پاسخ : جنگ در خاور میانه
به نقل از Sheldon Cooper :
0) خب به بخش های زیادی از حرفت انتقاد دارم،
1) اگر از اون طرف هم نگاه کنی، اگر ایران و روسیه سلاح روانه ی اونجا نمیکردن یک سال قبل همه چی به نفع مخالفان تموم شده بود.
2) اسد خودش خواست که بجنگه و جنگ روانی ای به راه افتاد از همون روز اول، که ای ملت اینها که با ما میجنگن تروریست هستند و هیچ حقی ندارند، پس چرا حکومت رو تحویل بدیم؟ چنین ادبیاتی برای گروهک های تروریستی خیلی دوست داشتنیه. اونها هم وارد شدن تا از این آب گل آلود ماهی گرفته باشن. نمیشه ازشون خواهش کرد که آقا لطفاً برو. باید از اول چنین شرایطی رو نساخت براشون.
3) کاملاً مخالفم.
4) این حرفتون به شدت منو یاد کیهان میندازه. شما جداً چنین فکری داری؟ اگر این ملت پشت اسد بودن پس چرا اینجاییم؟ اسد و بن علی و قذافی برای من به یک شکل هستن. حالا چون متحد حکومت ماست باید چنین فکری در موردش داشته باشیم؟
5) شار اسد به عنوان رئیس جمهور سوریه، این کشور زیبا رو به چنین خرابه ای تبدیل کرده. مگه به کشور ما تحاوز رسمی نشد؟ چطور تو کل این 8 سال یه استان ما هم به تصرف در نیومد ولی سوریه الان تیکه تیکه شده؟ کرد و سلفی و ارتش آزاد و اینا... به نظر من اگر قرار بود بشار اسد از مرز هاش پاسداری کنه باید همون 1 سال اول که به قول شما میدونست چه توطئه ای درست کردن براش با تمام قدرت تروریست هارو بیرون میکرد.
6) اگر هم میخواست عملی مثل حسنی مبارک انجام بده و استعفا بده بازهم باید در یک سال اول چنین حرکتی رو میکرد. بهرحال امروز سوریه ویرانه شده و دیگه تمام کشور های دنیا حتی ایران هم میدونه که اسد یه مهره ی سوخته شده.
7) اوباما در نطقش به صراحت گفت که من نیازی به اجازه ی سنا ندارم، اما همش به بوش طعنه میزد که من مثل تو خودرأی نیستم و بدون اجازه ی اکثریت کاری نمیکنم. البته زرنگی اون رو هم میرسونه که چون میدونه درگیری با سوریه یعنی درگیری با روسیه با این تصمیم اگر ناخواسته وارد جنگ بزرگتری شد در اذهان مردمش هم از اون به عنوان شروع کننده ی جنگ نام برده نمیشه. نمایندگان خود مردم هستن که تصمیم میگیرن. این بیشتر به دموکراسی شبیهه تا ترس از نداشتن کسی پشت سرش.
0) خب مشکلی نـیست؛ نظرات دو شخص متفاوت، متفاوت اند اغلب! :)
1) پیشفرض اینه که حکومتی بوده، هرچن نه چندان خوب! بعد عده ای دست به سلاح بردن .. و عملکردِ حمایتی ایران و روسیه پس از شروعِ نبرد مسلحانه بوده، و گام دوم رو برداشتن
=> نمیتونه علتِ جنگ داخلی سلاح دادنهای روسیه و ایران باشه + ایران و روسیه سالهاست سلاح میدن به اسد، اما سلاحهای مناسب برای رویارویی با یک ارتشِ کلاسیک مثل اسرائیل، اما حکایت مخالفان، جنگِ شهریه و ربطی نداره زیاد به اون سلاحها.
2) من دقیقا بخاطرِ همین به مسئله درعا در متنِ قبلیم برای مثال اشارره کردم!!
مسئله اینه که کسایی که از روزِ اول دست به اسلحه بردن بصورت سازمان یافته و هم نیروهای دولتی رو زدن و هم مردم رو، نمیتونن یک انقلابی باشن. .. و همونطور ک مثال زدم و سندهای مانند اون نشون میده،
این تروریست ها بودن که اول و بیش از همه آب رو گل آلود کردن و موجبِ برهم خوردن رابطه پلیس با مردمِ معترضِ بدون اسلحه شدن با برخی کارهاشون.
و کاملا برعکسِ حرف شما بوده اوضاع ک فکر میکنی اول صرفا دولت بوده ک یکراست مردم رو با تانک مثلا له کرده همه جا و آب گل آلود شده!!!
3) اون حرفِ من که شما باهش مخالفی، یک نظرِ شخصی نبود دوست عزیز! حرفهای خودِ این مخالفانی هست که بعضا میدونم چندتاشون تا 15 سال و بیشتر در زندان بودن زمان حافظ و بشار!! .. اما امروز هم خارج نشین نیستن و دست به سلاح هم نبردن تا مانع جنگی داخلی شن.
اونا میخوان کشورشون اصلاح شه برا همین مخالفن، اما با این جنگ داخلی و عدمِ مقابله با حملهِ خارجی، دگ سوریه ای نمیمونه تا اینا به نظامش معترض باشن!!
4) سعی در انتسابِ نظرات افراد به اینور و اونور، زیاد جالب نیست!
بعد هم من از خودم نـگفتم، مصاحبه هنری کسینجر در اردیبهشت بود حدودا ک گفت حداقل 70 درصدِ مردم با اسد اند و با جنایات اخیرِ مخالفان، این آمار بیشتر هم میشه!
و البته گزارشِ غیرمحرمانه سازمان سیا هم همین رو میگفت!
مطمئنا اگر مردم باهش نـبودن، رفته بود و این نرفتنش، صرفا به حمایتهای خارجی برنمیگرده چون هجمهِ این 2 و اندی سال علیه سوریه، خیلی بیش از اونیه ک ما فکر میکنیم و بیش از حمایت های ایران و روسیه و ..!
حتا حافظ اسد ک دیکتاتور شناخته میشه، برای اکثریت مردم سوریه حکم رهبری محبوب داشت و در وفاتش هم عده زیادی تشییع و .. کردنش.
اینکه چون متحد ماست پس فلان هم حرفِ من نیس، نظر خودتونه ک بمن نسبتش دادین پس جوابی نداره!!
5) جنگِ 8 ساله ما با یک ارتشِ کلاسیک، با جنگِ شهری با تروریستهایی ک اگ حمص شکست بخورن فرضا، فرار میکنن و دوباره تو حلب سازماندهی میشن (جا به جاییِ آسان)، اصن قابل قیاس نیس! نمیدونم چطور این مثالو زدید؟!
درضمن، ما هم در حین جنگ کلی از خاکمون دست به دست شد و تازه شما آخرشو می بینی ک کشور یکپارچه موند. اما جنگِ سوریه، هنوز در میانه ست و تموم نشده ک بخوایم قضاوت کنیم درباره تکه تکه شدنش یا ..!
و البته تفاوتهای دیگری هم بین ایرانِ اونموقع و سوریه الان هست قطعا ک بسیار تاثیر گذاره و کلا فاکتورهای مقایسه تون مناسب نیست.
همون یکسال ک کمی مقابله کرد، کلی جوّ روانی علیه ش در جهان شروع شد و الان امثال شما میگید، جنایت کرده! پس چطور انتظار دارید همون یکسال مشتِ اهنین نشون میداد؟!
درضمن سوریه با جنگِ شهری و خانگی آشنایی نداشت. برای همین اون اوایل ارتش اشتباهات زیادی داشت، مثلا با تانک میرفت داخل شهر بی پروا، بعد میزدنش راحت! .. بعد تانکِ دگ به تلافی، کل ساختمونی ک تروریستها ازش شلیک کرده بودن و درونجا از سپر انسانی استفاده میکردن رو میاورد پایین!
6) اسد از ابتدای اومدنش خواستار اصلاحات بود، اصن برای همین افرادی مثل خدام و .. رو ک امروز بعنوان جدا شده از نظام!! خیلی معروفن در خارج رو داخلِ قدرت راه نداد.
در همون زمانِ شروع هم، تغییراتی مثل تعدد احزاب و شرکتشون در کنار حزب بعث و .. داشت انجام میشد. اما این تغییرات خوشایندِ بعضیا! نبود چون از 2005 ک ناامید شدن تا حدی از بشارِ جوان، مشغولِ طرح ریزی بی ثباتی سوریه بودن. این رو هم اسنادِ خودشون کاملا نشون میده.
7) نیاز به نطقشم نبود! براساس قانون، رئیس جمهور امریکا میتونست بدون موافقت کنگره هم اقدام نظامی کنه، اما برای همین کم کردن فشار از خودش و نیز دلایلِ دگ ک بماند فعلا، تا حدی پاس داده به نمایندگان.
.
