آیا فردی مغرور هستید؟؟

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع setayeshhh
  • تاریخ شروع تاریخ شروع
اول باید غرور رو تعریف کرد
مثلا ی پسری که کسیو تحویل نمیگیره ، هیچوقت معذرت خواهی نمیکنه ، ...
اما 25 سالشه خرج لباس و خوراکشو باباش میده
این ادم مغروره؟ یا اداشو در میاره:/
 
مغرور نیستم
اما اعتماد به نفس بالایی دارم:D
اعتماد به نفسم به این خاطر نیس که ویژگی منحصر به فردی دارم
به این خاطره که خودمو قبول دارم و ویژگی های بدی که دارم رو بدون سرزنش خودم قبول می کنم و سعی می کنم رفعش کنم:-"
 
من درک نمیکنم چرا به اونایی که خیلی رُک جواب میدن دیس لایک میدن حالا برا ما که اهمیت نداره ولی خوب کاش یه سری یاد بگیرن به صداقت و نظر شخصی افراد احترام بزارن
 
واقعا نمیخواستم جواب بدم چون اسپمه.
@a.khakpour77

ولی حالا که دونفر دارن یه حرفو میزنن این توضیحو میدم. بعدا پاک میشه :-"
طرز نگاهتون به دیسلایک کاملا اشتباهه. دیسلایک کردن به معنی احترام نذاشتن و بی احترامی کردن نیست. نشونه مخالفت یا عدم موافقت و علاقه و هم نظر بودن و... است.
من به شخصه از غرور و تکبر به شدت متنفرم و ضربه های زیادیم خوردم واسه همین غرور و خودبرتر بینی و امثالهم برام هیچ جوره قابل قبول نیست پس دیسلایک میدم.
و این به معنی بی احترامی به صداقت و رک بودن شما نیست.
الان چون شما مخالفي و من نظرمو گفتم ديسلايك كردي؟
جور درنمياد.
خب من رك گفتم هستم ميدونم چيز خوبي نيست ولي مغرورم و شخصيته.به اين معني نيست به ديگران محل ندم و اينا غرور واسه هويت خودم دارم و نميخوام زيرسوال برم.
 
خیر آقا :/
من نگفتم نظرتو نگو :| یه حرفایی میزنین آدم بالاسرش شاخ درمیاره ها:-"
هرکی نظر خودشو میگه؛ دیگران هم حق انتخاب دارن و میتونن دیسلایک بدن. حتی بعضیا الکی هم دیسلایک میدن، کارشون درست نیست و من این کارو تایید نمیکنم ولی کسی هم نمیتونه بهشون بگه نباید بکنین. چون حق انتخاب دارن و اگه دلشون بخواد میتونن دیسلایک بدن.

+یجوری میگی شخصیتمه انگار مغرور بودن "ذاتیه"! من خودمم یه زمانی مغرور بودم ولی حالا دیگه نیستم یا حداقل سعی میکنم نباشم چون ازش متنفرم. شخصیت و ویژگی های رفتاری ما قابل تغییرن. درضمن خودت قبلش گفتی ک دوست داری مغرور باشی.


غرور واسه هویت خودت؟ اصلا منظورتو متوجه نمیشم.

باید بدونی عزت نفس و اعتماد به نفس با غرور و تکبر فرق دارن.

++کاملا واضحه که دیسلایک اصلا براتون مهم نیس :))
غرور كمش خوبه زياديش ضرر داره
خواب كمش خوبه ولي زياديش ضرر داره

هويت يعني خودتت رو بشناسي و بتوني با اون قالبي كه داري خودتو به ديگران نشون بدي
مثلاً من يه آدم كم حرفم قيافه معمولي افكار و عقايدم ارزش و هنجارم اينه
خانواده ام اين رفتارو ميخوان يا هرچي
اينا ميشه هويت
غرور و تعصب داشتن خوبه مثلا در برخورد با دوستت كه پرحرفه يا هرچيز ديگه هويت و شخصيت خودت رو نبازي و گرايش پيدا كني
زيادي غرور ميشه تعصب زياد كه نتيجه اش ميشه تغيير طرزفكر
مثلا فكر ميكني اين رفتار خوبه و تعصب داشته باشي كه فقط اين رفتار و پرحرفي كار خوبيه
ولي خيلي از چيزايي كه تعصب داري خوب نيست و باعث تغيير طرزفكر شده كه اين كار عاليه.
منم مغرورم صرفاً اين نيست فخربفروشي و محل ندي يا هرچي
مثل كم حرفي و پرحرفي يه شخصيته كه فرد داره
 
میدونم هویت ینی چی :|

نمیدونم جمله بندی هات مشکل داره یاچی، ولی خیلی مبهمه و منظور رو نمیرسونه.
من قبول ندارم که غرور کمش خوبه. البته بستگی داره تعریف شما از غرور چیه. مثلا خیلیا اینجا قبل از اینکه بگن مغرورن یانه، تعریف کردن غرور رو.
از نظر من اینکه به خودت اعتماد داشته باشی با اینکه مغرور باشی فرق داره. حتی اینکه ب خودت افتخار کنی هم با اینکه مغرور باشی فرق داره. افتخار کردن یعنی رضایت و خوشحالی از خود، یعنی حس خوب داشتن. اما غرور یه جوریه انگار خودت رو بالا میبینی. که من کلا باهاش مخالفم.
به علاوه اینکه مغرور بودن یا نبودن کاملا قابل تغییره و به خواست فرد بستگی داره. اگه فرد بخواد مغرور باشه بعداز مدتی، غرور جزوی از شخصیتش میشه. ولی همچنان میتونه این ویژگیش رو تغییر بده.

كسي كه تعصب داره مغرور نيست؟
كمش ميشه اعتماد به توانايي كه داري
زيادش ميشه اعتماد مافوق
كسي كه غرور نداره اعتماد و عزت نفس نداره
كسي كه كم غرور داره ميشه اعتماد به خودش
كسي كه زياد غرور داره ميشه توهم
تعاريفي كه تو داري يكيه
ولي چيزي كه من ميفهمم از حرفات ميشه فروتني و تواضع كه طرف با اينكه باهوش يا ثروتمنده ولي خودشو دسته بالا نميگيره
 
اولین قدم آزاد کردن خود رهایی از احترام به خوده
جز از کل . استیو تولتز
(منظورش اینه که بی خیال غرورت شو تا آزاد باشی یا همچین چیزی :/ )
 
انقدر کلمه غرور پیچیده و چند وجهی هست، هر کسی یه چیزی تو ذهنشه ، واقعا قبل از این سوال که مغروری یا نه ، کاش به چند تا تعریف برسیم بگیم کدوم آره کدوم نه.

یه مثالی از غرور تازگی برای من پیش اومد دیدم چقدر جاهای مختلف ازش استفاده میشه
یه بنده خدایی بود، با اون همه خرج و مدرسه غیرانتفاعی ، تا اول دبیرستان درس خوند و همش پس الواتی، کلا ول ، چند سالی رو خورد خوابید ننه بیچاره شو حرص داد
بعد یکی اومده داماد اینا شده، از این جوون های زحمت کش ، خودساخته ، شدید اهل مطالعه ، روی اخلاق و شخصیتش کار کرده ، اصلا یه جنتلمنی
اون روزی اون پسر اولیه اومده به من می گه، دامادمون خیلی خودشو قبول داره خیلی مغروره، به من یکی یه نصیحتی می کنه، راحت می پذیرم. ولی اون فکر می کنه عقل کله ، یه چیزی بهش می گی، می شینه هی حرف می زنه


بله خب! آدم توش خالی باشه، عجیب هم نیست هر چی بهش گفتن بگه اره تو راست می گی، تو که تهش نمی خوای گوش کنی
ولی توقع نداشته باش اونی که قدم به قدم راهش رو زحمت کشیده، هر چی بگی بگه اره!
 
من خیلی بچه خوبیما ولی اطرافیانم فک میکنن زیادی مغرورم
البته از حق نگذریم ی دنده و لجبازم هستم:)) بی کمالاتم خودتونید من ی کم فقط عجیبم همین:))
 
منم مغرور میبودم ولی الان حجمش کمتر شده
 
کسی که بخاطر علم و دانشو ثروت دارایی توانایی استعداد یا هر چی اونجوری به خودش بباله و تکبر داشته باشه یا بخواد سوءاستفاده کنه ازینها خوب نیست چون اونار و خدا میده به آدمها و میتونه بگیره ولی کسی که در وجودش احساس منحصر بفرد بودن و خاص بودن داره ینی حس اینکه در جهان فقط یک نفر هست شبیه من آون غرور و افتخار خوبه چون پیش زمینه حرکت و فعالیت انسانه
البته تواین دوره زمینه باید اولی رویم داشته باشی:| چون اگر تواضع بخرج بدی از سروکولت بالامیرن:|
 
من غرورم خیلی زیاد بهم آسیب میزنه.مثلا تو بدترین شرایط طوری میشه که اصلا غرورم بهم اجازه نمیده از کسی کمک بگیرم..حتی اگه در حال غرق شدن باشم.خیلیی میخوام خودمو اصلاح کنما..اما انگار داره کنترلم میکنه.خودمم خسته شدم8-|
 
هیچ انسانی بر روی زمین نبوده نیست و نخواهد بود که در شرایطی مغرور نشدن باشه
اره کاهی میشم
غرور از احساس های بشره که اگه کنترل نشه ...
 
خیلی کم شاید 2 درصد
10درصد به مخاطبم ربط داره چجوری باشم
ترجیح میدم مغرور نباشم (ولی خیلیا حس میکنن مغرورم:|)
 
اگرمنظور از غرور در حوضه دارایی ها باشه
اره مغرور و مفتخرم به چیز هایی که با تلاش بدستشون اوردم
نه صرفا مادی...
ولی اگر درباره روابط بین انسان ها باشه
به نظرم بستگی به مخاطبم داره ولی کلا شاید %20
[معذرت خواهی نکردن به خاطر اشتباهاتتون اصلا غرور نیست،بیشعوریه محضه=)]
 
درپاسخ به این سوال نظر خاصی ندارم چون بنظرم خیلی بستگی به موقعیتم داره اما فکر میکنم بهتره که این جمله رو هم در نظر بگیریم : "غرور بیشتر به تصور ما از خودمان برمیگردد و خودخواهی به تصور دیگران از ما"
 
Back
بالا