خو من که معلم شدم رفت...دیگه از ما گذشت.
حالا مثن در کنارش بشه کار طراحیمو ارتقا بدم...
واقعن چند درصد دوس داشتن ما تو آینده ممکنه تأثیر بذاره؟!
لااقل واسه من که علاقه سهم زیادی تو زندگیم نداشته.
مثل این حکیمای قدیم که فیزیکدان و شیمی دان و زیست شناس بودن یه همچین چیزی با این آپشن ها:
1. فیزیک دان 2. زیست شناس 3 . برنامه نویس 4.گرافیست 5. آهنگساز 6.عکاس
آرزو بر جوانان عیب نیست...
اووووم! چی بگم والا! یکی دو تا که نیستن هیچ، نیس ساله کنکوره، روز به روزم بهشون اضافه میشه!
اما در کل : یه چیزی تو سینما احتمالا ( هر چیزی به جز بازیگری البته ) فیلمنامه نویس، کارگردان یا نویسنده ای چیزی. بیشتر به خاطر اینکه حرفمو با لنز، به مردم بزنم.
بعدش باریستا اینا ( در کنارشم یه قناد نسبتا حرفه ای )
بعدش یه عکاس حرفه ای خصوصا عکاسی از اینور و اونور و فرهنگ و کشورای مختلف دنیا!
در کنارش خبرنگار( چون به شخصه هم فضولم م هم سریش و هم به اندازه لازم برای این کار پرحرف)
در کنار همه ی اینا گرافیست یا موشن گرافیست یا انیماتور ( به همون دلیلی کار توی سینما )
احتمالا اگه ایرانی نبودم یه خواننده !
در کنار همه ی اینا باز (!) یه طراح و توسعه دهنده وب
دیگه به هر حال آرزو بر ما عیب نیس!
قشنگیش می دونین چیه؟ اینکه هیچ کدوم به رشته م ربط نداره ! طفلک مامان بابام که از بچگی منو خانم دکتر آینده می دیدن
من از ایام طفولیت دوست داشتم پزشک بشم
و الان هم دوست دارم !!!!!
کلا به کمک کردن به مردم علاقه دارم
سخنرانی کردن و نوشتن کتاب هایی که به موفقیت و زندگی مربوط میشن رو هم دوست دارم و تدریس رشته ی مورد علاقه ام رو هم دوست دارم