فکر میکنید صداوسیمای کشور ما تو مناسبت‌های مختلف چطور عمل میکنه؟ تو چه زمینه‌هایی بد عمل کرده و کجاها عملکرد خوبی داشته؟
این موضوع به مسائل جامعه و سیاست هم مربوط میشه، اما دقت کنید که اینجا انجمن سینما، تلوزیون‌ـه و بحث‌ها نباید خیلی خارج از این محدوده باشن.
صدا و سیما معمولاً یا از اینور بوم میوفته، یا از اونور.
اولاً که باید سلیقه‌ی همه‌ی اقشار رو در نظر بگیره.البته الانا خیلی نسبت به‌قبل بهتر شده [با توجه به زیاد شدن تعداد شبکه‌ها]ولی خب تا چن‌وخ قبل یه‌نفر که گیریم نا مسلمون بود باید عزا/شادی رو در این ابعاد(!!)تحمل می‌کرد.
حالا نه صرفاً بحث دینی، کلاً سر ِ خیلی چیزا.
چیز ِ دیگه‌م که خیلی به چشم می‌آد، کم‌تر ارزش قائل‌شدن برای شادیاست، دقیقاً برعکس عزاها.
مردم حق‌دارن به همون میزان که موقع ِ عزا ، واسه عزا ویژه برنامه می‌بینن، واسه شادی ـَم ببینن تا ملّت از تلویزیون و غم و دین زده نشن!
نمی‌گم اصلاً نیست،ولی به نسبت ِ موقع ِ عزا خیلی کمتره شادی‌مون.
ولی بازم حالا نسبت به قبل خیلی بهتر شده اوضاع.
کلا به نظر من در سیمای ما و گاهی صدای ما برنامه ریزی چندان دقیقی وجود نداره و البته برای "وقت" مردم ارزش قائل نیستن.
من امروز هم رادیو شنیدم و هم تلوزیون رو تماشا کردم.
رادیو وقت این مناسبت ها(چه جشن و چه عزا) که می شه از صبح تا شب "فله ای" وقت می دن به یه گروه برنامه ساز.4 ساعت، 4 ساعت به هریک از گروه های برنامه ساز زمان می دن.
برنامه ها بعضی وقتا محتواشون تکراری می شه.
برنامه های تلوزیون هم تقریبا همین گونه است. معلومه که در لحظه براش تصمیم گیری شده، آیتم های جذابی ندارن.
به نظر من باید سعی کنن تیپ برنامه ها رو تغییر بدن. تا جذابیت افزایش پیدا کنه.
مثلا گزارش های جذاب با پیام های همون مناسبت، تا کی می خوایم در تلوزیون در مورد مقاتل به جای اهداف صحبت کنیم؟
خب یکی از پیام های عاشورا "احیای امر به معروف و نهی از منکر" هست. من یه برنامه روز تاسوعا در رادیو گوش می دادم که گزارش گر برنامه می خواست برخورد با امر به معروف و جنبه ی مردم رو در مقابل اون نشون بده، مثلا به خانومی که در جایی که پل عابر وجود داشت، از خیابون رد می شد، تذکر داد و برخورد زشت اون رو هم متقابلا پخش کرد و بعد با یه روان شناس صحبت کرد و خلاصه خیلی جذاب بود.
سیاست هر رسانه‌ای و نه تنها رسانه‌ی دولتی ما جذب مخاطب از روش‌های تعریف شده و اصول اولیه خودشه.
شبکه‌های ما چون دولتی هستند و به پول مفت و زیاد نفت از همون ابتدا عادت کرده بودند وقتی شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان به صورت قارچ گونه شروع به رشد کردند نتونستند واکنش مناسبی از خودشون نشون بدن و با ریزش شدید مخاطب روبهرو شدند.
همه‌ی اینها در کنار قطع همکاری و کناره‌گیری افراد با استعداد عرصه تلویزیون با صداوسیما نظیر مهران مدیری و جایگزینی افراد کاملا بی استعدادی نظیر تیم خنده بازار مزید بر علت شد و اونچه که ما الان دقیقا برعکس ده سال گذشته باهاش روبهرو هستیم یک تلوزیون بی‌هدف، بی‌رمق، و فاقد کوچکترین نوآوریایه که از قدیمی‌ترین اصول خودش هم عدول کرده و با جایگزینی پیام بازرگانی بجای برنامه و حتی وارد کردن نام‌های تجاری به برنامه‌های کودک هم سعی در جذب سرمایه داره.
تبلیغ فندک سیگار در تلویزیون کشوری که نشون دادن سیگار و سیگار کشیدن درش غدقن هست!
خلاصه کلام اینکه رسانه‌ی ملی ما در حالت عادی چیزی برای ارائه نداره چه برسه به مناسبت‌های خاص.
