آسیب‌های سمپاد

[Saghar1911]

چند روز پیش داشتم با یه نفر حرف میزدم که دو سال از دبیرستانش رو تو سمپاد گذرونده بود و بعد خارج شده بود. میگفت سمپاد خلاقیتشو گرفت، عشق به درسشو گرفت، از کسی که با علم زندگی میکرده تبدیلش کرد به کسی که ازش میترسه و گفت سمپاد اعتماد به نفسشو گرفت. دلش بدجور پر بود. فقط دو سال تو سمپاد بود و انقدر دلش پر بود. میگفت اولش نفهمید سمپاد چقدر بهش ضربه زده و تازه بعد از رفتن به دانشگاه فهمیده.

این آدم فقط یه مثال کوچیک بود. نمیشه تعمیمش داد به همه ولی میخوام بپرسم که شما چی فکر میکنید؟
سمپاد ضرر داشته؟ نفع داشته؟ یا هر دو رو داشته؟ ضررش به نفعش می ارزیده؟
مخاطبم اینجا بیشتر فارق التحصیلان سمپاد هستن. سمپادی بودنتون تو دانشگاه تغییری ایجاد کرد؟ از این سالهایی که تو سمپاد چی کسب کردین؟ چی با خودتون از اون سالها اوردین؟


-اگر تکراریه یا تو انجمن اشتباهیه عذر میخوام و لطفا درستش کنید.

 

[toofanh]

به نظرم شلوغش کرده
مشکلش جای دیگه بوده
چسبوندش به سمپاد
والا برای شخص من که نه
اثر منفی ای نداشت
به نظرم یه خوبی که برام داشت این بود که توی محیطی بودم که جوش به نسبت میانگین درس خون تر بود و دغدغه هاشون بیشتر اطراف محور درس بود
و این ناخوداگاه روی منم اثر مثبتی گذاشت که کمی جدی تر بگیرم
ولی در کل به نظرم اوووون قدر تفاوت فاحش نداره که بگی آی من به خاطرش خوشبخت یا بدبخت شدم

 

[s.zhr.s]

من‌ با کلی عشق ب سمپاد اومدم طوری ک میگفتم قبول نشم این آرزو ب گور میبرم و خودم رو هیچ وقت نمیبخشم و با حس عجیبی فارغ التحصیل شدم‌.
اینایی ک دارم میگم برا همه قاطعانه صدق نمیکنه.

من کلی هنر بلد بودن یا ورزش حرفه ای میکردم و بخاطر درس مجبور شدم کنار بذارم چون نمیرسیدم و الان نه حوصله دارم و نه کمر انقدر که پشت میز درس خوندم.خب این اتفاق اونقدر منفی نیس برای بدست اوردن چیزی باید خیلی چیزا از دست بدی.حتی ممکنه اگه مدرسه دولتی هم میرفتم اگه خیلی درس میخوندم این میشد.
ولی جای درد اورش ک تقریبا الان کنار اومدم واسم این بود سال اولی ک اومدم دهم بودم ب خاطر فشار روانی ک ب من تحمیل شد ک بنظرم بخاطر کادر مدرسه یا بعضی از دبیرا ک واقعا درک نمیکردن(یادمه دوران پایه هر سه شنبه ها ۲ تا آرمون تستی و ۳ تا تشریحی داشتیم اونم در سه زنگ.میگفتن سمپادی المپیاد پزوهش مسابقه باید شرکت کنه و مقام بیاره.یا تهدید اخراج شدن.یا حرف تکراری سمپادی هستین سر در مدرسه نگاه کنین لیاقت ندارین.ک بی دلیل و همشگی با دعوا و لحن نامناسب بمون میگفتن.یا کنکوری بودم بخاط ابن ک به ازمون جامع خود مدرسه شرکت نکردم زنگ زدن خونمون کلی سر مامانم غر زدن زهرا چرا نیومد بیاد پرونده اش رو بگیره سمپاد نیاز ب همچین دانش اموزی نداره منی ک خییییییلی منظمم و غیبت غیر موجه تا حالا نداشتم.یا بخاطر تاخییر اونم چون سر صف شرکت نداشتیم تعهد میدادیم سمپادی باید همش منظم باشه یا بخاطر کلی چیز دیگ)قرص ارام بخش خوردم با اینکه شاگرد بودم و تراز میاوردم ولی کلی استرس تحمل کردم سال بعد معده درد عصبی گرفتم و حتی روانشناس رفتم سال بعد مشکل قلب پیدا کردم بو این شرایط باعث شد برای کنکور نتونم ایده آل خودم ک پایه میخوندم رو بخونم کلی وقت درمان یا تفریح خودم بذارم.خب واقعا واسه من و همچین ادمایی ممکنه خاطره خوبی نمونه بگم کلی دوست تو مدرسه ام دارم شرایط تقریبا شبیه هم داریم میگم باز ب مدریت و فضایی ک ایجاد میکنه هس چون تو شهر دیگ استانم کلی دوست دارم مقایسه میکنم کاملا شرایط فرق داره.ولی نمیشه از خوبی هاش چشم پوشی کرد حتی با اطمینان میگم اگه قبول نمیشدم شرایط جسمی و روحیم بد تر از این میشد.

شاید حس یه پیرزن ک کلی مریضه دارم ولی پشیمون نیستم هزار بارم بمیرم و زنده شم سمپاد میام اونم از هفتم حالا.ولی بگم نمیذارم که بچه ام شرکت کنه.
ولی خوشحالم‌ با این مشکلات حال روحی الانم خوبه چون کلیییییی خاطره خوب هم دارم یا یه مشاور تحصیلی دارم کلی باش خوبم تو هر زمینه لم کمک میکنه.دیگ چی میخوام واقعا .

 

[MmmSampadi]

داداش یه لحظه صبر کن اینجا یه مشکل هست ما باید مدارس خودمونو با خودمون مقایسه کنیم الان مدارس سمپاد تو کشور درجه یکن این عزیز منظورش از خلاقیت و عمر چیه سمپاد باعث میشه تو کنمور یه قدم یا شاید بیشتر از بقیه جلو باشی تو این مملکت سمپاد به موفقیتت کمک میکنه
منظورش از خلاقیت چیه خب تو همه مدارس اشغال میکنن تو مغزمون

 

[Saghar1911]

داداش یه لحظه صبر کن اینجا یه مشکل هست ما باید مدارس خودمونو با خودمون مقایسه کنیم الان مدارس سمپاد تو کشور درجه یکن این عزیز منظورش از خلاقیت و عمر چیه سمپاد باعث میشه تو کنمور یه قدم یا شاید بیشتر از بقیه جلو باشی تو این مملکت سمپاد به موفقیتت کمک میکنه
منظورش از خلاقیت چیه خب تو همه مدارس اشغال میکنن تو مغزمون

من نمیدونم ولی گله داشت از سنگین بودن درسا و اینکه فرصتی نمیموند برای چیزای دیگه و اینکه گفتم موضوع بحث تجربه اوشون نیست. تجربه اون دوست یه جرقه بود برای موضوع. یجورایی قراره از تغییراتی که سمپاد در شما ایجاد کرد و کلا زندگیتون و تاثیراتش از سمپاد بگید.

 

[خِیزَران]

کلا یه سری سختگیری های زیاد هست من از راهنمایی وارد نمونه شدم وبعدش فرزانگان ، میتونم بگم از هفتم که رفتم نمونه این حد درس نخوندم اشکم در اومد ینی ، ولی میدیدم این سختگیری ها به نفعمون بود و از نظر علمی نمونه نورالهدی یک استان بود ، و خب رفتم فرزانگان یک اونجا همینقدر سختی بود ولی من عادت کرده بودم ، کلا کسی که سعی میکنه تیزهوشان و نمونه قبول شه باید تلاش کنه ، الان من سر نمره خیلی تاثیرات روحی بدی بهم وارد شد

 

[MmmSampadi]

من نمیدونم ولی گله داشت از سنگین بودن درسا و اینکه فرصتی نمیموند برای چیزای دیگه و اینکه گفتم موضوع بحث تجربه اوشون نیست. تجربه اون دوست یه جرقه بود برای موضوع. یجورایی قراره از تغییراتی که سمپاد در شما ایجاد کرد و کلا زندگیتون و تاثیراتش از سمپاد بگید.

سمپاد کمه باید تمام اموزش کشورو عوض کنن

 

[Acwmw:']

بنظر من
منی که سه سال نمونه بوده و بعد تیز اومده
اون س سال نمونه رو هم دوباره بخاطر تصمیم خوانواده تیز نخونده ک میگفتن خسته میشی و راست هم میگفتن
چون توی راهنمایی فرز ما واقعا پوست بچه هارو کندن و خیلیاشون توی دبیرستان میگفتن پس چرا اینارو توی راهنمایی دست و پاشکسته گفتن و کامل نگفتن
و چرا بعضی چیزارو گفتن که اصلا برای دانشگاهه
خلاصه دیگه
منم قشنگ یادمه..چون مدرسه هامون میکس بود با فرز کلاسای فوقالعادش
بنابراین منم میهنگیدم حتی اون زمان
و تنها بدی ای که از سمپاد دیدم
مدیرشه
اونم مدیرای دخترونه هاش
واقعا شور پارتی بازیو در میارن واقعا
و اینجا همش میخوان مدیرا الکی ادای مدیر شهید بهشتی یک پسرونه رو دربیارن
که عمرا ب گرد پاشون برسن حتی

خلاصه دیگه
مدیر ما با اون معلمایی که سال دهم اورد گند زد و همچنین یازدهم
درسته معلم انچنان خیلی مهم نیس
ولی باز مهمه
و مدیریتش
اینکه طرف خانواده شهیده دلیل ننیشه معلم خوب یا مدیر یا ...خوبی باشه

 

[Vernal]

هرچند کیفیت مدارس سمپاد تو هر شهری،حتی ناحیه تا ناحیه متفاوته
واسه من تنها حسن سمپاد همکلاس شدن با تاپ های شهر بود،کیفیت تدریس،سواد معلما،مدیریت مدرسه عملا هیچ فرقی با یه مدرسه عادی نداشت .من مجبور بودم حتی تو دوران راهنمایی هم کلاس برم،واسه تدریس خود کتاب،چون معلما کیفیت کارشون به شدت پایین بود،و اگه کسی به موفقیت درسی میرسید،اکثرش زحمت خودش و خونواده‌اش بود،و مدرسه نقش خیلی خیلی کمی داشت
در این حد که مدیریت مدرسه دبستانم،بیشتر به آرمان های سمپاد نزدیک بود.
و اون جو بد تو هر مدرسه ای می تونه باشه،مهم اینه که تاثیرپذیر نباشیم

 

[موازی]

من راهنمایی رو مدرسه عادی بودم و وقتی دبیرستان وارد سمپاد شدم مرتب خودمو با بقیه مقایسه میکردم و میدیدم بقیه خیلی سر کلاس بهتر ظاهر میشن. طول کشید تا فهمیدم که دلیلش اینه که کلاس خصوصی میرن و خب چون خودم نمی رفتم اعتماد به نفسم فوق العاده اومد پایین. البته سر امتحانا کاملا جبران کردم و نمره هام از خیلیا که کلاس میرفتن هم بهتر شد ولی اعتماد به نفسم راستش درست نشد.
آسیب دیگه ای هم که داشت حس میکنم دید دیگران خیلی نسبت بهم عوض شده بود و یه جورایی ازم بیشتر توقع داشتن.
خوبیش هم قبولی های خوب و رتبه های تک تو کنکور بود. با تقریب خیلی خوبی میتونم بگم زمان من تو شیراز مدارس عادی هیچ شانسی نداشتن. نمیدونم دلیلش چی بود. قطعا معلم ها نبودن، شاید جوی بود که بین بچه ها بود.
در کل به نظرم آسیب هاش به خوبیش می ارزید. به هرحال من ترجیح میدم نسبت به شرایط سخت آب دیده شم و به رویاهام برسم تا اینکه بعدا افسوس بخورم

 

[Karenn]

سمپاد بیشتر از اینکه آسیب بزنه باعث شد زودتر بزرگ شم
واقعا برای من سمپاد اجتماعی بود از تمام قسمت های جامعه که تو اخلاق و... رو زیر سوال میبره
و خوب من شخصا خیلی زیر سوال رفتم
و قسمتی بود که کاملا گیج شده بودم خیلی زیاد
خوب مدرسه ی ما جو خیلی سنگینی داشت
همه مغرور بودیم
و من که تو ابتدایی از بچه های کلاس اود تا شیشم میشناختم یه دفعه با خاطر رفتار و اخلاقم خیلی ترد شدم
و این باعث شد من بعد هایی از خودم ببینم که فک میکردم وجود نداره
راستش اون معصومیتم رو ازم گرفت ولی به جاش باعث شد بخوام خودمو بشناسم و شک کنم به چیزایی که از قبل می دونستم
شاید اگه نمیومد این مدرسه از نظر روحی هیچ وقت اون آسیب ها رو نمیدیدم
ولی به جاش هیچ وقت نمی فهمیدم که توانایی هندل کردن کلی مسئله و رو یک جا دادم
یا اینکه میتونم خیلی آدم ساپورتیو‌یی باشم و از اطرافیانم حمایت کنم
یاد نمیگرفتم تو جامعه خیلی ها وجود دارن که باهات مخالفن
یاد نمیگرفتم باید تعصب رو گذاشت کنار
شاید هیچ وقت انقدر به کتاب خوندن علاقه مند نمی شدم
شاید نمی فهمیدم که باید از تلخی درد مثل شیرینی شادی لذت برد
شاید همیشه یه ایده الیست میموندم و نمی فهمیدم باید اشکالات هر موضوعی رو با جتن و دل پذیرفت
شاید نمی فهمیدم باید نامنصفانه بودن زند گی رو قبول کرد
و....
از آسیب ها ام میتونم
حملات پانیک و اضطراب و سلف هارم و تا میزانی از افسردگی و نام ببرم

 

[armin_att]

مدرسه سمپاد من ، صرفا مدرسه کنکور بود
یعنی بهترین برنامه ها ، بهترین اساتید ، در کنار تاپ ترین دانش آموزا ( آزمون نهم به دهم نداشتیم ، این آخری رو با شک میگم )
که در آخرم بهترین نتایج کنکور رو میده طبق معمول هرسال
وقتی میگید "سمپاد بهم درس زندگی داد" یا "سمپاد منو متحول کرد" یکم برام عجیبه! ما هم مثل بقیه درس میخوندیم و امتحان میدادیم
چیز اضافه بر سازمانی و خیلی عجیب غریبی تجربه نکردم
البته شهر به شهر فرق میکنه این موضوع و نباید قضاوت کرد

درکل آسیبی وارد نشد به دوران تحصیل سمپادم
مگر افت تحصیلیم تو سال اول ورود که باعث شد مدرسه امو عوض کنم...

یه موضوع دیگه که نظرم رو جلب کرد تو حرفاتون این بود:
منظورتون از فشار و سخت گیری چیه؟ مگه هرکس که وارد سیستم تحصیل میشه نباید تلاش کنه که تو رقابت ها (کنکور ، المپیاد و امتحانات دیگر ) موفق بشه؟
یعنی میگید این فشار ها اضافه و بیخود بوده؟؟ ممنون میشم یه دیدی بهم تو این موضوع بدید ، چون من که سر تحصیلم فشار اضافه ای رو حس نکردم به اون صورت
حتی حتی به نظرم اونی که سمپادی نبوده برای اینکه به پای ما برسه ، بیشتر درس خونده و فشار و آسیب بیشتری متحمل شده

 

[Zahra_a]

من کاملا درک میکنم که چه حسی داشته
منکر این نمیشم که سمپاد چقدر مسیرمو عوض کرده اما این شیش سال حضور تو سمپاد باعث شده همیشه خودم رو نسبت به همه کم ببینم یا استرس فراوونی که در برابر خیلی از مسائل دارم از حضورم تو سمپاد بوده
و خب خیلی از مشکلات دیگه‌ای که شاید دلیل اصلیشون سمپاد نبوده اما فضای این مدارس شدیدترشون کرده

 

[^N^]

چند روز پیش داشتم با یه نفر حرف میزدم که دو سال از دبیرستانش رو تو سمپاد گذرونده بود و بعد خارج شده بود. میگفت سمپاد خلاقیتشو گرفت، عشق به درسشو گرفت، از کسی که با علم زندگی میکرده تبدیلش کرد به کسی که ازش میترسه و گفت سمپاد اعتماد به نفسشو گرفت. دلش بدجور پر بود. فقط دو سال تو سمپاد بود و انقدر دلش پر بود. میگفت اولش نفهمید سمپاد چقدر بهش ضربه زده و تازه بعد از رفتن به دانشگاه فهمیده.

این آدم فقط یه مثال کوچیک بود. نمیشه تعمیمش داد به همه ولی میخوام بپرسم که شما چی فکر میکنید؟
سمپاد ضرر داشته؟ نفع داشته؟ یا هر دو رو داشته؟ ضررش به نفعش می ارزیده؟
مخاطبم اینجا بیشتر فارق التحصیلان سمپاد هستن. سمپادی بودنتون تو دانشگاه تغییری ایجاد کرد؟ از این سالهایی که تو سمپاد چی کسب کردین؟ چی با خودتون از اون سالها اوردین؟


-اگر تکراریه یا تو انجمن اشتباهیه عذر میخوام و لطفا درستش کنید.

میدونی من حرف دوستتو قبول دارم ....
استرسی که موقع امتحانات و ازمونا تجربه کردیمو خیلی از مدارس حتی تصور هم نمیکنن ...
چیز دیگه ای هم که هست اینه که وقتی وارد تیزهوشان میشی تصمیماتت به شدت محدود میشه (بیان شعار ندیم ! چون اکثرا این حرفمو قبول داریم )
وقتی پاتو توی مدرسه ی تیزهوشان گذاشتی یعنی یا خانوم دکتری یا خانوم مهندس ! که بنا بر چیرگیه تجربی توی زمان حال ، خانوم دکتری !
بیاین دقیقتر نگاه کنیم ...
برای مثال مدرسه ی من .... انسانی که نداریم ، ریاضی هم دوتا دوازدهم داشتیم امسال با یه یازدهم .... که مدرسه ی عزیز معتقد بود چون تعدادشون کمه نیازی نیست دبیر مطرح داشته باشن ، ریاضی هم که فقط حل کردنیه !
حجم زیاد استرس ، حتی اگه شروع کننده ی مشکل نبود باعث وخیمتر شدن اوضاع میشد....
چشمای ضعیف ، مشکلات عصبی معده ، استرس های شدید ، کم شدن اعتماد به نفس یا برعکس اعتماد به نفس کاذب ، گم شدن اهداف خودمون میون خواسته های تحمیلی مدرسه و اقوام ، تیک عصبی مثل پرش پلک و لکنت زبان (که امسال به وفور دیده میشد بین دانش اموزایی که از هفتم سمپاد بودن ).... همه ی اینا چیزاییه که ما حداقل دوسه تاش از مدرسه ی تیزهوشان گیرمون اومده....
حجم زیاد درس و ازمون که با شعار تو تیزهوشانی هستی به خوردمون دادن همونقدر که منفعت داشته ضرر هم رسونده ....
چند نفر از ما مجبور شدیم به خاطر هماهنگ شدن با خواسته های مدرسمون قید کلاس های هنری و ورزشمونو بزنیم ؟
چند نفرمون دیگه قوه ی تخیل و حوصله نداریم ؟
به نظرتون چند نفر از ما تونستن خودشونو کنار بکشن از این وضعیت و ربات های خرخونه خاکستری نشن ؟
چند نفرمون با عذاب وجدان یه ساعت فیلم می بینیم ؟
.
.
.
شمار و نمیدونم ...
ولی اگه کسی از من در مورد تیزهوشان رفتن بپرسه خیلی تشویقش نمیکنم ....
چون اگه چند ماه پیش به خودم نمیومدم ، بعید نبود دیگه تا اخر عمرم نتونم یه داستان کوتاه یا تابلو نقاشی از خودم نشون خونودم بدم ....
چون من خیلی بیشتر از بقیه ی نوجوونا از مهمونی و خوشی زدم ...
چون خیلی وقته دخترونه هامو فراموش کردم ....

 

[Karenn]

تو بحث تشویق کردن به نظر من به جنبه ی شخص ربط داره
کسی از من بپرسه من شخصا میگم به خودت و جنبه ات بستگی داره
اگه جنبه استفاده مثبت از این سختی ها رو داری خیلی ام خوبه بیا
ولی اگه واقعا حس میکنی که بهت آسیب جدی میزنه این شرایط نه تنها نیا بلکه با افتخار بگو حتی آزمونشم شرکت نکردم

 

[MmmSampadi]

دیروز مدریمون پیام داده باید در مواقع غیر خضوری لباس رسمی بپوشید رئیس اموزش پرورش دستور داده


این ی آسیبه

 

[زمستون]

همه چیز به خود فرد بستگی داره
سمپادی داریم فقط و فقط خرخونی میکنه و هیچی از دنیای اطرافش نمیدونه
سمپادی داریم که درس میخونه و کلاس موسیقی میره و سیاست و فلسفه و فلان و فلان رو دنبال میکنه و تک بعدی نیست
تو دنیای خارج از سمپاد هم هستن همین افراد
پس اینکه بیایم فقط سمپاد رو مقصر بدونیم کار درستی نیست
شما تو سمپاد که هستی میای جزو یه دسته ای قرار میگیری که جو روت تاثیر میذاره و درس و سخت کوشی نتیجه اون تاثیراته . خب اون سخت کوشی فقط درسی نیست و باعث میشه تو در انجام خیلی کارها تلاش بیشتری بکنی و فکر میکنی با خودت که من فرضا این تایمی که قرار نیست درس بخونم رو میخوام نقاشی کنم . به بعدش تا آخر روز نمیتونم این کار رو بکنم پس بهتره همه تلاشمو بکنم که این دو ساعت نقاشی کشیدنِ من به نحو احسنت بگذره
پس هم درستو میخونی هم کاراتو انجام میدی
سمپاد واسه من ضرر جسمی داشته ( و نه فقط واسه من )
شاید اگه نمونه بودم ، بخاطر آزمون ورودی دهم اون ضررهای جسمی چند برابر میشدن
شاید اگه مدرسه عادی بودم اون ضررهایی جسمی واسه کنکور چند برابر میشدن ( مدارسی که تو شهر من حداقل تفاوت زیادی در رابطه با دبیر ها دارن و دانش آموزه که همه چیو رقم میزنه )
پس اره هر چی بود هر چی داشت ، نفع هاش می ارزید برام =)

 

[Noo$hin]

به نظر من سمپاد با یه غ دولتی خوب فرقی نمیکنه زمانی فرق میکرد که تو هر شهر یکی بود....
برا من به جز چند ماه اول واقعا مدرسه فشاری وارد نمیکرد..‌ اما خوبیش این بود که تونستم به مدرسه ام اطمینان کنم و سراغ کلاس و مشاوری خارج از مدرسه نرم و این خودش مزیته با این وجود دبیر های بد هم داشتیم...
اما ضررش برای من فقط این بود که از پژوهش متنفر شدم و الانم همون حس رو نسبت به پایاننامه دارم...واقعا هم دوس ندارم ریشه یابی کنم علتش رو چون همون حس بدی که سر زنگ پژوهش داشتم بهم دست میده...
اما واقعا جو بچه هامون رو دوس داشتم و مثل هم بودیم...اینو با توجه به اینکه قبلش راهنمایی دولتی و الان دانشگاه میرم میگم. بهترین افرادی بودن که دیدم و راحت بودم تو مدرسه به جز زنگ پژوهش که شاید با چندتا خاطره بد شروع شد و همیشه با من موند!کلا الان از روشن کردن کامپیوتر هم سر این موضوع بدم میاد!

 

[HBA1234]

من اینجوری بودم که خیلی درس رو دوست داشتم و تو سمپاد بجز سال آخر هیچوقت از درس اذیت نشدم و دوست داشتم اما خب یه مشکلی که وجود داشت این بود که چون خودم خیلی درس رو دوست داشتم و مدرسه هم جو خوبی داشت بعد از اینکه از سمپاد فارغ التحصیل شدم حالم خوب نبود شاید جزو آدمهایی بودم که فقط درس خوندم نمیدونم البته نه اونقدرا ولی خلاصه زندگی هم بکنین این تقصیر مدرسه نبودا شاید اگه تو سمپاد نبودم خیلی بدتر میشدم خلاصه تو زندگی خیلی چیزا مهم تر از درسه

 

[MmmSampadi]

نمی دونم من واقعا به درس خوندن هیچ حسی ندارم *-*