم . شخصن ادمیم ک واقعن پزشکیو دوست دارم میخوام به مردمم خدمت کنم خب ؟ ولی نع اونقدری ک بچم اسیب ببینه . مثلن روزی 4 ساعت دو ساعت صبح دو ساعت عصر مثلن(عددش فقط مثال بودا جدی نشین روش میتونه بیشتر باشه) . بعد بزرگتر ک شد میشه این ساعت کاریو بیشتر کرد چون مدرسه میره و عاقل تر هم شده و اونقدر نیاز نداره به مراقبت مادر ک وقتی یکی دو سالش بود داشت .


البته این مهدو ک میگین میتونه هم شروعش کودکستان باشع . متوجه نمیشم چرا باید از 3 4 سالگی برن مهد . میشه توضیحش بدین ؟

(:

دقت کنید گفتم هم پیش مادر بزرگ گذاشتن هم مهد بردن،هردو 3-4 سال به بعد.نه قبلش! بچه 1-2 ساله واقعا به اون محبت مخصوص مادرش نیاز داره چون جز اون چیزی رو درک نمیکنه..مادرا میونن سال اول رو مرخصی بگیرن اگه براشون امکان پذیره و سال دوم رو هم کم کنن ساعات کاریشون رو(همونطور که خودتون گفتین) تا بچه بزرگتر شه و یه چیزایی رو درک کنه.و بعد پیش مادربزرگ یا مهد(یا مثلا خاله و اینا که خب کم ه مواردش)

نه من صرفا یه مثالی زدم وگرنه خودم معتقدم حتی الامکان تا زمان پیش دبستانی نره مهد.ینی بره پیش دبستانی فقط.چون اولا اون موقه دیگه وقتشه که بتونه ساعاتی رو دور از مادرش سپری کنه و با افراد بیشتری ارتباط داشته باشه در طول روز و خیلی خوبه برای آماده شدن بچه برای رفتن به مدرسه.تازه کلی هم چیز جالب و جدید یاد ش میدن.ولی قبلش خیلی چیزی به بچه یاد نمیدن و وقت زیادی نمیذارن(البته الان فک کنم بهتر شده این وضع) کلا من مدافع مهد کودک نیستم،حتی الامکان خود فرد یا مادربزرگ بچه.ولی باید قبول کنیم الان و با این وضع یه مادر نمیتونه 6-7 سال نره سرکار اصلا.یا شاید حتی نتونه کم کنه ساعات کاریش رو.(مثلا یه پزشک یا کسی که شغل پردرآمدی داره خب میتونه با همون ساعات کاری کم هم مقادیر خوبی درآمد داشته باشه ولی بعضی ها هستن که واقعا به اون پولی که مادر خانواده درمیاره "نیاز" دارن.چون اکثر ما تو چنین خانواده هایی نبودیم نمیتونیم درست قضاوت کنیم راجع به این.)