چطور به وسیله ی نوروساینس عملکردمون رو بهبود بدیم؟

پرنیان.ک · 2019/6/20

انسان ظرفیت شگفت انگیزی برای پردازش اطلاعات پیچیده داره و مغز ما می تونه از دلِ بی نظمی، قاعده مندی و نظم رو بیرون بکشه؛
به پاراگراف پایین توجه کنید:

« بر سااس یک تقحيق در داشنگاه كبمریج ، مهم نسيت حورف یک كمله رو به چه تربیتی بنسيویم ، تهنا ماسله مهم انيه که اويلن و آرخین حرف در جای دسرت بشان ، بيقه متیونن یک آغشته بازار به تامم منعا باشن و شما هچمنان متیونین بی هیچ مکشلی اون رو بوخنين ! به این دیلل که مغز اسنان همه ی حورف رو نمخيونه ، بكله كل كمله رو يجكا مينيبه !»

می بینید، مغزمون تونست از یک سری کلمه ی بهم ریخته ، یک معنی منسجم رو دریافت کنه . درواقع مغز یک فیلتر توجه داره که به ما کمک می کنه توی اطلاعاتی که می بینیم و می شنویم یک الگو پیدا کنیم و همین موضوع باعث میشه بدونیم باید به چی اهمیت بدیم و از کنار چه چیزهایی به راحتی بگذریم.

پس اینجا قراره راه حل هایی ساده معرفی بشن که در اونها یاد میگیریم چطور به کمک نوروساینس عملکرد مون رو بهبود ببخشیم...

+توی پستای بعدی مواردی که خودم مطالعه کردم رو می ذارم؛ شما هم اگه مطالبی از این قبیل پیدا کردین باهامون به اشتراک بذارید و اگر سوالی پیش اومد بپرسید که با همفکری هم به راه حلای مناسب برسیم.

آرشا · 2019/6/20

ترجمان مقالات خوبی داره .
مکتب خونه کورس های دکتر اختیاری .
و به انگلیسی هم که ریخته مطلب((:

پرنیان.ک · 2019/6/20

به نقل از آرشا :
ترجمان مقالات خوبی داره .
مکتب خونه کورس های دکتر اختیاری .
و به انگلیسی هم که ریخته مطلب((:

خب دوست عزیز اطلاعاتتو بگو که ما هم استفاده کنیم^^ شاید همه نخونن و نبینن اونارو...
و البته وقتی آدم به زبون خودش یه چیزی رو ارائه میده به مراتب درکش ساده تر میشه.
این مقاله ای که من بخشایی ازش رو خواهم گذاشت انگلیسیه...اگر پستی اضافه شد منبعش رو هم میذارم.

آرشا · 2019/6/20

به نقل از پرنیان.ک :
خب دوست عزیز اطلاعاتتو بگو که ما هم استفاده کنیم^^ شاید همه نخونن و نبینن اونارو...
و البته وقتی آدم به زبون خودش یه چیزی رو ارائه میده به مراتب درکش ساده تر میشه.
این مقاله ای که من بخشایی ازش رو خواهم گذاشت انگلیسیه...اگر پستی اضافه شد منبعش رو هم میذارم.

اتفاقا قصد دارم تابستون به ترجمه مقالات (نچندان تخصصی) نورو به پردازم و این ها . احتمالا منم کمکت بکنم در تابستونم

پرنیان.ک · 2019/6/21

«مغز ما میخواد برای کاری که انجام میدیم ارزش قائل باشیم»
دوپامین یک ماده شیمیاییه که توسط مغز تولید میشه و میزانش در بدنمون با میزان انگیزه و تمایل ما به انجام کارها مرتبطه ؛ چطور میتونیم ازین رابطه برای بهبود عملکردمون استفاده کنیم ؟ یک تیم از دانشمندان اومدن و با استفاده از تکنولوژی Brain Mapping الگوی مغزی دوگروه رو آنالیز کردن :
1) Go - Getter ها ، اونهایی که تمایل دارن برای به دست اوردن یک پاداش و نتیجه ی خوب حسابی تلاش کنن
2) Slackerها که اونقدری با انگیزه نیستن که بخوان کارشون رو انجام بدن.
نتیجه : در گروه اول سطح دوپامین در منطقه ی مربوط به پاداش و انگیزه بالاتر بود ، و در عوض در گروه دوم دوپامین در منطقه ی مربوط به احساسات و ریسک پذیری . حالا صرفا موضوع بالا بودن سطح دوپامین نیست . بلکه بالابودنش در منطقه درست مهمه ؛ برای اینکه از پس کارهات بربیای نیاز داری سطح رغبتت به انجام کار با میزان قدرت ارادت در تعادل باشه ، چون اراده توعه که باعث انجام کارها میشه . حالا چطور میشه از این اطلاعات سود برد ؟ راستش هیچی نمیتونه به تو انگیزهی Go-Getter بودن بده اگه حقیقتا تمايل و علاقه ای به پاداش با نتیجه ای که کارهات درپی دارن نداشته باشی.

مثلا اگه پرداخت قبض هات تنها انگیزه ت برای بلند شدن از تخت خوابه از مغزت انتظار نداشته باش برای انجام این کار خیلی هیجان زده باشه.

از طرف دیگه اگر عملکردت رو به چیزی گره بزنی که برات ارزشمند و معناداره تو در طرف Go-Getter ساخت دوپامین خواهی بود...

این کار باعث معنادار شدن زندگیمون هم میشه ، اینکه بدونیم در ابتدای هرروز برای چه چیز قراره تلاش کنیم و به چه علت ...

Zeinab04 · 2019/6/21

به نقل از پرنیان.ک :
«مغز ما میخواد برای کاری که انجام میدیم ارزش قائل باشیم»
دوپامین یک ماده شیمیاییه که توسط مغز تولید میشه و میزانش در بدنمون با میزان انگیزه و تمایل ما به انجام کارها مرتبطه ؛ چطور میتونیم ازین رابطه برای بهبود عملکردمون استفاده کنیم ؟ یک تیم از دانشمندان اومدن و با استفاده از تکنولوژی Brain Mapping الگوی مغزی دوگروه رو آنالیز کردن :
1) Go - Getter ها ، اونهایی که تمایل دارن برای به دست اوردن یک پاداش و نتیجه ی خوب حسابی تلاش کنن
2) Slackerها که اونقدری با انگیزه نیستن که بخوان کارشون رو انجام بدن.
نتیجه : در گروه اول سطح دوپامین در منطقه ی مربوط به پاداش و انگیزه بالاتر بود ، و در عوض در گروه دوم دوپامین در منطقه ی مربوط به احساسات و ریسک پذیری . حالا صرفا موضوع بالا بودن سطح دوپامین نیست . بلکه بالابودنش در منطقه درست مهمه ؛ برای اینکه از پس کارهات بربیای نیاز داری سطح رغبتت به انجام کار با میزان قدرت ارادت در تعادل باشه ، چون اراده توعه که باعث انجام کارها میشه . حالا چطور میشه از این اطلاعات سود برد ؟ راستش هیچی نمیتونه به تو انگیزهی Go-Getter بودن بده اگه حقیقتا تمايل و علاقه ای به پاداش با نتیجه ای که کارهات درپی دارن نداشته باشی.

مثلا اگه پرداخت قبض هات تنها انگیزه ت برای بلند شدن از تخت خوابه از مغزت انتظار نداشته باش برای انجام این کار خیلی هیجان زده باشه.

از طرف دیگه اگر عملکردت رو به چیزی گره بزنی که برات ارزشمند و معناداره تو در طرف Go-Getter ساخت دوپامین خواهی بود...

این کار باعث معنادار شدن زندگیمون هم میشه ، اینکه بدونیم در ابتدای هرروز برای چه چیز قراره تلاش کنیم و به چه علت ...

اینو توی کتاب قورباغه رو قورت بده هم بود ،،

پرنیان.ک · 2019/6/21

به نقل از Z.BBH04 :
اینو توی کتاب قورباغه رو قورت بده هم بود ،،

منبع یه مقاله انگلیسی هست به اسم
6simple ways to use neuroscience to improve your day

Iman Rage · 2019/6/21

اینکه طرف برای چیزی که واسش مهمه تلاش میکنه و انگیزه داره چیزی هست که از قبل بدیهی بود.
من هنوز به کاربرد و حرف جدیدی که نوروساینس داره میزنه و یک تغییری در روال زندگی روزمره ایجاد کنه نرسیدم.
اولش هم که گفتید آدم توانایی تشخیص الگو داره(اون متن اول که کلی اشتباه املایی داشت.) ربطش به ادامه بحث چی بود؟
کار های روزمره ما بر مبنای یک سیستم ارزش گذاری منطقی ارزش گذاری میشن، نتیجتا انگیزه ها و آنزیم ها و هورمون های بدن هر کسی حین انجام امور مختلف سطوح مختلفی دارد و صد البته طبیعی است. نهایتا یا بر روی چگونگی این سیستم ارزش گذاری بحث می کنید (،که ارتباط آن با نوروساینس را متوجه نمی شوم) و یا در مورد بهبود عملکرد مغز در هر ناحیه کار(بهبود عملکرد مغز هنگام پرداخت قبض و با توجه به اینکه پرداخت قبض کار خیلی مهمی نیست). علی ایها الحال توضیحات بیشتر در مورد عنوان تاپیک با موضوع بحث را مرقوم فرمایید

پرنیان.ک · 2019/6/22

به نقل از Iman Rage :
اینکه طرف برای چیزی که واسش مهمه تلاش میکنه و انگیزه داره چیزی هست که از قبل بدیهی بود.
من هنوز به کاربرد و حرف جدیدی که نوروساینس داره میزنه و یک تغییری در روال زندگی روزمره ایجاد کنه نرسیدم.
اولش هم که گفتید آدم توانایی تشخیص الگو داره(اون متن اول که کلی اشتباه املایی داشت.) ربطش به ادامه بحث چی بود؟

مثالی که توی پست اول اومد برای این بود که متوجه بشیم مغز یه فیلتر توجه داره و با بخشی از توانایی این فیلتر آشنا بشیم و باقی مثال ها و توانایی هایی که توضیح داده میشه درواقع به نوعی مرتبط با همین فیلتر توجه مغز هستن مثلا همون بحث بالابردن سطح رغبت برای انجام کار و قرار دادن پاداش هم درواقع درگیر کردن همون فیلتر توجه مغز و درنتیجه اهمیت دادن به کاری هست که قراره انجام بشه.

به نقل از Iman Rage :
کار های روزمره ما بر مبنای یک سیستم ارزش گذاری منطقی ارزش گذاری میشن، نتیجتا انگیزه ها و آنزیم ها و هورمون های بدن هر کسی حین انجام امور مختلف سطوح مختلفی دارد و صد البته طبیعی است. نهایتا یا بر روی چگونگی این سیستم ارزش گذاری بحث می کنید (،که ارتباط آن با نوروساینس را متوجه نمی شوم) و یا در مورد بهبود عملکرد مغز در هر ناحیه کار(بهبود عملکرد مغز هنگام پرداخت قبض و با توجه به اینکه پرداخت قبض کار خیلی مهمی نیست). علی ایها الحال توضیحات بیشتر در مورد عنوان تاپیک با موضوع بحث را مرقوم فرمایید

اومدیم یه توضیح مختصری راجع به ،به قول شما چگونگی سیستم ارزش گذاری مغز با توجه به ترشح هورمون دوپامین دادیم ولی بحث اصلی اینجاست که ما چیکار کنیم که از این شرایط و توانایی مغز استفاده ی درستی داشته باشیم
صحبت اینه که ما میتونیم تا حد خوبی میزان این هورمون دوپامین و محل تأثیر گذاریش رو با عوامل بسیار ساده ی خارجی کنترل کنیم؛مثلا اگر برای انجام کاری که شاید خیلی علاقه و اشتیاقی برای انجامش نداریم یک پاداش قرار بدیم که برامون ارزشمنده و خودمون رو مقید کنیم به اینکه اگر اون کار رو درست انجام بدیم به اون پاداش میرسیم درواقع سطح رغبت برای انجام کار رو درون خودمون بالا میبریم و توی گروه go-getter ها قرار میگیریم...پس این میشه یکی از راه حل های ساده ای که ما میتونیم به وسیله ی شناخت از کارکرد مغزمون برای مسائل روزمره ی زندگیمون به کار ببندیم و کارامون رو بهتر انجام بدیم.

+امیدوارم جوابم کامل بوده باشه اما اگه نبود لطفا سوالای کوتاه تر بپرسید که دقیق تر بررسی کنیم. ممنون.

Iman Rage · 2019/6/22

به نقل از پرنیان.ک :
مثالی که توی پست اول اومد برای این بود که متوجه بشیم مغز یه فیلتر توجه داره و با بخشی از توانایی این فیلتر آشنا بشیم و باقی مثال ها و توانایی هایی که توضیح داده میشه درواقع به نوعی مرتبط با همین فیلتر توجه مغز هستن مثلا همون بحث بالابردن سطح رغبت برای انجام کار و قرار دادن پاداش هم درواقع درگیر کردن همون فیلتر توجه مغز و درنتیجه اهمیت دادن به کاری هست که قراره انجام بشه.

اومدیم یه توضیح مختصری راجع به ،به قول شما چگونگی سیستم ارزش گذاری مغز با توجه به ترشح هورمون دوپامین دادیم ولی بحث اصلی اینجاست که ما چیکار کنیم که از این شرایط و توانایی مغز استفاده ی درستی داشته باشیم
صحبت اینه که ما میتونیم تا حد خوبی میزان این هورمون دوپامین و محل تأثیر گذاریش رو با عوامل بسیار ساده ی خارجی کنترل کنیم؛مثلا اگر برای انجام کاری که شاید خیلی علاقه و اشتیاقی برای انجامش نداریم یک پاداش قرار بدیم که برامون ارزشمنده و خودمون رو مقید کنیم به اینکه اگر اون کار رو درست انجام بدیم به اون پاداش میرسیم درواقع سطح رغبت برای انجام کار رو درون خودمون بالا میبریم و توی گروه go-getter ها قرار میگیریم...پس این میشه یکی از راه حل های ساده ای که ما میتونیم به وسیله ی شناخت از کارکرد مغزمون برای مسائل روزمره ی زندگیمون به کار ببندیم و کارامون رو بهتر انجام بدیم.

+امیدوارم جوابم کامل بوده باشه اما اگه نبود لطفا سوالای کوتاه تر بپرسید که دقیق تر بررسی کنیم. ممنون.

من سعی می کنم سوالم را در قالب مثال بپرسم که بهتر متوجه منظورم بشید:
من فرضا در تمام طول روز از مغزم استفاده می کنم.یا دارم عدد جمع می کنم یا دارم قبض پرداخت میکنم. از اونجایی که عدد جمع زدن کار مهم تریه من تمرکز بیشتری رو این کار می گذارم و برای هر جفت عددی که درست جمع بزنم 10تا شکلات دریافت می کنم. از طرفی من باید عدد هم ضرب کنم و پاداش هر دو تا عددی که ضرب می کنم 5 شکلات. وظایف من در طول روز ثابت و مشخصه.از آنجایی که ضرب کردن پاداش کمتری دارد بدیهی است که من تمرکز کمتری هم بر روی این عمل می گذارم. حالا شما به من می گویید که برای ایجاد انگیزه برای هر ضرب درستی که انجام میدهی 10 شکلات پاداش به خودت بده. طبیعتا من توانایی و انرژی بیشتری رو ضرب کردن می گذارم اما از آنجا که ذهن من خسته تر می شود اعمال جمع را بدون تمرکز انجام می دهم. نتیجتا من در آینده در آمد کمتری از نظر شکلات خواهم داشت.(به طور خالص)
نتیجه اخلاقی: اگر پتانسیل هایی در مغز ما باشد که استفاده نشده باشد، اجبار کردن مغز به اینکه یک فعالیت را با بازدهی بیشتری انجام دهد کار بدی نیست. اما برای کسی که از ظرفیت مغز خود نهایت استفاده را می برد، به طور طبیعی تمرکز برای امور مهم بهینه شده است.
به زبان علمی تر: اگر مغز شما تاب آوری مشخصی برای سطح دوپامین داشته باشد.(مثلا 5ساعت در روز) به طور طبیعی این 5ساعت به امور مهم اختصاص میابد.اگر آنرا در امور غیر مهم مصرف کنید در امور مهم دچار مشکل می شوید.(مسئله بهینه سازی)

پرنیان.ک · 2019/6/22

به نقل از Iman Rage :
من سعی می کنم سوالم را در قالب مثال بپرسم که بهتر متوجه منظورم بشید:
من فرضا در تمام طول روز از مغزم استفاده می کنم.یا دارم عدد جمع می کنم یا دارم قبض پرداخت میکنم. از اونجایی که عدد جمع زدن کار مهم تریه من تمرکز بیشتری رو این کار می گذارم و برای هر جفت عددی که درست جمع بزنم 10تا شکلات دریافت می کنم. از طرفی من باید عدد هم ضرب کنم و پاداش هر دو تا عددی که ضرب می کنم 5 شکلات. وظایف من در طول روز ثابت و مشخصه.از آنجایی که ضرب کردن پاداش کمتری دارد بدیهی است که من تمرکز کمتری هم بر روی این عمل می گذارم. حالا شما به من می گویید که برای ایجاد انگیزه برای هر ضرب درستی که انجام میدهی 10 شکلات پاداش به خودت بده. طبیعتا من توانایی و انرژی بیشتری رو ضرب کردن می گذارم اما از آنجا که ذهن من خسته تر می شود اعمال جمع را بدون تمرکز انجام می دهم. نتیجتا من در آینده در آمد کمتری از نظر شکلات خواهم داشت.(به طور خالص)
نتیجه اخلاقی: اگر پتانسیل هایی در مغز ما باشد که استفاده نشده باشد، اجبار کردن مغز به اینکه یک فعالیت را با بازدهی بیشتری انجام دهد کار بدی نیست. اما برای کسی که از ظرفیت مغز خود نهایت استفاده را می برد، به طور طبیعی تمرکز برای امور مهم بهینه شده است.
به زبان علمی تر: اگر مغز شما تاب آوری مشخصی برای سطح دوپامین داشته باشد.(مثلا 5ساعت در روز) به طور طبیعی این 5ساعت به امور مهم اختصاص میابد.اگر آنرا در امور غیر مهم مصرف کنید در امور مهم دچار مشکل می شوید.(مسئله بهینه سازی)

صحبت شما صحیح؛ شما دارید توانایی مغز رو در نظر می گیرید الان، خب کاملا درسته و هر کسی میتونه تا حد توان مغز خودش ازش استفاده بکشه اما بحث ما این نبود و حتی مسئله انجام امور غیر مهم هم نیست اتفاقا بحث سر چطوری بهتر انجام دادن کارای مهممونه. این نتیجه ی پژوهشی که ما آوردیم برای اینه که مواقعی که فرد کار مهمی داره و باید انجامش بده اما رغبتی براش نداره چطور روی اون کار تمرکزشو بالا ببره و به بهترین نحو به نتیجه برسوندش...[مثلا درس خوندن،فرض کنید نوجوونی درسی رو دوست نداره و میلی به خوندنش نداره،میایم بهش میگیم اگر روزی دو ساعت متمرکز اون درس رو بخونی به ازای هر دو ساعت یک ساعت میتونی گیم بزنی اگر نخوندی حق بازی کردن نداری،نتیجه اینکه فرد با رغبت میره سمت اون درس و به مرور زمان تواناییش در اون درس بالا میره]
راجع به این صحبتتون هم که اگر کاری که فرد قراره انجام بده از محدوده ی تواناییش خارج باشه تلاش تا حد زیادی بی نتیجه است و موجب اتلاف وقت میشه هم اینو اضافه کنم که اگر تمرین و ممارست در انجام اون کار مداوم بشه و توانی مغزش رو بالا ببره شدنیه (که خب البته فرد باید در زمانی جدای از تایم انجام کارهای مهمش به اون کار بپردازه که لطمه ای به کارهای مهمش وارد نشه)...همین مقاله ای که میخوندم میگفت بر خلاف چیزی که الان توی معمول دروس علوم پزشکی بهش اشاره میشه(میگن که سلول های عصبی مغز جز معدود سلول هایی هستند که توانایی ساخت مجدد و بازسازی ندارند.) حالا پژوهش های نشون دادن که ما با تمرین و ورزش می تونیم باعث رشد سلول های مغزی جدید بشیم پس درنتیجه ما میتونیم توانایی مغزمون رو در کاری که حتی فکر میکنیم در محدوده ی توانایی های ذهنی ما نیست هم به مرور بالا ببریم...یعنی اون بحث خستگی ذهنی که شما اشاره کردین تا یه جایی احتمالا با شما خواهد بود و زمانی که توانایی مغزتون پیشرفت کنه دیگه احساس خستگی نخواهید داشت.

پرنیان.ک · 2019/6/24

«مغزت ازت میخواد که از لیست ها استفاده کنی»
درواقع کارآمدترین روش برای کارکرد بهينه ي مغز اینه که بهش داده ها و اطلاعات طبقه بندی شده بدی . تحقیقات اخیر نشون میده کلید یک ذهن سازمان یافته و مولد اینه که براش یک To-Do Listدرست کنی ؛ نورورساینتیست ها بهمون میگن که نوعِ working memory حافظه ی ما اطلاعات رو به صورت کوتاه مدت ذخیره میکنه ، بر اساس تحقیقی هر فرد حدود 4 مورد رو میتونه یک جا در حافظه ش جا بده، وقتی از مغز بیش از این انتظار داشته باشیم قاطی می کنیم!
حالا چطور میشه از این اطلاعات سود برد؟ اول که یه To-Do Listدرست کنیم ، همين To-Do List توی مغز فضای خالی باز میکنه برای کارهای مهم تری که باید در طول روز انجامشون بدیم ، و همونطور که توی دو پست قبل تر گفتم مغز یه "فیلتر توجه" داره ، کارهای ضروری و اورژانسی ناخودآگاه اول صف قرار میگیرن و خب در عین حال کارهای با اهميت کمتر رو هم فراموش نمی کنه و اصلا اجازه بدین اون کارهای کوچولو رو نصف شب انجام بده ! اگه To - Do Listداشته باشیم مغزمون میتونه استراحت کنه ، چون میدونه که حواسمون بهش هست و داریم روی کارکردش کار میکنیم!

|تا · 2019/6/24

@پرنیان.ک
یه جورایی داری بحث های productivity رو به نوروساینس ربط می دیدی ‌ . حالا این اشتراک هم می تونه جالب باشه و عامه پسند تر هست این گونه ولی شاید حق مطلب ادا نشه .
شاید بد نباشه تابستون گسترشش بدیم رویه ای که آغازی کردی کلا و چند تاپیک با این حدود محوریت ها داشته باشیم ؟-:

پرنیان.ک · 2019/6/24

به نقل از |تا :
@پرنیان.ک
یه جورایی داری بحث های productivity رو به نوروساینس ربط می دیدی ‌ . حالا این اشتراک هم می تونه جالب باشه و عامه پسند تر هست این گونه ولی شاید حق مطلب ادا نشه .
شاید بد نباشه تابستون گسترشش بدیم رویه ای که آغازی کردی کلا و چند تاپیک با این حدود محوریت ها داشته باشیم ؟-:

آره دقیقا همینطوره.
و البته بازم همه ی اینا سورسش همون مقاله است که اسمشو تو پستای قبل گفتم.
ولی خب درسته خیلی کلیه...گسترش دادنش به علم بیشتری نیاز داره هم از طرف نویسنده و هم خواننده اما اگه خواستین و کمک کنین با کمال میل گسترش میدیم^^

پرنیان.ک · 2019/6/26

مغزمون میخواد که روزمون رو با کارهای سخت شروع کنیم!خیلی از افراد برين عقیده هستن که اگر میتونستند قدرت اراده شون رو تقویت کنن زندگیشون بهتر میشد ، مثلا بتونن روی غذایی که میخورن کنترل داشته باشن یا برای دوران بازنشستگیشون پول پس انداز کنن و کارهایی ازین دست :تحقیق های زیادی در مورد «اراده» صورت گرفته که یکی از پیشگامانش پژوهش Roy Baumeister بوده که میگه اراده درواقع عملکردی مثل ماهیچه ها داره : با تمرین میتونه قوی تر بشه و همینطور با استفاده ی بیش از حد خسته.

چطور میشه از این اطلاعات سود برد؟
اراده و خوددار بودن (self Control) موقعی که صبح از خواب بیدار میشیم در بالاترین میزان خودشه، پس صبح بهترین موقع ست برای وادار کردن و تشویق خودمون به انجام سخت ترین کارها، فلذا،از این به بعد وقتی لیست کارهای روزانه و To-Do List رو می نویسم مطمئن بشیم سخت ترین پروژه هامون اونایی باشن که اول صبح انجامشون میدیم...

پرنیان.ک · 2019/6/26

به نقل از سارا خانم :
سلام=)
ممنون از حوصله ای که برای اینا گذاشتین اما...
من یه سری چیزا رو هدف خودم قرار میدم و سعی میکنم با استفاده از اونا، انگیزه ام رو بیشتر کنم اما نمیدونم چرا با اینکه این اهدافم مهمن ولی بازم نمیتونن انگیزه لازمو بهم بدن=|
همین طور من هرروز برنامه ریزی میکنم اما هیچ تاثیری نداره و همیشه کارام نصفه می مونه.
وقتایی هم که اول کار سخت رو انجام میدم، بعد از اتمام اون کار، دیگه حوصله هیچ کاری ندارم=|
خب من باید چی کار کنم؟

سلام عزیزم.
با توجه به همین چیزایی که نوشتم تو پستای قبلی پیشنهادم اینه که سنگ بزرگ برنداری تو برنامه ریزی هات...ببین داری میگی که همیشه نصف کارایی که برنامه ریزی میکنم میمونه،بیا از یه برنامه ی سبک شروع کن و روز به روز که پیش میری یه جز کوچیکی رو به کارهات اضافه کن اینجوری در واقع میای تمرین اراده میکنی و کم کم بهبودش میدی...

به نقل از پرنیان.ک :
تحقیق های زیادی در مورد «اراده» صورت گرفته که یکی از پیشگامانش پژوهش Roy Baumeister بوده که میگه اراده درواقع عملکردی مثل ماهیچه ها داره : با تمرین میتونه قوی تر بشه و همینطور با استفاده ی بیش از حد خسته.

پس خودتو با برنامه ریزی سنگین خسته نکن...در حد توان ارادت پیش برو و تواناییتو به مرور افزایش بده.
امتحانش کن...ان شاء الله که جواب بده.

mohammadsaleh40 · 2019/6/26

آقا این نورو ساینس چیه این تیکه خوندن کلمات که خوب آره منم تونستم ولی یه جایی به من زرر زده از اونجایی که سالاری و صابری هر دو س و آ و ای دارن من اشتباهشون می گرفتم(فامیل دو معلم ریاضی بودن)یا مثلا اسما رو تو تاریخ گرفته تا جغرافی تا زمین شناسی نمی تونستم یاد بگیرم.(اسم دانشمندا و آزمایشای معروف شیمی رو هم نمی تونستم یاد بگیرم ) چون فقط چند حرف رو می خوندم و کل کلمه رو یادم نمی موند هیچ وقت یه حالتی که اگه اسمش رو بهت 4 گزینه ای بگن بتونی جواب بدی ولی اگر ازت بپرسن نه.

پرنیان.ک · 2019/6/26

به نقل از mohammadsaleh40 :
آقا این نورو ساینس چیه این تیکه خوندن کلمات که خوب آره منم تونستم ولی یه جایی به من زرر زده از اونجایی که سالاری و صابری هر دو س و آ و ای دارن من اشتباهشون می گرفتم(فامیل دو معلم ریاضی بودن)یا مثلا اسما رو تو تاریخ گرفته تا جغرافی تا زمین شناسی نمی تونستم یاد بگیرم.(اسم دانشمندا و آزمایشای معروف شیمی رو هم نمی تونستم یاد بگیرم ) چون فقط چند حرف رو می خوندم و کل کلمه رو یادم نمی موند هیچ وقت یه حالتی که اگه اسمش رو بهت 4 گزینه ای بگن بتونی جواب بدی ولی اگر ازت بپرسن نه.

خب این چیزی که شما داری میگی، من ارتباطش رو با پست اول تاپیک متوجه نشدم حقیقتا!
شما هم اسامی خاص را با تمرین و تکرار قطعا میتونستی به ذهن بسپاری فکر میکنم!

mohammadsaleh40 · 2019/6/26

به نقل از پرنیان.ک :
خب این چیزی که شما داری میگی، من ارتباطش رو با پست اول تاپیک متوجه نشدم حقیقتا!
شما هم اسامی خاص را با تمرین و تکرار قطعا میتونستی به ذهن بسپاری فکر میکنم!

نه بحث نگاه اول همون طور که نیازی به خوندن همه حروف و داشتن ترتیب نداره خوندن یه کلمه به همون شکل هم مغز ناقص من به ترتیب و دقیقا چه حروفی تو اون کلمه هست اهمیت نمی ده به همین دلیل من کلمه ها رو اشتباه یا اصلا دقیقشون رو هیچ وقت نمی تونم یاد بگیرم(تو دو سه نگاه اول)

پرنیان.ک · 2019/6/26

به نقل از mohammadsaleh40 :
نه بحث نگاه اول همون طور که نیازی به خوندن همه حروف و داشتن ترتیب نداره خوندن یه کلمه به همون شکل هم مغز ناقص من به ترتیب و دقیقا چه حروفی تو اون کلمه هست اهمیت نمی ده به همین دلیل من کلمه ها رو اشتباه یا اصلا دقیقشون رو هیچ وقت نمی تونم یاد بگیرم(تو دو سه نگاه اول)

آخه بحث این بود که در صورت به هم ریخته بودن کلمات هم مغز ما میتونه مفهوم درست رو استخراج کنه...خب این استخراج با توجه به معنا و شکل کلمه ای که از پیش توی ذهن ثبت شده صورت میگیره اما راجع به اسامی وقتی ذهنت پیش زمینه ای راجع به اون اسم نداره خب حرف شما درسته دیگه ذهنت حق داشته که در صورت درست و با دقت نخوندن اون اسم بعد از مدتی چیزی به خاطر نیاره چون ذهن از قبل با اون کلمه آشنا نبوده و در واقع برخورد اولش بوده!

چطور به وسیله ی نوروساینس عملکردمون رو بهبود بدیم؟

کاربر خاک‌انجمن‌خورده

کاربر فعال

کاربر خاک‌انجمن‌خورده

کاربر فعال

کاربر خاک‌انجمن‌خورده

کاربر فوق‌حرفه‌ای

کاربر خاک‌انجمن‌خورده

کاربر فوق‌حرفه‌ای

کاربر خاک‌انجمن‌خورده

کاربر فوق‌حرفه‌ای

کاربر خاک‌انجمن‌خورده

کاربر خاک‌انجمن‌خورده

کاربر فوق‌حرفه‌ای

کاربر خاک‌انجمن‌خورده

کاربر خاک‌انجمن‌خورده

کاربر خاک‌انجمن‌خورده

کاربر حرفه‌ای

کاربر خاک‌انجمن‌خورده

کاربر حرفه‌ای

کاربر خاک‌انجمن‌خورده