1.کنکور چیه؟ و چقد مهمه؟ وهمه چیزه؟
آزمون ورود به دانشگاه.
اینکه چقدر مهمه بستگی به هدفتون تو زندگی داره، من تجربی میخوندم و دلم نمیخواست برم پددد برای همین برام یک‌سوم مهم بود.
قطعا همه چیز نیست، ولی باز به هدفتون و اونچه که از جون خودتون و زندگی‌تون میخواهید بستگی داره.
۲.چ قدر زمان از کنکور دادتون میگذره و الان چیکار میکنید؟
۳ سال
دانشجوم تو رشته‌ای که دوست دارم
نمیگم زندگیم ایده آله اما خیلی از چیزهایی که دوست داشتم تجربه کنم رو تجربه کردم، مثلا یه کار پاره وقت تو کتابفروشی دارم!
۳.احساس خوشبختی میکنید عمیقا؟ نقش کنکور تو این حس خوشبختی یا عدم خوشبختی چیه؟
احساس خوشبختی ربطی به کنکور نداره، الان حالم خوبه احساس خوشبختی میکنم. ممکنه فردا یه حال داغون داشته باشم بیام بگم خیلی بدبختم!
همین که سالمم، عقلم سرجاشه و میتونم رو به جلو ادامه بدم یعنی خوش‌بختم.
۴.دوس دارید ب تایم کنکور برگردید آیا؟
به هیچ وجه
۵.هرچیز دیگه ای ک دوس دارید بگید :-)
هر چیز که در جُستن آنی، آنی!
کنکور ته خط نیست.
عاقلانه فکر کنید، دوست دارید ۱۰ سال بعد چه جایگاهی داشته باشید؟ ۲۰ سال دیگه چی؟
برای رسیدن به اون هدف چه مسیرهایی میشه رفت؟
خیلیا برای پول میرن سمت پزشکی، کسی رو میشناسم سال کنکور انصراف داد! در واقع فقط دیپلم گرفت. الان کار هنری میکنه و کارگاه برگزار میکنه و مجسمه سازی‌و... نونش تو روغنه و حسابی پول درمیاره.
بله پزشکی هم پول داره هم جایگاه اجتماعی و...
اما من شخصا حاضر نبودم مجبور باشم برم بالای سر مریض دیگه‌ای در حالی که یکی از عزیزان خودم بیماره.
این چیزا تو زندگی پزشکا زیاده، فقط نبینید وای چقدر پول دارن. ببینید وای چقدر سختی کشیدن!
آدم تحمل کردن این سختیا هستید؟
من دوست نداشتم کسی باشه که درمان میکنه، من میخوام کسی باشم که درمان رو پیدا میکنه! و از دیدگاه من این دقیقا رسالت یک بیوتکنولوژیست هست.
چی براتون مهمتره؟ آرامش خودتون؟ پول؟ حرف و خواسته دیگران؟
من دوست نداشتم این یکباری که زندگی میکنم تو درس خوندن تموم شه. دلم میخواست تا وقتی ۳۰ سالم شه مدرک گرفته باشم تا جایی که لازمه کسب و کاری راه بندازم یا جایی مشغول به کار شم و بعد زندگی کنم! زندگی کردن برای من به معنی داشتن وقت آزاده اونقدری که بتونم هرکاری که دلم میخواد بدون دغدغه انجام بدم.
من این چیزا رو تو مسیری که الان هستم دیدم.
تکلیفتون رو با زندگی‌تون روشن کنید!
