"ایدئولوژیک بودن"(داشتن مجموعه منسجمی از عقاید، بررسی مسائل از اون منظر، اهمیت دادن به این چارچوب ها و عمل کردن طبقشون) بد نیست؛ چیزی که مهمه، اینه که آیا اون ایدئولوژی رو به ابزاری برای تحمیلگری تبدیل میکنید یا نه، چقدر با استدلال های مناسب میتونید صحتش رو توجیه کنید، تا چه حد به انتقادات دیگران بهش گوش میدید و جواب های معقولی میدید، چقدر میتونید خودتون همچنان دید انتقادی رو حفظ کنید و کور نشید، چقدر به توانایی ها و محدودیت های کارکرد اون ایدئولوژی(ها) واقفید. درواقع ایدئولوژی نداشتن ناممکنه و اتفاقا کسی که میگه اینطور نیست، یعنی تعصب بالایی داره؛ چون نظر خودشو "طبیعی" و "بی نیاز از بحث" و "بدیهی محض" و "مشترک بین همه" میدونه.