از نظر روحی نیاز دارم که زمان به عقب برگرده و از همون اول جلوشو بگیرم و حرف زدن رو ادامه ندم تا توی بازی ای که میدونم دو سر باخته حرکتی نکنم.
بارهای باره که کسی که دوستش دارم رو توی این بازی راه نمیدم اما نمیدونم چرا اجازه دادم هی بگه و بگه تا جایی که از من بخواد سوال بکنه....شاید فکر میکردم که اگه بگه رد میشه یه جای...اما سوال پرسید و دیگه دیر شده بود بگم بگذریم!...کلمه ای که آخر گفتم باید اول میگفتم!