نظرتون درمورد سیستم آموزشیمون چیه؟؟

از سیستم آموزشی رضایت دارید؟

  • 100%

    رای‌ها: 5 3.8%
  • 75%

    رای‌ها: 5 3.8%
  • 25%

    رای‌ها: 27 20.6%
  • 0 %

    رای‌ها: 94 71.8%

  • رای‌دهندگان
    131
مشکل سیستم آموزشی ما اینه که 6 ساعت آموزشی تمامش تدریس غیررمفیده....
یعنی ساعت 7صبح همه توی مدرسه ان دارن درس میخونن فقط بدون هیچ تنوعی...
پیشرفت چشم گیر کشور های دیگه اینه که در طول8-9ساعتی که مدرسه میرن 2-3ساعتش مطالعه ی مفیده... ولی بجاش همشون بطور حرفه ایی یه ورزش و یه سازو بلدن... و کلی برنامه ی دیگه ...
سیستم آموزشی ما فقط ریده0_0
 
خب من خیلی حرف دارم اینجا . سیستم آموزش به کل تو دنیا مشکل داره.
من خودم برای ارشد اومدم سوئد و خب از خیلی لحاظا جالبه سیستمشون ولی بازم کلا این مدل نظام آموزشی کلا چرت هست. اگر دقت کنید میبینید خیلی درگیر بهبودشن و ایده میدن ولی بازم تاثیر خاصی نداشته.

بدی های سیستم ایران از نظر من ایناست :
خیلی چیزای چرت و پرت یاد بچه ها میدن که خب وقت تلف کردنه. استرسش زیاده و بچه ها نمره محور بار میاره. کسی دنبال یادگیری مفهومی نیست و این بده خیلی .
اثرات مثبتش :اکثریت بچه های ایرانی واقعا واقعا واقعا خیلی خیلی تیز ترن تو خیلی زمینه ها نسبت به اکثریت کشورای دیگه ( قطعا داریم میانگین رو میبینیم ).

سیستم آموزش سوئد : بدون هیچگونه استرس. ولی مثلا تو تحقیقات و اینا از آمریکا عقب تره ولی . اگر شنیده باشین میگن آمریکا مثلا خیلی استرس داره برا دانشجو ها و خیلی کار می کشن. خلاصه یه رابطه مستقیم هست بین اینا گویا ولی به کل اینم ایراد داره.

پیش بینی من اینه که تا ۱۰ سال دیگه دانشگاها کمرنگ میشن کم کم. الان دیگه همه چیو میشه آنلاین یاد گرفت. خیلی مفهوم نداره سر کلاس رفتن.
 
چی؟؟
سیستم آموزشی؟؟؟
هه
مگه سیستمم داریم؟؟؟
اصلا مگه آموزش داریم؟؟
 
فقط میتونم بگم که بلایی سر سیستم آموزشیمون آوردن که هدف اصلیمون که "یادگیری علم و استفاده از آن" باشه، یادمون رفته،
یه عده دانش آموز مریض و عقده‌ای تشنه نمره و انبار حسادت و مکر و حیله هستیم که دور هم جمع شدیم، سر سوزنی زندگی اجتماعی و احترام متقابل و دوستی بلد نیستیم(اگر هم بلد باشیم بر پایه منافع شخصیه)، که از سی سال پیش که روی اولین نسل ها پیاده شد و اون نسل ها الآن بزرگ شدن و جامعه کنونی رو تشکیل دادن و در حال تربیت نسل بعدی هستند با همون آموزه های غلط با این تفاوت که اون موقع تنها عامل سیستم آموزشی بود، امروز علاوه بر سیستم آموزشی، خود اولین نسل پرورش یافته توسط این سیستم به عنوان والدین و دبیر و تربیت کننده در صحنه حضور دارن، به عبارتی الآن توی جامعه ما همه قربانین یا قربانی بی‌سوادی و یا قربانی باسوادی اشتباه، به قول معروف توی جهل مرکب گیر افتادیم.
 
هیچگاه هم علم خالص را یاد ندادن و نخواهند داد
 
من 0 زدم@:
چون تو جایی که بخاطر نمره، دروغ جای رقابت سالمُ بگیره و انسانیت از بین بره ، آموزش کیلو چنده؟
 
گوز اگه یکی از اینایی که اینجا پیام دادن بتونن بیشتر از یه ربع درموردش حرف بزنن
 
فردی که هی میخواد پاشه بالاییا لگدش میکنن
 
  • لایک
امتیازات: PD
سيستم آموزشى:افتضاححح:T55:T55
 
ایران تنها کشور دنیاست که اینقدر سیستمش حفظی و بدون یادگیری مفهومیه ~X(
 
دیگه در اینکه سیستم آموزشی ایران افتضاحه که حرفی نیست...
اما یه سیستم این‌چنینی افتضاح خروجی یه حکومت و مدیریت افتضاحه...
من دهم که وارد این کلاس الانمون شدم ( تجربیم ) یکی از معلمامون که هم دستش باز بود واسه این چیزا و هم فکرش ( دبیر تفکر و سبک زندگی بود، دکتر جامعه شناسم بود ) یه نظرسنجی به صورت مخفی بین بچه ها برگزار کرد، و فقط 5 نفر از 29 نفر نوشته بودن که به خاطر علاقه و برحسب میل شخصی اومدن تجربی! یعنی 24 نفر علاقه و استعدادشونو جای دیگه دیده بودن و نوشته بودن هم، از علوم سیاسی بگیر تا مهندسی هوافضا، خب چرا اینجوری میشه؟ چون پدر مادر خوبِ بچشونو میخوان، یه راه تضمین شده تر واسه اینکه تو این کشور شاید بچه بعدا یه رفاه حداقلی داشت، خیلیاهم ممکنه دیدشون باز باشه به این مسئله که صرفا پزشکی رفتن ضامن موفقیت نیست و پزشکی رفتنم برای هرکسی خوب نیست، اما میشه حق داد که بترسن و این ریسکو نپذیرن که بچشون بره علوم سیاسی بخونه! لذا اینه وضعیت کشور، خروجی مدیریت شده اینکه فقط یه رشته احتمال خیلی بالاتری برای کسب شغل و درآمد داره و بقیه در برابرش تقریبا هیچ به نظر میرسن! یا احتمال کمتری برای موفقیت دارن! ( گرچه تعریف موفقیت هم خیلی مهمه که اونم متاسفانه تو جامعه تعریف قشنگی نداره... ) و این باعث شده این حجم وحشتناک از یبی اعتنایی به علایق و استعداد ها پیش بیاد، الانم که کنکوری ایم، همون بچه های سال دهم اومدن دوازدهم و غالبا دارن ترازای بالا میگیرن و به پزشکی و موفقیتشون امیدوارن، شخصا به عنوان تنها کسی که تو این کلاس هدفش پزشکی قبول شدن نیست ( میخوام برم روان‌شناسی ) آرزوی موفقیت و قبولی همشونو دارم و خب حیف واقعا چون استعدادای زیادی تو این دو سه سال گذشته دیدم که قرار نیست ازشون استفاده شه...
حالا تو این وضعیت، نظام ارزش بندی همه چی میره زیر سایه قبولی پزشکی، از کیفیت دبیر تا مدیر مدرسه هرکدوم واسه بالاییاشون اینطوری قضاوت میشن که آیا نتایج کنکورشون خوب بوده یا نه و این خوب بودن هم صرفا یعنی پزشکی! طبیعتا اگر جای خلاقیت یا تنوع یا همچین چیزی باشه همش نابود میشه، دبیرای زیادی داشتیم که آدمای واقعا خوبی بودن، اما وقتی اینجویی قضاوت میشن دیگه انرژی ای نمیذارن واسه اینکه یه راه جدید پیدا کنن یا بخوان وقت کلاسشونو صرف چیزی غیر از کنکور کنن، همه وقت باید کتاب مسخره مارو تو مغزمون کنن و وقت همیشه کم میاد و همیشه چند جلسه عقبیم و باید برسیم رفع اشکال کنیم از تستای این مبحث... و حقیقت اینه که بچه ها هم جز این نمیخوان حتی! فی المثال دبیر ادبیات امسالمون هم تدریس کنکورش خیلی خوبه و هم آدم خردمندیه، گه گاهی به قول خودش دلش میگیره از این خشکی درسای کنکور و ده دقیقه میزنه تو فاز زندگی و فلسفه و شعر و عرفان و حرفاش واقعا قشنگه، واقعا گوش دادن به داستاناش لذتبخشه اما دیده میشه که وقتی شروع میکنه به این چیزا یه سری از بچه ها نچ نچ میکنن و یه کتاب دیگه برمیدارن شروع میکنن به خوندن! باعث تاسفه که ما همون بچه های دهم هستیم... این حجم از استرس و فشار واسه بچه ۱۸ ساله.. نمیدونم! همکلاسیم امسال ترازش یه آزمون یهو افتاد به شکل عجیبی، دو هفته دستاش یهو شروع میکرد به لرزیدن و قلبش با شدت عجیبی میزد طوری که با سوییشرت دیده میشد ضربانش!! انقدر عجیب بود که تا نمیدیدم نمیتونستم باور کنم، دکتر گفته بود به خاطر استرسه اینم میگفت من که اصن استرس ندارم! دو سه بار بیمارستان رفت و دو هفته بعد که ترازش برگشت سرجاش یهو همه چی خوب شد :))
خودم کلی با خانواده و اطراف بحث و تنش داشتم تا راضیشون کردم که من میخوام برم روان‌شناسی چون علاقه و استعدادمو اونجا میبینم، و من خوش شانس بودم چون خانوادم منطقی عمل کردن در قبالم، خیلیارم دیدم که سعی کردن و نتونستن ( شایدم اونا کار درستو کردن... کی میدونه! ) و همین الانم به هرکی میگم یه جور عجیبی نگاه میکنه و برخورد میکنه که خب حق داره... اولین سوالشم اینه که از پزشکی ناامید شدی ؟ ناراحت کنندست واقعا، بگذریم...
تو کلاسا وقتی اضافه نمیاد و همه زمان فقط میشه برای تستای مزخرف کنکور که اوج بی منطقیه و اونم زاده همین مدیریت احمقانه و زیاد شدن داوطلبای یه رشته خاصه... نه رنگ و بویی از علم تو سیستم آموزشی هست نه خلاقیت نه فکر و نه استعدادیابی... و مدرسه ای که قراره بری جواب سوالاتو بگیری مطلقا جواب هیچ سوالی رو نمیگیری و فقط یاد میگیری تستی رو بزنی که ۴مورد با ۳ تا جاخالی عجیب غریب و قیدای مسخره داره، اما هیچ ردی از علم نداره...
معلمای مطرح کنکور غالبا اصلا اون رشترو نخوندن و ۲۲ ۳ سالشونه و اسمشون رو بیلبوردای شهره و همایش و کارگاهاشون کلی آدم میرن.. دیگه نشونه ای از این مسخره تر واسه اینکه نشون بدیم آموزشمون چقدر حتی از علمم دوره؟
و با این گردش مالی و به قول بچه ها مافیای کنکور و این اشتغال زایی و این وضعیت کشور، باید واقع بین بود، خیلی بعیده که این سیستم مریض حالا حالا ها رنگ تغییر به خودش ببینه، درواقع حالا حالاها باید تاسف خورد...
 
آخرین ویرایش:
نظرم آینه مدارس تیزهوشان و خاص و اینا و آزمون ورودیشون مناسب نیست هرکدام از اطرافیانم دیدم قبول نشده بود یه احساس بی لیاقتی داشت بااینکه شاید طرف از لحاظ درسی خیلی خوب بوده باشه اما صرفا بخاطر آزمون نامناسب نتونسته راه پیدا کنه (البته این یه بخشیش بود) حالا این تبعیض تو کنکور و بقیه چیزها هست..
 
حالااینکه تو دبستان نمره رو برداشتن به نظر بد نیس هرچندشاید باعث بشه بچه ها کمتر تلاش کنن چون حقیقتا خودم گاهی تحت تاثیر نمره بودم ینی نمره یه چیزی بود که باعث میشه آدم فکر کنه اگر نمرت کمه ینی باهوش نیستی و با بقیه فرق داری بعدم آینکه تو مدرسه های که رقابت زیاده یه چند تا آدم اول کلاس یا مدرسه که نمرشون بالا بود فقط توجه میشه و اونا بعد یه مدتی احساس خودشیفتگی همیشه پیدا میکنن
 
بدترین سیستم تاریخ آموزش جهانی مال ماست چون فقط چهارکیلو جزوه میدن حفظ کنی بعدم هیچ یه ماه بعد ازت بپرسن چی بود اصن نمی دونی چی به چیه ما هیچ یادگیریی نداریم فقط چرت و پرت و خفظیات ریاضیم خیلی اذیت کنه و وقت کنی براش صرف میشه مخصوصا ما که بهمون میگن تیزهوش ولی فقط ذهنمون روز به روز کند تر میشه
 
فوق العادست انقد خوبه که نمیشه از مدرسه دور بود مخصوصا اموزش مجازیش اصلا تو مدرسه هرچی که درس میدن در زندگی بدرد میخوره

#دروغ_نگوییم. :-w
 
اصلا به ما روابط اجتماعی رو یاد نمیدن، فقط درس، حالا اگه درسش علم باشه خوبه، لامصبا علمم یاد نمیدن، کلا هیچی یاد نمیدن
فقط چرت و پرت میکنن تو مغزت، هدفشونو فراموش کردن
نمیدونم چطوری بگم
اینا نه علم یاد میدن، نه روابط اجتماعی، فقط میگن چهارتا چیزو حفظ کنیم
چیزایی که خیلیاشون به دردمون نمیخوره
اصلا ما تو مدارس هیچ پژوهش و تفکری نداریم، فقط حفظه فقط حفظ
و اینکه سمپاد اینو بهتر کرده، مثلا پژوهش هایی که ما داریم، یا اینکه درسامون رو مفهومی تر میگن، واقعا خوبه، دوستای مدرسه قبلی من که الان رفتن مدارس عادی واقعا داغونه آموزششون (واسه ما هم خوب نیست ولی از اونا بهتره)
قشنگ مشخصه معلماشون فقط دنبال پولن، انگار نه انگار که چهارتا بچه نشستن جلوت که تو بهشون درس بدی، نه چرت و پرت
فک کنم کلی چرت و پرت نوشتم و آخرشم منظورمو نرسوندم

در مورد کنکور هم نمیگم درسته، ولی هرچی باشه از امتحان نهایی بهتره
ینی اگه الان اینا بیان کنکورو حذف کنن امتحان نهایی میاد جاش، که بدتر از کنکوره
کنکور بده اما راه درست کردنش، حذفش و جایگزین کردن امتحان نهایی نیست
بازم منظورمو نرسوندم
دیگه حرفی ندارم
 
انقدر سیستم افتضاحه ، همش دارن دیکتاتوری آموزش میدن ، من الان با شانزده سال سن ، خیلی از مهارتای ساده رو بلد نیستم مهارتایی که از پنج شیش سالگی در مدارس بقیه جاها بهشون یاد میدن ، اینکه با کلی خمیازه و چرت زدن یک کلاس رو سر کنی خیلی بده ، میدونی تدریس ها هم که همه تئوری . نمیکنن مفهومی توضیح بدن . فک کن از کلاس اول زبان انگلیسی درس میدادن ، الان چقدر بچه ها زبانشون خوب بود ،یه بزرگواری میره شهید میشه در راه خدا ، و خانوادش بهشون سهمیه تعلق میگیره اما چرا این سهمیه باید جای قبولی کسایی که قبول شدن رو بگیره ، مطمینا اون افراد گران قدر که شهید شدن دوست ندارن حق کسی پایمال شه . پسرخالم میرفت مدرسه نمونه دولتی بعد اونجا ده نفر از بیست و پنج نفر روستایی بودن ، میگفتن ما به خاطر روستایی ها با شما عادی کار میکنیم ، خب آدم مومن تو بیا سطح روستایی هارو ببر بالا ، مگه ملت بیکارن یه سال زحمت بکشن برن یه مدرسه فزرتی ~X(
 
میتونم بدونم اون 5 نفری که 100% زدن و 6 نفری که 75% زدن، کیا بودن؟
 
Back
بالا