مادر بودن

[hanie468]

پاسخ : مادر بودن

نظر خودمحالا درست و غلطشو نمیدونم،صرف یک نظره)
اون خانمی ک هم تحصیل میکنه و شاغل میشه و هم بچه دار میشه
تحصیلش اصن برا اینه ک دراینده فرد موفقی باشه
باید ازکارش کم کنه و بیشتر به بچش برسه حالا درهرسنی..چون هرسنی مراقبتای خاص خودشو داذه و حیاتین...
مادر من شاغله از کوچیکی پیش مادربزرگم بودم ازبعد فوت ایشون هم مهد بودم ..یجورایی چند تربیته شدم
مهد نمیتونه کار ی مادرو بکنه..هرچقدرم دلسوز باشن
من خودم بچه مهد هم بودم خب..ولی الان ک یادم میاد ی اخلاقای بد ازاون موقع درونم نهادینه شده...
درسته توی مهد بابچه های هم سنی و بهتر ارتباط برقرار میکنی ولی ناخوداگاه اخلاقیات و کارهای اطرافیان تاثیر میزاره
بعدشم کسایی ک مهدمیزنن فکر میکنید خیلی توی این کار تخصص دارن صرف یک بازی و دوسه تااموزش...
اینارو به عینه لمس کردم
حتی روزهایی بوده ک مامان انقد خسته بوده ک حوصله منو نداشته و دیگه عادت کردم ب این وضع ..ولی همیشه نبوده
بله زحمتای مامانمو انکار نمیکنم ولی ایشون میتونست
بجای اینا از کاراش کم میکرد..درسته ک من کمبودی از لحاظ مالی و خیلی چیزای دیگه حس نکردم ولی دارم میبینم ک تفاوت نظرایی داریم ک ازار دهندس ک اگه درکودکی بمن گوش زد میشد خیلی بودتاالان..
میگید پرستار من مادربزرگمو داشتم ازهرپرستاری بهتر ولی زنی ک بچه دار شد قرار نیست بچشو یکی دیگه بزرگ و تربیت کنه..
درکل حرفم اینه اگه مادرم ازکارش کم میکرد تربیتم بهتربود
کل حرفام برمبنای تربیت میچرخه ن چیزای دیگه...

 

[mysterious queen]

پاسخ : مادر بودن

یه چیزی که هست اینه که این امر یک مسئله‌یِ شخصی است؛
من به یه چیزی اعتقاد دارم و اون اینه که من در حالِ حاضر یک دانش‌آموخته‌یِ منتظرِ ورودِ به دانشگاه هستم( )، عضوی از جامعه‌م که باید به اقتصاد و پیش‌رفت‌ش کمک کنم، فرزندِ پدر و مادرم هستم و حقوقی به گردنِ هم داریم، خواهر هستم با مسئولیت‌هایِ خاصِ خودش، یک انسان هم هستم که باید برایِ تعالی و رشدش تلاش کنه و چندین نقشِ دیگه؛ حالا وقتی من ازدواج می‌کنم یه نقش به نقش‌هام اضافه می‌شه یعنی من یک همسر می‌شم با تمامِ وظایف‌ش و بعدش یک مادر و سایرِ مسائل؛ این به معنایِ کنار رفتنِ بقیه نیست، بلکه به معنایِ بیش‌تر شدنِ مسئولیت و کارام و نیاز به برنامه‌ریزیِ بیش‌تر هست و منافاتی هم با هم نداره.

×اما چیزی که به نظرِ من خیلی اهمیت داره، اینه که طیِ تحولاتِ صنعتی و فرهنگی که در غرب صورت گرفت و مسائلی که پیش اومد، نقشِ مادر خیلی کم رنگ شد و این هم واردِ جامعه‌یِ ما شده؛ زن‌ها و نقشی که داشتن نادیده گرفته‌شده و حالا زن‌ها گاهی برایِ این که اثبات کنن که "هستن" کارایی می‌کنن که مناسبِ زنانگی و روحیات و حتی ساختارِ بدنشون نیست.
زنان باید این مسائل رو بدونن و با توجه به ویژگی‌هایِ خاصِ خودشون و توجه به نقش‌هاشون آینده‌یِ کاری و تحصیلی‌شون رو انتخاب کنن؛ این نکته‌یِ مهمی است برایِ این که بتوان مادرِ خوب بود.

 

[.:$_$:.]

پاسخ : مادر بودن

ببینین این موضوع بستگی به فردش داره یه سری از مادرا تواناییش رو دارن که به طور همزمان هم به اهدافشون برسن و در کنارش خانواده رو همراهی و اداره کنند ولی یه عده واقعا نمیتونند و اگه بخوان به هردوش بها بدن از هر دو طرف ضربه میخورند و یا بسته به این که کدومش ارجع تره یکیش رو انتخاب میکنند...کار و اهداف یا خانواده
یه چیزی رو هم باید در نظر گرفت اکثرا وقتی دوران راهنمایی یا دبیرستان هستیم چیزایی برامون مهم میشه و اهدافمون قرار میگیره و ازش لذت میبریم که شاید 9-10 سال دیگه که با جنبه های مختلف و ابعاد مختلف زندگی اشنا شدیم برامون بی ارزش بشن...حس و حال یه مادر و فداکاری هاش شاید الان واسه ما منطقی نباشه و نتونیم درکش کنیم چون تجربه ای نداریم...
هرچند کم هستند همچین مادرایی که کار و اهدافشون رو بیخیال بشن....ولی از بین اینا یه سریا عاقلانه تصمیم میگیرن و پشیمون نمیشن و در کنار اون بعضیا هم عجولانه و سر دلایل بیخود کنار میکشن و بعدها پشیمون میشن شاید اگه ادامه میدادن میتونستند به هر دوش برسن

 

[یلدا-ق]

پاسخ : مادر بودن

زن‌ها گاهی برایِ این که اثبات کنن که "هستن" کارایی می‌کنن که مناسبِ زنانگی و روحیات و حتی ساختارِ بدنشون نیست.
زنان باید این مسائل رو بدونن و با توجه به ویژگی‌هایِ خاصِ خودشون و توجه به نقش‌هاشون آینده‌یِ کاری و تحصیلی‌شون رو انتخاب کنن؛ این نکته‌یِ مهمی است برایِ این که بتوان مادرِ خوب بود.

با بقیه حرفاتون موافقم ولی در مورد این قسمتش، ببینید زنان همه شبیه هم نیستن و روحیات و ساختار بدنشون هم عین هم نیست.اون کسی که یه کاری میکنه که مناسب ساختار بدن و روحیات شما، یا من یا یه سریای دیگه نیست دلیل نمیشه بگیم اون کاری رو داره انجام میده که مناسبش نیست چون هر کسی بهتر میدونه چی مناسب خودشه و بهتر از ما روحیات و ساختار بدنی ش رو میشناسه.اون آدم خودش "انتخاب" کرده که این کارو بکنه پس حتما قبلش از توانایی های خودش خبر داشته.
خب البته اینجا بحث سر کسی ه که "میخواد" مادر بشه در آینده،وگرنه افرادی هم هستن که نمیخوان نقش مادری و همسری رو بپذیرن و لزومی هم نداره اون چیزا رو در نظر بگیرن.

ببینین این موضوع بستگی به فردش داره یه سری از مادرا تواناییش رو دارن که به طور همزمان هم به اهدافشون برسن و در کنارش خانواده رو همراهی و اداره کنند ولی یه عده واقعا نمیتونند و اگه بخوان به هردوش بها بدن از هر دو طرف ضربه میخورند و یا بسته به این که کدومش ارجع تره یکیش رو انتخاب میکنند...کار و اهداف یا خانواده

با این قسمت که بستگی به فردش داره به شدت موافقم چون حتی توی درس خوندن هم خب بعضیا توانایی اینو دارن که کلاس ورزش و موسیقی برن،درس مدرسه و المپیادشون رو هم بخونن و در همه اینا موفق بشن ولی در عوض یه سری هم هستن که فقط یکی از اینا رو انجام میدن(با توجه به همین ارجحیت ه) و نمیشه واقعا یه حکم کلی داد،واقعا شاید یکی نمیتونه یا نمیخواد هر دو رو با هم انجام بده اصن.

 

[mysterious queen]

پاسخ : مادر بودن

با بقیه حرفاتون موافقم ولی در مورد این قسمتش، ببینید زنان همه شبیه هم نیستن و روحیات و ساختار بدنشون هم عین هم نیست.اون کسی که یه کاری میکنه که مناسب ساختار بدن و روحیات شما، یا من یا یه سریای دیگه نیست دلیل نمیشه بگیم اون کاری رو داره انجام میده که مناسبش نیست چون هر کسی بهتر میدونه چی مناسب خودشه و بهتر از ما روحیات و ساختار بدنی ش رو میشناسه.اون آدم خودش "انتخاب" کرده که این کارو بکنه پس حتما قبلش از توانایی های خودش خبر داشته.
خب البته اینجا بحث سر کسی ه که "میخواد" مادر بشه در آینده،وگرنه افرادی هم هستن که نمیخوان نقش مادری و همسری رو بپذیرن و لزومی هم نداره اون چیزا رو در نظر بگیرن.

بله آیدایِ عزیز!
من نتونستم منظورم رو درست برسونم.
ببینین، من مشکلم با اینه که زن‌ها خودشون رو با مردها مقایسه می‌کنن، نه این که بد باشه، اما ما یه موجود هستیم و مردها یک موجود دیگه، با ویژگی‌هایِ جسمیِ متفاوت و کلن دنیاهایِ متفاوت.
این که می‌گم مقایسه، شما برید و تاریخِ تمدن رو بخونین(اگه فرصتی شد حتمن یه تیکه‌هاش رو براتون می‌ذارم) چه اتفاقاتِ ناگواری برایِ زنان افتاده.
من به انتخابِ تمامِ زنان احترام می‌ذارم و البته باید بگم که اصلن منظورم این نبود که زنان نباید یک سری کارها رو انجام بدن، مسئله‌یِ من اینه که زنان اگه یک کاری رو انتخاب می‌کنن با توجه به علاقه و روحیات و وضعیتِ بدنی و زنانگی‌شون باشه، نه صرفن این که بخوان ابرازِ وجود کنن و نه تحتِ تاثیرِ جوی که برایِ خیلی از کارها مثلِ مادری ارزش قائل نیست.
یک انسان، هیچ وقت نباید تک بعدی باشه؛ باید ببینیم که کار و فرزند هرکدام کجایِ زندگی هستن و به همه‌شون رسیدگی کرد.
و البته بله حق باشماست، کسی که نمی‌خواد مادر باشه بحث‌ش جداست.

 

[happiestchemist]

پاسخ : مادر بودن

من یه چیزی بگم?
زن ها قبل این که موقعیتشون به عنوان همسر یا مادر تثبیت بشه مجبورن دنبال تحصیل برن و کسی از فردای خودش خبر نداره. شاید اگر زودتر میدونستن که تکلیف زندگی ایندشون چیه خیلی بهتر بود..
یعنی شما اول کار پیدا میکنی بعدش در زندگی تصمیم میگیری نیازی بهش هست یا نه..چون اگر پیدا نکنی و بعدا نیاز باشه نمیتونی کاریش کنی.

من فقط فکر میکنم خوب بچه هه حق داره مادر بالاسرش باشه...گیرم بریم تو جامعه فعالیت کنیم، ولی بچه مون ازمون راضی نباشه، آیا می ارزه? ایا خدا میبخشه? شما کلا زندگی یه ادم رو تحت تاثیر قرار دادین،،الکی که نیست..

 

[.:$_$:.]

پاسخ : مادر بودن

من یه چیزی بگم?
زن ها قبل این که موقعیتشون به عنوان همسر یا مادر تثبیت بشه مجبورن دنبال تحصیل برن و کسی از فردای خودش خبر نداره. شاید اگر زودتر میدونستن که تکلیف زندگی ایندشون چیه خیلی بهتر بود..
یعنی شما اول کار پیدا میکنی بعدش در زندگی تصمیم میگیری نیازی بهش هست یا نه..چون اگر پیدا نکنی و بعدا نیاز باشه نمیتونی کاریش کنی.

من فقط فکر میکنم خوب بچه هه حق داره مادر بالاسرش باشه...گیرم بریم تو جامعه فعالیت کنیم، ولی بچه مون ازمون راضی نباشه، آیا می ارزه? ایا خدا میبخشه? شما کلا زندگی یه ادم رو تحت تاثیر قرار دادین،،الکی که نیست..

خب واسه همینه میگن که توتصمیماتتون اینده نگر باشین و صرفا اگه از یه رشته ای خوشتون میاد انتخاب نکنید...اونایی که درست انتخاب میکنند اکثرا دچار مشکل نمیشند ولی گاهی وقتا یه سری شرایط خاص هم پیش میاد

من به انتخابِ تمامِ زنان احترام می‌ذارم و البته باید بگم که اصلن منظورم این نبود که زنان نباید یک سری کارها رو انجام بدن، مسئله‌یِ من اینه که زنان اگه یک کاری رو انتخاب می‌کنن با توجه به علاقه و روحیات و وضعیتِ بدنی و زنانگی‌شون باشه، نه صرفن این که بخوان ابرازِ وجود کنن و نه تحتِ تاثیرِ جوی که برایِ خیلی از کارها مثلِ مادری ارزش قائل نیست.
یک انسان، هیچ وقت نباید تک بعدی باشه؛ باید ببینیم که کار و فرزند هرکدام کجایِ زندگی هستن و به همه‌شون رسیدگی کرد.

ولی خب من معتقدم زنان نباید یه سری کارها رو انجام بدن...کارهای تمام وقت هرچند موفقیت امیز هم باشه و لذت بخش باعث میشه از خانواده فاصله بگیره و وظیفه اش رو به عنوان یه مادر و همسر نتونه به درستی انجام بده و سیلی از نارضایتی ها
بقیه حرفاتون رو کاملا قبول دارم :)

 

[sana Golaby]

پاسخ : مادر بودن

1. یه مادر مجبور نیست بخاطر فرزند برای همیشه قید کار و فعالیت علمی ش رو بزنه

2. حتی اگه کمتر بتونه فعالیت داشته باشه و یا گاها فعالیتش کاملا قطع بشه اون تحصیلاتش هدر نرفته بلکه خودش انسان دانا تری شده و حتی اگه کار نکنه خودش این احساس رضایت رو داره که یه انسان دانا و با معلوماته که این موضوع میتونه تاثیر خوبی رو فرزنداش داشته باشه

3.قطعا نسبت به زمان مادر نبودنش وقت کمتری رو میتونه در اختیار کارای علمیش قرار بده کهاین بد نیست چون در کنارش لذت بزرگ تری رو بدست میاره

 

[riant]

پاسخ : مادر بودن

اکثر مادرای امروزی اصلا اعصاب راحت و درست حسابی ندارن . خود همین باعث شده نتونن بچه رو ارضای محبتی کنن. این خیلی بده دلیلشم دغدغه های بی خودی هستش که الکی یا برای خودشون تراشیدن یا اینکه اصلا دغدغه نیست و بخاطرش الکی اصاب خودشون و بچه هارو خورد میکنن. وقتی فکر ادم جاهای دیگه مشغول باشه اعصابی هم نمیمونه

 

[Full_professor]

پاسخ : مادر بودن

مفهوم مادری تا ابد تغییری نخواهد کرد .... مادری یعنی به بچه ات تفهیم کنی همیشه و در هر شرایطی و با همه ی وجود دوستش داری، واست مهمترینه، هرکار بتونی براش میکنی، ازش هیچ توقعی نداری، و عاشقانه عاشقشی

 

[shaylin]

پاسخ : مادر بودن

خب!
ما ی سری بادوستان تو مدرسه داشتیم بحث میکردیم ک چقد حاملگی و زایمان و اینا سخته
یکی از بچه ها گف اره سخته!ولی ب نظره من اینکه بتونی ب یکی زندگی بدی و اینا خیلی شیرینه :-& :-& :-&
من فقد گفتم خواهشن خفه شو!! # #
من مادر نشدم ک بفمم چ حسی داره!!ولی تصوراتی ک دارم و ازمادرای دور و برم گرفتم
من فک میکنم این چیزایی ک درمورد عشق مادرانه هست و اینا راسته!ولی ن همش
اره مثلن ب نظرم عشق مادرب بچه از پدرخیلی بیشتره!!البته پدرم بچه شو دوس داره
ولی ن قده مادر!!ولی این چیزایی ک درمورد عشق مادرمیگن یکم الکیه!!من از مادرایی متنفرم ک شوهر کردن دوبارشونو ب بچه شون ترجیح میدن!
حتا اگه شرایطشون بد باشه!!من دوس ندارم مادر بشم ولی اگه ی روزی مادر شدم از تمامه زندگیم برابچه م مایه میزارم تمام تلاشمو میکنم چیزی کم نداشته باشه!چون ب خواسته خودش نیومده تو این دنیا!!من ک اوردمش باید تلاش کنم چیزی کم نداشته باشه!
هم پدر هم مادر!ولی درکل ب نظرم مادرشدن خرحمالیه مجانیه باعشقه!!شما ی بچه میاری هییییچچچ اختیاری درقبالش نداری!!تو همه جا رضایت پدرش لازمه!حتا اگه بچه ب زبون بگه مامان من تورو بیشترازبابادوس دارم!باباش اگه نباشه دخترت حتا اگه رضایتم نداشته باشی میتونه ازدواج کنه!
تو همه جا پدر!و تو برو خودتو راضی کن ک من عشق مادری دارم و اینا جالب اینکه بعدطلاقم بچه روبت نمیدم مگه باشرایط خاص!وشما بایدتوزندگی سختت طاقت بیاری فقد برابچت!
البته بازم بگم همه مادرا عشق و ایناندارن!خیلیامیگن اول خودم بعدبچم!در کل توبچه دارشدن همه سختیا ماله خانومه و اقاهه شادان و خوشال ک نسلش داره ادامه پیدا میکنه

من هیچ وخت مادر نمیشم یا اگه بشم سعی میکنم بهترین مادر دنیا باشم!و باکسی ازدواج میکنم ک ارزش مادرو بدونه!
البته احتمال اولیه خیلییی بیشتره