راه های درمان اعتیاد به نت

[insatiable]

من خیلی سرم تو گوشیه
شاید 7-8 ساعت یا بیشتر در روز
و این منو آزار نمیده من نمیفهمم گذر زمان رو وقتی بین مدیاها دارم سوییچ میکنم و میچرخم اما خونواده شاکین
دوست دارم کار کردنم در آینده یا حتی درس خوندنم با ویدیو های تدریس روی اسکرین باشه و یجورایی به هرچیز مجازی عادت کردم
زمانی که نت گردی میکنم تمرکزم خوبه یادم نمیره میخواستم چی کار کنم و دنبال چی میگشتم و همه چی اوکیه
اما وقتی درس میخونم یا پیش خونواده م (که تو جمع اکثرا حداقل موبایلم دستمه حتی اگه ازش استفاده نکنم) استرس دارم، کارام یادم میره، حتی صداهای اطرافم رو نمیشنوم گاهی اوقات و واکنش نشون میدم اما بعدا یادم نمیاد (مثلا یکاری رو بهم میدن من با آهان و آره ج میدم اما بعدا اصلا همچین چیزی یادم نمیاد) و اصلا لذت نمیبرم حتی شده بعدش پشیمون بشم که چرا با مردم ارتباط برقرار کردم درحال که میتونستم در فلان اپ خیلی بیشتر خوش بگذره بهم
و اینکه تمام صحبتام حول محور مدیاست -با هرکسی-
اینم بگم که افسردگی دارم اما خفیف و شدیدش رو نمیدونم اختلال اضطراب هم پارسال داشتم

پ.ن: اگه امسال کنکور نداشتم اصلا برای درمانش اقدامی نمیکردم و با وجود یکنواختی کاملا راضیم از زندگیم (این برای خودم خیلی عجیبه)

 

[MmmSampadi]

من خیلی سرم تو گوشیه
شاید 7-8 ساعت یا بیشتر در روز
و این منو آزار نمیده من نمیفهمم گذر زمان رو وقتی بین مدیاها دارم سوییچ میکنم و میچرخم اما خونواده شاکین
دوست دارم کار کردنم در آینده یا حتی درس خوندنم با ویدیو های تدریس روی اسکرین باشه و یجورایی به هرچیز مجازی عادت کردم
زمانی که نت گردی میکنم تمرکزم خوبه یادم نمیره میخواستم چی کار کنم و دنبال چی میگشتم و همه چی اوکیه
اما وقتی درس میخونم یا پیش خونواده م (که تو جمع اکثرا حداقل موبایلم دستمه حتی اگه ازش استفاده نکنم) استرس دارم، کارام یادم میره، حتی صداهای اطرافم رو نمیشنوم گاهی اوقات و واکنش نشون میدم اما بعدا یادم نمیاد (مثلا یکاری رو بهم میدن من با آهان و آره ج میدم اما بعدا اصلا همچین چیزی یادم نمیاد) و اصلا لذت نمیبرم حتی شده بعدش پشیمون بشم که چرا با مردم ارتباط برقرار کردم درحال که میتونستم در فلان اپ خیلی بیشتر خوش بگذره بهم
و اینکه تمام صحبتام حول محور مدیاست -با هرکسی-
اینم بگم که افسردگی دارم اما خفیف و شدیدش رو نمیدونم اختلال اضطراب هم پارسال داشتم

پ.ن: اگه امسال کنکور نداشتم اصلا برای درمانش اقدامی نمیکردم و با وجود یکنواختی کاملا راضیم از زندگیم (این برای خودم خیلی عجیبه)

من خودم روزی 10 ساعت گوشی دستمه شاید تعجب کنید اما فقط درس میخونم :) چون عادت به یادداشت مطالب ندارم و بنظرم وقت گیره
اما خب مدتیه کمتر ازش استفاده میکنم نمیشه یه دفعه ای گوشی رو گذاشت کنار اول بیا با خودت بشین فک کن بگو چرا انقدر دوست داری تو نت باشی چی تو گوشیه تورو جذب میکنه بعد که مشخص کردی معایب و مزایاش رو بنویس وقتی نتایجشو دیدی خودت میتونی کمتر استفاده کنی یه دفعه ای نمیتونی کلا ول کنی باید تدریجی از زمان استفادت کم کنی

 

[insatiable]

من خودم روزی 10 ساعت گوشی دستمه شاید تعجب کنید اما فقط درس میخونم :) چون عادت به یادداشت مطالب ندارم و بنظرم وقت گیره
اما خب مدتیه کمتر ازش استفاده میکنم نمیشه یه دفعه ای گوشی رو گذاشت کنار اول بیا با خودت بشین فک کن بگو چرا انقدر دوست داری تو نت باشی چی تو گوشیه تورو جذب میکنه بعد که مشخص کردی معایب و مزایاش رو بنویس وقتی نتایجشو دیدی خودت میتونی کمتر استفاده کنی یه دفعه ای نمیتونی کلا ول کنی باید تدریجی از زمان استفادت کم کنی

گوشی دستت بودن ذاتا ایراد محسوب نمیشه مورد داریم طرف دائم پشت سیستمه یا حتی اینستا و فلان اما ازش پول درمیاره و کارش اینه
وگرنه شده من کلاس آنلاینم رو بپیچونم و اگه درس خوندنم با نت اوکی بود که دیگه غمی نداشتم

 

[anaana251223]

یه اپ ک من جدیدا استفاده میکنم ک حداقل موقع درس خوندن نتونم برم سر گوشی
اسمش Detox واسه زمانی ک بش میدی گوشیت قفله و فقط میتونی تماس بگیری یا تماس بگیرن بات ک خب واسه من خیلی مفید بود

 

[.shadi.]

افسردگی که پیچیده تره صحبت دربارش، ولی برای اعتیاد نت:
مستند social dilemma رو ببین
کتاب مینیمالیسم دیجیتال رو بخون و به چیزایی که میگه عمل کن

 

[insatiable]

افسردگی که پیچیده تره صحبت دربارش، ولی برای اعتیاد نت:
مستند social dilemma رو ببین
کتاب مینیمالیسم دیجیتال رو بخون و به چیزایی که میگه عمل کن

مرسی : ))

 

[reyna]

دوستان برنامه ی محدود کنه برای استفاده از نت مخصوص ویندوز سراغ ندارید؟؟؟

 

[insatiable]

سلام.
منم یه دوره‌ی طولانی همین‌شکلی بودم دقیقا !
از این‌که نت گردی کنم، آهنگ گوش بدم، چت کنم، بچرخم، عکس و فیلم ببینم و غیره، خیلی لذت می‌بردم و تمام زمانم صرف همین چیزا می‌شد، اصلا هم ناراحت نبودم که چرا انقدر معتادم و چرا انقدر زمانم تو مجازی می‌گذره، بلکه می‌گفتم کاش دانش‌آموز نبودم که انقدر تکلیفا مزاحمم شن و می‌تونستم با خیال راحت تر و وقت باز تری کلِ زمانمو با نت گردی به فنا بدم البته تکلیفامم انجام نمی‌دادما، دقیقا لحظه آخر چرت و پرت می‌نوشتم می‌فرستادم ولی همون زمانِ کوتاهی هم که صرف تکلیف می‌شد رو مخم بود و حوصله کشیدن استرسش رو نداشتم. الان خوشبختانه مدتی میشه از اون وضعیت خلاص شدم. راستش دقیقا نمی‌دونم چی نجاتم داد که بخوام راهنماییِ کار آمد و تضمین شده ای بکنم (((: اما می‌تونم بگم درطول این مدت چی کارا کردم.
خب ببین ، اول از همه من متوجه شدم که این وضعیت "نباید" ادامه پیدا کنه. نه این‌که به وضعیتم راضی نباشما، همون‌طور که قبلشم گفتم اتفاقا من عاشقِ این بودم که کللل روز تو نت باشم =‌)) ولی به هرحال به این نتیجه رسیدم که این وضعیت آخر و عاقبت خوبی نداره خلاصه بر آن شدم که ترک کنم. اول از همه بگم واقعا پروسه طولانی ای بود ! حالا شاید برای شما به این اندازه سخت و طولانی نشه، اما من فجیعا درگیر بودم و واقعا برام زمان‌بر بود. حالا چی کار کردم؟ نگاه کردم دیدم بیشتر به چه سایت ها و شبکه های اجتماعی معتادم. اصلی‌ترینشون همین سمپادیا بود. یه دوره سعی کردم کلا حذفش کنم. یعنی یه دوره‌ی زمانی به طور کل دیگه نیومدم سمپادیا ! چجوری؟ رمز اکانتمو عوض کردم یه چیزی گذاشتم که یادم نمونه. خب اون دوره، سمپادیا نیومدن نتیجه داد ! یعنی مدتِ واقعا طولانی‌ای از اینجا دور بودم اما متاسفانه جاهای دیگه جایگزین اینجا می‌شد. یعنی همین وقتی که قبلا تو سمپادیا صرف می‌شد، بعدا تو جیمیل و هنگ اوتس و پینترست و وبلاگ و... صرف می‌شد ... و خب خوب نبود :‌)) اون زمان نتونستم اینو درستش کنم. دلیلشم این بود که "عادت" کرده بودم صبح تا شب بیوفتم رو زمین زل بزنم به صفحه لپتاپ. واسه همین حتی با این‌که نیومدن به سمپادیا باعث می‌شد تو مجازی حوصلم سر بره، ولی بازم طبق عادت ادامه می‌دادم و زمانمو هدر می‌دادم. خلاصه مدتی گذشت و دیدم که خیلی وقته نیومدم سمپادیا. با خودم گفتم من دیگه وابستگی‌ای به این سایت حس نمی‌کنم پس می‌تونم برگردم و کنترل کنم. ولی اشتباه می‌کردم. تا زمانی که نمیومدم، وابستگی‌ای حس نمی‌کردم ولی به محض اینکه برگشتم، دوباره جذابیت هایِ هرچند کمش باعثِ موندگاریم شد. بعدِ یه مدت دیگه رمزمو دادم به یه نفر دیگه که برام نگه داره و نتونم بیام و فقط جمعه ها یه تایم مشخصی میومدم که همون تایم مشخص عطشم رو بیشتر می‌کرد :‌)) خلاصه بعد از چند هفته رمزمو بازیابی کردم و برگشتم باز |:
چندیییین بار این اتفاق تکرار شد. یعنی یه دوره هایی اصلا سایت نیومدم ولی بعد دوباره برمی‌گشتم.
چرا برمی‌گشتم؟ چون راحت طلب و تنبل بودم /: یعنی وقتی میومدم می‌دیدم که عه چه کیفی میده همین‌جور تو مجازی ول باشم و درس نخونم، واسه همین ادامه می‌دادم.

این ترکِ مجازی، اگه خیلی توش غرق شده باشی، اراده قوی می‌خواد. اراده قوی هم به نظرم لازمه‌اش باوره! مثلا من خودم همیشه می‌گفتم آدمِ سست اراده‌ایم. ولی بقیه می‌گفتن حرفت معنا نداره، چون سست اراده بودن یا نبودن به خود شخص بستگی داره و یه ویژگیِ ذاتیِ تغییر ناپذیر نیست.
خلاصه انقدر از این حرفا تو سرم خوندن، که قبول کردم می‌تونم سست اراده نباشم. واسه همین اقدام به ترک کردم. و بااار هاا و بااارها ترک کردنام با شکست مواجه شد طوری که باز دوباره داشت باورم می‌شد ذاتا سست اراده‌ام. اما این‌طور نیست واقعا. دقیقا اراده دست خود آدمه. ولی باید راه بیوفته و چرخش بچرخه. وقتی راش بندازی، همه چی خیلی راحت تر میشه. حالا چجوری راش بندازیم؟ نظر من، رو تمرین کردنه. یعنی ببین چه سایت یا شبکه ای خیلی وقتتو می‌گیره، حذفش کن. حداقل یه مدت طولانی مثلا دو سه ماه حذفش کن. من کسی بودم که نتونستم "به طور کل" سمپادیا رو حذف کنم. یعنی هروقتم حذف کردم باز برگشتم اما بالاخره بعدِ یه مدت تحت کنترلم درومد. الان اگه نخوام یه هفته بیام، به جرئت می‌تونم بگم که این کار رو می‌کنم. یعنی دست خودمه و در نمیره. =‌)) ولی حالا این که من نتونستم "کلا" حذفش کنم معنیش این نیست که هیچ کس نمی‌تونه. خیلیا بودن که خواستن برن و رفتن و برنگشتن. حالا سمپادیا مثل مثاله. واسه شما شاید اینستاگرام، تلگرام، پینترست، یا هرچیز دیگه ای باشه.
آره، خلاصه مدت طولانی ای "حذف" کن. (حتی شده با هدفِ ترکِ همیشگی! من خودم وقتی اینجا رو حذف می‌کردم هدفم این بود که دیگه هیییچ وقت نیام. هییییچ وقت! اما خب نهایتا دو سه ماه موفق می‌شدم ) بعد به این به چشم یه چالش نگاه کن. با این حسِ درونیت که میگه برگرد، بجنگ. به خودت بگو می‌خوام به خودم ثابت کنم که اگه بخوام، می‌تونم. خلاصه هرجور شده مبارزه کن تا بالاخره این حسِ درونی کم و کمتر بشه (و شاید یه روزیم کاملا خفه شه )

یه چیز دیگه هم بگم !
همون دوره ای که معتاد بودم، فکر می‌کردم هیچ چیز لذت بخش تر از بی‌هدف نت گردی کردن و بی‌دغدغه بودن نیست. به نظرم لذت بخش و سرگرم کننده بود و نمی‌خواستم ولش کنم. فکر می‌کردم عمراََ درس خوندن بتونه چنین لذتی رو بهم بده و اینا :-‌"
خب درستم فکر می‌کردم. چون مجازی باعث شده بود با عذاب و بدون تمرکز درس بخونم ! واسه همین لذتی هم نداشت. اما اگه بشه درس خوندنت رو برگردونی به همون حالتِ قدیم (زمانی که معتاد نبودی و درست درس می‌خوندی) می‌بینی درس خوندن و عمل کردن به برنامه ریزی هم خیلی لذت بخشه. نوعِ لذتش با نوعِ لذتِ مجازی فرق داره، به شخصه لذت درس و اون حس رضایت و بابرنامه بودن رو ترجیح میدم. لذتی که مجازی داره یه چیزِ گول زننده و راحت‌طلبانه است. و حتی دروغینه :‌)) وقتی "همه" زمانت صرف مجازی میشه، واقعا هیییچ لذتی نداره، این‎که فکر می‌کنی لذت داره به خاطر همین راحت طلب بودن و تمایل به ول بودنه واسه همین خودتو گول می‌زنی یه جورایی. البته این فقط تجربه منه
درکل سعی کن جوری مجازی رو کم یا حذف کنی که لذتش به مرور برات کمتر شه. حالا یا برنامه های جذاب و لذتبخش رو حذف کن که مجازی حوصله‌سربر بشه برات، یا جوری برنامه بریز و به خودت انگیزه بده و خودتو موظف به درس و کارای دیگه بدون، که لذتِ مجازی دربرابر اینا هیچ بشه.
اگه هردوش رو تا حدود خوبی به کار بگیری فکر کنم بعد مدتی جواب بده. مثلا اگه به اینستا معتادی، اینستا رو کلا حذف کن. وقتی حذف کنی، ممکنه به خاطر عادتِ قدیمی‌ات، بازم تو مجازی بگردی و جاهای دیگه رو جایگزینِ اینستا کنی. تا حدی طبیعیه. ولی مهم اینه که اون اصل کاریه شرش کم شه. بعد با استفاده از لذت‌بخش کردنِ فعالیت های دیگه برای خودت، بقیه‌ش رو هم درست می‌کنی !
ببخشید زیاد حرف زدم و توضیحِ اضافه و الکی هم زیاد دادم /: قشنگ نصفِ این پست رو میشه پاک کرد بدون اینکه به محتوا آسیبی برسه
عادت دارم زیاد چرت میگم |:

چرا چرا.
من یه زمان از یه دونه استفاده می‌کردم.
برم بگردم اسمشو پیدا کنم بهت می‌گم :-‌"

ماچ بهت ^_^
نه اصلنم اضافه نبود، این پست لازم بود که همه بیمارین و معتادین ببینن که همه مشکل از اونا نیس ، سوشیال میدیا ذاتا ترغیب کننده طراحی شده

 

[موازی]

من اولش که اسم تاپیک رو دیدم میخواستم نسخه بپیچم واست ولی وقتی متنتو خوندم نظرم عوض شد. درواقع فکر کنم نیاز به یه مشاور باشه که چندین جلسه درمورد یه سری مسائلی که رفته تو ناخودآگاهت صحبت کنین

 

[hos-killer]

دوستان برنامه ی محدود کنه برای استفاده از نت مخصوص ویندوز سراغ ندارید؟؟؟

یه نرم افزار هست به اسم stay free
https://play.google.com/store/apps/details?id=com.burockgames.timeclockerاینم لینک دانلودش

 

[Krypton]

دوستان برنامه ی محدود کنه برای استفاده از نت مخصوص ویندوز سراغ ندارید؟؟؟

فکر کنم forest نسخه‌ی ویندوز هم داشته باشه.

 

[H.Omani]

مغز انسان بر اساس لذت و درد كار ميكنه وقتي كاري رو دوست داري دوپامين ترشح ميشه و حس لذت و عادت به اون كار رو پيدا ميكني،،بهترين راه اينه زماني خواستي گوشيت رو چك كني يه جايگزين براش پيدا كن به فرض كتاب بخون و خودت رو مقيد كن كه به گوشيت دست نميزني دو دفعه رو تصميمت پافشاري كني درست ميشه...بعدشم بنظرم شما مشكل حرمت نفس هم داريد مثلاً اگر شما سرت تو گوشيه و فراموش ميكني خب طرف فوقش ميگن حواست پرته نه خنگ ميگن نه چيزاي بدتر زماني كه بخواي اينكارو بخاطر اينكه ديگران رو به خودت جلب كني بدرد نميخوره،،قطعاً بايد حس دروني بدي نسبت به اين داشته باشي..برنامه هاي گوشي كمك تو ترك كردنشون بهت نميكنه چون بازم بخاطر تماس گرفتن بهش احتياج داري،٩٠درصد كارايي كه ميكنيم بي جهت و بي معنيه،اصلاً يه جنبش راه بنداز بگو به پياماي تلگرامم ميخوام دير جواب بدم اتفاقي نمي افته به جز موارد ضرورت كه بنظرم اتفاقي باشه كه دارايي هاي شما چه تحصيل چه مادي ضربه وارد كنه،،اصلاً بگو من پياما رو چك ميكنم ولي يه نيم ساعت ديگه جوابشونو ميدم يا يه روز..اونوقت اين بندي كه به گوشي داريد كمتر و كمتر ميشه،،تو آمريكا هم همچين برنامه هايي هست كه به گوشيت ديرتر پاسخ بده،،براي همين فاصله يك ثانيه اي كه طرف جواب ميداد به شيش ثانيه رسيده و خودش جاي افتخار داره..يه هدفي داشته باشيد و سعي كنيد وقتتونو براي اون هدف صرف كنيد،خيلي طولاني و مبهم شد ببخشيد