بعضی متنها هستند که کلماتشون انگار دارن از قلب خودت صادر،از فکر خودت عبور ،بر زبان خودت جاری و انگار دارن از دهان خودت خارج میشند . این کلمات رو با جون و دلت حس میکنیشون و تک تک حروفشون انگار دارن از تک تک سلول های بدنت خارج میشن . دچار لرزش درونی میشی. این متنها رو وقتی میخونی حس میکنی همش از دل و وجود نویسنده اش جوشیده و مغزش هیچ تاثیری توی نوشتنش نداشته . متنی که پایین براتون ضبط کردم یکی از همین متنهای فوق العاده دلبر هستند . بیش از اندازه دوستش دارم . امیدوارم شما هم دوستش داشته باشید و صدا و میکس من خیلی آزارتون نده توی فهمیدن حسی که نویسنده ی عزیزش داشته. غثیانش
پ.ن : دو بار وویس رو ضبط کردم و روی هم انداختم صداها رو . میخواستم تداعی کسی رو داشته باشه که اورثینکینگ میکنه .