دوست پیدا کردن توی سمپاد

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع پرینازم
  • تاریخ شروع تاریخ شروع
این راسته که میگن دوست پیدا کردن تو سمپاد سخته ؟
نه بابا! دوست پیدا کردن تو مریخ هم سخت نیست ، سمپاد که دیگه یه جور مدرسه‌ست با دانش‌آموزای هم سن و سال خودت .
 
._. نه تو سمپاد انقدر خطرناکن تا بهشون نزدیکی شی کبد و طحال و کلیه هاتو تو پنج شنبه بازار به حراج می ذارن /:
 
از یه مشت منزوی افسرده تک بعدی چه انتظارایی داریا.
 
خیلی از اعضای سایتم هستن که فقط توی آزمون ورودی قبول شدن، توی مدارس ثبت‌نام نکردن بنا به دلایلی
یکیش خود من.
نه منظورم این نبود
منظورم اینه اعتماد به نفس اینو نداره که خودشم یکی از کسانیه که تو این آزمون قبول شده
به نوعی خودش سمپادیه
 
آره :)) میترسن اگه کمتر از اونا درسخونی ویروسی باشی بهشون منتقل کنی.
خیلی از بچه ها دوستاشون عوض نمی کنند
مدرسه ما این مدلی بود
اکثر بچه ها درونگرا هستن و سرشون توی درس و کتابه
اینو میشد توی بخش سوالات تصادفی بپرسی
والا تو مدرسه ما ک خرخونا سعی میکنن خودشونو مث کسایی ک درس نمیخونن نشون بدن و خب هرکی خرخونه طرد شده و بدبخته بیشتر تا کسی ک خرخونی نمیکنه :)) :))
در واقع خرخونا انگار ویروس دارن و همه ازشون دوری میجوین :-" :))
 
"سمپادی بودن" توضیحی درباره یک فرد نمی‌ده. بر اساسش نمی‌شه درباره یه آدم قضاوتی کرد. یه برچسبه؛ ربطی به فرد و ویژگی‌هاش نداره. هر تصویری که با اشاره به کلمه سمپادی در ذهن شکل بگیره، تنها یه کلیشه نامربوطه. بهانه‌ایه برای جدا کردن خود از دیگران و ایجاد خودپسندی و خودمحوری و تفرقه. دلیلی برای وجود این مفهوم و توصیف افراد به این وسیله وجود نداره.
 
بستگی به شخص داره...من یکی که با وجود برونگرا بودنم نتونستم حتی یه دوست قابل اعتماد پیدا کنم....
اوم چرا فکر کردی بقیه پیدا میکنن ؟
کام آن یه نون و ماستیه که همه داریم میخوریم
 
سخت کجا بود (= من با روابط عمومی داغون همون هفته اول کلی دوست پیدا کردم و هنوز هم ادامه داره [تازه این وسط سه بار هم کلاسم رو عوض کردن:-"] ولی واقعا ربطی به سمپادی بودن نداره بیماری واگیر یا مشکل ژنتیکی عجیب و غریب نیست که آدم رو از بقیه جدا کنه یه عده انسان با یه آزمون وارد یه سری مدرسه میشن که بهش میگن سمپاد، حالا اینکه غرور کاذب سمپادی بگیری و تو روابط عادیت تاثیر منفی بذاره بستگی به خودت داره.
 
روز اولی که رفتی مدرسه از هرکی خیلی بدت اومد یادت باشه بعدا اون یه روز بهترین دوستت میشه

هرچی بیشتر بدت بیاد صمیمی تر خاهید شد :))

البته نسل شما ک مجازی شده زیاد درجریان نیستم :/ مثلا ممکنه با یکی روز اول تو گروه دعوا بیوفتی سال بعد فابت باشه؟!چه ترسناک! :))
 
من با دوستای دبیرستانم بیشتر حال میکنم تا بچه های دانشگاه
با اینکه رشته های دانشگاهی متفاوتی داریم اما احساس میکنم بیشتر به من شبیه هستن
خیلی از دوستای دوران دبیرستانم یا بلافاصله بعد کنکور از ایران رفتن یا برای ارشد اپلای کردن اما همچنان باهم درارتباطیم
ولی حتی یک کلمه هم تا این لحظه با بعضی از بچه های دانشگاه حرف نزدم بس که یُبس و چندشن:/
 
برای من دوست پیدا کردن همیشه راحت بوده
اما بچه های سمپاد معمولا تو ی دسته بودن بجز چنتا انگشت شمار
اع اون دسته هایی ک ته خلافشون پیچوندن ی کلاسه
این ویژگیشون کاری کرد ک اع بین انواع دسته رفیقام، با سمپادیا بیشتر راحت بودمو نیازی ب درست کردن ی شخصیت جدی نداشتم
محراب و حسین هم مدرسه ایامنو میدونن ک تو مدرسه ی ادم بیخیالم ک فقط میخنده و سعی میکنه بقبه رو عم بخندونه
اما خب با حالو احوال رفیقای محلمو اوضا محلمون اع صب تا ظهر مدرسه ی ادمو اع ظهر تا شب توی محلمونم ی ادم کاملا متفاوت و جدی(چون تو زندگی روزمره جذبه لازمه:/ )
خلاصه ی حرفم اینه ک با ادمای سمپاد بیشتر حال میکردم چون بیشتر میخندیدم و میخندوندم تا اینکه جدی باشم
 
نه والا بین انسانی ها هم فکر کنم ادم اهل دل پیدا شه
اره من خودم دو تا از بهترین دوستام انسانی بودن
ولی کلا خیلی کتاب های غیر درسی میخونن
دیدشون فرا زمینی میشهههه و خیلی خوبه
ولی ما تجربی بودم یکم درک نمیکردیم :))
 
Back
بالا