اگه بچه سالم نباشه؟

[موازی]

فکر نکنم هیچ کدوم از اعضای سایت سنشون به بچه دار شدن بخوره ولی احتمالا همگی مون تا حالا به این فکر کردیم که در آینده بچه داشته باشیم.

حالا فرض اینه: خدای ناکرده متوجه شدین بچه تون پس از تولد مشکل داره و به اختلال دچار هست.
سوال ایناست:
۱- تو این شرایط چیکار میکنین؟ شیوه ی رفتارتون باهاش چطوریه؟
۲- آیا باز هم تصمیم میگیرین بچه دار شین؟
۳- قصد دارین چطوری تربیتش کنین؟ آیا مثل یه بچه معمولی باهاش رفتار میکنین و یا از اجتماع دورش میکنین؟
۴- اصلا الان با دونستن همچین احتمالاتی هیچ وقت ممکنه دلتون بخواد بچه دار شین؟

اختلال هایی که به ذهنم میرسن ایناست: سندرم داون، اوتیسم، treacher collin (استخوان های صورت درست رشد نمیکنن و فرم چشم، بینی و گوش فرق داره) یا حتی معلولیت و هر اختلال دیگه ای که اکثرا هم ژنتیکی نیستن.

 

[ABOLFAZL_R]

واقعا برا خودم متاسفم

سربه نیستش میکنم ))):
تصمیم میگیرم دیگه هم بچه دار نشم

 

[Krypton]

حالا سوال اینه که اگه خدای ناکرده متوجه شین بچه تون مشکل داره و به اختلال دچار هست چیکار میکنین؟

بچه‌ای که متولد شده، یا در شرف تولده؟

 

[موازی]

بچه‌ای که متولد شده، یا در شرف تولده؟

ادیت شد. منظورم متولد شده بود.
حالا شما میتونی واسه هر دو حالتش بگی
فرض اینه که امکان سقط وجود نداره و این بچه وجود داره.

 

[موازی]

اگر بچه اختلال داشته باشه داخل آزمایش‌های غربالگری قبل از تولد مشخص میشه و میشه از تولدش جلوگیری کرد

راستش نمی‌دونم غربالگری دقیقا چیکار میکنن ولی فکر کنم هر اختلالی قابل تشخیص نیست. چون خیلیا غربالگری هم رفتن و نمیدونستن بچه اختلال داره. اصلا بعضی اختلال ها مثل اوتیسم بعد از چند ماه یا حتی چند سال بعد از تولد خودشو نشون میده.
و اینکه هدف از تاپیک اینه که شما با بچه چه رفتاری خواهی داشت و چیکار می‌کنی. فرض بر این هست که این بچه وجود داره نه اینکه قبل از به دنیا اومدنش چیکار میشه کرد.

 

[sa🌙]

حتی الانم که قبل به دنیا اومدن بچه همه چی تقریبا با احتمال بالایی مشخصه بازم خیلی تصمیم سختیه که قراره با این بچه چیکار کنی
به زندگیش که قراره خیلی با بقیه تو این جهان نه چندان قشنگ شکل بگیره مهر اتفاق افتادن بزنی یا اینکه فرصت زنده بودنو ازش بگیری
کسی چه میدونه شاید با همون اختلالش دنیا رو جای بهتری واسه زندگی بکنه
خلاصه که خیلی تصمیم سختیه به نظرم و عجیب
چون بعضیا شاید هرسری بچشون اختلال داشته باشع حالا به هر دلیلی
منظور اینکه شاید هیچ وقت نتونن یه بچه سالم داشته باشن و سوال اینه که ایا نمیخوان هیچ وقت دگ بچه (حتی اگ مشکل داشته باشه) داشته باشن؟

 

[Chillax]

فکر نکنم هیچ کدوم از اعضای سایت سنشون به بچه دار شدن بخوره ولی احتمالا همگی مون تا حالا به این فکر کردیم که در آینده بچه داشته باشیم.

حالا سوال اینه که اگه خدای ناکرده متوجه شین بچه تون پس از تولد مشکل داره و به اختلال دچار هست چیکار میکنین؟ شیوه ی رفتارتون باهاش چطوریه؟
آیا باز هم تصمیم میگیرین بچه دار شین؟
اصلا با دونستن همچین احتمالاتی هیچ وقت ممکنه دلتون بخواد بچه دار شین؟

اختلال هایی که به ذهنم میرسن ایناست: سندرم داون، اوتیسم، treacher collin (استخوان های صورت درست رشد نمیکنن و فرم چشم، بینی و گوش فرق داره) یا حتی معلولیت و هر اختلال دیگه ای که اکثرا هم ژنتیکی نیستن.

اگر بدنیا اومده باشه واقعا نمیدونم
احتمال زیاد نگهش میدارم اما دیگه بچه ای نمیارم
زن و...هم نمیذارم بگیره تا زندگی یکی دیگرو تلخ نکنه...

 

[Ss_Zahra]

اگه به دنیا نیومده : نمیگذارم به دنیا بیاد. فارغ از احساسات به اون بچه ظلم میشه، عذاب میکشه، حسرت میخوره، تازه اگه ما نباشیم میخواد چیکار کنه؟
میشه یه آدم مزاحم و همه بهش زخم زبون میزنن (اگه باشم که میزنم تو دهنشون )

اگه به دنیا اومده: خب دیگه ... نمیتونم ولش کنم بچمه بالاخره( موزیک لطفا...) بزرگش میکنم ولی بهش یاد میدم عاشق ماشق نشه (امیدوارم)

 

[Narges1214]

اخه میدونی غربالگری هم گاهی خطا میکنه . دوتا مورد نزدیکان خودم غربالگری گفت مشکل دارن ولی پدر و مادر رضایت به سقط ندادن و بچه سالم به دنیا اومد و یکیش امسال رفت مدرسه و هیییییچ مشکلی نداره .یکیشم دو سالشه و خوبه خداروشکر . خب پس من غربالگری بگه دور از جون بچم مشکل داره سقط نمیکنم .چون احتمال خطاش زیاده ... اگه بازم دور از جون بچم به دنیا اومد و سالم نبود . دیگه نور چشم منه امکان نداره بخام ثانیه ای نباشه و دورش میگردم . حتی اگه ملک داشته باشم به نامش میزنم که اگههه من قبل از اون مردم . بقیه بتونن با فروش اون ملک هزینه های مراقبت ازش پرداخت کنن .

 

[Karenn]

بهش یاد میدم اینکه مشکل داره نامنصفانه ست
متقابلا زندگی برای همه ی افراد به شیوه ای نامنصفانه ست
و اون میتونه از پس ناتوانی هاش بر بیاد و قوی باشه و قهرمان شخصی زندگی خودش باشهیا سعی کنه برای دل سوزی برای خودش همیشه در سطح یه ناتوان بمونه
بهش یاد میدم عیچ کدوم از آدما شبیه هم نیستن و اشکال نداره به سبب ضعف هاش متفاوت باشه
کمکش میکنم مسیر شکوفایی خودش رو پیدا کنه و تو اون راه حمایتش میکنم

 

[موازی]

اگر بدنیا اومده باشه واقعا نمیدونم
احتمال زیاد نگهش میدارم اما دیگه بچه ای نمیارم
زن و...هم نمیذارم بگیره تا زندگی یکی دیگرو تلخ نکنه...

اگه به دنیا نیومده : نمیگذارم به دنیا بیاد. فارغ از احساسات به اون بچه ظلم میشه، عذاب میکشه، حسرت میخوره، تازه اگه ما نباشیم میخواد چیکار کنه؟
میشه یه آدم مزاحم و همه بهش زخم زبون میزنن (اگه باشم که میزنم تو دهنشون )

اگه به دنیا اومده: خب دیگه ... نمیتونم ولش کنم بچمه بالاخره( موزیک لطفا...) بزرگش میکنم ولی بهش یاد میدم عاشق ماشق نشه (امیدوارم)

چرا فکر میکنین اختلال ممکنه باعث شه زندگی یکی دیگرو هم تلخ کنه؟ چرا اینطوری نگاش نکنیم که اتفاقا اگه بهش یاد بدین درست عاشق شه میتونه زندگی یکی دیگرو هم خوب کنه؟ خیلیا هستن که فقط صورت دارن و یک ذره سیرت ندارن. چه اشکال داره یکی برعکسش باشه؟
اتفاقا خیلی زیادن کسایی که معلولیت یا مشکل جسمی یا چهره ای دارن و همسرشون ادعا داره که همسران فوق العاده ای هستن.
به نظرم اگه مشکلش به اندازه ای حاد نباشه که نتونه روی پای خودش بایسته نباید این بچه ها رو از اجتماع دور کرد.
آیا نمیشه به یک انسان حتی اگه اختلال داره آموزش بدیم که بتونه از پس یک زندگی عادی بر بیاد؟

 

[Karenn]

چرا فکر میکنین اختلال ممکنه باعث شه زندگی یکی دیگرو هم تلخ کنه؟ چرا اینطوری نگاش نکنیم که اتفاقا اگه بهش یاد بدین درست عاشق شه میتونه زندگی یکی دیگرو هم خوب کنه؟ خیلیا هستن که فقط صورت دارن و یک ذره سیرت ندارن. چه اشکال داره یکی برعکسش باشه؟
اتفاقا خیلی زیادن کسایی که معلولیت یا مشکل جسمی یا چهره ای دارن و همسرشون ادعا داره که همسران فوق العاده ای هستن.
به نظرم اگه مشکلش به اندازه ای حاد نباشه که نتونه روی پای خودش بایسته نباید این بچه ها رو از اجتماع دور کرد.
آیا نمیشه به یک انسان حتی اگه اختلال داره آموزش بدیم که بتونه از پس یک زندگی عادی بر بیاد؟

آره دقیقا
اولا که عاشق شدن و نشدن دست والدین نیست
ثانیا به جای جلوشو گرفتن میتونید بهش یاد بدین چطور میتونه زیبایی های زندگی خودشو با وجود نقص هاش با یکی در اشتراک بزاره

 

[Chillax]

چرا فکر میکنین اختلال ممکنه باعث شه زندگی یکی دیگرو هم تلخ کنه؟ چرا اینطوری نگاش نکنیم که اتفاقا اگه بهش یاد بدین درست عاشق شه میتونه زندگی یکی دیگرو هم خوب کنه؟ خیلیا هستن که فقط صورت دارن و یک ذره سیرت ندارن. چه اشکال داره یکی برعکسش باشه؟
اتفاقا خیلی زیادن کسایی که معلولیت یا مشکل جسمی یا چهره ای دارن و همسرشون ادعا داره که همسران فوق العاده ای هستن.
به نظرم اگه مشکلش به اندازه ای حاد نباشه که نتونه روی پای خودش بایسته نباید این بچه ها رو از اجتماع دور کرد.
آیا نمیشه به یک انسان حتی اگه اختلال داره آموزش بدیم که بتونه از پس یک زندگی عادی بر بیاد؟

خب من بدترین حالت رو در نظر گرفتم،اما در کل زمانی که با کسی ازدواج میکنه تمام مسئولیتش میفته روی اون ادم،نگهداری و غذا دادن و گرفتم دارو و چکاپو....
من واقعا اگر بخوام بچه ای رو که دارای این مشکلاته زن یا شوهرش بدم قطعا میرم کسی رو انتخاب میکنم که وضعیتش عین خودش باشه
من هم منظورم از تلخ کردن زندگی این نبود که مسئولیت اضافه به کسی بدیم منظورم این بود که با بچه دار شدن باز هم بچه ای با وضعیت خودش(احتمال زیاد)بدنیا میاد و زندگی یه بچه رو هم خراب میکنیم

 

[آدنوزین :)]

چقدر ناراحتم برای همه ی کسایی که بیماری دارن و میان اینجا رو میبینن.
درباره ی بعضی مسائل واقعا نباید بحث کرد و حرف زد! خوبه مراعات دیگرانو بکنیم.
_________________________
راستی! همه ی بیمار ها نیاز به غذا دادن و ... ندارن، خیلیا میتونن کارای شخصیشونو انجام بدن.

 

[sana.sa]

تو این دنیای کثیف و این زمونه و این کشور به دنیا آوردن بچه تباهه چرا باید بخاطر دل خودم یه موجود و بدبخت کنم ؟بذار بگن اجاقش کوره اصلا :/
و اغلب بیماریا رو تو غربالگری اول و دوم تشخیص میدن و خب نمیذارم به دنیا بیاد.

* در هر حال اگه بچه ای داشته باشم که مشکل داشته باشه همه چیش به گردن منه چون منم که اونو به این دنیا دعوت کردم :/

 

[Ss_Zahra]

احساساتی نشیم لطفا
من خودم هم شاید بگم نه بزار بیاد و عاشق شه و ...
ولی باور کنین اینا شعاره

چون دیدم بچه رو به دنیا اوردن و واقعا در حقش ظلم کردن
جوری که میخواد خودشو بکشه
خب این رواست که زندگی و دنیای اون بخاطر احساسات و شعار های ما اینطوری بشه؟؟

هرچند که به این غربالگری ها هم نمیشه اعتماد زیادی کرد

 

[Zahra_a]

به این فکر کنید بچه میتونه سالم به دنیا بیاد و تو همون نوزادی یه اتفاق / تصادف میتونه زندگیشو عوض کنه مثل یکی از اطرافیانم که ضربه به سر پسرس خورد و اون بچه الان بهزیستیه...
*بچه دار نشیم

 

[Karenn]

احساساتی نشیم لطفا
من خودم هم شاید بگم نه بزار بیاد و عاشق شه و ...
ولی باور کنین اینا شعاره

چون دیدم بچه رو به دنیا اوردن و واقعا در حقش ظلم کردن
جوری که میخواد خودشو بکشه
خب این رواست که زندگی و دنیای اون بخاطر احساسات و شعار های ما اینطوری بشه؟؟

هرچند که به این غربالگری ها هم نمیشه اعتماد زیادی کرد

اتفاقا برخورد احساسی برخوردیه که شما دارید
هر انسانی که شما به دنیا میارید چه دارای مشکل چه سالم شخصیت مستقلی داره
برخورد منطقی یعنی کمک کنید جایگاه خودشو تو جامعه پیدا کنه
برخورد احساسی یعنی به سبب دلسوزی/کوته فکری شخصیتش رو یه شخصیت وابسته به خودتو به وجود بیارید
هر شخص با هر مشکلی هویت جدایی داره و هیپ مادری حق نداره این شخصیت رو زیر سوال ببره
...
اولا هر مشکل مادرزادی مثل فلج اطفال و... نیست
ثانیا حتی بچه های فلج اطفال هم شخص جای رشد داره
حتی مشکل های ژنتیکی مثل سندروم دوان بپپه های فعال و شکوفایی رو شامل میشن
مشکل مادرزادی داشتن این معنی رو نمیده که شخص نمیتونه موفق باشه
من کسی رو میشناسم که با مشکل مادرزادی دست به دنیا اومد و هنوزم داره
خانواده شم از نظر مالی و فکری تعریفی ندارن
ولی شخصیت کامل و مستقلی داره + رتبه ی کنکورش 310 شد و داره مهندسی پزشکی امیرکبیر میخونه
مثال معروف تر هم هلن کلر
بازم میخواین؟

این منطقی نیست که بخاطر هر ناتوانی یه انسان رو زیر سوال ببریم
هر ناتوانی میتونی دیدگاه متفاوتی به دنیا ایجاد کنه که این دیدگاه میتونه خاص و زیبا باشه

 

[Karenn]

چه مسائلی؟

منظورش اینه ممکنه کسی تو سایت باشه که مشکلی داشته باشه و این بحث ناراحتش کنه.
ولی خوب... من مشکل بحث کردنو نمیفهمم

 

[zeynabgol]

خب، اکثرا غربالا راست نمیگن؛ مثلا خواهر من، دکتر گفت اونقدر ضعییییییففففهههههههه و اونقدر ژن های پوچی(ینی چی؟) داره که هم سقط میشه هم مادرو میکشه.
به مامانم گفته بود اگه میخوای زنده بمونی(دقیقا با همین لحن) برو بندازش!
قلب بچه اونجا می تپیده!

مامانم افسردگی گرفت و استراحت مطلق شد بعد گف اگه بمیرم هم قاتل نمیشم. الان خواهر من سر موقع و در نهایت سلامت دنیا اومده یه لحظه هم تو دستگاهنبوده الانم نه سلشه از منم سالم تره