*فعلا" واسه دست گرمی من این سوال رو میذارم.
توسط استاد پایداری طرح شده.
دانشمندان یک مرکز تحقیقاتی بتازگی از بافتهای موجود در بدن یک ایگوانای صحرایی

! آنزیمی به نام X را استخراج کرده اند. پس از آنالیز پپتیدی مشخص گردید که X دارای 124 ریشه بوده که 5 عدد از آنها را ریشه های سیستئینی(Cys ) تشکیل می دهند. ساختار صحیح X تنها زمانی حاصل می شود که Cys34 با Cys67 پیوند دی سولفیدی تشکیل دهد و نیز Cys شماره 23 با هر کدام از سیستئینهای 114 یا 120 پیوند دی سولفیدی دهد. یکی ازین دانشمندان به اشتباه در محلولی که
حاوی تمامی X تخلیص شده بود ماده احیا کننده
β-مرکاپتواتانول را افزود که باعث احیا شدن تمامی پلهای دی سولفیدی و بازگشت پروتئین به حالت Unfolded گردید و به این ترتیب با از دست رفتن تمام عملکرد آنزیمی تنها محلول در دست از Xامکان بررسی مکانیسم عملکردی آن در پژوهشهای بعدی از آنهاگرفته شد!
این دانشمند غافل

بدون اینکه همکاران خود را از اتفاق رخ داده آگاه کند در ابتدا همه مرکاپتواتانولی را که اضافه کرده بود از محلول زدود و سپس آنرا برای چند ساعت در معرض هوا قرار داد. وی پس از سنجش دوباره فعالیت آنزیمی متوجه شد که قدری از فعالیت محلول بازگشته است. پیش بینی کنید که وی چند درصد از فعالیت آنزیمی X را دوباره مشاهده خواهد کرد؟! ( با ارائه راه حل)