درک مطلب سر کلاس (حضوری/آنلاین)

[someon]

عزیزان،بنده مشکل و سوالی دارم که تصمیم گرفتم اینجا مطرح کنم تا اگر کس دیگری هم مشکل مشابهی رو داره استفاده کنه.
مشکلی که بنده از ابتدا داشتم (تقریبا از وقتی یادم میاد) ؛ این هست که سر کلاس تمرکزی روی درس ندارم.حضوری هم همین مشکل وجود داشت؛الان که آنلاینه دیگه بدتر.در واقع حتی اگر تلاش کنم برای تمرکز روی درس،حداقل 4،5 دقیقه اتفاق می‌افته که حواسم کلا پرت میشه از درس.فکر می‌کنم ریشه این موضوع بر می‌گرده به سال ششم که معلم سطح بالایی نداشتم و عملا خودم بیشتر از معلم می‌دونستم و در نتیجه هیچ توجهی به صحبت های معلم نمی‌کردم.احتمالا از اون زمان تشدید شد.
اما مشکل اینجاست که این مسئله ادامه پیدا کرد و حتی سر کلاس هایی که واقعا مطالبی گفته میشد که بلد نبودم هم این بی توجهی و عدم تمرکز وجود داشت.هیچوقت هم اذیتم نکرده این موضوع خیلی زیاد.خودم درسا و جزوه هایی که سر کلاس (بدون اینکه بدونم دارم چی می نویسم رو) نوشتم رو خوندم و جواب هم گرفتم،غرض اینکه دانش آموز خوبی هستم و در واقع تاثیر عمیق و منفی نذاشته تا الان.
حالا بنظر شما این مسئله الان در دوره دوم می‌تونه اذیت کنه؟و تبدیل به مسئله جدی بشه؟و اینکه بنظرتون چطور اصلاحش کنم و بتونم روی صحبت معلم تمرکز کنم؟

 

[armin_att]

سلام
یادداشت برداری از حرفای تو کلاس نمیتونه کمکت کنه؟
چون باعث میشه فعال تر باشی و ذهنت برای دریافت اطلاعات آماده تر میشه...

 

[Reyhuneeeh]

منم تو ی سری از کلاسای آنلاین همین مشکل رو دارم مثلا فیزیک و الان برام ی معضل شده!
خب ببین رفیق نمیشه گفت خوبه یا بد اینو باید خودت تشخیص بدی چون الان 6 ساله همین سیستمی رفتی جلو و این حرفآ!
اینکه اومدی اینجا راجبش سوال کردی نشون میده زیادم مطمعن نیستی!
خلاصه ک ببین وقتی گوش نمیدی دقیقا داری چیکار میکنی؟
چت میکنی؟ میری تو اینستا؟ تو سمپادیایی؟و...
بشین واسه اون کار چاره ای بیاندیش ساعتی رو بهش اختصاص بده و این داستانآ
خلاصه ک خودت رو تحریم کن که وقتی دبیر داره درس میده نری سمتش
به خودت بگو ی هفته آزمایشی تمام تلاشمو میکنم سر همه ی کلاسا با دقت گوش بدم ببینم واقعا اگ گوش بدم چ تاثیری داره؟
اینا کارایین ک ب ذهن من میرسه امیدوارم هم تو و هم من ازشون بهره ببریم^^

 

[نبی]

نه اخه واقعن بزرگش نکن. عیب نیست خب
ببین ممکنه نسبت به کلاس یخردا زمان بیشتر ببره ولی یه عالمه فایده هم داره مخصوصا بری دانشگاه
و خباگخ از اول سال شروع کنی به خوندن مشکل وقت هم انچنان مهم نمیشه دیگه.
نمیگم تلاش نکنی برای فهمیدن سرکلاس. چون عملن مجبوری انلاین باشی بخاطر حصورعیاب و این شر و ورا ولی خب اگه بتونی فقط یه کلیات از درس بگیری که اصن اقا حجم این درس چقدره یا اصلن حساب کتاب و خرکاری داره یا مبحث مفهومیه ازین جور چیزا موقع همون خودت خوندن یه شناخت بهتر داری چجوری بخونی
احتمالا حرفام راهکار برای بهتر فهمیدن سرکلاس نبود ولی خواستم بگم اون تواناییت اتفاقن خیلیم خوبه. نیای ابرو رو درست کنی چشمو هم کور کنی.

 

[Saghar1911]

تو کلاسایی که امکانش هست همراه معلم شو. هر وقت سوال میپرسه یا از بچه ها چیزی میخواد، تو اولین نفر داوطلب بشو. تکالیف رو کامل انجام بده و سرکلاس داوطلب شو تا توضیح بدی. اینطوری هم به چشم معلم میای، هم به خاطر فعالیتت تو کلاس تمرکزت تو کلاسه. اگه با گوشی سر کلاس نمیری کاملا از خودت دورش کن. کلا هر کاری که ممکنه پیش بیاد یا میتونی به جای گوش کردن به کلاس انجام بدی رو حذف کن تا فقط مجبور باشی حواستو بدی به کلاس.
تو دوره دوم تا به اینجا اکثر درسا با خودآموزی حل میشه فقط به خاطر یسری درسای خاص یا جزوه باید گوش بدی به معلم. ولی فکر کن مثلا تو یک ساعت سر اون کلاسی خب به جای هدر دادن اون یک ساعت، همون موقع یاد بگیر که بعدا نخوای برای اون درس وقت بذاری.

 

[someon]

سلام.از همه دوستان عزیزی که پاسخ دادن ( @armin_att / @Sobhan81 / @Saghar1911 / @Reyhuneeeh / @نبی ) خیلی خیلی متشکرم.
بله،یادداشت برداری میتونه کمک شایانی بکنه توی این زمینه.اما جسارتا اجازه بدید درمورد خودم یه بحثی بکنم.بحث اینه که ذهن من کلا خیلی نا متمرکز تر از این حرفاست در حالت عادی و یک وقتایی همون یادداشت برداری رو هم یادم میره سر کلاس.بنده تا الان(حدودحداقل 4 سال)همین مشکلو داشتم که وقتی بحث درسی میشده و کلاس یکطرفه،غالبا توجهی به صحبت های معلم نداشتم و توی دنیای خودم(!) سیر می‌کردم.خب مشکل خاصی هم برام نداشته و بعدا دروس رو مطالعه میکردم و خب موفق هم بودم.اینطوری عرض کنم که اگر سر کلاس جزوه رو می نوشتم؛دیگه برای بازیابی ش توی خونه مشکلی نداشتم و عملا اصلا یادم نمیومده که معلم چی گفته بوده و صرفا با اکتفا به جزوه میرفتم و نمره خوبی توی امتحان می گرفتم.مشکلم این نیست،بلکه :

تو یک ساعت سر اون کلاسی خب به جای هدر دادن اون یک ساعت، همون موقع یاد بگیر

دقیقا همین هست.چه سر کلاس حضوری چه آنلاین،خصوصا حضوری که هیچکار دیگری نمیشه کرد؛بنظرم بهتره که حداقل درس رو یاد بگیره فرد.
دلیلی که این تاپیک رو ایجاد کردم بیشتر این بود که مصاحبه یکی از رتبه برتر های سال گذشته رو دیدم که میگفت من با مدرسه کاملا همراه بودم و مثلا برای زیست و شیمی و ریاضی و ... سر کلاس حواسم جمع بوده و از تدریس معلم استفاده میکردم.خواستم ببینم به نظر شما واقعا این مسئله از این درجه از اهمیت برخورداره؟ممکنه تدریس معلم واقعا درصد بالایی از یادگیری رو شامل بشه و من این همه سال ازش بی بهره بودم؟(با توجه به اینکه دانش آموز خوبی هستم و پایین ترین معدلم 19/97 بوده در طی سه سال اخیر و دوبار هم 20 شدم)و ارزش تلاش برای رفع کردنشو داره یا خیر؟مرسی

 

[Apar]

سلام.از همه دوستان عزیزی که پاسخ دادن ( @armin_att / @Sobhan81 / @Saghar1911 / @Reyhuneeeh / @نبی ) خیلی خیلی متشکرم.
بله،یادداشت برداری میتونه کمک شایانی بکنه توی این زمینه.اما جسارتا اجازه بدید درمورد خودم یه بحثی بکنم.بحث اینه که ذهن من کلا خیلی نا متمرکز تر از این حرفاست در حالت عادی و یک وقتایی همون یادداشت برداری رو هم یادم میره سر کلاس.بنده تا الان(حدودحداقل 4 سال)همین مشکلو داشتم که وقتی بحث درسی میشده و کلاس یکطرفه،غالبا توجهی به صحبت های معلم نداشتم و توی دنیای خودم(!) سیر می‌کردم.خب مشکل خاصی هم برام نداشته و بعدا دروس رو مطالعه میکردم و خب موفق هم بودم.اینطوری عرض کنم که اگر سر کلاس جزوه رو می نوشتم؛دیگه برای بازیابی ش توی خونه مشکلی نداشتم و عملا اصلا یادم نمیومده که معلم چی گفته بوده و صرفا با اکتفا به جزوه میرفتم و نمره خوبی توی امتحان می گرفتم.مشکلم این نیست،بلکه :




دقیقا همین هست.چه سر کلاس حضوری چه آنلاین،خصوصا حضوری که هیچکار دیگری نمیشه کرد؛بنظرم بهتره که حداقل درس رو یاد بگیره فرد.
دلیلی که این تاپیک رو ایجاد کردم بیشتر این بود که مصاحبه یکی از رتبه برتر های سال گذشته رو دیدم که میگفت من با مدرسه کاملا همراه بودم و مثلا برای زیست و شیمی و ریاضی و ... سر کلاس حواسم جمع بوده و از تدریس معلم استفاده میکردم.خواستم ببینم به نظر شما واقعا این مسئله از این درجه از اهمیت برخورداره؟ممکنه تدریس معلم واقعا درصد بالایی از یادگیری رو شامل بشه و من این همه سال ازش بی بهره بودم؟(با توجه به اینکه دانش آموز خوبی هستم و پایین ترین معدلم 19/97 بوده در طی سه سال اخیر و دوبار هم 20 شدم)و ارزش تلاش برای رفع کردنشو داره یا خیر؟مرسی

هرکی روش مطالعه خودشو دارهفروش درس خوندن خودشو داره،رتبه برتر از تدریس معلم همون لحظه استفاده کرده و فعال بوده درست،ولی این اشتباهه که خودتو با اون رتبه برتر کنکور مقایسه کنی،هرکس روش مطالعه درس خوندن خودشو داره که متفاوته با بقیه و باهاش میتونه نتیجه بگیره،اگر روش مطالعه درست خودتو پیدا کنی،لازم به گوش دادن به حرف این رتبه اون رتبه نیست،وقتی نتیجه میگیری و معدلت بالا هست،خب دیگه نیازی به تغییرش نداری اگر با مطالعه جزوه 20 میشی،چرا میخوای روش مطالعه خودتو عوض کنی؟فرض کن اوکی شد و عوضش کردی 20 شدی،ولی برای عوض کردنش باید عادت جدید شکل بدی تا بهش برسی و کلی وقتت سر این میره،آخرشم همون 20 میشی که با خوندن جزوه 20 میشدی و کلی وقتت رفته ،به روش دیگران اتکا کن ولی ببین بهت میخوره یا نه،نتیجه رو تغییر میده برات؟مثلا یک رتبه برتر کنکور بگه من 2 ساعت میخوابیدم شب درس میخوندم،تو هم باید این کار رو بکنی؟هر کسی روش خودشو داره،داری نتیجتو از این میگیری ولش نکن،الان هدفت از تمرکز گرفتن سر کلاس این هست که یاد بگیری مطالبو،خب وقتی بهش با خوندن جزوه میرسی و نتیجه میگیری،چرا باید عوضش کنی؟اگر مشکلی رو در آینده دیدی عوضش کن ولی با توجه به گفته های خودت من فرض رو این میذارم درست خوبه و نمرت 20

 

[Sarvenaz_H]

خب منم به شدت این مشکل رو داشتم و دارم و وضعیت خیلی مشابهی هم دارم واقعا. همین الانشم واقعا نمیتونم رو چیزی تمرکز کنم و با اینکه چند تا کار رو با هم دیگه تلاش می کنم انجام ندم، اما باز هم نمیتونم مدت طولانی متمرکز بمونم و اعصابم هم خورد میشه. این قضیه برای من که به شخصه خیلی دردسر شد، توی کلاس ها حتما باید گاهی حواسم از درس پرت می شد تا بتونم دوباره تمرکز کنم و وسط سوال حل کردن هم حتی میخواستم بلند شم برم که این داستان رو سر کنکور هم داشتم و خب بهم ضربه زد مشخصا. تا حالا فقط چیزایی که بهشون علاقه شدید داشتم تونستن توجهمو به مدت طولانی تری جلب کنن و کل این یازده سال خدمتم رو با همین وضع گذروندم.

درسته که هرکس روش مطالعه مخصوص خودش رو داره و ممکنه با این وضعیت، عده ای هم نتیجه بگیرن اما از نظر من به شخصه، غلطه. چون سر کلاس ادم همیشه میتونه چیزهای جدیدتری یاد بگیره و توی این شکی نیست. گاهی وقتا حتی یه جمله ای که استاد میگه و تو حواست نیست و از دست میدی میتونه کلید حل همون مسئله باشه. برای درس های مدرسه اره حقیقتا، با خوندن جزوه و یکم باهوش بودن قضیه بدون شک حله اما به طور کلی، اینکه ادم نتونه روی موضوعی متمرکز بمونه مضراتش بیشتره، مخصوصا سر ازمون هایی که باید روی مسائلشون وقت و تمرکز درست و حسابی بذاری و با از جا انداختن یه نکته، بی دقتی و اشتباه کردن احتمالش میره بالا. البته تو رو نمیدونم، ولی من سر امتحانا تمام تلاشمو میکردم که متمرکز بمونم و شاید همین قضیه یکم درستم کرد ) اما مخصوصا توی کنکور ( خاطره ی بد ) انقدر روی مخم رفت که میخواستم وسطای اختصاصی بلند شم و بیام بیرون چون نمیتونستم تمرکز کنم ( اون وسط ده تا اهنگ و کتاب و هرچی که بگی اومد تو ذهنم و من حتی چند مین فریز بودم چون فکرم متمرکز نمیشد و میدونستم هم ک زمان داره میگذره!) و اون بخش درس رو یادم بیارم و جمع و جورشون کنم، مخصوصا اینکه ترتیب سوالا هم قاطی بود. اینم اضافه کنم که من توی همون درسهایی عالی شدم که سر کلاس خوب گوش کرده بودم و اینم به خاطر این بود که علاقه داشتم و نسبت به علاقه هم هم یه حالت وسواسی دارم ، اما درمورد بقیه درسا با این کارا همه نکته ها رو از دست دادم و علاوه بر بی علاقگی بیشتر، افت هم کردم و مجبور شدم شب امتحان خودمو بیشتر خفه کنم. اما خب، ادم که به همه درسها علاقه نداره، پس چطوری باید این عادت حواس پرتی رو درست کرد؟

از این ها بگذریم، بقیه چند تا پیشنهاد دادن و منم حالا کارایی که خودم دارم میکنم رو میگم. خب یکی اینکه عواملی که موجب حواس پرتی میشه رو باید از بین برد. مثلا چی؟ مثلا من الان دارم این جمله ها رو تایپ میکنم، چشمم میخوره به ایکون تلگرام توی تسک بار و می بینم که پیام دارم. خب افرادی مثل من چی میکنن در اینجور مواقع؟! میرن و پیاما رو میخونن، بعد یه چیز دیگه می بینن و میرن یه تب دیگه برای اون باز میکنن، بعد دوباره تسک بار، یه فیلم نصفه دارم میرم اونو ببینم. بعد لپ تاپو ول میکنم میرم توی گوشی و اونجا هم کلی برنامه ی دیگه و این چرخه بدبختی ادامه داره! پس چیزی که اینجا مهمه اینه که هدف رو مشخص کنیم و روش متمرکز شیم، که با ی فضای مینیمال و ساده خیلی بهتر اتفاق میفته. علاوه بر این بهتره که یه یاداوری هایی هم اطراف باشه، مثلا یه نوت کوچولو که اگه حواسم پرت شد چشمم بهش بخوره و بهم بگه ک باید چی کار کنم الان. ( این مهمه چون به شخصه اغلب فراموش میکنم اصلا قرار بود چی کنم )

نکته ی بعدی اینه که با کلاس یاهر فعالیتی که داری انجام میدی درگیر بشی. یعنی مثلا توی کلاس سوال بپرس، سوال مسخره نه، سوالی که نشون بده فهمیدی چه خبره! یا همون طور که گفتن، نوت برداشتن از اون کلاس ( البته اگه از اونایی هستی که وقتی نوت مینویسی هم حواست پرت حالت نوشتن و دست خط و کاغذ میشه اینم ول کن!) یا به هر طریقی که میتونی برای خودت توی اون فعالیت، یه علاقه مندی ها و عادت هایی درست کن. یعنی یه روتین که دیگه برات عادی باشه.

مورد دیگه ای که به ذهنم میرسه، اینه ک سعی کنی حالا خودت یا بقیه، بهت یاداوری کنن و وقتی بازم توجه نکردی، یه تنبیهی چیزی یا کار سختی رو انجام بدی.
احتمالا متن به این بلندی رو حوصلت نگیره بخونی ولی یه بار یه مشاوری یه چیزایی در مورد این خطاهای ذهن می گفت. اینطوری تصور کن که ذهن تو، انقدر که این حواس پرتی براش عادی شده دیگه این کار رو مسیر عادی خودش میدونه و دیفالت اینطوری میکنه.مثل یه پیام عصبی مثلا، که فرستاده میشه به یه جای مشخص. برای تغییر این عادت هم تو باید سعی کنی اون پیام، بره به جای دیگه ای و اگه به دفعات کافی این کارو انجام بدی، دیفالت جدید مغزت ساخته میشه. این موضوعم هست، البته دقیق یادم نیس، که مغز انسان یه توانایی و ظرفیت مشخصی برای توجه کردن و تمرکز در لحظه داره. و اگه تو بیای این رو تقسیم کنی به چند تا کار، میزان تمرکز کمتری بهشون میرسه و کاراییت میاد پایین و نمیتونی اونطوری که با تمرکز کامل میتونستی، به درک بهتر و تسلط بیشتری برسی.

امیدوارم کمکی کرده باشم، البته بیشتر هم دردی بود ولی چیزایی که میتونستم رو گفتم. این پست رو هم ده بار ادیت کردم تقریبا )

 

[dahr1]

در مصاحبه ی معروفی از استاد هوشنگ ابتهاج موضوع جالبی شنیدم:
(من در دوران جوانی اعتقاد زیادی به دبیر یا معلم و استاد نداشتم! و تمام آموزه هایم را خودم یاد گرفتم. روزی 500-600 صفحه کتاب میخواندم (عموما فیزیک و فلسفه و...) و این خود یادگیری مرا خیلی کمک کرد)

من هم مشکل مشابه شما یعنی این که سطح خودم رو بالاتر از دبیر میدونستم رو داشتم و تقریبا الان هم دارم و اصلا به هیچ کدوم شون گوش نمیدم! هر از گاهی تکالیف رو از بچه های دیگه میپرسم و میفرستم براشون (الان که مجازی این طوریه، قدیما هم سعی میکردم یا بپیچونم یا شفاهی جواب بدم!)
خلاصه که این که سر کلاس تمرکز نکنی به نظر من عیب نیست! اما اما اما به یک شرط : «جبران به طور خود آموزی» ینی خودت بشینی بخونی و بخونی و یاد بگیری.
در دوران فعلی که مدرسه ی حضوری نداریم و تمرکز مون هم برای آمادگی کنکور هست، من سعی میکنم ارتباطم رو با دبیر مدرسه قطع نکنم، کتاب درسی منبع اصلی و بعد فیلم های آموزشی و تست زنی و کتاب کمک درسی و ... و دوستان و همکلاسی ها...
پ.ن:
قرار نیست دبیر چیز خیلی زیادی به دانش آموز / دانشجو درس بده، چون همه ی دانشمند ها از استادشون بهتر بودند!
اگر آدم بتواند با تکیه بر نیروی داخلی مطالعه کند و برای رفع ابهام از استاد کمک بگیرد، عالیست!

 

[someon]

اولا مجددا متشکرم از دوستان عزیزی که پاسخ دادند (@Apar @Sarvenaz_H @dahr1)
ثانیا باز هم جا داره بگم که لطف کردید زمان گذاشتید و اجازه بدید یک جمع بندی انجام بدم؛

هرکس روش مطالعه درس خوندن خودشو داره که متفاوته با بقیه و باهاش میتونه نتیجه بگیره

بله،قاعدتا همینطور هست و تجربه هم ثابت کرده.منتها دغدغه من این بود که نکنه این یک مسئله کلی باشه که فقط من نمیتونم انجامش بدم و خیلی ضروریه.مثلا تست زدن،خب اگر یکی تست نزنه نمیتونیم بهش بگیم شما روش مطالعه خودتو داری وبا همین نتیجه میگیری؟در واقع اگر نگیم یک مسئله کلی،مسئله ای هست که برای گروه کثیری از افراد صادق هست و در نتیجه نمیشه ازش چشم پوشی کرد.خب،بنده خودم تا حدی میدونستم که احتمالا این مسئله خیلی هم مهم نیست.کم نبودن افرادی که سر کلاس کامل با معلم بودن،و در آخر نتیجه ای که میگرفتن از من ضعیف تر بوده.حتی با اینکه من معروفم به اینکه نسبت به نمراتم،شاید کمترین میزان مطالعه درسی رو بین همکلاسی هام داشتم.

به طور کلی، اینکه ادم نتونه روی موضوعی متمرکز بمونه مضراتش بیشتره

خب،مشکل شما خیلی حاد تر از من هست ... اگر خودتون با این قضیه اوکی هستید تکنیک تنبیه (هروقت حواستون پرت شد و خودتونم فهمیدید مثلا یک کش دور مچتون باشه و بکشید) میتونه جواب بده.میدونم اینجا منم که سوال میپرسم ( ! ) ولی خب فکر کردم کمکتون کنه این مسئله.توی شرایط منم کمک میکنه ولی من خودم دوست ندارم همچین کاری انجام بدم.مشکل من اینقدر جدی نیست.من روی آزمون ها و مطالعه کردنم اگر علاقه و حداقل جدیت داشته باشم تمرکز بسیار خوبی دارم.ولی اینکه کسی بشینه دو ساعت یا یک ساعت و نیم برام یکطرفه از یک مسئله علمی نه چندان مهم (مثل همون چیزایی که میخونیم تو مدرسه) حرف بزنه اونقدری برام جذاب نیست که بشینم یک ساعت و نیمشو گوش بدم.شاید چون میدونم هرچی میگه احتمالا توی کتاب یا نهایتا کتاب کمک درسی و تست ها هست.یعنی مشکل تمرکزم تا وقتیه که خودم اراده به تمرکز نکنم.ولی واقعا ممنونم که با اون فرض وقت گذاشتید و راهنمایی کردید.

روزی 500-600 صفحه کتاب میخواندم (عموما فیزیک و فلسفه و...) و این خود یادگیری مرا خیلی کمک کرد

دقیقا.ببینید همین کتاب رو میتونه یک معلم نوشته باشه.اما یک زمانی اصطلاحا حال و حوصله یادگیری نیست یا به قولی توی مودش نیستم.کلاس اگر دو طرفه باشه و من علاقه به مبحث داشته باشم گوش میدم اما وقتی در حالت عادی علاقه ای به حل موازنه ندارم،ترجیح میدم به ذهنم استراحت بدم و نهایتا جزوه بنویسم و به موقعش،خودم ذهنم رو آماده انجام اون مسئله کنم و مطالعه کنم.زمانی که دبیر داره درس میده شما جای اشتباه ندارید.جای سوال واقعا اونقدری که لازمه ندارید ! نمیدونم شاید هم بقیه با اختلاف ضریب هوشی بالاتری از من دارند اما من برای یادگیری نیاز به مرور و سوال و اشتباه دارم.و این اتفاق توی یک کلاس مثلا 30 نفری که دبیر در حال درس دادن و پیروی از یک خط مستقیم هست میسر نیست.اما خب به قولی در کلاس حضوری بهتره آدم بجای اینکه وقتش رو تلف کنه،حداقل یک مسئله ای یا کلیتی یاد بگیره

اگر آدم بتواند با تکیه بر نیروی داخلی مطالعه کند و برای رفع ابهام از استاد کمک بگیرد، عالیست!

این هم که روش بنده ست.