به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

[Infinite Infinity]

سلام سلام

خب یه موضوعی که ذهن من رو مشغول کرده بود این هست که آیا میتونیم به یک حقیقت(یا گزاره), یقینِ واقعی داشته باشیم؟ یعنی بتونیم که بگیم فلان چیز(یا گزاره) کاملا درسته و هیچ شکی درش نیست و دلیلِ محکمی مبنی بر نادرستی شک در اون حقیقت(یا گزاره) رو داشته باشیم؟یا اصلا درست بودن یعنی چی؟

البته یک چیزی که تعریف یا نتیجه ای از تعریف ها نباشه! مثلا میتونیم با قطعیت بگیم که در هر دایره فاصله نقاط دایره از مرکزش, یک عدد ثابت هست! ولی خب این هیچ دانش خاصی رو به ما نمیرسونه چون خودمون دایره رو همونطور تعریف کردیم. یا مثلا هر نتیجه منطقی از این تعریفمون بگیریم باز هم هیچ چیز اضافه ای نیست چون ما یک تعریف رو اصل گرفتیم و داریم بر مبنای تعریف نتیجه گیری میکنیم.
یا اینکه بعضی از چیز ها همیشه بنابر تعریفات اولیه ذهنمون بدیهی هستند; مثلا این: "اگر مطمئن باشیم 'اتفاق الف', 'اتفاق ب' را نتیجه دهد آنگاه نبودِ 'اتفاقِ ب', نبودِ 'اتفاق الف' را نتیجه میدهد."

شاید شکل بهترِ سوال این باشه که: آیا چیزِ بدیهی وجود دارد ؟

+ مثلا یکم اذیتتون کنم از کجا میدونید جاذبه واقعا وجود داره ؟ از کجا مطمئنید فردا خورشید طلوع میکنه ؟از کجا مطمئنید از آنچه ک میبینید

 

[RahaShore]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

+ مثلا یکم اذیتتون کنم از کجا میدونید جاذبه واقعا وجود داره ؟ از کجا مطمئنید فردا خورشید طلوع میکنه ؟از کجا مطمئنید از آنچه ک میبینید

مطمئن نیستیم. استقراء هیچ زمان ما رو مطمئن نکرده. صرفاً با توجه به سابقه‌ی طلوع خورشید و جاذبه، بسیار محتملش کرده. :‌‌دی

 

[Infinite Infinity]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

خب پس استقرا که هیچی آیا چیزی رو به غیر از توسط استدلال استقرایی میتونیم بفهمیم ؟

 

[Infinite Infinity]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

اگه اینطوری بخوایم فکر کنیم، باید همه چی رو ببریم زیر سوال، طلوع خورشید چیزیه که سال ها اتفاق افتاده و قوانینی که باعث این وقایع میشن هم کشف و اثبات شدن، مطمئن نیستیم اما احتمال اینکه خورشید سوختش فردا تموم شه و یا زمین از مدارش خارج شه یا یه چیزی جلوی خورشید رو بگیره، تقریبا صفره پس میتونیم با تقریب خیلی زیادی مطمئن باشیم طلوع میکنه.
+الان یه گزاره لزوما یه حقیقته؟
+ اصلا یقین تعریف فلسفی ـش چیه؟

ببین قرار نیست اینجا از احتمال حرف بزنیم. حتی نمیتونی بگی احتمالش صفره! چون هنوز فضای احتمالاتی رو کامل نداری که احتمال رو حساب کنی ! داری با استقرا استنتاج میکنی!

+ گزاره یک جمله خبری در زبان هست که میتونه درست یا غلط باش(ویکیپدیا). و هر زبان هم دنیایی داره(مثل زبان های ما که دنیای اون, دنیای اطراف ما هست). و گزاره ها جملاتی در اون زبان هستند که در مورد دنیا حرف هایی میزنند.

+ اگه تعریف دقیقی داشت ک اینهمه مکتب بوجود نمیومد در اینجا تعریف یقین از گزاره این هست که کاملا درست باشه.
مثلا اینو ببین : "من فکر میکنم پس چیزی هست!", بنظرم این جمله کامل درست باشه(با اینکه فکر کردن تعریفِ مشخصی نداره و حتی "چیزی بودن")

++قسمتی که میگی "اگه اینطوری بخوایم فکر کنیم، باید همه چی رو ببریم زیر سوال" یعنی میخوای بگی چون همه چیز زیر سوال میره پس اینطوری فکر کردن غلط هست؟ این هم شد استتنتاج ؟

 

[Infinite Infinity]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

من اصلا استنتاجی نکردم، اصلا هم نگفتم چنین فکر کردنی میتونه درست یا غلط باشه، فقط گفتم مثلا ما نمیتونیم خودمون از همه چی مطمئن بشیم و خیلی از چیزها رو ناچاریم بپذیریم چون دیگران بهش رسیدن.

عبارت "اینطوری اگه فرض کنیم که 'الف' پس 'ب' " یکم حس برهان خلف رو واسه من القا کرد.(یعنی انگار ب اشتباه هست پس الف همش اشتباست). اگر اشتباه فهمیدم معذرت میخوام.

ببین از کجا مطمئنی همه ی عالم در حال گول زدن تو نیستند ؟ چرا ناچار هستی ؟ این ها دلیل نمیشه!

 

[^Perfect^]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

به هیچ چیزی نمی توان اعتقاد کامل داشت.چون تو هرچی بگی من میتونم نقضش کنم.مثلا من میگم که فردا کره شمالی یه ده پونزده تا بمب هسته ای میزنه و دنیا نابود میشه/یا مثلا یه شهاب سنگ خیلی بزرگ میخوره به خورشید و نابود میشه!
میشه گفت دیگه

 

[CPHM]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

به نظر من فقط در ریاضیات می توان به درستی یا نادرستی چیزی یقین داشت(مطمئن) بود
و تمام علم (و فلسفه) بر اساس احتمال است
و به نظرم در هر موقعیتی می شود درباره هر چیز تصمیمی اگر مثلا 80 درصد شواهد مثبت درباره اش وجود داشته باشد

 

[میـنا]

علم حضوری وحصولی!

در فلسفه هر شناختی رو علم میگن...
شما میدونین اسم من چیه پس علم دارین به این موضوع وعالمین...
شما خورشید رو میبینین وبهش شناخت دارین پس عالم هستین.
...

در فلسفه اسلامی علم به دو گروه تقسیم میشه:
علم حصولی و علم حضوری

علم حصولی :
یعنی شناخت دنیای اطراف.....مثلن علم به خورشید -ماه-بقیه مردم-جهان اطراف و..
برای علم حصولی سه پایه تعریف میشه.
۱.ذهن ۲.صورت ذهنی ۳. واقعیت خارحی
مثلن در هنگام دیدن خورشید.......خورشید یک واقعیت خارجی هست که خودش بی واسطه نمیتونه تو ذهن شما باشه...بلکه به صورت یک تصور ذهنی در ذهن شما نقش میبنده...


علم حضوری یعنی اینکه اون واقعیت بدون واسطه تو مغز افراد وجود داره......دو پایه داره...
۱. ذهن ۲.واقعیت خارجی
این علم مربوط میشه به انواع حالات انسان مثلن گرسنگی تشنگی ترس درد و...

با این توصیفان میشه فهمید علم حضوری توعی علم خظاناپذیر هست ...قابل درک نیست برای دیگران وفقط توسط خود انسان فهمیده میشه....
همچنین فلسفه اسلامی میگه که علم به وجود خود هم توعی علم حضوریه...



اما از دیدگاه علمی تمام علم مربوط هست به ذهن و حواس پنجگانه انسان که در اثر تجربیات و سر وکار داشتن با ماده ها به دست میاد....
مثلن همکاری بین مغر وگیرنده های بدن باعث میشه اجسام رو ببینیم وازشون تصوری داشته باشیم....یا احساس گرسنگس کنیم....
انسان میتونه رنگهارو ببینه چون گیرنده های بینایی داره برای اون طول موجها....و با مغز میتونه درک کنه....اما فرابنفش و مادون قرمز رو نمیتونه درک کنه چون گیرنده ای نداره براشون...در حالی که اینها در موجودات دیگه گیرنده دارند......
علم به وجود خود هم مربوط به قسمتی از مغره که حس زنده بودن رو به انسان میده و درصورت مرگ مغزی ویا از کار افتادن اون قسمت شخص هیچ حسی ودرکی از دنیای اطرافش نداره....
علم به گرستگی هم مربوط به مغزه وامکان اشتباه داره
.....
بنابراین تمام حواس وعلم ما مربوط به مغزمون وگیرنده هامونن وهمه اینها توشون امکان حطا هست....
دنیا به این شکلی نیست که ما میبینیم چون گیرنده های ما خیلی خیلی محدودن....قوی ترین حس انسان که حس بیناییشه فقط برای طیف کوچکی از امواج الکترو مغتاطیس گیرنده داره...
حتا ممکن هست دنیایی نباشه-انسانی نباشه وهمه اینها فقط یک اختلال باشن ....ممکنه دنیا باشه وشما زنده باشین ولی من مرده باشم واین چیزی که الان تصوز میکنم به خاطر تحریک سیسنم عصبیم باشه.....

 

[Infinite Infinity]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

به نظر من فقط در ریاضیات می توان به درستی یا نادرستی چیزی یقین داشت(مطمئن) بود
و تمام علم (و فلسفه) بر اساس احتمال است
و به نظرم در هر موقعیتی می شود درباره هر چیز تصمیمی اگر مثلا 80 درصد شواهد مثبت درباره اش وجود داشته باشد

در ریاضیات هم تعدادی اصول موضوعه وجود داره که نمیشه اونارو ثابت کرد!
بحث تصمیم گیری نیست!
بحث اصلی این هست ک آیا جمله-گزاره-حقیقت ای وجود داره که بتونیم مطمئن باشیم که این حقیقت جهانشمول هست و کاملا درسته. که بعدا اینو پایه ی فلسفه ورزی قرار بدیم؟
ببینید اکثر فلسفه ها هم بیشتر بافتنی هست و هر کس یک سری چیز به عنوان اصل میگیره. مثلا پوزیتیویست های منطقی, اصول حسی و اصول منطق رو اصل میگیرن و میبافن

خب ببینید الان شما خیلی دارید جلو میپرید. خود علم همون اول فرض میکنه انسانی وجود داره و آنچه حس میکنه همان واقعیت دنیای اطراف هست و و و . کلا علوم بالاخص فیزیک با تعدادی انبوهی اصول موضوعه سر و کله میزنن. وقتی شما میگید فلان چیز احتمال داره و نداره, خب دارید خیال خودتونو راحت میکنید که اگر غلط از آب درومد یا درست بگید ک آره من گفتم احتمال داره!


من فقط یک جمله خواستم که برای اثباتش, نخواهد چیزی رو اصل بگیریم. همین

 

[نگار]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

خب واقعيت كه درك افراد از حقيقته فرق داره هركي يه جور مي بينش
با توجه به درك افراد از حقيقت توي هر زمينه اي به تعداد ادماي اين كره يي خاكي راه براي رسيدن به ايمان و يقين وجود داره و تعريف متفاوت از يقين
به نظرم توي بعضي زمينه ها اين كه ما اون پديده رو با حس هاي 5 گانه درك كنيم كمك كنندس.توي مساعل ديني به نظرم يقين يه حس اطمينان درونيه كه توي همه ي ادما و توي فطتشون پنهانه و بايد براي رسيدن بهش توي وجود خودمون دنبالش گشت
در اخرم توي اين دنيايي كه تنها اصل تغيير ناپذير توش تغييره به هيچي و هيچ چيز نميشه يقين داشت
هيچ تضميني وجود نداره كه فردا صبحي وجود داره

 

[riant]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

موضوع به موضوع فرق میکنه .
فرضا تو مسایلی که توی قرآن اومده ، حداقل خود من ، یقین کامل دارم.
ولی مثلا چیزایی که به صراحت نمیشه از آیات و روایات استنتاج کرد، مثل چیزای علمی ریز ، به چیزایی که بمرور توسط افراد پی برده شده ، یقین پیدا میکنم ؛ البته بازم شاید 1% توی ایناهم جای شک و شبهه باشه . گمثل چیزای بدیهی توی علم مثلا . اینکه هر سلولDNA داره فرضا.
توی تو مسایل مربوط ب روانشناسی و اینا ب کسی اطمینان نمیکنم ترجیح میدم خودم تجربه کنم . چون معتقدم مغز آدما تو این مسایل پردازشای مختلفی داره ک نمیشه بهشون اعتماد کرد.

 

[Infinite Infinity]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

من منظورم توی پایه ای ترین موضوعات ممکنه! خیلی جلو رفتید مجبورم چندتا سوال باحال بزارم وسط
شما از کجا میتونید مطمئن باشید که دنیای اطرافتون واقعی هست؟
یعنی واقعا آدمای دیگه و کره زمین و اینا وجود داره و اینها صرفا واقعیت هایی مجازی بیش نیستند؟
شما از کجا میدونید که باورها و فکر هاتون بهتون القا نشده ؟
بطور مثال یک ابر موجود رو در نظر بگیرید که میتونه یهو یه سری خاطره ی الکی توی ذهنتون ایجاد کنه یا یکسری باور هارو توی ذهنتون تثبیت کنه و دنیای مجازی ای رو که میبینید با همون خاطره های الکی سازگار کنه!

 

[RoyalFlush]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

سلام سلام

خب یه موضوعی که ذهن من رو مشغول کرده بود این هست که آیا میتونیم به یک حقیقت(یا گزاره), یقینِ واقعی داشته باشیم؟ یعنی بتونیم که بگیم فلان چیز(یا گزاره) کاملا درسته و هیچ شکی درش نیست و دلیلِ محکمی مبنی بر نادرستی شک در اون حقیقت(یا گزاره) رو داشته باشیم؟یا اصلا درست بودن یعنی چی؟شاید شکل بهترِ سوال این باشه که: آیا چیزِ بدیهی وجود دارد ؟

+ مثلا یکم اذیتتون کنم از کجا میدونید جاذبه واقعا وجود داره ؟ از کجا مطمئنید فردا خورشید طلوع میکنه ؟از کجا مطمئنید از آنچه ک میبینید

ریاضیات قطعیته، فیزیکی که با ریاضیات ثابت بشه قطعیته و دنیایی که داریم میبینیم بر اساس فیزیک شکل گرفته و هر چیزی که هست، یک "باید" فیزیکیه که چاره‌ای جز بودنش نیست . منظورم یکجور جبر فیزیکیه ! بخاطر فیزیک داریم در این مسیر حرکت میکنیم و از هر اتفاقی که میفته گریزی نیست. نظر من قطعیت و یقین به هر چیزیه که علم میتونه اثباتش کنه

 

[sadlove]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

ریاضیات قطعیته، فیزیکی که با ریاضیات ثابت بشه قطعیته و دنیایی که داریم میبینیم بر اساس فیزیک شکل گرفته و هر چیزی که هست، یک "باید" فیزیکیه که چاره‌ای جز بودنش نیست . منظورم یکجور جبر فیزیکیه ! بخاطر فیزیک داریم در این مسیر حرکت میکنیم و از هر اتفاقی که میفته گریزی نیست. نظر من قطعیت و یقین به هر چیزیه که علم میتونه اثباتش کنه

بر چه اساسی میگین ریاضیات قطعیته ؟ اونم خودش قوانینی دارع ک خود بشر تعیینش کردع .
این جبری ک از ساخته ذهن خودمون ب وجود میاد از ماست ک بر ماست . میاییم یه سری قوانین تعیین میکنیم بعد با استفاده از اون قوانین و چهارچوب ها ب داده هایی میرسیم و حالا یه سری داده ها میشن قوانینی ک اثبات شدن و این وسطها هم ب چیزایی ممکنه بربخوریم ک تو قوانین نبودن و جدیدن برا اینا هم قوانین تعیین میکنیم . حالا از قوانین و داده های جدید باز ب داده های جدید تر می رسیم و باز مثل روال قبلی..
حالا شوما این قوانین موجود رو جبر میدونین . گرچه بازم از این قوانین الان ب داده ها و قوانین جدیدتر ممکنه برسیم و.. یعنی این علمی ک گفتین قوانینیه ک خودمون ساختیم هیچ قطعیت و پشتوانه ای ندارع اگه از اخر ب اول بریم..


پ.ن : محمدصالح ((: من ک میدونم ایده تاپیکت از کوجا اومده "-:

 

[CPHM]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

به نظرم باید حداقل قبول کنیم که یک سری از شهود و منطق ما انسان ها برای خودمان در حد نیاز و درحد توان مغزمان درست هستند(گرچه ممکن است واقعیت چیز دیگری باشد ولی ما توانایی درک آن را نداریم) و حقیقت هستند وگرنه نمی شود به هیچ جا رسید....

 

[Infinite Infinity]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

ریاضیات قطعیته، فیزیکی که با ریاضیات ثابت بشه قطعیته و دنیایی که داریم میبینیم بر اساس فیزیک شکل گرفته و هر چیزی که هست، یک "باید" فیزیکیه که چاره‌ای جز بودنش نیست . منظورم یکجور جبر فیزیکیه ! بخاطر فیزیک داریم در این مسیر حرکت میکنیم و از هر اتفاقی که میفته گریزی نیست. نظر من قطعیت و یقین به هر چیزیه که علم میتونه اثباتش کنه

ریاضیات قطعیه؟! :/ خود ریاضیدانان هم اینقدر به ریاضیشون مطمئن نیستند خود فیزیک دانان هم اینقدر به فیزیک شون مطمئن نیستند ! پست های قبل هم ک گفتم، ریاضیات بر اساس پایه و اصولی بنا شده که فرض شده اونها درست هستند و ثابت شده ک ریاضیات نمیتونه اون اصول رو ثابت کنه ( منبعو اینا تو پ خ اگ کسی خواست!) . در مورد فیزیک هم تو پست های قبلی حرف زدم.

بر چه اساسی میگین ریاضیات قطعیته ؟ اونم خودش قوانینی دارع ک خود بشر تعیینش کردع .
این جبری ک از ساخته ذهن خودمون ب وجود میاد از ماست ک بر ماست . میاییم یه سری قوانین تعیین میکنیم بعد با استفاده از اون قوانین و چهارچوب ها ب داده هایی میرسیم و حالا یه سری داده ها میشن قوانینی ک اثبات شدن و این وسطها هم ب چیزایی ممکنه بربخوریم ک تو قوانین نبودن و جدیدن برا اینا هم قوانین تعیین میکنیم . حالا از قوانین و داده های جدید باز ب داده های جدید تر می رسیم و باز مثل روال قبلی..
حالا شوما این قوانین موجود رو جبر میدونین . گرچه بازم از این قوانین الان ب داده ها و قوانین جدیدتر ممکنه برسیم و.. یعنی این علمی ک گفتین قوانینیه ک خودمون ساختیم هیچ قطعیت و پشتوانه ای ندارع اگه از اخر ب اول بریم..


پ.ن : محمدصالح ((: من ک میدونم ایده تاپیکت از کوجا اومده "-:

ن تنها علم بلکه تمام حس ها و باور ها و فکرها هیچ پشتوانه محکمی نیست
کوجا کوجا؟

به نظرم باید حداقل قبول کنیم که یک سری از شهود و منطق ما انسان ها درست هستند و حقیقت هستند وگرنه نمی شود به هیچ جا رسید....

این استدلالت مغلطه س! دلیلی نداره ک چون بجایی نمیرسیم قبول کنیم اینا رو! اصلا جایی برای رسیدن هس؟

 

[RahaShore]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

بستگی به مكتب فكری مون هم داره. مثلا اگر اثبات گرا (positivist) باشیم سوالاتی از این دست بی معناست. آیا جهان اصلا وجود داره و غیره.

 

[Bahar_R]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

خب توی منطق یه سری عبارات بدیهی به رسمیت شناخته می‌شه و روش تشخیص عبارت بدیهی اینه: عبارتی که تلاش برای اثبات نقیضش منجر به تایید گزاره می‌شه یا ویژگی های ذاتی آیتم هارو نقض می‌کنه.
مثال: کل بزرگتر از جز است. فرض کنیم گزاره غلطه،
جز بزرگتر از کل است
=» جز کل را در بر می‌گیرد.
می‌دونیم که ویژگی ذاتی کل اینه که همه‌ی اجزا رو در بر بگیره پس چیزی که اینجا بهش گفتیم جز کله و چیزی که بهش گفتیم کل جز عه.
به طور کلی بدیهیات نسبتا محدود هستن و بدیهیات چیزهایین که اثبات درستیشون با ویژگی های ذاتی‌شون عجینه یعنی هر تلاشی برای نقض کردنشون منجر به تاییدشون می‌شه.
حالا از گزاره های اولیه به چند روش استدلال (توی انجمن اعتقادی تاپیک بحث کردن چجوریه انواع استدلال رو توضیح دادم) نتایجی میشه گرفت.
اگر با استفاده از مقدمات بدیهی استنتاج کنیم و اصول استنتاج کاملا رعایت شده باشه می‌شه گفت قطعا نتیجه صادقه. (مثل نتایج اثبات های ریاضی)
اگر با استفاده از داده هایی از استقرای تام استفاده کنیم هم نتیجه قطعیت داره. (ولی در اغلب موارد استقرای تام میسر نیست چون داده ها متناهی و معدود نیست)
اگر از استقرای ناقص استفاده کنیم به شرط رعایت دقت استاندارد توی پروسه تحقیق می‌تونیم تخمین بزنیم که درستی یک گزاره چه اندازه محتمله. که استقرای ناقص اساس روش علمیه و به همین دلیله که علم هیچوقت ادعای قطعیت نمی‌کنه اگرچه ممکنه بررسی نمونه و آزمایش طوری نتیجه بده که احتمال درستی ۹۰ درصد یا بالاتر باشه.

 

[Infinite Infinity]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

بستگی به مكتب فكری مون هم داره. مثلا اگر اثبات گرا (positivist) باشیم سوالاتی از این دست بی معناست. آیا جهان اصلا وجود داره و غیره.

خب حالا کدوم مکتب درسته ؟
+بنظرمن پوزیتیویست ها تقریبا دیگه expire شدن

+ یه توضیحی در مورد اون دوستی که گفت باید قبول کنیم شهود و منطقمون درسته :
مکانیک کوانتومی بدیهی ترین چیزی هست که هم ضدشهود(counter-intuitive) هست و هم با منطقمون سازگار نیست!
اگر خواستی بگی آره با پیشرفت علم, شهود و منطق بشر هم پیشرفت و کامل تر میشه من هم میگم که کامل تر چیه ؟ از کجا میدونی شهود و منطق درستی داره شکل میگیره ؟ شهود و منطقت درسته ؟ از کجا میدونی واقعیه ؟ و ...

خب توی منطق یه سری عبارات بدیهی به رسمیت شناخته می‌شه و روش تشخیص عبارت بدیهی اینه: عبارتی که تلاش برای اثبات نقیضش منجر به تایید گزاره می‌شه یا ویژگی های ذاتی آیتم هارو نقض می‌کنه.
مثال: کل بزرگتر از جز است. فرض کنیم گزاره غلطه،
جز بزرگتر از کل است
=» جز کل را در بر می‌گیرد.
می‌دونیم که ویژگی ذاتی کل اینه که همه‌ی اجزا رو در بر بگیره پس چیزی که اینجا بهش گفتیم جز کله و چیزی که بهش گفتیم کل جز عه.

ببین الان ما با توجه به تعاریف به تناقض رسیدیم. مثلا من مجموعه الف رو مکمل ب تعریف میکنم. و به راحتی اثبات میشه که ب با الف برابر نیست.(البته فقط با منطق روزانه مون ) چون تعریف کردیم! خب من 2 هزارتا تعریف میکنم و ناشماراتا بدیهیات از این تعریف ها استخراج میکنم! و با استفاده از منطق کلاسیک کلی نتیجه گیری میکنم از این بدیهیات! ک چی ؟ ما در مورده واقعیت جهان داریم بحث میکنیم نه بازی های زبانی!

به طور کلی بدیهیات نسبتا محدود هستن و بدیهیات چیزهایین که اثبات درستیشون با ویژگی های ذاتی‌شون عجینه یعنی هر تلاشی برای نقض کردنشون منجر به تاییدشون می‌شه.

بدیهیاتی که بر اساس تعاریف مختلف بدست میاد ناشمارا هستن. ذات چیه ؟ چند تا تعریف با استفاده از زبان داریم ارائه میدیم دیگه! بعدش هم با استفاده از خود زبان و منطق زبانی یه کارایی میکنیم ؟!

حالا از گزاره های اولیه به چند روش استدلال (توی انجمن اعتقادی تاپیک بحث کردن چجوریه انواع استدلال رو توضیح دادم) نتایجی میشه گرفت.
اگر با استفاده از مقدمات بدیهی استنتاج کنیم و اصول استنتاج کاملا رعایت شده باشه می‌شه گفت قطعا نتیجه صادقه. (مثل نتایج اثبات های ریاضی)

ببین مشکل این هست که شما یک سری تعریف انجام میدی و یک سری بدیهیات بر اساس اون تعاریف داری انجام نتیجه گیری میکنی و با یک منطقی این بدیهیات رو داری بدست میاری. بنظرم بشینیم نقاشی بکشیم از این کارها مفید تره!
+ریاضیات زیربنایی دارد که اصل میگیریم و بر مبنای آن ریاضیات را میسازیم و قرار نیست این زیربنا درست باشد! این زیربنا بر اساس شهودمون شکل گرفته

----------------------
خب یک مفهوم جالب هم اینجا معرفی کنیم بد نیست :
تعریف بازی های زبانی:
بازی زبانی که یک مفهوم فلسفی است که توسط ویتگنشتاین معرفی شد ادعای اصلیش این هست که زبان و به طبع اون تفکر چیزِ دقیقی نیست و فقط یک ابزاری هست که ساخته شده و زندگی روزمره مون رو داریم باهاش پیش میبریم.
یک مثال از بازی زبانی که ویتگنشتاین توی کتاب "پژوهش های فلسفی" مثال میزنه و اسمشو میزاره 'زبان ساختمانی' و یکجورایی در یه برهه از زندگیش این ادعا رو داره که زبان بشر مثل همینه که یکم پیشرفته تر شده و پیچیده تر :

The language is meant to serve for communication between a builder A and an assistant B. A is building with building-stones: there are blocks, pillars, slabs and beams. B has to pass the stones, in the order in which A needs them. For this purpose they use a language consisting of the words "block", "pillar" "slab", "beam". A calls them out; — B brings the stone which he has learnt to bring at such-and-such a call. Conceive this as a complete primitive language. (PI 2.)

[rtl]
خب حالا به نظرتون به چه چیز میتونیم یقین داشته باشیم (و اون رو اصل تفکر و فلسفه مون قرار بدیم) ؟ ​

 

[Pan]

پاسخ : به چه چیزی میتوانیم کاملا یقین داشته باشیم ؟

به نظر من تنها چیزی که میتونیم بهش یقین داشته باشیم اینه که ما خودمون هستیم به این معنا که ما شاید هیشوقت نتونیم یقین داشته باشیم که الان همه چی واقعیه و خدا هست یا نیست یا جهان وجود داره یا ما همه در یه توهم ماتریکس طور گیر افتادیم یا درون یک بازی پیشرفته با ذهن مصنوعی هستیم حتی به قول بنده ی خدایی همه ی کهشکشان صرفا پروژه ی مدرسه ی موجوداتی بسیار بزرگ و پیشرفته هست و غیره ما هیچ وقت راجع به اینا نظر قطعی نمیتونیم بدیم ولی میتونیم راجع این نظر قطعی بدیم که من خودم هستم و هیچکس دیگه ای در جای من نیست. یعنی حتی اگه افکارمون توسط یکی دیگه دستکاری شده و همه چیزمون هم تولیدات مستقیم یک نفر دیگه باشه و هیچ انتخابی درش هم نداشته باشیم در حال حاضر در همین لحظه می تونیم یقین داشته باشیم که هیچ چیز دیگه ای نیستیم و نمیتونیم باشیم. ممکنه یقین نداشته باشیم در این موضوع که قبلا یکی دیگه بودیم و بعدا دستکاری شدیم یا اینکه حتی روحمون در گذشته یک نفر دیگه بوده و الان زندگی دوباره اون فردیم ولی الان یک فرد واحدیم و کسی جامون نیست

البته اینا نظر منه