- شروع کننده موضوع
- #1
hamidreza96
کاربر حرفهای
- ارسالها
- 513
- امتیاز
- 5,057
- نام مرکز سمپاد
- × هاشمی نژاد II
- شهر
- × مشهد
- مدال المپیاد
- × نوچ ، جوونیام میخواستم برم شیمی پشیمون شدم
- دانشگاه
- × هرجا خدا بخواد
خیلی وقته بحث و دعواهای زیادی توی سینمای ایران هست برای ادامه یا عدم ادامه حضور بخش دولتی در سرمایه گذاری صنعت سینمای ایران
در این خصوص منتقدان سینمای ایران به دو دسته تقسیم میشن که دسته ی اول مایل به ادامه سرمایه گذاری بخش دولتی هستند اما دسته دوم نظر به عدم حضور بخش دولتی دارند.
دسته اول به دو دلیل عمده مایل به ادامه همکاری دولت هستند :
1. بخش خصوصی امکان تغییر مسیر به راه های نادرست و مغایر با فرهنگ ایرانی رو داره برای دست پیدا کردن به فروش بلیت های بیشتر در گیشه ها و سود بیشتر
2. چون سرمایه گذاری بخش خصوصی به هدف سودآوری سرمایه گذاری میکنه پس در جاهائی که سود نداره سرمایه گذاری نمیکنه ، توی بخش های محروم کشور سرمایه هاشونو بند نمیکنن.
اما دسته دوم هم دلایل خودشو داره :
1. حضور بخش دولتی در سینما باعث گره خوردن سیاست با سینما میشه و خواسته یا ناخواسته ممیزی به جای فیلم به سازنده فیلم کشیده میشه. (مثلا برخورد دوگانه با فیلم های رسوائی ساخته ی مسعود ده نمکی و گشت ارشاد ساخته ی سعید سهیلی که البته هردو مضمون تقریبا یکسانی دارند)
2. چون تهیه کننده ها و کارگردان ها دسترسی به منابع تقریبا نامحدود دولتی دارن پس نیازی به ساختن فیلم های فاخر که بیننده های داخلی و خارجی زیادی رو جلب کنه در خودشون نمیبینن
حالا به نظر شما نیاز به ادامه ی فعالیت بخش های دولتی در سینما هست یا نه ؟ چرا ؟
در این خصوص منتقدان سینمای ایران به دو دسته تقسیم میشن که دسته ی اول مایل به ادامه سرمایه گذاری بخش دولتی هستند اما دسته دوم نظر به عدم حضور بخش دولتی دارند.
دسته اول به دو دلیل عمده مایل به ادامه همکاری دولت هستند :
1. بخش خصوصی امکان تغییر مسیر به راه های نادرست و مغایر با فرهنگ ایرانی رو داره برای دست پیدا کردن به فروش بلیت های بیشتر در گیشه ها و سود بیشتر
2. چون سرمایه گذاری بخش خصوصی به هدف سودآوری سرمایه گذاری میکنه پس در جاهائی که سود نداره سرمایه گذاری نمیکنه ، توی بخش های محروم کشور سرمایه هاشونو بند نمیکنن.
اما دسته دوم هم دلایل خودشو داره :
1. حضور بخش دولتی در سینما باعث گره خوردن سیاست با سینما میشه و خواسته یا ناخواسته ممیزی به جای فیلم به سازنده فیلم کشیده میشه. (مثلا برخورد دوگانه با فیلم های رسوائی ساخته ی مسعود ده نمکی و گشت ارشاد ساخته ی سعید سهیلی که البته هردو مضمون تقریبا یکسانی دارند)
2. چون تهیه کننده ها و کارگردان ها دسترسی به منابع تقریبا نامحدود دولتی دارن پس نیازی به ساختن فیلم های فاخر که بیننده های داخلی و خارجی زیادی رو جلب کنه در خودشون نمیبینن
حالا به نظر شما نیاز به ادامه ی فعالیت بخش های دولتی در سینما هست یا نه ؟ چرا ؟