رمانی بوده که پاش گریه کنی؟

[anaana251223]

اگ رمانی هس ک باش گریه کردی اسمو اسم نویسندش و موضوعش با حست از خوندنش رو بگو

 

[mastermind81]

حالا یادم نیست که گریه کرده باشم یا نه ولی بچه تر که بودم یه نفر کتاب زخم داوود رو به عنوان هدیه ی تولد بهم داد...
کتاب در مورد چند نسل متوالی از فلسطینیان تو همون دورانی که فلسطین اشغال شد...

جعبه متن مخفی: اسپویلر

و خوب یه جایی که زندگی کاملا دیگه داره اوکی میشه و این تو امریکاست یه دفعه ای همه به چخ میرن و یه جورایی سرنوشت مادرش برا خودش تکرار میشه و این هم تا مرز جنون پیش میره...

تنها کتابی بود که حجم دپرس بودنش باعث شد بین خوندنش یه وقفه ی طولانی بندازم...
پ.ن:من معمولا از اوناییم که یک نفس کتاب میخونن...

 

[PashMack]

فک کنم سر جنگی که نجاتم داد گریه کردم
نویسنده شو نمیدونم، انتشاراتش پرتقاله
در مورد یه دختر معلول بود که تو جنگ مجبور میشد با داداشش بره و با یه خانمی زندگی کنه، یه همچین چیزی بود فک میکنم

 

[negaar_mgd]

شب های روشن داستایوفسکی
روایت و توصیفش ورای زیباست، درباره یه رویا پرداز تنهاست که کسی رو پیدا می‌کنه که باهاش صحبت کنه و...

گریه که نه در حد تر شدن چشم و اینا که البته بخاطر این بود که اسپویل شدم؛ اسپویل نکنید

 

[anaana251223]

به حال کنت الاف توی بچه های بدشانس (unfortunate events)

وای من اصن نمیتونستم ب این کتاب ارتباط برقرار کنم یجوری بود ولی واقعا غمناک بود

 

[هولدن]

یاسمین مودب پور تاچند روز دپرس بودم کلا

 

[anaana251223]

رمان پرستش و جایی نرو تنها رمانایی بودن ک من باهاشون گریه کردم:-s

 

[آدنوزین :)]

من یاسمین و پریچهر مودب پور رو که خوندم تا چند روز یه چشمم اشک بود یه چشمم خون.

 

[نسیـم]

من یاسمین و پریچهر مودب پور رو که خوندم تا چند روز یه چشمم اشک بود یه چشمم خون.

پریچهر منم خوندم))یاد ان ایام واقعا)

 

[Pan]

من زیاد نه کتاب میخونم نه گریه میکنم حافظه‌ی خوبی هم ندارم ولی چیزی که یادم میاد از بچگیم سر مرگ اون طرف تو کتابای دارن شان. (حالا البته نمیدونم اسپویل برای یه کتاب بیشتر از 15 ساله چی میگه)

 

[Saghar1911]

من هم سر فیلم هم کتاب خطای ستارگان بخت ما گریه کردم و خب لذتم بردم:) دارن شانم بیشتر عصبانی بودم تا ناراحت‌. تا یه هفته به نویسنده و جد و آبادش فحش میدادم‌.

 

[amir barat]

اگ رمانی هس ک باش گریه کردی اسمو اسم نویسندش و موضوعش با حست از خوندنش رو بگو

آره یادمه سر رمان بی خانمان چندبار گریه کردم

 

[toofanh]

یه رمان ایرانی بود
اسطوره
نویسندش هم فکر کنم پگاه بود
اونجا یادمه با مرگ یکی از کارکترا گریه کردم

 

[sana.sa]

اره the fault of our starsو five feet apart اینا رمان هستن ولی من سر فیلمشون گریه کردم نخوندمشون

 

[Sahaʀ]

رمان "وقتی نیچه گریست" وقتی که بالاخره نیچه گریست منم گریستم

 

[Delilah]

صفحه‌ی اخر هر کتابی که ازش خوشم اومده باشه اشکم درمیاد.

 

[HERGANTA]

رکان من پیش از تو
من خیلی براش گریه کردم
یه وقتایی وقتی شخصیتاش درد و دل میکردن حرفاشون خیلی دردناک بود
البته با همین رمان خیلی هم خندیدم!
کلا که خیلی قشنگه و یکی ا بهترینایی که خوندم

 

[Nonuno]

عاااام روم نمیشه بگم
اوکی به نظرم رمان های اینترنتی خیلی چیپن و این حرفا...
ولی یکیشون خیلی دوست داشتنی بود برام...
در حدی که تمام جمله قصاراشو حفظ کردم...
بفرمایید
بی فام از مهدیه شکری

 

[As@@@@l]

سووشون ... برا مظلومیت زری و حس و حالش بعد از اینکه شوهرش یوسف کشته شد خیلیی گریه کردم
کتاب قشنگی بود ولی

 

[zeynabgol]

خانه ی خودمان
یه رمان ژاپنیه از زبون یه دختری که خواهر بزرگتر داره.
اونا یه دنیایی باهم دارن که همون اول عاق خواهره میشی ارزوی خواهره اینه که یه خونه برا خودشون داشته باشن
اخر داتان خواهره بر اثر مریضی می میره و تو مراسم سوزوندنش خواهر کوچیکه هم خودشو میسوزونه.
اصن کتابو گذاشتم کنار یه ساعت گریه کردم