این حرف کاملا نسبی و نسجیدست...تنها به تلاش آدم درش توجه شده ...مکان و شرایط خیلی تاثیر داره. اینکه شما دانشگاه آزاد یک شهر 100 هزار نفری باشی با توی شریف بودن (و یا غیره های خوب) خیلی فرق داره ...خیلی خیلی! کاملا نسبیه ... اگر هدفای بزرگی دارید به این حرف اصلا توجه نکنید...مگر اینکه طرف خودش همون جایگاهی رو داشته باشه که شما آرزوش رو دارید (بستگی به شخص داره) و اینکه با این حرف ها سعی نکنید خودتون رو فریب بدید که از فلان جا هم میشه رفت مثلا فلان جای خیلی مطلوب و لازم نیست که حتما اون جای نسبتا خوب باشم. اگر مجبورید به خاطر خواستتون و مسیرتون یک سال دیگه پشت کنکور بمونید . بمونید . خودتون رو فریب ندید. و اگه مجبورید کاری رو انجام بدید ، انجام بدید بدون گلایه کردن ...اون بیرون گوش شنوایی وجود نداره و اگر میخواید زندگی مطلوبتون رو چند سال دیگه تجربه کنید...بهتره به این اجبار ها تن بدید و خیلی خوب هم کار کنید . خیلی ها بودن که هدفای بزرگی داشتن...اما به این اجبار تن ندادن...در نتیجه الان جایی که باید میبودن نیستن...مهم نیست چقدر تواناییهای ذهنی دارید...یک سری اجبار پیش روتون هست که باید بهشون تن بدید در غیر این صورت هر کسی باشید با هر گذشته ای و یا هر هدفی... شما از جامعه رو کنار میذارن... ( در حال حاضر مهم نیست که این روند چقدر اشتباه یا ناعادلانست...هر تغییری هم که بخواد انجام بشه به شما نمیخوره ...و در هر صورت این اجبار پیش روی شما هست...بهش فکر کنید)
و اینکه بله دو سال دیگه فراموش می کنید...چون که درگیر مسائلی میشید که خارج از مسیر اصلی براتون پیش اومده یا در بهترین حالت درگیر شرایطی سخت میشید تا به مسیر اصلی برگردید ...میزان سختی هایی که بعدا پیش رو دارید خیلی بیشتر از یک سال آینده است ...پس کارتون رو درست انجام بدید...هر قدر هم که خسته باشید.
کاری رو انجام بدید که با توجه به اهدافتون ،درسته...معیار خود شما هستید.
