دیگه در اینکه سیستم آموزشی ایران افتضاحه که حرفی نیست...
اما یه سیستم اینچنینی افتضاح خروجی یه حکومت و مدیریت افتضاحه...
من دهم که وارد این کلاس الانمون شدم ( تجربیم ) یکی از معلمامون که هم دستش باز بود واسه این چیزا و هم فکرش ( دبیر تفکر و سبک زندگی بود، دکتر جامعه شناسم بود ) یه نظرسنجی به صورت مخفی بین بچه ها برگزار کرد، و فقط 5 نفر از 29 نفر نوشته بودن که به خاطر علاقه و برحسب میل شخصی اومدن تجربی! یعنی 24 نفر علاقه و استعدادشونو جای دیگه دیده بودن و نوشته بودن هم، از علوم سیاسی بگیر تا مهندسی هوافضا، خب چرا اینجوری میشه؟ چون پدر مادر خوبِ بچشونو میخوان، یه راه تضمین شده تر واسه اینکه تو این کشور شاید بچه بعدا یه رفاه حداقلی داشت، خیلیاهم ممکنه دیدشون باز باشه به این مسئله که صرفا پزشکی رفتن ضامن موفقیت نیست و پزشکی رفتنم برای هرکسی خوب نیست، اما میشه حق داد که بترسن و این ریسکو نپذیرن که بچشون بره علوم سیاسی بخونه! لذا اینه وضعیت کشور، خروجی مدیریت شده اینکه فقط یه رشته احتمال خیلی بالاتری برای کسب شغل و درآمد داره و بقیه در برابرش تقریبا هیچ به نظر میرسن! یا احتمال کمتری برای موفقیت دارن! ( گرچه تعریف موفقیت هم خیلی مهمه که اونم متاسفانه تو جامعه تعریف قشنگی نداره... ) و این باعث شده این حجم وحشتناک از یبی اعتنایی به علایق و استعداد ها پیش بیاد، الانم که کنکوری ایم، همون بچه های سال دهم اومدن دوازدهم و غالبا دارن ترازای بالا میگیرن و به پزشکی و موفقیتشون امیدوارن، شخصا به عنوان تنها کسی که تو این کلاس هدفش پزشکی قبول شدن نیست ( میخوام برم روانشناسی ) آرزوی موفقیت و قبولی همشونو دارم و خب حیف واقعا چون استعدادای زیادی تو این دو سه سال گذشته دیدم که قرار نیست ازشون استفاده شه...
حالا تو این وضعیت، نظام ارزش بندی همه چی میره زیر سایه قبولی پزشکی، از کیفیت دبیر تا مدیر مدرسه هرکدوم واسه بالاییاشون اینطوری قضاوت میشن که آیا نتایج کنکورشون خوب بوده یا نه و این خوب بودن هم صرفا یعنی پزشکی! طبیعتا اگر جای خلاقیت یا تنوع یا همچین چیزی باشه همش نابود میشه، دبیرای زیادی داشتیم که آدمای واقعا خوبی بودن، اما وقتی اینجویی قضاوت میشن دیگه انرژی ای نمیذارن واسه اینکه یه راه جدید پیدا کنن یا بخوان وقت کلاسشونو صرف چیزی غیر از کنکور کنن، همه وقت باید کتاب مسخره مارو تو مغزمون کنن و وقت همیشه کم میاد و همیشه چند جلسه عقبیم و باید برسیم رفع اشکال کنیم از تستای این مبحث... و حقیقت اینه که بچه ها هم جز این نمیخوان حتی! فی المثال دبیر ادبیات امسالمون هم تدریس کنکورش خیلی خوبه و هم آدم خردمندیه، گه گاهی به قول خودش دلش میگیره از این خشکی درسای کنکور و ده دقیقه میزنه تو فاز زندگی و فلسفه و شعر و عرفان و حرفاش واقعا قشنگه، واقعا گوش دادن به داستاناش لذتبخشه اما دیده میشه که وقتی شروع میکنه به این چیزا یه سری از بچه ها نچ نچ میکنن و یه کتاب دیگه برمیدارن شروع میکنن به خوندن! باعث تاسفه که ما همون بچه های دهم هستیم... این حجم از استرس و فشار واسه بچه ۱۸ ساله.. نمیدونم! همکلاسیم امسال ترازش یه آزمون یهو افتاد به شکل عجیبی، دو هفته دستاش یهو شروع میکرد به لرزیدن و قلبش با شدت عجیبی میزد طوری که با سوییشرت دیده میشد ضربانش!! انقدر عجیب بود که تا نمیدیدم نمیتونستم باور کنم، دکتر گفته بود به خاطر استرسه اینم میگفت من که اصن استرس ندارم! دو سه بار بیمارستان رفت و دو هفته بعد که ترازش برگشت سرجاش یهو همه چی خوب شد
خودم کلی با خانواده و اطراف بحث و تنش داشتم تا راضیشون کردم که من میخوام برم روانشناسی چون علاقه و استعدادمو اونجا میبینم، و من خوش شانس بودم چون خانوادم منطقی عمل کردن در قبالم، خیلیارم دیدم که سعی کردن و نتونستن ( شایدم اونا کار درستو کردن... کی میدونه! ) و همین الانم به هرکی میگم یه جور عجیبی نگاه میکنه و برخورد میکنه که خب حق داره... اولین سوالشم اینه که از پزشکی ناامید شدی ؟ ناراحت کنندست واقعا، بگذریم...
تو کلاسا وقتی اضافه نمیاد و همه زمان فقط میشه برای تستای مزخرف کنکور که اوج بی منطقیه و اونم زاده همین مدیریت احمقانه و زیاد شدن داوطلبای یه رشته خاصه... نه رنگ و بویی از علم تو سیستم آموزشی هست نه خلاقیت نه فکر و نه استعدادیابی... و مدرسه ای که قراره بری جواب سوالاتو بگیری مطلقا جواب هیچ سوالی رو نمیگیری و فقط یاد میگیری تستی رو بزنی که ۴مورد با ۳ تا جاخالی عجیب غریب و قیدای مسخره داره، اما هیچ ردی از علم نداره...
معلمای مطرح کنکور غالبا اصلا اون رشترو نخوندن و ۲۲ ۳ سالشونه و اسمشون رو بیلبوردای شهره و همایش و کارگاهاشون کلی آدم میرن.. دیگه نشونه ای از این مسخره تر واسه اینکه نشون بدیم آموزشمون چقدر حتی از علمم دوره؟
و با این گردش مالی و به قول بچه ها مافیای کنکور و این اشتغال زایی و این وضعیت کشور، باید واقع بین بود، خیلی بعیده که این سیستم مریض حالا حالا ها رنگ تغییر به خودش ببینه، درواقع حالا حالاها باید تاسف خورد...