یه رشته هست به اسم علوم مهندسی. تهران داره و یه دانشگاه دیگه که نمیدونم کدومه.
به این شکله که شما میاید شروع میکنید درسای پایه مهندسی رو میخونید. بعد از گذروندن دروس پایه یه گرایش انتخاب میکنید. مثلا مکانیک یا مواد. از اون به بعد درسای گرایشی که انتخاب کردید رو میگذرونید و سر کلاسای اون دانشکده میشینید. در نهایت مدرکی که میگیرید مدرک "علوم" به حساب میاد. و اگر بخواید به عنوان مهندس مکانیک (به عنوان مثال) با لیسانس استخدام بشید، احتمالا اولویت با کسی هست که مهندسی مکانیک خونده. نه علوم مهندسی مکانیک. هر چند که هر دو یک سری درس رو پاس کردن.
این رشته دو مزیت داره. اولیش اینه که اگه قطعا یک مهندسی خاص رو میخواید و رتبه تون خیلی بهش نمیخوره میتونید توی دانشگاه تهران اونو بخونید و فوق لیسانسش رو بعدا بگیرید و دیگه فرقی ندارید با کسی که از اول مکانیک انتخاب کرده. دومین مزیت برای کساییه که اصلا نمیتونن تصمیم بگیرن چه رشته ای رو میخوان و در واقع یه شانس دیگه برای انتخاب بهشون داده میشه. هرچند با خوندن دروس پایه هم شناخت آنچنانی پیدا نمیکنید.
مشکلی که گفته میشه در مورد این رشته وجود داره اینه که بعضی از دانشکده ها دانشجوهای علون مهندسی رو در واقع به رسمیت نمیشناسن. و وقت مدرک دادن اذیت میکنن. البته با توجه به این که علوم مهندسی اخیرا به دانشکده ارتقا پیدا کرده "احتمالا" این مشکل رفع میشه.
با این حال شخصا فکر میکنم تصمیمی که توی علوم مهندسی باید ۱ سال دیگه بگیرید رو از حالا بگیرید بهتره. و لیسانس مهندسی داشته باشید.
