پاک کردن کینه ها

[اُمـــــــیـــــــــد :)]

سلام دوستان.
چند وقتی هست( ۱۶ ماه تقریبا)ک کینه و خوب سختی هایی ک از طرف یه عده کشیدم،منو آزار میده.
کنکوری ۹۶ بودم.همش هم خودم و هم دیگران فک میکردم کنکوره ک باعث شده نتونم درمانش کنم؛خوب گفتم تحمل میکنم تا تموم شه اینو با کنکور....
اما الان یه هفته است ک راحت شدم.اما هیچ خبری از التیام ک نیست،بلکه چون وقتم آزاد تر شده،و این ک ب خودم قول داده بودم ک هر وقت کنکور تموم شد ب این مساله رسیدگی کنم،این مساله اتفاقا حادتر (هاد؟!)شده.الان و قبلا این طوری بوده ک با شنیدن از اون دوستان قدیمی،یا یاد آوردن خاطره شون،حالت خوشی بهم دست نمیده.
کلا،توی هر زمینه ای،کینه ای ک از فرد یا اشخاصی داریم رو چه طوری باید از دلمون بیرون کنیم؟
پ.ن۱:ماجرا عشقی و دوست دختر/پسری نیست.
پ.ن.۲:پیشاپیش تشکر از پاسخ هاتون

 

[Nemesys]

من خودم هم از یک تعداد وسیعی ازدوروبری‌هام (به طور دقیقتر ۹۷% خانواده پدریم) کینه و نفرت دارم. تا الآن نتونستم از شر کینه‌م خلاص شم. تنها کاری که تونستم انجام بدم فرار بود.
من رتبه کنکور نسبتا خوبی داشتم و به راحتی میتونستم شیراز و پیش خونواده‌م بمونم اما بخاطر اونا به طهرون فرار کردم. حتی تابستون هم اینجا موندم. ممکنه درمان نباشه اما راه خوبیه. الآن ده ماهه که هیچکدوم رو ندیدم و به بهونه درس و دانشگاه تماسهاشون رو هم جواب نمیدم.
تو هم نگران نباش. اگه کینه‌ت برطرف نشد میتونی بری یه جایی که دیگه نبینیشون و راحت شی.

 

[hanita.ard]

کینه هارو نگه دار
سعی کن یه کاری کنی که یه روزی همونا محتاجت بشن
و هرلحظشون عذاب باشه از کاری ک کردن
اون موقع دوتا راه داری
یا عذابشون بدی
یا ببخشی و بزاری بری
میتونی هم بری بکوبی تو دهنشون
این موثر ترین راه برای منه

 

[اُمـــــــیـــــــــد :)]

کینه هارو نگه دار
سعی کن یه کاری کنی که یه روزی همونا محتاجت بشن
و هرلحظشون عذاب باشه از کاری ک کردن
اون موقع دوتا راه داری
یا عذابشون بدی
یا ببخشی و بزاری بری
میتونی هم بری بکوبی تو دهنشون
این موثر ترین راه برای منه

این جوری ک شما میگید ، بیشتر خود فرد زجر دیده شده تو دلش با کینه اونا زجر می کشه ! موافق نیستم.

 

[Nemesys]

اتفاقا چند روز پیش داشتم یه قسمت از How I met your mother رو میدیدم. بحثش راجب کینه بود. اینکه آدمها فکر میکنن با نفرتشون از بقیه اونا رو توی یه چاه زندانی کردن. مثل سکوت بره‌ها.... ولی آخرش میفهمی اونیکه ته چاهه کسی نیست جز خودت...
این درسته که با نفرت خودتو زندانی میکنی ولی بعضیا رو نمیشه واقعا بخشید.
بنظرم بهترین کار بی اعتناییه...
من فرار کردم که دیگه نبینم و فراموش کنم

 

[mahya.m]

من خودم آدم کینه ایی نیستم اصلا... این خیلی خوبه،اما گاهی اوقات انقد راحت اطرافیانمو میبخشم که به خودشون اجازه ی هرکاری رو میدن و تهش میگن که بیخیال محیا ایندفعه هم میبخشه...
ولی برای درمان کینه راهای متفاوتی هست...یکی اینکه چمشتونو به یه عمل طرف خیره نگه ندارید...به گذشته و خوبیایی که در حقتون کرده فکر کنید و به بدیهایی که در حقش کردین...یا مثلا به دروغایی که بهش گفتین حتی اگه اون متوجه نشده....اما بعضیا اینطور نیستن و یه کار بد باعث فراموش کردن تمام خوبیای گذشته میشه و باید یه قسمتی از آهنگ وانتونزو به اونها هدیه کرد که میگه:هنوز فکر اون یدونه ایی حتی اگه برات بکنم 99تا کارم...
یکی از راهایی که واقعا باعث شده خوده من از کینه دور بمونم باور داشتن به جمله ی:
خدا به اون بزرگی میبخشه من حقیر نبخشم؟مگه از خدا بزرگترم؟
البته فراموش نکنید که ببخشش حد داره و هر کسی لیاقت بخشیدن شدن نداره...
اما مطمئن باشید کینه اولین کسیو که نابود میکنه شمایید و بقیع در رتبه دوم قرار دارن..