مناظره‌ی ششم - وگانیسم؛ سبک زندگی آینده؟

ارسال‌ها
2,602
امتیاز
39,301
نام مرکز سمپاد
فرزانگان ۲
شهر
کرج
سال فارغ التحصیلی
1401
مدال المپیاد
Physics
دانشگاه
SUT
رشته دانشگاه
Physics
خب به نظرم وگان بودن مزایا و معایب خودشو داده و مطلق خوب یا بد نیس.موضوع اینه که ما اگه گوش خوار باشیم یا گیاه خوار بالاخره یه عده این وسط سود کلانی میبرن .دوم اینکه حتی برای لبنیات و تخم پرنده ها هم حیلی به حیوونا ظلم میشه.مثلا واسه اینکه گاوای ماده همیشه خدا شیر بدن با لقاح مصنوعی واداره شون میکنن پشت سر هم باردار بشن و این باعث میشه عمرشون خیلی کوتاه و دردناک میشه.واسه تخم و اینا هم از مرغ ها واقعا بیگاری میکشن.تازه بابای من یه مدت کشتارگاه کار میکرد و میگفت که لحظه ای که گاوا رو میبردن واسه سلاخی رسما گریه و ناله میکردن.تازه گیاها به اندازه پستانداران و پرندگان سیستم واکنش به درد و اینجور چیزای خیلی پیشرفته ای ندارن اگه هم بر فرض محال داشته باشن همه مون میدونیم بخش زیادی از غذایی که گاوا میخورن به صورت گرما به فنا میره.پس اگه مستقیم گیاهارو بخوریم این گرمای هدر رفته خیلی خیلی کمتر میشه.تازه گاوا مقدار زاید متان تولید میکنن که واسه گرمایش زمین وحشتناکه.اون عزیزانی که میگن کشاورزی بی رویه به زمین اسیب میزنه این اسیب به مراتب کمتر از اسیب گاواست و کم کم کشاورزی اپارتمانی و روش های نوینی داره رایج میشه که کمترین میزان اب رو مصرف میکنن با کمترین اسیب به زمین.خب هزینه بالای گیاه خواری هم مطرحه که اونم راهکار داره.الان قارچ که منبع خیلی خوبی واسه پروتیینه با قیمت تخم مرغ یکیه!اگه گوشت و مرغ و ماهی و لبنیات و تخم مرغ همشون حذف بشن بودجه قابل توجهی واسه گیاه خواری میمونه.

دقیقا اشاره ی مستقیمی به دلایل منطقی وگانیسم کردی
ابنکه حتی اگه از نظر احساسی آسیب به گیاهان کار غلطی باشه با وگانیسم این آسیب کمتر میشه چون گیاه به جای اینکه غیر مستقیم به دست برسه و میزان زیادی از چیزس که باید حدر بره به دست ما میرسه

من هم گفتم كه با اين شكل محض گونه از اخلاق گرايى مخالفم نگفتم اين يه اصله و لين كاملا نظر شخصى من بود.من هم نگفتم قراره محوريت اخلاق با طبيعت باشه،بلكه گفتم اين از مرزبندى هاى مهم در اونه.يعنى در مواردى (مثل همين مورد)ما بايد چشم داشتى هم به طبيعت بشرى داشته باشيم چون موضوع به پايه هاى همين سبك زندگى برميگرده

خوب من میگم دقیقا اگه در همین مورد با طبع جلو بریم به بن بست می خوریم
 

صوراسرافيل

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
1,426
امتیاز
8,551
نام مرکز سمپاد
علامه حلى
شهر
تهران
سال فارغ التحصیلی
0000
خوب من میگم دقیقا اگه در همین مورد با طبع جلو بریم به بن بست می خوریم
كمى واضح تر بيان كنيد چرا به بن بست ميحوريم؟بالا خره كه ما توان مقابله با اساس طبيعت خودمون رو كه نداريم
 
ارسال‌ها
2,602
امتیاز
39,301
نام مرکز سمپاد
فرزانگان ۲
شهر
کرج
سال فارغ التحصیلی
1401
مدال المپیاد
Physics
دانشگاه
SUT
رشته دانشگاه
Physics
كمى واضح تر بيان كنيد چرا به بن بست ميحوريم؟بالا خره كه ما توان مقابله با اساس طبيعت خودمون رو كه نداريم
چون دامداری ها و به طورکلی دامپروری چنتن آسیبی به محیط زیست وارد میکنه که این آسیب ها در آیندهممکنه زمین رو غیر قابل سکونت کنه
( اگه متن پستامو خونده باشی شرح دادم)
 

صوراسرافيل

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
1,426
امتیاز
8,551
نام مرکز سمپاد
علامه حلى
شهر
تهران
سال فارغ التحصیلی
0000
چون دامداری ها و به طورکلی دامپروری چنتن آسیبی به محیط زیست وارد میکنه که این آسیب ها در آیندهممکنه زمین رو غیر قابل سکونت کنه
( اگه متن پستامو خونده باشی شرح دادم)
خب اون بحثش جداست.من از بعد اخلاقى مسئله رو بررسى كردم ولى اره از لحاظ اكولوژيك زمين توان تحمل فرايند تهيه غذا براى هشت ميليارد انسان رو نداره.اما خب من تخصصى در زمينه زيست ندارم و موضوع رو فقط از اون بعدى كه ميتونستم بررسى كردم.
من با اين پيش فرض عمل كردم كه ما مشكلى در زمينه تهيه و عواقب اون نداريم اما حرف شما كاملا درسته.اما از لحاظ اكولوژيك هم بررسى كنيم تهيه اين مقدار از گياهان خوراكى براى اينهمه انسان چالش هاى خودشو داره
 
ارسال‌ها
2,602
امتیاز
39,301
نام مرکز سمپاد
فرزانگان ۲
شهر
کرج
سال فارغ التحصیلی
1401
مدال المپیاد
Physics
دانشگاه
SUT
رشته دانشگاه
Physics
خب اون بحثش جداست.من از بعد اخلاقى مسئله رو بررسى كردم ولى اره از لحاظ اكولوژيك زمين توان تحمل فرايند تهيه غذا براى هشت ميليارد انسان رو نداره.اما خب من تخصصى در زمينه زيست ندارم و موضوع رو فقط از اون بعدى كه ميتونستم بررسى كردم.
من با اين پيش فرض عمل كردم كه ما مشكلى در زمينه تهيه و عواقب اون نداريم اما حرف شما كاملا درسته.اما از لحاظ اكولوژيك هم بررسى كنيم تهيه اين مقدار از گياهان خوراكى براى اينهمه انسان چالش هاى خودشو داره

آره قطعا چالش داره هیچ عقیده ای کامل نیست
یکی از بچه ها بالاتر یکس از جالش هاشو در قابل خبر حنگلزدایی آمازون داده بود...
بحث اینکه کدوم به صرفه تره

بله، درسته. قبول دارم که با پیشرفت علم شاید حتی بتونیم گیاهان و حیواناتی رو پرورش بدیم که «درد» رو حس نکنن (قضیۀ اخلاقی هم رفع بشه) و تمام مواد غذایی مورد نیاز ما رو تأمین کنه. [علت این‌که نگفتم با پیشرفت علم، قرص‌هایی رو درست کنن که با مصرف اون‌ها مواد غذایی مورد نیازِمون تأمین بشه، اینه که فکر می‌کنم خوردن برای انسان (حداقل عده‌ای) «لذت» محسوب می‌شه. یعنی صرف کسبِ انرژی مطرح نیست، اگر این‌طور بود، امروزه غذاهای رنگارنگ و متنوعی که خیلی اوقات ممکنه در تهیۀ اون‌ها افراط و زیاده‌روی پیش بیاد، وجود نداشتن. مگر این‌که به جایی برسیم که حتی نحوۀ ایجاد اون «لذت» رو در خوردن پیدا کنیم و اون موقع است که دیگه نیازی به این کارها نیست. اما تمامی این‌ها «اگه» است. اگه فلان بشه در آینده، اما ما اطمینان نداریم و باید برای حال تصمیم بگیریم. مجبور می‌شیم تا جایی که می‌تونیم محیط زیست رو هم در نظر بگیریم.


اصلی اخلاقی به اسم «میانه‌روی» نداریم. (حداقل من اطلاعی ندارم) اما بحثی که مطرح کردی (اگر از قضیۀ «روح گیاه» و وارد کردن «متافیزیک» به این بحث صرف نظر کنیم!)، همون چیزیه که بهِ‌ش اشاره کردم. این‌که ما اولویت رو به چی می‌دیم؟ سلامتی خودمون یا محیط‌‌زیست؟ (جدا از این‌که آیا اصلا عملی می‌شه یا نه باید دلیل «تلاش» برای عملی کردنِ‌ش رو پیدا کنیم)

@Gourmet من با @karen._. در این موضوع موافقم که اخلاق یه تعریف مطلق نیست که بشه اون رو در یه شاه‌کلید مثل «میانه‌روی» یا «هر جه بر خود نمی‌پسندی بر دیگری هم نپسند» تعریف کرد. مکاتب مختلفی وجود داره که هر کدوم بنابر جهان‌بینی خاص خودشون اخلاق رو تعریف می‌کنن. بحث ما این‌جا «اخلاق هنجاری» هست. یعنی تمام بایدها و نبایدهایی که مثل یک سری قانون برایِ خودِمون تعیین کردیم.


با این هم تا حدودی موافقم که دامداری در آینده باعث تخریبِ محیط زیست می‌شه. اما آیا با گیاه‌خواری صرف سلامت ما به خطر نمی‌افته؟ فقر غذایی موجب بیماری و در نهایت مرگ می‌شه. وقتی ما در مدت زمانی کوتاه بمیریم و یا حتی منقرض بشیم، بحث محیطِ زیست دیگه اصلا مطرحه؟
نه دیگه در اون حد
اولا که بدن ما سازگاری زیادی تو مدت زمان زیاد میتونه داشته باشه...
ولی از بحث سازگاری بگذریم و ندید بگیریمش آسیب که میزنه به اون وسعت نیست و قابل جبرانه عموما
و من منظورم گیاهان بی درد نبود گیاهانی بود که سلامت رو تامین کنن
 

صوراسرافيل

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
1,426
امتیاز
8,551
نام مرکز سمپاد
علامه حلى
شهر
تهران
سال فارغ التحصیلی
0000
آره قطعا چالش داره هیچ عقیده ای کامل نیست
یکی از بچه ها بالاتر یکس از جالش هاشو در قابل خبر حنگلزدایی آمازون داده بود...
بحث اینکه کدوم به صرفه تره
در رابطه با به صرفه بودن من اطلاعات چندانى ندارم.اما خب بايد اين رو هم ببينيم كه ايا كنار گذاشتن گوشت براى ساختار زيست محيطى ما و البته ساختار زيست محيطى زمين اسيب زننده نيست؟من دقيقا نميدونم چقدر اما درصدى از جمعيت گياهخواران به وسيله انسان تعديل ميشه كه با توجه به جمعيت هشت ميلياردى زمين ممكنه خيلى بالا باشه.
ايا از بين رفتن اين عامل تعديل خودش تهديد كننده نيست؟

پ.ن:بحث واقعا يه اكولوژيست كم داره!
 
ارسال‌ها
2,602
امتیاز
39,301
نام مرکز سمپاد
فرزانگان ۲
شهر
کرج
سال فارغ التحصیلی
1401
مدال المپیاد
Physics
دانشگاه
SUT
رشته دانشگاه
Physics
کاش نورا (یا سایر دکتر های سایت)بیاد یکم از بحث زیست انسانیش باهامون حرف بزنه.
 

ÄBČDE FGHÏ

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
1,575
امتیاز
10,855
نام مرکز سمپاد
علامه ی حلی 1
شهر
همدان
سال فارغ التحصیلی
1395
دانشگاه
علوم پزشکی شهید بهشتی
در آغاز نسبت به وگانیسم دیدِ خیلی مثبتی داشتم. اما کمی بعدتر، این دید تغییر کرد و دیگه نسبت به وگان بودن مثلِ قبل راغب نبودم. با این حال، دیروز سعی کردم کمی بیشتر فکر کنم و ببینم آیا اصلا می‌تونم به نتیجه‌ای برسم یا نه .----. در هر حال، احساس کردم واقعا بحثِ ساده‌ای نبود که به راحتی بشه نتیجه‌گیری کرد و با گذشت زمان، به دفعاتِ زیادی نظرات و باورهام تغییر کرد؛ به نحوی که حتی تصمیم گرفتم قطعیت و یقینِ کاملی نداشته باشم. در این حین، یک سری پرسش‌ها شکل گرفت که فکر می‌کنم به جهت‌گیری فکری‌م هم کمک زیادی کرد. البته شخصا خیلی دوست دارم که این پرسش‌ها و مسائل برطرف بشه تا با احترام به احساسات‌َم و با ارادۀ خیر (از نوع کانتی .----.)، یک وگان بشم. (اما خب، فعلا هیچ کدوم برطرف نشدن)
فعلا با بحثِ اقتصادی، تاریخی، تکاملی و زیست‌محیطیِ وگانیسم کاری ندارم و فقط به «سلامت» و «تغذیه» اشاره می‌کنم. (در بخش اول هم سعی می‌کنم یه چیزی مثلِ مقدمه بیارم)
=== 1 ===

تا جایی که من متوجه شدم، وگان‌ها معتقدند: «کشتن حیوانات غیراخلاقیه، چون اون‌ها «درد» می‌کشند. رژیم وگانیسم رژیمی کامله و انسان لزوما نیازی به مصرف گوشت (یا فراورده‌هاش مثل لبنیات، تخم مرغ و ...) نداره».
به فکر حقوق حیوان‌ها بودن، تفکری زیباست و به «اخلاق» (متعارف) برمی‌گرده. ریشۀ اخلاق هم در «احساسات» هست و به «چرایی»ها و «است»ها (که ریشه در «منطق» دارن) پاسخ نمی‌ده و به «باید»ها می‌پردازه. مثلا با دیدن خون و خونریزی و درد کشیدن حیوانات، احساسات ما هم جریحه دار می‌شه. شخصا تمامی این مقدمات بحث رو قبول دارم، اما مسئله‌ای که مطرح می‌شه اینه که محدودۀ اخلاق تا کجاست؟
فکر می‌کنم اخلاق نباید حق داشته باشه «حقوق اولیه»یِ انسان رو نادیده بگیره. از جملۀ این حقوق، «سلامتِ کامل» در زندگیه. در نتیجه دو تا حالت پیش میاد:
1- اگر بدن الزاما «نیازی» به خوردن گوشت نداشته باشه، کشتن حیوانات برای تغذیه از اون‌ها کاملا غیراخلاقیه.
2- اگر سلامت و حیات انسان لزوما به مصرف گوشت وابسته باشه، اخلاق فقط می‌تونه برای کاهش دردِ حیواناتی که از اون‌ها گوشت مورد نیازِمون تأمین می‌شه، تلاش کنه و نمی‌تونه امر کنه «گوشت نخورید».
=== 2 ===
× وگانیسم و دیابت
انرژی مورد نیاز بدن از پروتئین ، قند ، چربی و هیدرات کربن تأمین می‌شه.
افرادی که دیابت [1] دارن، مسلما نمی‌تونن قند مصرف کنن، چون با بالا رفتن قند خون انسولین بدن مصرف می‌شه. چربی هم نباید مصرف کنن چون چاقی اصلا برای یک فرد دیابتی خوب نیست. هیدرات کربن هم سریع به گلوگز تبدیل می‌شه و قند خون رو بالا می‌بره. در نتیجه تنها چیزی که باقی می‌مونه، پروتئینه.
به طور کلی گیاه‌خواران (نه فقط وگان‎‌ها) بیان می‌کنن که در گیاهان هم پروتئین یافت می‌شه(تا حدودی هم درست می‌گن). اما مشکل در این‌جا است که مثلا در گیاهانی مثل غلات (نون و برنج و ...) و سیب‌زمینی، مقدار زیادی هیدرات‌کربن وجود داره و در نتیجه، افراد دیابتی نمی‌تونن برای تأمین پروتئینِ بدن‌شون، اون مقدارِ زیاد غلات (که هیدرات‌کربن دارن) رو مصرف کنن. سبزیجات هم انرژی کافی رو به بدن نمی‌رسونن و به قولی، فرد دیابتی با صرفا خوردن سبزیجات سیر نمی‌شه. با این شرایط، آیا رژیم وگانیسم (یا حتی گیاه‌خواری «وجترین») برای جمعیتی که باید محدودیت‌های دیابتی رو رعایت کنن (شامل دیابتی‌ها و پیش‌دیابتی‌ها که حدود 2/5 تا 3 میلیارد نفر هستن)، عملیه؟

[1] طبق وبسایت رسمی WHO، در سال 2014، 422 میلیون نفر به دیابت مبتلا بودن و مرگ مستقیم 1/6 میلیون بر اثر دیابت در سال 2016 گزارش شده. فقط در آمریکا 84 میلیون نفر پیش‌دیابت (Prediabetes) دارن و این یعنی حدود 2/5 تا 3 میلیارد نفر باید محدودیت‌های غذایی رو رعایت کنن تا دیابت نگیرن (پیش‌دیابتی‌ها) یا به عوارض اون دچار نشن (دیابتی‌ها). حالا دیابت مگه چه عوارضی داره؟ دیابت عاملِ مهمِ نابینایی، نارساییِ کلیه، سکتۀ قلبی و مغزی، قطعِ دست و پا و حتی عاملِ مرگ هست.
=== 3 ===
آیا از نظر علمی و تغذیه، وگانیسم رژیم غذایی کاملی محسوب می‌شه و یا فقر غذایی میاره؟
- درسته که در گیاهان (شامل غلات و حبوبات) پروتئین یافت می‌شه، اما این مقدار نسبت به گوشت کمتر هست و علاوه بر اون، ماده‌ای در گیاه هست به نام مهارکنندۀ پروتئاز که جذب همون مقدارِ کمِ پروتئین رو تا حدودی مختل می‌کنه. (همچنین که پروتئین‌های گیاهی، همۀ آمینواسید‌های مورد نیازِ ما رو ندارن) در نتیجه باید مقدار زیادی غلات و حبوبات مصرف کنیم و از اون‌جایی که غلات، هیدرات‌کربن زیادی دارن و برای تأمین مثلا 50 گرم پروتئین در روز، باید 2/5 کیلو برنج مصرف کنیم (اگر اصلا بشه انقدر برنج خورد .----.) که موجب چاقی می‌شه. در صوتی که با مصرفِ کمتر از 200 گرم گوشت قرمز می‌شه این مقدار پروتئین رو تأمین کرد. در نتیجه ممکنه در رژیم گیاه‌خواری یا وگان، به قرص‌های مکمل پروتئین(1) نیاز پیدا کنیم.
- در رابطه با مواد معدنی هم مثل پروتئین گفته می‌شه که در گیاهان به اندازۀ کافی وجود داره. اما فیتات (اسید فیتیک)ِ موجود در غلات، حبوبات و حتی سبزیجات موجب می‌شه جذبِ این مواد معدنی هم تا حدودی مختل بشه. در نتیجه ممکنه قرصِ آهن، روی، زینک، کلسیم[2] و ...(2) هم به رژیم غذاییِ وجترین یا وگان اضافه بشه.
- لِکتین (Lectin) یک پروتئینِ گیاهیه که جذب ویتامین‌های مورد نیاز بدن رو مختل می‌کنه. با مصرف زیاد گیاه، مجبور می‌شیم شربت مولتی‌ویتامین(3) مصرف کنیم.
- جا داره به سه مادۀ دیگه هم اشاره کنم؛ کارنیتین(Carnitine)، کراتین(Keratin) و کارنوزین(Carnosine). (پیشوند «کارن» [3])
+ در بدن کارنیتین به صورت L-Carnitine وجود داره و به فعالیت قلب، بهبود بیماران دیابتی و فشارِ خون، و افزایش 1/4 ُمی فعالیتِ عضلات در وزشکاران کمک می‌کنه. منبع کارنیتین همون‌طور که از پیشوند‌ِش مشخصه، در گوشت قرمز، مرغ، ماهی و البته شیره. (در گوشت قرمز 4 برابر بقیه است) کارنیتین در رژیم گیاه‌خواری خیلی کم و در رژیم وگان هم کمتر از اون به بدن می‌رسه. در رژیم معمول (همه‌چیزخواری) حدود 60 تا 180 میلی‌گرم کارنیتین جذبِ بدن می‌شه. این مقدار در رژیم وگان، حدود 10 تا 12 میلی‌گرم هست. در نتیجه باید قرص مکمل ال-کارنیتین(4) [4] رو هم به رژیم غذایی وگان اضافه کرد.
+ 95 درصد کراتین بدن به صورت فسفوکراتین هست که به عضلات و مغز انرژیِ لازم رو می‌ده؛ در عضله‌سازی و جلوگیری از ابتلا به بیماری‌هایِ حرکتی مثل پارکینسون نقش داره و علاوه بر این‌ها، مانع پیری زودرس می‌شه. در رژیم غذایی وگان 1 گرمِ مورد نیاز کراتین، تأمین نمی‌شه و باید از قرص مکمل کراتین(5) استفاده کرد.
+ کارنوزین در مغز به عنوان یه نوروترانسمیتر و واسطۀ شیمیایی عمل می‌کنه. کمبودِ اون موجب نارساییِ کلیه، آلزایمر، تسریع در پیری و بدتر شدنِ عوارض بیمارانِ دیابتی می‌شه. مقدار کانوزینی که از گیاهان به دست میاد خیلی کمه و باید قرصِ مکملِ کارنوزین(6) مصرف کرد.

[2] کلسیم گیاه جذب کمی داره و در غلات و حبوبات و سبزیجات و آجیل با اُگزالات (Oxalate) همراهه. اگزالات هم باعث تشکیل عمدۀ سنگ‌های کلیوی در بدن انسان می‌شه.
[3] (-Carn) به معنایِ گوشت هست که به پروتئین حیوانی اشاره داره.
[4] البته مصرف قرص مکملِ‌ش هم کافی نیست. چون باکتری‌های روده‌یِ یک فردِ گیاه‌خوار و یا وگان، دستخوش تغییر شدن و چند باکتری مفید حتی از بین رفتن. به همین خاطر روده نمی‌تونه از کارنیتین TMAO تولید کنه، چون اون باکتری‌هایی که این کار رو می‌کردن دیگه وجود ندارن.

نتیجه: برای این‌که با رژیم گیاه‌خواری به افتِ عضلات، پیریِ زودرس، ناراحتیِ قلبی و کلیوی، دیابت، آلزایمر، پارکینسون و ... دچار نشیم، باید این موارد رو به رژیم غذایی‌مون اضافه کنیم(6-1): قرص‌هایِ مکملِ پروتئین، مواد معدنی (شامل زینک، روی، کلسیم و آهن و...)، ال-کارنیتین، کراتین، کارنوزین و شربت مولتی ویتامین. نکته‌ای که در این‌جا نباید فراموش کنیم، اینه که مصرفِ زیادِ قرص‌های مکمل و دارو‌ها عوارض داره! معمولا موضوعی که خیلی مطرح می‌شه کمبودِ ویتامین B12 هست که اگر فقط اون بود، باز هم مشکلی پیش نمی‌اومد. شخصا فکر می‌کنم الگویِ تغذیه‌یِ ما با برگۀ نتیجۀ آزمایشِ خون مشخص می‌شه؛ با اون می‌تونیم تعیین کنیم چه چیزهایی رو باید خورد و چه چیز‌هایی رو نه. البته میزانِ نیاز در افراد مختلفه و به همین دلیل ممکنه همه به یک میزان به یک مادۀ غذاییِ خاص نیاز نداشته باشن. اما این‌جا موضوع در موردِ عمومِ جامعه مطرحه. با عقاید یا احساسات نباید سلامتیِ بدن رو به خطر انداخت. یکی مُسلمونه و روزه می‌گیره، بر سرِ معده و کلیه چی پیش میاد مهم نیست! یکی هم گیاه‌خواره و گوشت نمی‌خوره، دیگه مهم نیست اگه دچار فقر غذایی بشه! فکر نمی‌کنم بشه همیشه احساسات و عقاید رو کاملا جایگزینِ منطق انسان کرد. اگر بحثِ اخلاق مطرحه، تا جایی می‌شه به‌ِش پرداخت که با منطق‌ِمون در تناقض نباشه و منطق ما هم در اینه که سلامتی کامل‌ِمون رو حفظ کنیم. (البته فکر می‌کنم اگر بگیم این منطق ما نیست و مهم نیست که بیمار بشیم یا بمیریم، دیگه شرایط عوض می‌شه .----.) اخلاق یه موضوع عینی نیست که در خارج از ذهنِ ما انسان‌ها وجود داشته باشه. (طبق تعریف وجودِ عینی: هر چیزی که بر اساسِ حواسِ پنج‌گانه، مشاهده و تجربه بشه) ما اخلاق رو مثل یک چهارچوبِ ذهنی در نظر می‌گیریم تا خودمون آسیب نبینیم و منفعت‌ِمون به خطر نیفته. مثلا اگر کشتن آدم‌ها رو تو یه شهر غیراخلاقی ندونن، بسیاری کشته خواهند شد و فکر نمی‌کنم کسی منفعت‌ِش رو در این ببینه که کشته بشه! (البته بحث اخلاق خیلی پیچیده‌تره و شاید فقط در این موضوع بشه به این شکل، مثل قوانین و مقررات بهِ‌ش پرداخت.)
+ همۀ این‌ها بدین معنی نیست که نباید سبزیجات، غلات و حبوبات بخوریم؛ بلکه یعنی به تنهایی با مصرف این‌ها نمی‌شه تمام نیازهای بدن رو تأمین کرد و افراط و تفریط در این موضوع منطقی نیست.
=== 4 ===
× البته جا داره به سوالِ دیگه‌ای هم که برایِ من پیش اومد اشاره کنم:
برای تأمین گیاهان در زمین‌های کشاورزی، میلیارد‌ها حشره به وسیلۀ سمپاشی و آفت‌زدایی کشته می‌شن. حشرات هم مغز و سیستم عصبی دارن. اتفاقا به این‌دلیل که سیستم عصبیِ ضعیف‌تری دارن، دردِ «مزمن» تجربه می‌کنن و از درد اون‌ها، مثل انسان و یا حیوان کاسته نمی‌شه. در این شرایط، حقوقی که به وسیلۀ اخلاق برای حیوانات قائل شدیم، برای حشرات صادق نیستن؟ [آیا این دلیل که خون حشرات مثل حیوانات ریخته نمی‌شه و ما نفس نفس زدن اون‌ها رو هنگام کشته شدن نمی‎‌بینیم کافیه؟ - یعنی می‌تونیم فقط به خاطر جریحه‌دار نشدنِ «احساسات»، درد حشرات رو نادیده بگیریم؟]
@karen._. خوشحال می‌شم نظرتون رو در این باره بدونم.
=== پ.ن ===
ممنون می‌شم دوستی که از من اطلاعاتِ بیشتری در زمینۀ «سلامت»ِ رژیم وگانیسم (یا حتی وجترین) داره، مشکلاتی که در بالا عنوان کردم رو رفع کنه،. در اون صورت با کمال میل به این سمت خواهم رفت که گیاه‌خوار بشم. چون وقتی پست‌های @Zetsubou Shinji و @hossein9021 رو در تاپیک‌های مرتبط با گیاه‌خواری خوندم [5]، از نظر اخلاقی محض (البته قضیۀ حشرات هنوز برام رفع نشده) و از همه مهم‌تر زیست محیطی، متقاعد شدم. با این حال، اگه قضیۀ سلامت این رژیم رفع نشه، ترجیح می‌دم میزانِ گوشت مصرفی‌م رو تا جایی که می‌شه از خوراک‌َم کم کنم. هم به خاطر محیطِ زیست که با آسیب دیدنِ‌ش در آیندۀ نه چندان دور، زندگیِ همه، از جمله خودم ضربۀ بزرگی خواهد خورد. از طرفی هم از نظر اخلاقی و وجدانی، احساس بهتری خواهم داشت. (شخصا فکر می‌کنم تمامیِ این مسائل در نهایت برمی‌گرده به رضایت و منفعت خودمون. یعنی دوست نداریم به حیوانات آسیب برسه چون وقتی خودمون رو جای اون‌ها می‌ذاریم [به قولی همدلی می‌کنیم] احساس بدی داریم و احساس بد هم زننده است)
گیاه خواری، وظیفه اخلاقی؟
https://www.sampadia.com/forum/threads/112156/چرا حیوانات باید حقوقی داشته باشند؟
https://www.sampadia.com/forum/threads/111915/وگانیسم Véganisme
https://www.sampadia.com/forum/threads/112654/
سلام
ممنون وقت گذاشتی و جایی پست منو خوندی .
۲- در مورد وگانیسم و دیابت من خودم اطلاعات زیادی نداشتم ولی سرچ کردم و نتیجه این شد که رژیم گیاه خواری نه تنها برای دیابت مضر نیست بلکه هم در پیشگیری و هم در درمان دیابت مفیده و هر چقدر هم که این رژیم افراطی تر باشه اثراتش بیشتره . از دلایل این اثرات : کاهش کلی BMI در افراد گیاه خوار ، ترکیب آمینو اسید های گیاهی که باعث افزایش حساسیت به انسولین میشه ، ترکیب اسید های چرب ، فیبر زیاد و ....
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6153574/https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5490582/البته مصرف زیاد میوه و غذاهای پر قند طبیعتا ضرر داره برای فرد دیابتی
———————————————————————————
در مورد رژیم گیاه‌خواری و ریز مغذی ها :
-در رژیم گیاه خواری احتمال کمبود در یهسری مواد مغذی مثل ب۱۲ و آهن هست ولی هر گیاه خواری دچار کمبود نمیشه چون امروزه (با توجه به بررسی هر غذا از نظر مواد مغذی)با یه چیدمان مناسب از مواد غذایی گیاهی میشه از این کمبود ها پیشگیری کرد
-در صورتی که فردی رژیم غذاییش به هر دلیلی از نظر موادی مثل ب۱۲ و ویتامین دی و آهن و ... ضعیف باشه میتونه از مکمل این ها استفاده کنه
-امروزه غذاهای زیاد فرآوری شده‌ی گیاهی ای هستن که ترکیب پروتئین و سایر مواد موجود در اون ها مناسبه ، این محصولات البته توی ایران لاکچری محسوب میشن و هر مغازه و یا حتی هر شهری از این غذاها نداره ولی شاید در آینده در دسترس تر بشن(لبنیات گیاهی ، انواع گوشت های گیاهی :| )
-و اینکه اگه واقعا نمیتونید یه رژیم علمی و استاندارد گیاه‌خواری داشته باشید ، بهتره گیاه‌خوار نشید

پ.ن: من خودم گیاه‌خوار نیستم
 
ارسال‌ها
2,602
امتیاز
39,301
نام مرکز سمپاد
فرزانگان ۲
شهر
کرج
سال فارغ التحصیلی
1401
مدال المپیاد
Physics
دانشگاه
SUT
رشته دانشگاه
Physics
خب فک کنم نتیجه ای که تا حالا میتونیم بگیریم اینه که مصرف گوشت رو ادامه بدیم (تا زمانی که یه راه کار منطقی پیدا بشه) ولی میزانش رو به حداقل برسونیم که این برای محیط زیست و بدن خودمون مفید تره .ولی اینجا دوتا ولی بزرگ وجود داره یکی اینکه پس گاوا چی میشن؟ و دوم اینکه روش هایی که برای پرورش گاوا وجود داره چه صنعتی و چه سنتی خیلی غیر بهداشتیه و برای سلامتی در طولانی مدت مضره همچنین برای سلامتی نسل های دیگه.پس چی کار میشه کرد؟

مصرف حداقلی گوشت این صنعت رو از بین نمیبره تخریب محیط زیستی اشم کم نمیکنه
بعدشم بحث گوشت نیست همه ی محصولات حیوانی
چرم و عسل و لبنیات و تخم مرغ و....
وگانیسم این نیس که گوشت نخوری کاش اول مباحثه رو بخونید!
 
آخرین ویرایش:
بالا