پاسخ : کار گروهی یا انفرادی؟
به نقل از Hespride :
کار گروهی همیشه و همه جا هم خوب نیست. این ضرب المثل ها هم برای اون مواقع هست، همونطوری که ضرب المثل هایی هم داریم برای انجام کار گروهی . در مبانی اعتقادیمون هم خیلی تاکید شده بر کار گروهی. ولی خب مثلا این بحث دوتا شدن آشپز، یه منطق ساده داره دیگه. ینی اصلا این نیست که بگیم نخیر یه خورش قورمه سبزی میخواید بپزید ده نفری بپزید خوشمزه تر میشه!
اصولا کار گروهی مفیده، در حالتی که به نیروی بیشتر/ ایده های بهتر/ زمان بیشتر نیاز باشه. وگرنه وقتی که برای انجام یه کار توان و زمان و ایده مناسب رو داریم، چه کرمیه که مثلا جای یه نفر دونفر همون کارو بکنن؟
آسیب بعدی که هست برای کارگروهی، بحث سواری رایگان هست. همیشه توی گروه ها یه عده هستن که از زحمات دیگران استفاده میکنن فقط!
حالا در کنار اینها، کار گروهی مزایای خیلی زیادی هم داره. بخش زیادیش روانی و آموزشیه. کسب مهارت های جدید، آشنایی با روش های جدید انجام کار، یادگیری فرایند مدیریت و ماموریت (ینی گوش کردن به حرف دیگران بدون چونه زدن ) و همکاری.
سوال اصلی تاپیکو نفهمیدم چیه
ولی در کل لازم نیست ملتو سوق بدیم به سمت کار گروهی! خود به خود گروه تشکیل میشه وقتی نیاز بشه. الان مثلا چه کارهایی توی کشور داره انفرادی انجام میشه که گروهی باشه بهتره؟
تازه یه سری بحث ها هم بحث های شخصیتی هست در این زمینه. مثلا ادم هایی که نمیتونن اعتماد کامل بکنن به دیگران و کار رو بسپارن بهشون یا ادم هایی که برعکس، دوست دارن اجرا کنن فقط نه تصمیم گیری! که بحثش مفصله
من کاری به این که در دین چه چیزهایی گفته شده ندارم و بحثم کاملاً مربوط به جامعه هست و باور های برجسته ی اون!
در جامعه ی فعلی کار گروهی بسیار کم انجام میشه و اغلب ترجیح میدن که کارهاشون رو به صورت انفرادی انجام بدن و به قول شما چه کرمیه که هر کاری رو گروهی انجام بدن مثلاً !!!
مشخصه شاید در پختن قورمه سبزی نیازی نباشه یک گردان آدم جمع کنیم !
اما خوب برای انجام پروژه های علمی یا تحقیقات یا کارهای هنری در سطح وسیع نیاز به گروهی کار کردن هست اما غالب افراد ترجیح میدن که تک نفره انجام بدن
از زاویه دیگه ای که میشه به قضیه نگاه کرد : عدم اعتماد مردم به هم دیگه هست که خوب اصلاً واکنش مثبتی نیست ، این عدم اعتماد از کجا نشات میگیره؟ و چرا؟
من یک مدتی داشتم راجع به کره و ژاپن به عنوان دو کشور که با سرعت خیلی زیادی پیشرفت کردند تحقیق میکردم و به نکته جالبی رسیدم این دو کشور به شدت برای کارگروهی ارزش قائل هستند
به طوری که اولین و مهمترین هدفشون توی مدارس ابتداییشون تقویت روحیه
کار گروهی هست ( لوئیس ۱۹۹۵، سرکارآرانی ۱۳۸۱، بختیاری ۱۳۸۷)[nb]- سرکار آرانی، محمدرضا (۱۳۸۱). فرهنگ آموزش در ژاپن. تهران : روزنگار
[/nb][nb]- بختیاری، ابوالفضل (تیره، ۱۳۸۶). درسهائی از ژاپن. خبرنامه انجمن دوستی ایران و ژاپن، سال هفتم شماره ۱۶
[/nb][nb]- لوئیس، کاترین (۱۹۹۵). آموزش قلب ها و اندیشه ها. ترجمه ح. افشین منش و ش. ایلبگی طاهر. تهران: ساز و کار، چاپ چهارم ۱۳۸۵
[/nb]
مثلاً شما فرض کن سه نفر مجموعاً برای استارت یک کار پول مورد نیازی دارند ، این سه نفر با هم کار نمیکنن و استارت کار رو نمیزنند چرا چون عقاید عامه مردم اینه که کار شریکی خوب نیست و با شکست مواجه میشه
یا میتونن با مجموع پول هم خونه یا زمینی بخرن اما نمیخرن چون دیگ شریکی...
یا حتی توی کارهای تحقیقی ترجیح میدن که تک نفره عمل کنن چرا ؟ چون در صورتی که تک نفره عمل کنن پاداشش فقط برای اون هاست در صورتی که اگر گروهی باشه پاداش برای همه هست
اغلب مردم توی ایران ، دوست دارن اگر به چیزی میرسن همه ی اون چیز ( پول ، تقدیر نامه، سهمیه و ...) فقط برای خودشون باشه
ما حتی این کارهای تک نفره رو توی بچه ها هم نهادینه میکنیم برای مثال :
در نظام آموزشی از همون کودکی، در کودکستان ها یک بازی خیلی معروف هست که حتما شما هم تجربش رو داشتین، به این صورت که مثلا یک گروه 10 نفره از بچه ها رو انتخاب می کردن و 9 صندلی میزاشتن، موزیک پخش میشد و با قطع موزیک بچه ها باید فورا روی صندلی مینشستن، و هرکسی نمیتونست بشینه بازنده بود و در دور بعد حذف میشد، این کار انجام میشد تا زمانی که 2 نفر میموندن و یک صندلی. حالا این بازی در ژاپن چجوریه؟ در کودکستان های ژاپن همین بازی هست با این تفاوت که کسی برنده میشه که بتونه نفر اضافه رو کنار خودش روی صندلی جا بده
من خودم وقتی متوجه این موضوع شدم که به طور اتفاقی یکی از دوستان دی وی دی آهنگ کره ای
بهم داد بعد دیدم که بیشتر افراد به صورت گروهی خونده بودن و خوب اغلب موفق هم شدند!
این عکس رو ببینید :
بیشتر خواننده های کره ای (که در تصویر بالا میبینید) به کارهای گروهی کشیده میشن و برای مدت طولانی هم با هم کار میکنند ، پیشرفت هم میکنند اما در ایران متاسفانه کار گروهی جایگاه خاصی نداره و حتی بد شمرده میشه مثن اگر من برم بگم میخوام با فلانی سرمایه گذاری کنم روی شغلی...
اولین چیزی که میگن اینه که نمیتونستید جدا کار کنید با سود کمتر؟ آخه این طوری مطمئن تره ، آدم خودش باید رییس خودش باشه ، کلاه سرت نره و...! (این اتفاق برای من افتاده)
حالا چی کار کنیم که کار گروهی بیشتر انجام بشه؟
ولی خب این ترجیح دادنم تا حدیه که خب یه جورایی از این که کاری رو خودم انجام بدم میترسم چون توی یک گروه اگه موفق نشن مسولیت شکست با همس اما تو کاره فردی نه.....یعنی یه جورایی از شکستش میترسم و برای همین همه کارام رو گروهی انجام میدم که فک کنم خوب نیس