نظرتون درمورد سیستم آموزشیمون چیه؟؟

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع hawjamir
  • تاریخ شروع تاریخ شروع

از سیستم آموزشی رضایت دارید؟

  • 100%

    رای‌ها: 5 3.8%
  • 75%

    رای‌ها: 5 3.8%
  • 25%

    رای‌ها: 27 20.6%
  • 0 %

    رای‌ها: 94 71.8%

  • رای‌دهندگان
    131

hawjamir

امیرحسینم :))
ارسال‌ها
62
امتیاز
358
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی 1
شهر
ارومیه
سال فارغ التحصیلی
97
هممون میدونیم که این سیستم که فقط میتونه مثه کارخونه نوجوان افسرده تحویل جامعه میده!
نظرتون و راه کارتون چیه؟؟
مشکل کار کجاست؟
 
مشکل که زیاد داره:/
یکی از علت اصلیش از نظر من اینه که بازار کار تو ایران روی چند رشته خاص متمرکز شده و اون دسته اختلاف فاحشی با سایر رشته ها دارن(از لحاظ درآمد و موقعیت اجتماعی)
نتیجه هم این میشه که عده کثیری بخوان برن اون رشته ها(مثل پزشکی) و چون ظرفیت محدود میباشد در نتیجه رقابت بسیار زیاد میشه!
رقابت هم که زیاد بشه...

یک اشکال دیگه هم که داره،اینه که از همون اول ابتدایی مطالب رو آماده به دانش آموز میدن و فرصت تفکر و تحلیل رو ازش میگیرن!
اردوهای علمی هم خیلیی از مدارس اصلا ندارن!
 
در یک کلمه بخوام بگم ریده!!

سیستم آموزشی ما اصلا شخصیت بچه ها رو شکل نمی ده روابط اجتماعی رو بهشون یاد نمی ده. استعدادشون رو تلف می کنه. زندگی کردن رو بهشون یاد نمیده دینو یاد نمی ده بهشون. پژوهش رو یاد نمی ده بهشون. در واقع هیچی یاد نمیده. اون چیزایی هم که یاد میده درست یاد نمی ده. من که خیلی خیلی خیلی خیلی ناراضیم
 
واقعا کی 25 درصد زده؟ :-" بیاد قانعش کنیم 0 بزنه :))
 
اسم سیستم یه ذره براش سنگینه :-"
نهایتا خیلی کلاس براش بذاریم میتونیم بهش بگیم دستگاه گوارش :-"

+البته الان که به فواید دستگاه گوارش فکر می‌کنم می‌بینم در حقش ظلم کردم با این تشبیه بی جا! :|
 
اردوهای علمی هم خیلیی از مدارس اصلا ندارن!
ما سر جلسه ثبت نام امسالمون، مدیر دانش آموز هارو چهار تا چهارتا، به همراه مادر یا پدرشون، وارد اتاق میکرد و باهامون حرف میزد. وقتی که ازمون پیشنهاد خواستند، یکی از اولیا ها گفت که "بهتره اردوهای بهتری با مقصد های بهتر و غنی تری برگزار بشه و نه اینایی که بچه ها رو میبرن همایش دانشگاه آزد سالی یکبار". و مدیر ما جواب داد "همین همایش رو هم به زورِ آموزش و پرورش میبریم وگرنه اونم نمیبردیم تا وقت بچه ها گرفته نشه"
من برای مدیر مدرسمون و تلاش هایی که کرده خیلی احترام قائلم، اما متاسفانه اینطور جا افتاده که هرچقدر رتبه های کنکور بهتری داشته باشیم و بچه ها درس خون تر باشن، مدرسه موفق تر و دانش آموز ها بهتر هستند و متاسفانه دانش آموزها و پدرو مادرشون هم بر همین عقیده هستند در مدرسه و شهر ما.
باز شما وضعتون بهتره. :))
 
دوستان، در همین موضوع(نقد سیستم آموزشی) یک برنامه تو آپارات ضبط شده به اسم "برپا" که اجراش با دکتر عبدالعالی هست اگر دیده باشید.
جدیدترین قسمتش برپا9 هست با حضور مهران غفوریان. قسمت قبلی هم با حضور امیر کربلایی‌زاده بود که بهترین قسمت تا الان بوده.

اما نظر خودم: ببینید، از ما که گذشت، اما شمایی که همچنان دانش‌آموزید: سیستم ما حالاحالاها درست‌بشو نیست(در حالت کلی). اما میشه از درون کلاس و مدرسه‌تون شروع کنید و یه کارهایی بکنید حتی میشه از خودتون هم شروع کنید. اگه کنکور براتون مهمه: تو سال‌های قبل از سال‌آخر یا حداکثر قبل از دوسال آخر تحصیلی، درس‌ها رو خیلی راحت یاد بگیرید و زیاد فشار به خودتون نیارید، من باشم میگم نمره 15 هم کافیه. اما به‌جاش برید کتاب بخونید(کتاب خوندن خیلی مهمه، خصوصا تو این سن (15-20) ) یا فیلم ببینید(کلی فیلم خوب هست از: لینچ، فینچر، نولان، کوبریک، اسکورسیزی،‌آرونوفسکی، ویلنوو، هیچکاک، وودی آلن، وایلدر، ون‌دورمل و ...؛ اصلا برید فرندز ببینید!) یا طراحی یا عکاسی یاد بگیرید، یا کلا چیزی که دوست دارید یاد بگیرید مثلا من اگه بودم برنامه‌نویسی رو شروع می‌کردم. و از همه‌ مهمتر زبان انگلیسیه. بزارید اصلا یه الگوریتم یادگرفتن زبان انگلیسی بگم شاید به‌دردتون خورد:
1- پکیج نصرت (فقط از سرزمین‌دانلود دانلود کنید)
2- effortless english (از میهن‌دانلود بگیرید،‌ فقط پوشه‌های اولیه رو باید مرتب کنید)
3- EnglishPod (از پی‌سی‌دانلود بگیرید)
در ضمن اگر به رشته‌های هنری یا علوم انسانی علاقه دارید به خودتون جرات بدید که تو رشته ریاضی و تجربی تحصیل نکنید! یا حداقل کنکور هنر بدید.

و اصلا همه‌ی اینا برای اینه که حس پوچی و افسردگی نداشته باشید و کلیدش هم اینه که اصلا تحصیل رو اونقدر که همه جدی میگیرند جدی نگیرید! اصلا من صبح‌ها که هوا خوب بود میرفتم تو پارک کنار مدرسه مینشستم و از زنگ دوم میرفتم سر کلاس! :\
 
آخرین ویرایش:
تا آخرش همینه...
توی دوران مدرسه یه سری درسا رو میخونی که بعضیاش هیج جا واست کاربرد نداره،مثلن کاربرد صرف افعال عربی واسه رشته ی تجربی چیه؟!
دانشگاه باز درسا مرتبط تر میشن به موضوع وحیطه ی شغلی ولی بازم یه سری درسا وجود دارن که واقعن مسخرن!
مثلن ما یه درس داریم پویایی گروه!همش در مورد گروه عه...
اعضای گروه چه کمکی میتونن به هم بکنن؟
اعضای گروه چه جوری مبتونن اختلافاشونو حل کنن؟
رهبر گروه چه کسی است؟
ویژگی های رهبر تحول ساز را بنویسید! :|
آدم یاد اجتماعی چهارم ابتدایی میفته:/
 
در مورد اینم نظر بدید :-"
مشکلات سیستماتیک سیستم ، سیستم آموزشی رو حل کنیم :D
ولی به دور از شوخی باید یه گروه متخصص از کشورهایی با سیستم آموزش پیشرفته و یه گروه از تحصیل کرده های ایران( تا حد امکان تحصیل کرده حوضه علمیه نباشد:D) بشینن کنار هم و به طور سیستماتیک سیستم آموزشی رو از ریشه عوض کنن چون این سیستم آموزشی فقط به درد آموزش سیستماتیک به عمه های محترمشون میخوره.
عوضیا با این سیستم آموزشی شون به طور سیستماتیک مارو گیر آوردن:-l
 
این سیستم به شدت مخالف فکر کردن و به شدت موافق حفظ کردنه!!!!به جزاین مسئله که درسا ربطی به علاقه ندارن حتی درسای مرتبط با کار و علاقه فرد هم به طور بدی ارائه داده میشه ،در واقع هدف این سیستم ارزیابی و رتبه بندی افراد بر اساس حافظشونه نه براساس خلاقیت و سایر توانایی های دیگه ذهنی . سیستم دوست داره شما سرگرم خوندن یه سری اراجیف بشید و همش سرتون تو کتاب باشه و حفظ کنید تا اینکه سرتون رو بیارید بالا و فکر کنید !!!!
 
آخرین ویرایش:
این سیستم به شدت مخالف فکر کردن و به شدت موافق حفظ کردن!!!!به جزاین مسئله که درسا ربطی به علاقه ندارن حتی درسای مرتبط با کار و علاقه فرد هم به طور بدی ارائه داده میشه ،در واقع هدف این سیستم ارزیابی و رتبه بندی افراد بر اساس حافظشون نه براساس خلاقیت و سایر توانایی های دیگه ذهنی . سیستم دوست داره شما سرگرم خوندن یه سری اراجیف بشید و همش سرتون تو کتاب باشه و حفظ کنید تا اینکه سرتون رو بیارید بالا و فکر کنید !!!!
مثه اینکه خودت خوب با این [سیستم] کنار اومدی!
 
مختصر و مفیدش اینه که هر فرد از اول ابتدایی تا اخر دبیرستان ۱۶۰۰۰ ساعت از عمرشو رو صندلی سر کلاسی میشینه ک معلم توش متکلم وحده ست و داره یه سری مطالبی رو فرومیکنه تو مغز بچه‌ها. جالب‌ترش اینه که خییییییلی از این مطالب هیییییچ جای زندگی ب درد نمیخوره. جالب‌ترترش اینه که چیزایی ک ب درد بخوره یاد نمیدن(مثل مهارت نه گفتن، مثل راهکار قرار گرفتن تو موقعیتی ک باید یه کار بد انجام بدن تا دوستشون نمیره مثلا، مثل خرید کردن). جالب‌ترترترش اینه که چیزایی ک یاد میدنم به درد بخور یاد نمیدن، یه بچه از اول راهنمایی تا اخر دبیرستان بیشتر از ۶۰۰ ساعت سر کلاس اموزش زبان انگلیسی مدرسه میشینه. و طبیعتا هیچکودوم از دیپلمه‌ها صرفا با اموزش مدرسه نمیتونن انگلیسی حرف بزنن. و این درحالیا که استاندار جهانی اموزش انگلیسی دویست و خورده‌ای ساعته. قسمت جالب‌ترترترترش اینه که مملکت ما اسما حنهوری اسلامیا ولی خروجیای اموزش و پرورش روز به روز دارن بیشتر دین‌گریز و بی‌حجاب‌طلب‌تر میشن. کتابی داریم به اسم دین و زندگی که سوالاش تو کنکور اینجوریه: تشبیه نماز به سوزن مثل تشبیه ... است به ... . و خب طبیعتا این امکان رو به بچه‌ها نمیده که ابهامات ذهنی‌شونو برطرف کنن
قسمت جالب‌تر‌تر‌تر‌تر‌ترش اینه که اصلا مخاف نظر مخالفن، یعنی اصلا نمیتونن تحمل کنن یه نفر بگه نه شما اشتباه میکنید.
وای قرار بود خلاصه بشه مثلا
اشتباه بعدیش اینه که یه کتاب از بالا تصمیم گرفته میشه با محتویات جزئی داخلش، و در همممممه مدارس معلما وظیفه‌شونه و بااااید اون کتابو تو محدوده زمانی مشخصی تدریس کنن، و خب بازم طبیعتا این یکسان‌سازی جلوی پرورش ذهن‌های خلاق رو میگیره. یه اشتباه دیگه‌ش هم اینه که فکر میکنه هرچیزی رو ادم حفظ کنه یاد میگیره. اخه ببین عزیز من! شما هزاااار بار به خودت بگو وقتی راضی نیستی باید قاطعانه و محترمانه نه بگی. تو امتحان بیاد چطور باید نه گفت؟ شما بنویس قاطعانه و محترمانه! ولی فردا که خودت تو ی موقعیت قرار گرفتی نمیتونی نه بگی. یعنی سیستم اموزشی ما مهارت چیزی رو به بچه ها یاد نمیده. فقط داره وادارسون میکنه یه سری مطالب صددرصد مزخرف رو بچه حفظ کنه. اشتباه بعدی اینه که طرف وقتی دیپلم گرفت نمیتونه کاری بکنه. مثلا باید بتونه بره شاگرد یه نجار بشه. یا شاگرد یه تعمیرکار جاروبرقی بشه. یعنی در حد سطحی باید مهارت عملی داشته باشه اما نداره. یه لشتباه دیگه‌ش ایه که نه کشف علاقه میکنه نه کشف استعداد. طرف شاید استعداد خیلی فوق‌العاده‌ای تو خوشنویسی داشته باشه اما طبیعتا چون طبق باور عمومی رفتن به هنرستان مال بچه تنبلاست میه یا تجربی میخونه اتاق عمل قبول میشه یا ریاضی میتونه ب هیچ جا نمیرسه. بنابراین اون شخص ک قرار بود شاید بهترین خوشنویس معاصر ایران باشه اونقدر عزت نفسش له میشه ک امیدش به زندگی میاد پایین. یه ایراد اساسیم تو مردمه. یعنی باور عمومی اینه که بچه نره دانشگاه ننگه، عیبه، زشته، بی‌آبروییه اصلا! همین آقای دکتر عبدالعالی که @morteza78 ازشون اسم بردن، تو مصاحبه‌ای تو شبکه افق میگفتن تو آلمان آمار اینجوریه که ۷۰ درصد فارغ‌التحصیلان مدرسه نمیرن دانشگاه! خیلیه ها! یعنی از هر ده نفر فقط سه نفر میرن دانشگاه. بقیه میرن تو حیطه‌ای ک علاقه‌مندن شاگردی میکنن و کم‌کم ب استادی میرسن و ... . و تو المان بعد از ۷ سال، میبینی این کسی که ۷ سال مکانیکی رو تو دانشگاه خونده و کسی ک ۷ سال شاگردی کرده بعد مکانیک شده حقوق و رفاهشون دقیقا در یه حده. پس یه بخشی از مشکلاهم برمیگرده به جامعه‌مون. که اولا نگرشش اینجوریه ک هرکی دانشگاه نرفته یا هرکی مثلا انسانی خونده خنگه، و به حکومت که تامین نمیکنه کسایی رو که دنبال علاقه و استعدادشون میرن. اختلاف طبقاتی تو جامعه‌مون وحشتناک زیاده. اقای امیرحسین رستمی تو برنامه برپا حرف قشنگی زدن، که ما همونقدر که به یه مخترع موشک هسته ای نیاز دام، به یه تعمیرکار دوچرخه هم نیاز داریم.
یه بخش دیگه‌شم حقوق وحشتناک پایین معلماست. ببینید منی که ۱۶۰۰۰ ساعت معلن میبینم که به من یاد میده، پس یعنی اون یه چیزی بیشتر از من بلده، از من بالاتره، الگوی من میتونه باشه، اگه از هر بیست نفر دو نفر ارزوشون باشه معلم باشن(تو شرایط فعلی البته) واقعا پدر و مادرش حق دارن کتکش بزنن بفرستنش بره تجربی بخونه پزشک شه. خب این چه حقوقیه به الگوهای بچه‌ها میدین اخه؟ تو کره مدیران مدارس جزو ثروتمندهای مدرسه هستن، لوکس‌ترین ماشینا رو سوار میشن، تو خونه‌شون خدمت‌کار دارن، بچه‌هاشون راننده شخصی دارن، بلد مدیر مدرسه ما با پراید میاد مدرسه. خب این ذهنیت تو بچه شکل میگیره که علم و مدرسه و اموزش به درد ادم نمیخوره.
وای سردرد گرفتم
 
آخه چرا باید کاری کنن که ی سری بی سواد وارد جامعه بشن .منی ک از ترس امتحانو نمره پایین درس بخونم انقدری ک استرس دارم هیچی تو سرم نره فقد حفظش کنم ب چ درده جامعه میخورم؟دیگه خسته شدم انقدری ک فک کردم اخه دینی عربی جغرافیا ب چ دردی میخوره اخه چرا باس بخونیمشون؟پوووووووووف
 
بحث اینه که مشکلات آموزشی کشور‌به آموزش وپرورش ومدارس خلاصه نمیشه
شاید باورتون‌نشه ولی من قبل این که بیام دانشگاه انتظار داشتم یه جایی باشه که کلاساش گفت و‌گویی‌و‌تیم‌ورک و ازاین جورچیزاست،کلاسای عملیش خیلی جدی تو آزمایشگاههای خفن برگذارمیشه و سوالای امتحانش هم از اون کیس محورها و سوالای مفهومی و تحلیلیه
ولی درعوض متوج شدم اینجایه مدرسه قدیمیه که معلما میان سرکلاس جزوه میگن بچه ها یادداشت میکنن،حفظ میکنن،شب امتحان نمونه سوال حل میکنن و آخرش هم اون حفظیات رو تو امتحان جواب میدن
فقط فرقش اینه که کلاساش بزرگتره
یعنی تنهاچیزی که ارزش نداره علم،یادگیری وپژوهشه
استاد درس تخصصی یه رفرنس معرفی میکنه،از بس سوالات حفظی و وابسته به‌متن اون‌کتابه
که من ده کتابم بخونم ،کلی مقاله بخونم‌وفیلم وانیمیشن آموزشی ببینم نصف نمره‌رو هم نمیتونم بگیرم
خواستم کلی‌نگم‌وبامثال اشاره کنم که ملموس ترباشه
ولی واقعیت اینه که‌وضع سیستم آموزشی ما خیلی خرابه،بیشترازاونی که مسئولین‌از بیرون میبینن
 
Back
بالا