با عرض پوزش یکم بیشتر از دو بیتیه ببخشید ولی کاملش معنا میداد خب
سال ها بود تو را می کردم همه شب تا به سحرگاه دعا
یاد داری که به من می دادی درس آزادگی و مهر و وفا
همه کردند چرا ما نکنیم وصف روی گل زیبای تو را
تا ته دسته فرو خواهم کرد خنجر خود به گلوگاه نگاه
تو اگر خم نشوی تو نرود قد رعنای تو از این درگاه
مادرت خوان کرم بود وبداد از پس و پیش به یتیمان زر و مال و به فقیران بز و میش
یاد داری که تو را شب به سحر میکرد صد دعا از دل مجروح پریشان احوال