- ارسالها
- 688
- امتیاز
- 6,766
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان
- شهر
- مشهد
- سال فارغ التحصیلی
- 94
- رشته دانشگاه
- دندانپزشکی
درس میخونم، زبان کار میکنم، چندتا کورس دانلود کردم هرازگاهی یک فیلم/وویس ۳۰-۴۰ دقیقهای رو میبینم/گوش میدم، کتاب میخونم، میرقصم، گاهی آشپزی میکنم و گاهی فیلم و سریال میبینم. تنها اشکالی که داره این برنامه اینه که ورزش رو نمیتونم بگنجونم توش، بیشتر از ۳ روز نمیتونم ب یک برنامه ورزشی تو خونه پایبند باشم. کلا همینکه حرکات کششی/پرشی انجام بدی بعدش هیچکاری نکنی برام سخته. به بسکت و ... معتاد شدم.
حرف زدنم کمتر شده و حتی چت کردنم محدود به یکی دو نفر هست و فیزیکی هم زیاد صحبت نمیکنم. خوشبختانه با وجود اینکه حداقل نصف روز همهی اعضای خانواده خونه هستن، اصطکاک چندانی نداریم.
در کل راضیم از قرنطینه، هرچند اینکه میتونم بدون مشکل تو خونه بمونم از خوششانسی منه از لحاظ وضع اقتصادی، شغل و ... و داستان میتونست جور دیگهای باشه. دلتنگیای هم باشه برای یکسری چیزای کوچیکه، مثل پیادهروی طولانی، قهوه بیرونبر و بوردگیم هست. دوستانم رو در حالت عادی هم نمیدیدم، چون فاصلههای فیزیکی بینمون زیاده. هرچند، اگر نمایشگاه امسال برقرار میبود میتونستم ببینمشون، یا میخواستم عید برم ببینمشون، اما خب نشد.
حرف زدنم کمتر شده و حتی چت کردنم محدود به یکی دو نفر هست و فیزیکی هم زیاد صحبت نمیکنم. خوشبختانه با وجود اینکه حداقل نصف روز همهی اعضای خانواده خونه هستن، اصطکاک چندانی نداریم.
در کل راضیم از قرنطینه، هرچند اینکه میتونم بدون مشکل تو خونه بمونم از خوششانسی منه از لحاظ وضع اقتصادی، شغل و ... و داستان میتونست جور دیگهای باشه. دلتنگیای هم باشه برای یکسری چیزای کوچیکه، مثل پیادهروی طولانی، قهوه بیرونبر و بوردگیم هست. دوستانم رو در حالت عادی هم نمیدیدم، چون فاصلههای فیزیکی بینمون زیاده. هرچند، اگر نمایشگاه امسال برقرار میبود میتونستم ببینمشون، یا میخواستم عید برم ببینمشون، اما خب نشد.
آخرین ویرایش: