مادر و پدر محبوب

[ادیبَک]

دوستان عزیز ، این مسئله که بگیم : پدر و مادرم منو درک نمیکنن برای بیشتر ما لااقل یکبار اتفاق افتاده !

اما چرا مادر رو قبل از پدر آوردم ؟ بحث عقاید فمنیست بودن نیست اما واقعیت اینه که فرد بیشترین ارتباط رو

از کودکی با مادرش داره تا پدرش مگر در موارد خاص !

تاپیک هایی با موضوع پدر و مادر توو انجمن هستن مثل این یا این یا این !

اما به نظرم مهم ترین مسئله داخل یک خانواده ، رضایت طرفین از همدیگه س !

خیلی از ماها پیش اومده بعضی وقتا از کارای مادر و پدر هامون ناراحت میشیم ! بعضی وقتا هم ممکنه بحث های شدیدی

بوجود بیاد مخصوصا واسه پسرها .

در مورد گزینه 10 باید بگم اگر کسی همچین پدر و مادری داشته باشه ، خوشبخت ترین آدم دنیاست .

اما آیا پدر و مادری که صرفا به ظاهر و لباس و پول تو جیبی بچه شون توجه میکنن موفق اند ؟ آیا فرزندشون ازشون راضیه؟

به نظر شما یه بچه بیشتر امکانات و رفاه لازم داره یا عشق و عاطفه ی پدر و مادرش رو ؟

به نظر شما محبت و عاطفه ی پدر و مادر در کنار رفاه و امکانات میتونه فرزندان رو در صورتی که استقلال نداشته باشن

راضی نگه داره ؟

 

[ارنواز]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

خب قطعا پدر و مادری موفق اند که بتونن همه ی نیازهای فرزندشون رو تا حدی که توانایی شو دارن برآورده کنن.
البته چیزی که هست اینه که شخصیت افراد با هم فرق داره؛ یه بچه ای ممکنه نیازهای عاطفی بیشتری داشته باشه، یکی دیگه بیشتر امکانات براش مهم باشه. این پدر و مادرن که میتونن با کشف کردن این نیاز های اساسی کمبود هایی که ممکنه توو سایر نیاز ها پیش بیاد رو جبران کنن (نمیدونم منظورمو رسوندم یا نه.)
مثلا من خودم احساس میکنم نیاز به استقلال رو بیشتر دارم و همچنین نیاز های عاطفی.

 

[ادیبَک]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

این رو در نظر بگیرید که با توجه به شرایط فعلی جامعه ، بعضی خانواده ها واقعا نمیتونن از هر نظر به بچه هاشون رسیدگی کنن .

ممکنه نیاز عاطفی رو تأمین کنن ولی درآمد آنچنانی نداشته باشن که نیاز های مادی و رفاهیش رو تأمین کنن .

یا برعکس خانواده های مرفه ای هستن که به نیاز عاطفی بچه هاشون رسیدگی نمیکنن .

 

[alibasirat]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

مادر وپدر همینکه برای فرزندشون زحمت میکشن تانیازهاشوبرطرف کنند چه موفق بشن چه نشن برای فرزندشون بهترین پدرومادردنیاهستند....

 

[hastikhanoom]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

به نظرم این مهمه که پدر و مادر همیشه تلاش کنن تا بچشون بفهمه دوسش داره. این که بعضیاشون می گن نه ما دوسشون دارم فلان و بهمان اصن به درد نمی خوره.هیچ کس نمی تونه بفهمه توی دل ادما واقعا چه خبره.
مهم تر اینه که ادم ارتباطی با پدر و مادرش داشته باشه که دوستاش رو ترجیه نده که فکر کنم بیش از پنجاه درصد این طور نیستن...

 

[ادیبَک]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

مادر وپدر همینکه برای فرزندشون زحمت میکشن تانیازهاشوبرطرف کنند چه موفق بشن چه نشن برای فرزندشون بهترین پدرومادردنیاهستند....

خب آخه صرفا تأمین نیاز های زندگی ( زتده موندن ) کافی نیست ! درسته که لطف میکنن ولی معیار یه پدر و مادر خوب

تأمین همه ی جوانب زندگی فرزندانشونه.

به نظرم این مهمه که پدر و مادر همیشه تلاش کنن تا بچشون بفهمه دوسش داره. این که بعضیاشون می گن نه ما دوسشون دارم فلان و بهمان اصن به درد نمی خوره.هیچ کس نمی تونه بفهمه توی دل ادما واقعا چه خبره.
مهم تر اینه که ادم ارتباطی با پدر و مادرش داشته باشه که دوستاش رو ترجیه نده که فکر کنم بیش از پنجاه درصد این طور نیستن...

ولی واقعیت اینه که ما خیلی از مسائلمون رو به دوستای صمیمی مون میگیم نه به پدر و مادرمون ! حالا به هر دلیلی ! در ضمن این مسائل

جزء مسائل خیلی مهمه زندگی هستن که به خانواده نمیگن ! یه موضوعش میتونه عشق باشه !

شاید رفتار و واکنش پدر و مادر دلیل سرد شدن رابطه س !

 

[shawn]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

به نظر من مهمترین کارایی که پدر باید بکنه:
1.تا حد توانش نیاز های مادی رو تامین کنه
2.بجه رو قربانی عقب موندگی از دنیای خودش نکنه
3.کاری کنه که ارزش نمره بیاد پایین ارزش یادگیری بره بالا
4.بذاره بچه بره دنبال استعداد هاش و بچه رو با استعداد های خودش یا دیگران نسنجه
5.تا حد ممکن بداخلاقی نکنه
6.با مشکلات و مسایل فرزند منطقی برخورد کنه
7.به فرزندش آزادی تحت کنترل بده
مهمترین کارای مادر از نظر من:
1.همیشه محبت مادری رو به فرزندش داشته باشه
2.خاله زنک بازی در نیاره(مسایل داخلی خونه رو فاش نکنه)
3.برای پیشرفت های بچه های دیگران بچه خودش رو سرکوب نکنه
4.سعی کنه پیش بقیه از خوبی های فرزندش بگه
5.با معیار های دینی صرفا فرندش رو نسنجه
6.در موافعی که پدر راضی نمیشه با نرمی و محبت خودش دل پدر رو برای فرزند به دست بیاره
همین به ذهنم رسید

 

[ادیبَک]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

طبق نظرسنجی به نظر میرسه مورد آخر بیشترین طرفدار رو داشته باشه !

اما به نظر شما چند درصد پدر و مادر ها این ویژگی هارو دارن ؟

به هرحال شرایط زندگی سخت شده و از نظر مالی خیلی ها مشکل دارن و به تبع مشکلات مالی

رو بعد عاطفی هم تاثیر میذاره ! وقتی یه پدر فکر خرج زندگیش باشه ممکنه وقت یا حوصله

توجه به بچه هاشو نداشته باشه.

 

[mysterious queen]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

من هیچ کدوم از گزینه‌هایِ بالا رو انتخاب نکردم چون به نظرم برتریِ خاصی درون‌ش وجود نداره و خیلی ناقصه.
به گمان من پدر و مادرِ خوب کسانی هستن که انسان تربیت کنن.
به جایِ ماهی دادن، ماهی گرفتن یادِ بچه‌هاشون بدن.
منطق رو یادِ بچه‌ها بدن.
این بحثِ کجا رفتی و با کی و فلان هم از ملاکایِ یک پدر و مادرِ خوب پرسیدنِ این مسائل از بچه‌هاست. به اسمِ استقلال به قول یکی از دوستانم راجع به مادرش مثلِ "یه تیکه یخ" نباشن. این پی‌گیر کارا بودن نشون می‌ده که بچه‌ها براشون مهم هستن.
این که نذارن هر کاری رو به اسم "تجربه" انجام بدن.
بچه‌ها رو درک کنن و بچه‌ها هم متقابلن.
اما همه چی گردنِ پدر و مادر نیست. بچه‌هایِ خوب و تلاش گر برایِ ایجادِ روابطِ خوب به پدر و مادرِ خوب معنا می‌دن.

بدونِ برطرف شُدنِ کامل نیازهایِ مادی هم می‌شه پدر و مادرِ خوب بود.
این که یه پدر حوصله‌یِ بچه‌ها رو نداشته باشه اونم به خاطرِ تامینِ هزینه‌ها می‌تونه اتفاق بیفته اما این جاست که بچه‌ها باید به پدراشون نشون بدن که تلاشش براشون با ارزشه و درک‌ش می‌کنن. ما این جا باید رفتارِ پدرمون و مادرمون رو کنترل کنیم.

 

[ادیبَک]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

این بحثِ کجا رفتی و با کی و فلان هم از ملاکایِ یک پدر و مادرِ خوب پرسیدنِ این مسائل از بچه‌هاست. به اسمِ استقلال به قول یکی از دوستانم راجع به مادرش مثلِ "یه تیکه یخ" نباشن. این پی‌گیر کارا بودن نشون می‌ده که بچه‌ها براشون مهم هستن.
این که نذارن هر کاری رو به اسم "تجربه" انجام بدن.

ببینید تا یه سن خاصی پدر و مادر حق داره بپرسه کجا رفتی با کی رفتی !

الان دوست من 20 سالشه ! مامانش همیشه ازش میپرسه کجا میری ؟ با کی ؟ کی برمیگردی ؟ پسره از خونه فراریه!

خب این بچه ( ؟! ) نمیتونه استقلال داشته باشه ! شخصیتش کامل نمیشه ! چون همش بهش دستور میدن!

درسته که بخاطر دلسوزیه ! اما بعضی دلسوزی ها الکیه ! من از اول دبیرستان ازم سوال نکردن کجا میری ! فقط گفتن مواظب باش!

تا الانم برام مشکل جدی ای پیش نیومده ! چون میبینم پدر و مادر به من و تصمیم هام اهمیت میدن .

درسته که نباید هرکاری رو به اسم تجربه انجام داد ، اما تجربه از انجام کار نشأت میگیره !

 

[Shery]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

خب ؛ این کجا میری و اینا در حد گیر دادن که نه...

ولی خب چند روز پیش ؛ بیرون رفته بودم ؛ بهم زنگ نزدن که کی میای ؛ خب با خودم یه کم ناراحت شدم که قبلاها بیشتر اهمیت میدادن مثلا...

منظورم اینه که بپرسن کجا میرین یا کی برمیگردین چیز بدی نیست...

+ بنظرم بهتره که پدر و مادر رفتارشون جوری باشه که فرزندشون وقتی یه اشتباهی کرد یا شکست خورد (مثلا درسی)
بتونه در میون بذاره با والدینش و روی هم فکری اونا حساب کنه... نه اینکه مطرح کردن اون مشکل به جز اعصاب خوردی و سرزنش چیزی واسش نداشته باشه...

 

[mysterious queen]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

ببینید تا یه سن خاصی پدر و مادر حق داره بپرسه کجا رفتی با کی رفتی !

الان دوست من 20 سالشه ! مامانش همیشه ازش میپرسه کجا میری ؟ با کی ؟ کی برمیگردی ؟ پسره از خونه فراریه!

خب این بچه ( ؟! ) نمیتونه استقلال داشته باشه ! شخصیتش کامل نمیشه ! چون همش بهش دستور میدن!

درسته که بخاطر دلسوزیه ! اما بعضی دلسوزی ها الکیه ! من از اول دبیرستان ازم سوال نکردن کجا میری ! فقط گفتن مواظب باش!

تا الانم برام مشکل جدی ای پیش نیومده ! چون میبینم پدر و مادر به من و تصمیم هام اهمیت میدن .

درسته که نباید هرکاری رو به اسم تجربه انجام داد ، اما تجربه از انجام کار نشأت میگیره !

بله، پرسیدن رو تا یه سنِ خاصی "حق" داره اما برایِ نگران بود و اهمیت دادن سنِ خاصی مطرح نیست و باید با روش‌هایِ مختلف این کار رو انجام داد.
در موردِ پسر 20 ساله کاملن حق باشماست و پدر و مادر روشِ مناسبی رو انتخاب نکردن.
این "مواظب باش" هم خودش می‌تونه معنایِ نگران بودن و اهمیت دادن داشته باشه.
اهمیت دادن به تصمیم ها و اجازه‌یِ کسبِ تجربه دادن خیلی خوبه و خیلی مُهم؛ خدا رو شکر من هم از این حیث هیچ وقت مشکل نداشتم اما گاهی سرِ آدم بدجور به سنگ می‌خوره!
و البته یه ذره به این قضیه‌یِ "کجا رفتی و فلان" مربوطه.

در موردِ تجربه هم اسمِ هر "حماقتی" تجربه نیست. منظورِ من این حماقت‌ها بود؛ باید ‌بلدباشیم گاهی از تجربه‌هایِ بقیه استفاده کنیم تو چیزایی که سرش حرف زیاده.
و البته خودِ تجربه‌کردن و سر به سنگ خوردن هم خیلی مُهمه، اما بهتره که پدر و مادر حوزه‌یِ سربه سنگ‌خوردن رو در نظر داشته‌باشن که یه فاجعه‌یِ عظیم رُخ نده در این‌جا!

 

[.:$_$:.]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

خب تفاوتهای فردی است هر کسی احساساتش رو یه جوری بیان میکنه نه تنها پدر و مادر بلکه فرزندان هم باید خیلی وقتا باید این تفاوت ها رو در نظر بگیرن و پدرو مادرشون رو بشناسن و باهاشون کنار بیان....این دوستی که میگن مادرش وقتی میره بیرون مرتب سوال و جوابش میکنه باید اینم درنظر بگیره که ممکنه مادرش نگرانش باشه و این طوری این نگرانی رو بروز میده...خب در این صورت این ما هستیم که باید با این مورد منصفانه برخورد کنیم و باهاش کنار بیایم.
موضوع اینه که بچه های امروز این تفاوت ها رو در نظر نمیگیرن و فقط به ظاهر امر توجه دارن...نمیشه پدر و مادر رو مجبور کرد به خواست ما رفتار کنند و احساساتشون رو بروز بدن....بلکه باید ریشه یابی کرد و شناخت از والدین رو بیشتر کرده و کارهاشون رو اونجوری که درسته تعبیر کرد.
درک کردن فقط وظیفه پدر و مادر نیستا....هیچ انسانی هم کامل نیست و بعضی جاها ضعفهایی هم داره..فرزندی که خصوصیات پدر و مادرش رو نشناسه و درک نکنه، چطوری مادر و پدر قابل قبولی برای فززندانش خواهد بود

 

[Bahar_R]

پاسخ : مادر و پدر محبوب

مادر وپدر همینکه برای فرزندشون زحمت میکشن تانیازهاشوبرطرف کنند چه موفق بشن چه نشن برای فرزندشون بهترین پدرومادردنیاهستند....

البته این رو در نظر بگیرین که مثال های زیادی هست از خانواده هایی که مثلا از نظر مالی خیلی وضعشون بده و به تعداد زیاد بچه دار میشن و حتی با اینکه بچه هاشون رو دوست دارن و میخوان نمی تونن نیاز های مادی یا حتی عاطفی بچه رو به خوبی برطرف کنن. به نظرم خانواده هایی مثل این که یه بچه ای رو بدون توجه به اینکه تا آخر عمرش بدبخت خواهد بود وارد دنیا می کنن نمیشه بهشون گفت پدر و مادر خوب و بچه شون حق داره گله مند باشه که "وقتی نمی تونستین از پس نگه داری من بر بیاین چرا منو به دنیا آوردین"