بابااااااااااااااا... این دیگه خیلی پیچیده س...
قبول دارم ممنتو زيادي پيچيدس شايد بشه يه تاپيك جدا
من در مورد ویل فکر می کنم یاد گرفته از بچگی احساساتش رو سرکوب کنه(تو فیلم گفته می شه که بچگیش تعداد خیلی زیادی بچه بودن و کتک می خورد و سیگار رو بدنش خاموش می کردن و از این حرفا) از اونجاییم که ویل نابغس با ریاضیات این کارو انجام می ده که ذهن قویش رو ارضا کنه. همچنین ویل یاد گرفته به هیچی اهمیت نده واسه همین با توجه به هوش بالاش وارد دانشگاه نمی شه و از اونجایی که از همون بچگی چیزی واسه از دست دادن نداشته براش مهم نیست به تحصیلات خاص برسه و کتاب هارو فقط واسه لذت خودش می خونه.خب دیگه بیشتر لفتش نمیدم ((:
تماشای آنلاین+دوبله فارسی Good Will Hunting
دانلود
روند چجوریه و قراره با چه نگاهی فیلم رو ببینیم ؟ در واقع میخوایم شخصیت یکی از کارکتر ها رو توصیف و بیان بکنیم ( اصولا زوم فیلم روی شخصیت اصلیه اما انتخاب با شماست!)
حتی اگر قبلا دیده باشیم هم فکر میکنم این جور دیگه نگاه کردنه ارزش یک بار امتحان رو داشته باشه . قراره بیایم و اینجا بنویسیم برای مثال Will رو چطور شناختیم ؟ چطور ارزیابیش میکنیم ؟ چطور آدمیه ؟
خب
شروع کنیم؟
بی خیال این تاپیک شده بودم مرسی که روشنش کردیمن در مورد ویل فکر می کنم یاد گرفته از بچگی احساساتش رو سرکوب کنه(تو فیلم گفته می شه که بچگیش تعداد خیلی زیادی بچه بودن و کتک می خورد و سیگار رو بدنش خاموش می کردن و از این حرفا) از اونجاییم که ویل نابغس با ریاضیات این کارو انجام می ده که ذهن قویش رو ارضا کنه. همچنین ویل یاد گرفته به هیچی اهمیت نده واسه همین با توجه به هوش بالاش وارد دانشگاه نمی شه و از اونجایی که از همون بچگی چیزی واسه از دست دادن نداشته براش مهم نیست به تحصیلات خاص برسه و کتاب هارو فقط واسه لذت خودش می خونه.
اما اصلی ترین نکته تو شخصیت ویل اینه که نمی تونه به بقیه اعتماد کنه و می ترسه تو زندگیش تغییر ایجاد کنه از اکثر آدما بدش میادو عقده زیادی رو تو دلش نگه داشته واسه همینام از کسی که اونو دوس داشت دوری می کنه و اصل فیلم هم حول درگیری های ویل با این مسئله با روانشناسش که گذشته ای عین خودش داشته می چرخه:)
ویل یکی از بهترین شخصیت هایی بوده که تو فیلم باهاش مواجه شدم و واقعا دوسش دارم و درکش می کنم
و اینکه چقدر جالب که دقیقا دیروز برای بار دوم اتفاقی فیلم رو دیدم.
آ سوال کلی دیگم که تو فیلم مطرح شد این بود که آخرش ما باید همه تلاشمونو بکنیم که به علم و صنعت کمک کنیم یا هر طوری خودمون حال می کنیم زندگیم بی اهمیت به بقیه و به نظرم تصمیم آخر فیلم ویل خیلی خوب بود و در کنار احساسی بودنش یجور منطقم پشتش بود.بی خیال این تاپیک شده بودم مرسی که روشنش کردی
چیزی که توجه من رو خیلی جلب کرد مکالمه ی روان شناسه با ویل درباره ی این بود که نمیشه زندگی آدما رو با نشونه های کوچیک و کنار هم گذاشتنشون استنتاج کرد و ویل رو بخاطر این که با صرف دیدن نقاشی اون کشتی طوفان زده نتیجه های بزرگ و کلی درباره ی زندگیش گرفته سرزنش کرد ؛ خب این یه چیز مهم رو درباره ی شخصیت ویل میرسونه ، چیزی که بارها توی دیالوگ هاش دیده میشه ، نتیجه گیری کلی و واقع گرایانه از اتفاقات و احساسات و هر چیز ، در واقع بیش از حد عقلانی بودن و منطقی بودن (نه منطق به معنای کلمه!بلکه به معنای عامی)که باعث نادیده انگاشتن جنبه های دیگه میشه . این رفتار من رو یاد مکانیسم دفاعی فلسفه بافی فروید میندازه ، نادیده گرفتن جنبه های احساسی موضوع آزار دهنده و تاکید روی ویژگی های عقلانی و منطقیش . شاید ویل اونقدر این کار رو برای مقابله با مشکلات زندگیش انجام داده که تبدیل به یه عادت شده.
صحیحنمیدونم چی بگم یا ما تو ایران هممون مشکلات روانی خطرناک داریم یا شخصیت اول این فیلم اونقدرا هم مشکل جدی ای نداشت
خوب شخصیت اول فیلم گذشته خوبی نداشته به همین خاطره که زندگیشو با دوستاش به دعوا کردن و مسخره کردن و خندیدن به همه پدیده های اطرفش میگذرونه و کمبود هاشو جبران میکنه و در همین راستا هم کتابای زیادی میخونه که بتونه بوسیلشون کل کل کنه و باحال به نظر برسه...
ویل که همون شخصیت اول باشه مجبور میشه هر هفته با یه روانشناس ملاقات کنه اما ویل به واسطه چیزایی که میدونه فکر میکنه خیلی حالیشه و هیچ اهمیتی به حرفای روانشناسا نمیده واسه همینه که حاضر نمیشه بره پیششون و وقتی باهاشون رو به رو میشه اونارو به تمسخر میگیره که نخواد حرفاشونو بشنوه همونجور که کل زندگیشو به تمسخر گرفته تا درداشو فراموش کنه...
ویل بعد از اینکه چند روانشناسو از خودش نا امید میکنه با آخرین روانشناسش رو به رو میشه... تو جلسه اول ویل سعی میکنه مثل همیشه اونو به تمسخر بگیره و موفقم هست... اما روانشناسش ایندفعه مثل قبلی ها یه آدم کم صبر و ضعیف نیست که زود به بیمارش تسلیم شه و بگه حاضر نیستم دیگه باهاش جلسه داشته باشم...برعکس ایندفعه روانشناسش بعد از اینکه بوسیله خشونت زیاد میخواست بیمارشو خفه کنه و تموم شدن زمان پسره رو از مرگ نجات دادخیلی عصبانی میخواست تو جلسه بعد جوابشو بده و کم نیاره ازش...
روانشناس ویل میشینه یه هفته به حرفای ویل فکر میکنه تا تو جلسه بعد کاملا آماده حاضر شه روز جلسه که فرا میرسه ویل رو میبره بیرون حرفایی رو به ویل میگه تحت تاثیر قرارش میده و اینجا میبینیم که ویل خیلیم احساساتیه و زود تحت تاثیر قرار میگیره.
ویل بعد از جلسه قبل حرف گوش کن میشه و سیگارشم غلاف میکنهاما همچنان واسش سخته غرورشو بشکنه و از زندگیش واسه آقای روانشناس بگه که تو زندگیش کمکش کنه...و اینجوری میشه که این جلسه بدون کلمه ای حرف به پایان میرسه... جلسه بعد شروع میشه ویل باخره بعد از کلنجار رفتن با خودش با یه جوک شروع میکنه و سر صحبت باز میشه... ویل دوباره ادامه میده و به دوست دخترش اشاره میکنه... اینجا میبینیم ویل از یه ترسش حرف میزنه ترس از اینکه اگه وقت زیادی رو با دوست دخترش بگذرونه ازش زده بشه... این ترس به شخصه برام آشناست دلم میخواست مثال بزنم ولی بعدش ترجیح دادم نزنم
شاید خودتون بتونید نمونه هایی رو تصور کنید
ویل که تو جلسه دوم تحت تاثیر روانشناسش قرار گرفته بود به حرفایی که درمورد رابطه با دوست دخترش بهش گفت گوش میکنه و میره سراغ دوست دخترش... رابطشون به همین شکل ادامه پیدا میکنه و روانشناس ویل هر هفته چیزای بیشتری درمورد رابطه با همسرش برای ویل میگه و ویل هم با وجود اینکه ممکنه خوب همچین چیزایی رو درک نکنه ولی بهشون عمل میکنه...
یه روز دوست دختر ویل ازش درخواست میکنه که باهاش به کالیفرنیا بیاد و اینجاست که ترس ویل دوباره خودشو نشون میده(نکنه برم اونجا و از هم جدا شیم؟)مثل اینکه ویل هنوزم نسبت به آینده این رابطه امیدوار نیست و فکر میکنه در آینده دوست دخترش وقتی بیشتر با زندگیش آشنا شه اونو ترک میکنه از طرف دیگه دوست دخترش فکر میکنه ویل دوستش نداره و به همین دلیل ته دلش راضی نیست که زندگیشو باهاش بگذرونه اینجاست که با هم بحثشون میشه ویل به گذشته بدش اقرار میکنه و میگه من نمیتونم با تو باشم و دوست دخترش بهش میگه ولی من عاشقتم و این چیزا برام مهم نیست و میگه من فقط جواب میخوام اگه موضوع اینه که دوستم نداری من میرم و دیگه هیچ وقت تو زندگیت نخواهم بود پس مشخص کن مشکلت چیه که ویل هم میگه من دوستت ندارم درحالی که دوست دخترش میدونه که واقعا این حس ویل نیست... ولی چیزی نمیگه و ویل میره.
روانشناس ویل از قضیه دوست دختر ویل خبر نداره و درگیر موضوع دیگه ای شده... آینده ویل ویل میتونه یه فرد دان برجسته شه ولی آیا واقعا این چیزیه که ویل باید بشه؟ روانشناس فیلم با شخصی در این مورد درحال بحث هست که چون از اول متن بهش اشاره ای نشده بود الان وقت خوبی نیست بخوام معرفیش کنم خودتون فیلمو ببینید میفهمید
در این حین ویل به دوست دخترش زنگ میزنه که ازش خدا حافظی کنه و از اونجایی که قبلا اشاره کردم دوست دختر ویل میدونست که دلیل جدایی ویل واقعا دوست نداشتنش نیست (دلیلش ترس ویله) پس دوباره به ویل میگه من عاشقتم تا ویل بدونه هنوز راه برگشت هست ولی ویل جواب نمیده و فقط میگه مواظب خودت باشه و این مکالمه به پایان میرسه
حالا بذارید یکم درمورد علاقه ویل از زبون خودم تایپ کنم...ویل اول فیلم کف دانشگاه رو تمیز میکرد ولی در حین این نظافت کاری روی تابلو های دانشگاه مسائل ریاضی رو حل میکرد... و حتی تو خونه برای حل اون مسئله جایزه دار فکر کرد به نظرم این نشون میده که ویل واقعا به ریاضیات علاقه داشت هرچند نمیخواست کل زندگیشو صرفش کنه ولی این هم نشونه دیگریه که انتخاب شغل آجر شکنی فقط یه لجبازی از طرف ویل بود.
خوب اینجای فیلم ویل توی گیجی نسبی ای به سر میبرد و نمیدونست چیکار کنه و اینجاست که اون جلسه آخرشو با مشاورش میگذرونه مشاورش ایندفعه فقط سعی میکنه ویل رو بخاطر گذشتش آروم کنه و اینجا دوباره میبینیم که ویل احساساتی دوباره با یه تحریک کوچک گریه میکنه و خودشو خالی میکنه و این تونست کمک شایانی به ویل در تصمیم گیریش کنه و دیدید که آخر فیلم حد اقل به نظر من تصمیم خیلی خوبی گرفت
اه راستی میخواستم درمورد اینکه دکتر ویل هم خیلی همچین از لحاظ روانی سالم نبود بگمولی خوب نه حالشو دارم دیگه
10 فیلم برتر روانشناسی
1-مرد بارانی. Rain man
2-ذهن زیبا
3-سکوت بره ها. The Silence of the Lamb Lambs
4-جزیره شاتر. Shutter Island
5-قوی سیاه. Black swan
6-باشگاه مبارزه. Fight club
7-هوانورد. the Aviator
8-دیوانه از قفس پرید
9-فیلم روانی. Psycho
10-آزمایش. experiment
این 10 تا فیلم برتر روانشناسی هستش که پیشنهادش میکنم...
البته خودم همشو ندیدم فقط
اگه دوست داشتید میتونیم باهم ببینیم و در موردشون بحث کنیم
